Ειδικώς διά την Ελλάδα θα ηδυνάμην να ονομάσω χωρία της Πελοποννήσου, της Ακαρνανίας, της Θεσσαλίας, όπου πτωχοί χωρικοί πιστεύουν ήδη ακραδάντως ότι ο κομμουνισμός θα τους μετέβαλε διά μαγείας εις εκατομμυριούχους. Οι Αθώοι! Αγνοούν κάν τι σημαίνει η λέξις κοινοκτημοσύνη, αγνοούν την φρικτήν δυστυχίαν η οποία μαστίζει σήμερον τους Ρώσσους χωρικούς, αγνοούν την τεραστίαν ανεργίαν, η οποία πλήσσει τους Ρώσσους εργάτας, αγνοούν την πρακτικήν θλίψιν η οποία τήκει τους τιμίους Ρώσσους οικογενειάρχας βλέποντας την εξαχρείωσιν των τέκνων των, αρρένων, και μάλιστα των θηλέων.
Το φαινόμενον της διαδόσεως εις τα χωρία της ιδέας του μπολσεβικισμού, ως αρπαγή περιουσιών, παρατηρείται σήμερον όχι μόνον εις την Ελλάδα, αλλά και εις όλας τας χώρας της γης. Πού οφείλεται η καταπληκτική αύτη επέκτασις του μολύσματος, η οποία υπενθυμίζει την κηλίδα του ελαίου, και ποία μέτρα, τα οποία λαμβάνουν οι κυβερνήται των λαών προς άμυναν κατά της τόσον επικινδύνου επιδημίας ταύτης;
Οι Εβραίοι δικτάτορες της Μόσχας δεν αποκρύπτουν ότι άνευ του παγκοσμίου πολέμου ο μπολσεβικισμός δεν θα είχε σημειώση ουδεμίαν πρόοδον. Δι’ αυτό δε επεδιώκουν και νέον τοιούτον διά να επιβάλουν το σύστημά των εις όλους τους λαούς. Δηλαδή μόνον εις τα καπνίζοντα ερείπια, μόνον εις τα αχνίζοντα αίματα, μόνον εις τας τεταραγμένας εκ του πένθους και της δυστυχίας ψυχάς είνε δυνατόν να εύρη πρόσφορον έδαφος …το εκπολιτιστικόν των σύστημα. Η ομολογία αύτη είνε εξαιρετικώς πολύτιμος και διαφωτιστική. Διότι χύνει αναδρομικώς φως επί των κυρίων αιτίων του παγκοσμίου
πολέμου και της σημερινής εγκληματικής υπονομεύσεως της ειρήνης και αδελφώσεως των λαών.
Είνε εκτός πάσης αμφισβητήσεως ότι την γενικήν σύρραξιν προκάλεσαν εκείνοι, οι οποίοι είχον συμφέρον εξ αυτής, εκείνοι οι οποίοι χωρίς θυσίας ή με μικράς τοιαύτας ήθελαν να αποκομίσουν κέρδη τεράστια. Και αυτοί ήσαν οι μεγάλοι κεφαλαιούχοι της γης, οι οποίοι κατά την ομολογίαν του ‘Ριζοσπάστου’ της 5ης τρέχοντος είνε Εβραίοι: Ρότσιλδ, Ροκφέλλερ, Μόργκαν, Στίνες, κλπ. Είνε δε γνωστότατον ότι οι Εβραίοι όλων των χωρών, αφ’ ενός μέν έχυσαν το ολιγώτερον αίμα εις τον παγκόσμιον πόλεμον, αφ’ ετέρου δε εκαρπώθησαν εξ αυτού τα περισσότερα.
