ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Φωτεινή Τομαή εναντίον Στυλιανού Παττακού

Απρόκλητη επίθεση στον 96χρονο Στρατηγό Στυλιανό Παττακό εξαπέλυσε την περασμένη Κυριακή από το «Βήμα», η επί 15 χρόνια Διευ­θύντρια του Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερι­κών, Φωτεινή Τομαή Τομαή σύζυγος του Νίκου Κωνσταντόπουλου; Η εβραϊκής καταγωγής Φωτεινή (η συνονόματη Κωνοταντινουπολί-τισα γιαγιά της υπήρξε συνιδρύτρια της «Φε-ντερασιόν» και του ηρωικού ΚΚΕ, μαζί με τον α­λησμόνητο Αβραάμ Μπεναρόγια έγραψε στην εφημερίδα του Σταύρου Ψυχάρη μια ολόκληρη σελίδα για τον παρολίγον «τυραννοκτόνο» Αλέκο Παναγούλη. Κάποια στιγμή η Φωτεινούλα θυμήθηκε την θρυλική δήλωση του Παττακού, στις 14 Αυγούστου 1968, λίγες ώρες μετά το εγχείρημα του λιποτάκτη Αλέκου να δολοφο­νήσει στην παραλιακή του Σουνίου τον χριστια-νούλη Αρχηγό της 21ης Απριλίου Γιώργη Παπα­δόπουλο... ΜΕΤΑΦΕΡΩ επί λέξει ένα απόσπασμα του κειμέ-. νου της κυρίας Τομαή,για να χαρεί ο ανεπα­νάληπτος φίλος μου. Στρατηγός Παττακός, που δεν διαβάζει το «Βήμα»: «Το 1968, η Χούντα είχε εδραιώσει την εξουσία της στο εσωτερικό. Σύμ­φωνα με τον ΟΟΣΑ, η Οικονομία παρουσίαζε βελτίωση, η Μόσχα είχε αναγνωρίσει το Καθε­στώς και είχε στείλει νέο πρέσβη στην Αθήνα, οι εμπορικές σχέσεις με τα κομμουνιστικά κράτη γνώριζαν εντυπωσιακή άνοδο, ο περιώνυμος α­ντιπρόεδρος των ΗΠΑ με καταγωγή από την Μεσσηνία, Σπύρος Αγκνιου, ήταν αρκετός για να αισθάνεται η Αθήνα την Αμερικανική στοργή στον ώμο της. Μόνο η Διεθνής Αμνηστία και η συζητούμενη αποπομπή της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης φαίνονταν να ενο­χλούν την Χούντα, παρ' όλ' αυτά... «ΟΣΟ ΕΝΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙ ΚΕΡΑΤΟ ΕΝΟΣ ΒΟΔΙΟΥ», σύμφωνα με την δήλωση του αλησμόνητου και τραγε­λαφικού, ακόμη και σήμερα αντιπροέδρου της Στυλιανού Παττακού»!.. ΑΠΟΡΙΑ; Αγαπητή κυρία Τομαή, γιατί σας φαίνεται τραγελαφικός ο Έλ­ληνας Στρατηγός Στυλιανός Παττακός; Θα τολ­μούσατε ποτέ να χαρακτηρίσετε «τραγελαφι­κό» τον Εβραίο φιλαράκο της γιαγιάς σας, Αβρα­άμ Μπεναρόγια, που ξεκίνησε κομμουνιστής στην Θεσσαλονίκη το 1908 και πέθανε φανα­τικός Σιωνιστής στο Ισραήλ το 1981;

Απο την εφημερίδα "Στόχος" και τη στήλη "Κοινός Νούς" του Θεόδωρου Χατζηγώγου.