Πράγματι εις τα ‘Πρακτικά των Σοφών της Σιών’ τονίζεται ότι ‘επί των ημερών μας, η εξουσία του χρυσού κατήργησε την εξουσίαν των φιλελευθέρων αρχών… ο δεσποτισμός του κεφαλαίου είνε τελείως εις χείρας μας’ (σ. 32) ‘ Το συμφέρον μας απαιτεί τον εκφυλισμόν των μη εβραίων. Η δύναμίς μας συνίσταται εις το να κρατώμεν τον εργάτην εις κατάστασιν διαρκούς ανάγκης και αδυναμίας, διότι μόνον ούτω τον υποτάσσομεν εις την θέλησίν μας. Η πείνα θα δώση εις το κεφάλαιον δικαιώματα επί του εργάτου πολύ μεγαλύτερα εκείνων, τα οποία η νόμιμος εξουσία του μονάρχου δεν έδωσε ποτέ εις την αριστοκρατίαν’ (σ. 47)
‘ ΄Ολοι οι τροχοί του μηχανισμού του Κράτους κινούνται υπό μιάς δυνάμεως, η οποία ευρίσκεται εις χείρας μας, ήτοι του χρυσού. Η επιστήμη της πολιτικής οικονομίας, ιδρυθείσα υπό των σοφών μας, απέδειξεν ήδη ότι η δύναμις του κεφαλαίου υπερβάλλει το γόητρον του στέμματος’, ‘ Ο Νόμος των Προφητών λέει ότι εξελέγημεν υπό του Γιαχβέ διά να κυβερνήσωμεν την γην’ (σ. 57) ‘Το σύνθημά μας πρέπει να είνε, όλα τα μέσα της δυνάμεως και της υποκρισίας’ (σ. 37) ‘ Η δύναμίς μας είνε μεγαλυτέρα πάσης άλλης, διότι είνε αόρατος’ (σ. 34) ‘ Αι κυβερνήσεις δεν ηδυνήθησαν να εκμεταλλευθούν την δύναμιν του Τύπου, η οποία έπεσεν εις χείρας μας. Διά του Τύπου απεκτήσαμεν την σημερινήν επιρροήν, καίτοι παραμένοντες εις τα παρασκήνια’ (σ. 37)
‘ ΄Οσον ημείς περιφρονούμεν την δόξαν και τον θόρυβον, ζητούντες μόνον την επιτυχίαν των σχεδίων μας, τόσον οι μή εβραίοι αρέσκονται εις την δόξαν και χάριν αυτής είνε πρόθυμοι να θυσιάσουν τα πάντα. Το κύριον τούτο γνώρισμα αυτών μας επιτρέπει να τους κάμνωμεν ό,τι θέλομεν. ΄Οσοι εξ αυτών φαίνονται τίγρεις, είνε τόσον ηλίθιοι όσον και τα πρόβατα και αι κεφαλαί των είνε πλήρεις κενού. Θα τους αφήσομεν λοιπόν να καλπάζουν επί του κέλητος των ματαίων ελπίδων των, όπως καταστρέψουν την ανθρωπίνην ατομικότητα διά συμβολικών ιδεών περί κομμουνισμού. Ακόμη δεν ηννόησαν και δεν θα εννοήσουν ποτέ ότι το παράφρον τούτο όνειρον είνε αντίθετον προς τον θεμελιώδη νόμον της φύσεως, ήτις από της αρχής του κόσμου εδημιούργησε τα όντα διάφορα τα μέν των δε. Το γεγονός ότι κατωρθώσαμεν να παρασύρωμεν τους μή εβραίους εις μίαν ιδέαν τόσω πεπλανημένην αποδεικνύει με καταπλήσσουσαν σαφήνειαν ποίαν στενήν αντίληψιν έχουν περί της ανθρωπίνης ζωής, εν σχέσει προς την ιδικήν μας. Εκεί στηρίζεται η μεγαλυτέρα ελπίς της επιτυχίας μας’ (σ. 181).
Θα ηδυνάμην να παραθέσω και άλλα αποσπάσματα του πολυκρότου τούτου βιβλίου, αποδεικνύοντα κατά τρόπον αδιάσειστον ότι, όπως ήδη από των πρώτων μου άρθρων ετόνισα, οι Εβραίοι Κεφαλαιούχοι – ουχί όλη η εβραική φυλή – είνε οι κύριοι εργάται του παγκοσμίου πολέμου, ότι υπήρξαν οι κύριοι υπαίτιοι των τραγικών αδικιών και των τερατωδών απανθρωπιών τας οποίας ίδομεν και βλέπομεν.
Αυτοί εκ παρασκηνίων υπηγόρευσαν εις τας Δυνάμεις την φιλοτουρκικήν πολιτικήν, η οποία κατέληξεν εις την ατιμάζουσαν τον σύγχρονον πολιτισμόν τραγωδίαν της Ανατολής. Αυτοί εκ των παρασκηνίων ημπόδισαν την από της πρώτης στιγμής εξόντωσιν του μπολσεβικισμού, ο οποίος απέβη εστία ραδιουργιών και υπονομεύσεων, ο οποίος ασεβεί προς την παγκόσμιον ανάγκην της γαλήνης και εργασίας. Αυτοί σήμερον αγοράζουν τεραστίας ποσότητας σίτου διά να προκαλούν ύψωσιν της τιμής του άρτου εις όλας τας χώρας.
Αυτοί εμποδίζουν τας Κυβερνήσεις να ακολουθούν τας επιταγάς του διεθνούς δικαίου και της ηθικής εις τας σχέσεις των, δημιουργούντες ούτω
συνεχώς αφορμάς προστριβών μεταξύ των λαών. Αυτοί εμποδίζουν τας Κυβερνήσεις να πατάξουν την άκραν δεξιάν και την παντός είδους αισχροκέρδειαν, η οποία προκαλούσα ακρίβειαν της ζωής προπαρασκευάζει τας ψυχάς των αθώων λαικών τάξεων διά την καλλιέργειαν του κομμουνισμού.
Αυτοί ως βόαι συσφιγκτήρες κρατούν τας χείρας τών Κυβερνήσεων και τας εμποδίζουν εις την λήψιν μέτρων αυστηράς δικαιοσύνης απέναντι όλων των κοινωνικών τάξεων, μόνης ικανής να εξασφαλίση την αρμονικήν συνεργασίαν αυτών.
Αυτοί εμποδίζουν τας Κυβερνήσεις να οργανώσουν την άμυναν κατά του κομμουνιστικού χειμάρου, όστις απειλεί να παρασύρη τον σύγχρονον πολιτισμόν εις την άβυσσον. Αυτοί εμποδίζουν την οργάνωσιν συστηματικής αντικομμουνιστικής προπαγάνδας, η οποία να πείση και τον τελευταίον χωρικόν όλων των λαών ότι ο κομμουνισμός είναι Εβραική δημαγωγική εφεύρεσις, προοριζομένη να αποσυνθέση τους χριστιανικούς λαούς. Ότι ο κομμουνισμός εφαρμοσθείς εν Ρωσσία εγκατελείφθη ήδη, αφού αύτη περιήλθεν εις χείρας Εβραίων.
Ότι δεν πρέπει να προσέχουν οι αθώοι εργάται και χωρικοί τας ψευδείς υποσχέσεις των κομμουνιστών, οι οποίοι ομιλούν περί ‘πάλης υπέρ των καταπιεζομένων εθνοτήτων’ και βοηθούν τώρα ακόμη τον αιμοσταγή κεμαλισμόν να συντρίψη τον Ελληνισμόν της Κωνσταντινουπόλεως και τον προσφάτως επαναστατήσαντα Κουρδικόν λαόν.
Ανεχόμενοι την παρασκηνιακήν δράσιν των Εβραίων Κεφαλαιούχων, άνευ αντιδράσεως και άνευ αμύνης, οι χριστιανικοί λαοί και μάλιστα οι κυβερνήται των σκάπτουν τον τάφον των και τον τάφον του χριστιανικού πολιτισμού, διά να επισπεύσουν την Εβραικήν Κοσμοκρατορίαν, η οποία σήμερον μέν δρά εις τα παρασκήνια, θα εμφανισθή δε επί της σκηνής όταν η δυστυχία των λαών κορυφωθή.
Αλλά και μόνον το γεγονός ότι ο κομμουνισμός διά να επιβληθή έχει ανάγκην να προκαλέση προηγουμένως διά πολέμων την δυστυχίαν των λαών, να σπείρη πένθος και ερείπια και πτώματα, να εύρη ψυχάς εσκοτισμένας από την συμφοράν και τεταραγμένας από την συγκίνησιν, και μόνον αυτό αρκεί να αποδείξη ότι όχι μόνον δεν είνε σύστημα ανθρωπιστικόν, αλλ’ ότι αποτελεί μορφίνην προωρισμένην να κατασιγάση πόνους τους οποίους αυτός προυκάλεσε, αλλ’ η οποία οδηγεί τους λαούς, όπως τον Ρωσσικόν, εις την υλικήν και ηθικήν σήψιν και αποσύνθεσιν.
Οι Εβραίοι δικτάτορες της Μόσχας είνε τόσω περισσότερον επικίνδυνοι, καθ’ όσον κατορθώνουν να εκμεταλλεύονται προς ίδιον όφελος τον παγκόσμιον τεκτονισμόν, ποδοπατούντες τας ευγενείς [;!] του αρχάς. Και ενώ ούτος επιδιώκει, ως γνωστόν, την αδέλφωσιν και την εξύψωσιν των ανθρώπων [;!], εκείνοι εργάζονται διά την αποκτήνωσιν και αλληλοεξόντωσιν αυτών.
Η θεωρία του ιστορικού υλισμού, η οποία αποτελεί την βάσιν του μαρξισμού, δεν σημαίνει τίποτε άλλον ειμή ότι ο άνθρωπος εγκαταλείπων πάσαν ιδεολογίαν, πάσαν ηθικήν αρχήν, πρέπει να μεταβληθή εις άψυχον όργανον θεραπεύον μόνον τας υλικάς ανάγκας του.
Ο ελεύθερος έρως, η δημοκοπική υπόσχεσις προς τα πλήθη των εργατών και χωρικών, ότι θα αρπάζουν ελευθέρως τας περιουσίας των πλουσίων, η κατάργησις της θρησκείας, η διάλυσις της οικογενείας, η κοινοκτημοσύνη δεν αποτελούν θεωρίας νέας, τας οποίας θα ήτο ίσως ανάγκη να δοκιμάση η ανθρωπότης μήπως τή εξασφαλίσουν μέλλον καλύτερον.
Η ιστορία όλων των εθνών διδάσκει ότι καμμία κοινωνία ανθρώπων δεν ημπορεί να ζήση αν οι πολίται της δεν σέβονται ο είς τον άλλον, αν δεν περιορίζουν τας ορέξεις των, αν δεν είνε ηθικοί και δίκαιοι.
Ο μπολσεβικισμός είνε άρνησις πάσης ηθικής. Οι αρχηγοί του, οι οποίοι δυστυχώς είνε και τέκτονες ανωτάτων βαθμών, πρέπει το ταχύτερον να αποκηρυχθούν από τον παγκόσμιον τεκτονισμόν, του οποίου στιγματίζουν το ωραίον πρόγραμμα. [;;!!] [Σημ. ΕΕΕ: Δυστυχώς ο συγγραφεύς ήταν βαθιά νυχτωμένος, αν δεν γνώριζε ότι ο τεκτονισμός είνε ο προθάλαμος του Ταλμουδισμού διά τους πρώην χριστιανούς και νύν τέκτονας!! Στην πράξιν όργανον, κυριολεκτικά υποπόδιον των Διεθνών Εβραίων-Σιωνιστών]
Μιμούμενοι τους ταμπλιέρους του Μεσαίωνος διατηρούν σήμερον μυστικάς στοάς εν Μόσχα, (Μουσείον Αλεξάνδρου του Γ’) και εις τας μεγαλυτέρας πόλεις της Ρωσσίας, με είδωλα του ‘Μπαφομέτ’, του βδελυρού ξοάνου, το οποίον προσεκύνουν οι ανόσιοι ιππόται του Μεσαίωνος. [Και το οποίον προσκυνούν, μετά του 30ου βαθμού και οι νυν και πάντοτε ανόσιοι κι ανόητοι Μασσώνοι!]
Όπως βλέπει ο αναγνώστης εις το δημοσιευόμενον είδωλον, ουδεμία εικών δύναται να συμβολίση πιστότερον τας κτηνώδεις τάσεις του μπολσεβικισμού.
Το τέρας τούτο της ασελγείας κηρύσσον την αγάπην προς τον στόμαχον, την κτηνώδη ηδονήν και τον χρυσόν, διά μεν της δεξιάς χειρός προτάσσει την διάλυσιν του φωτός (του Πολιτισμού) (SOLVE), διά δε της αριστεράς την συμπύκνωσιν του Σκότους (της Βαρβαρότητος) (COAGULA).
Μήπως δεν επέτυχεν ήδη ο μπολσεβικισμός την κατά αιώνας οπισθοδρόμησιν της Ρωσσίας και της τουρκικής Ανατολής;
΄Όπως έγραφε προσφάτως Γάλλος δημοσιογράφος εις την Παρισινήν ‘Εξέλσιορ’, ‘αι περιστεραί τας οποίας διέτρεφεν άλλοτε ο Δήμος Πετρουπόλεως απέθανον πρό μακρού, αντικατασταθείσαι δι’ ορνέων του βουνού. Επίσης τα ωραία άνθη του δημοτικού κήπου προ καιρού κατεστράφησαν, αντ’ αυτών δε προβάλλει η φυτεία του δάσους. Η αγρία φύσις,' εξηκολούθει ο Γάλλος δημοσιογράφος, ‘εις την πολιτισμένην Πετρούπολιν’. ‘Και ο Πολιτισμός υπεχώρησε κατά αιώνας’.
Ο ‘Μπαφομέτ’ έγινεν ήδη κύριος της Ρωσσίας και της Τουρκικής Ανατολής.
Με λύσσαν δε εξόχως χαρακτηριστικήν, οι τόσον φιλάργυροι Εβραίοι δικτάτορες σπαταλούν εκατομμύρια χρυσών ρουβλίων εις τον κόσμον και δή εις τα Βαλκάνια, διά να επεκτείνουν και εις αυτά την βδελυράν κυριαρχίαν των.
Κανείς λογικός και τίμιος άνθρωπος δεν δύναται να ισχυρισθή ότι η Μόσχα δαπανά τόσον αφειδώς, τόσον τεράστια ποσά, από ανιδιοτελήν αγάπην προς τους άλλους λαούς και εν γένει από ευγενή αισθήματα ανθρωπισμού. Εάν είχε τοιαύτα θα ημπόδιζε μόνον με μίαν λέξιν απειλής, την εξόντωσιν των Ελληνικών και Αρμενικών πληθυσμών της Μ. Ασίας. Εάν είχε τοιαύτα θα εδαπάνα τα εκατομμύρια της Προπαγάνδας προς ανακούφισιν των εκατομμυρίων αέργων της Ρωσσίας. Εάν είχεν τοιαύτα δεν θα προσεκάλει Εβραίους εξ’ όλων των περάτων της γης εις την Ρωσσίαν, διά να τας δίδη τας καλυτέρας θέσεις, καθ’ ήν στιγμήν εις μάτην ζητούν υπηρεσίαν οι αποθνήσκοντες εκ πείνης Ρώσσοι Χριστιανοί.
Με λύσσαν δε εξόχως χαρακτηριστικήν, οι τόσον φιλάργυροι Εβραίοι δικτάτορες σπαταλούν εκατομμύρια χρυσών ρουβλίων εις τον κόσμον και δή εις τα Βαλκάνια, διά να επεκτείνουν και εις αυτά την βδελυράν κυριαρχίαν των.
Κανείς λογικός και τίμιος άνθρωπος δεν δύναται να ισχυρισθή ότι η Μόσχα δαπανά τόσον αφειδώς, τόσον τεράστια ποσά, από ανιδιοτελήν αγάπην προς τους άλλους λαούς και εν γένει από ευγενή αισθήματα ανθρωπισμού. Εάν είχε τοιαύτα θα ημπόδιζε μόνον με μίαν λέξιν απειλής, την εξόντωσιν των Ελληνικών και Αρμενικών πληθυσμών της Μ. Ασίας. Εάν είχε τοιαύτα θα εδαπάνα τα εκατομμύρια της Προπαγάνδας προς ανακούφισιν των εκατομμυρίων αέργων της Ρωσσίας. Εάν είχεν τοιαύτα δεν θα προσεκάλει Εβραίους εξ’ όλων των περάτων της γης εις την Ρωσσίαν, διά να τας δίδη τας καλυτέρας θέσεις, καθ’ ήν στιγμήν εις μάτην ζητούν υπηρεσίαν οι αποθνήσκοντες εκ πείνης Ρώσσοι Χριστιανοί.
Δεν γνωρίζω τι έπραξεν ή τι προτίθεται να πράξη απέναντι του Μπολσεβικισμού ο ελληνικός τεκτονισμός. Γνωρίζω όμως πόσον αγνώς [σημ. ΕΕΕ: δυστυχώς ο συγγραφεύς κρίνη εξ ιδίων, για τις ‘αγνές’ επιδιώξεις της Μασονίας!] επεδίωξε πάντοτε εν τώ συνόλω του να εξυπηρετήση και τα γενικώτερα ιδεώδη του πολιτισμού και τα εθνικά δίκαια, συμφώνως προς την Αρχήν των Εθνοτήτων, είμαι βέβαιος ότι εις πρώτην ευκαιρίαν θα αποκηρύξει την όλην δράσιν του ρωσσικού μπολσεβικισμού.
Επίσης πιστεύω ότι ο παγκόσμιος τεκτονισμός, ο οποίος αποτελεί δύναμιν ακαταμάχητον, [εκτός του Διεθνούς Σιωνισμού φυσικά] δεν θα μείνη αδιάφορος προς τας δυστυχίας και τους σπαραγμούς του Ρωσσικού λαού, ούτε πρό των λυσσωδών ενεργειών των Εβραίων δικτατόρων της Μόσχας, όπως επεκτείνουν τον κομμουνισμόν εις όλην την γην. [Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…!]
Εάν τυχόν επετύγχανε η προσπάθεια της Διεθνούς να προκαλέση βαλκανικόν πόλεμον διά την ανεξαρτησίαν της Μακεδονίας και της Θράκης, είναι πιθανόν ότι η φλόξ αύτη θα επεξετείνετο πάλιν εις όλην την Ευρώπην και ίσως εις όλας τας ηπείρους. Είνε δε αναμφίβολον ότι είς νέος παγκόσμιος πόλεμος θα προυκάλει όχι μόνον νέαν φρικωδεστέραν δυστυχίαν όλων των λαών, αλλά θα επηύξανε την έντασιν των εγωιστικών ενστίκτων των ανθρώπων, τα οποία αφύπνησεν ήδη ο τελευταίος παγκόσμιος πόλεμος.
Είναι οδυνηρόν ότι οι άνθρωποι και οι λαοί εξηντλημένοι από τον μακρόν αγώνα και προσπαθούντες να ανακτήσουν τα απολεσθέντα κέρδη των, δεν προσέχουν εις τον κομμουνιστικόν κίνδυνον. Το θλιβερώτερον δε όλων είναι ότι οι διανοούμενοι όλων των χωρών, οι οποίοι κυρίως διευθύνουν τας τύχας των, δεικνύουν μίαν αδιαφορίαν εγκληματικήν. Νομίζει κανείς ότι όλα τα κράτη υπνωτισμένα, υπό αγνώστου δυνάμεως, αναμένουν μοιρολατρικώς την επικράτησιν του κομμουνισμού, αδιαφορούντα αν ο σύγχρονος πολιτισμός, έργον ιδρώτων και αιμάτων μυριάδων αιώνων, θα καταποντισθή αύτανδρος εις την νέαν παγκόσμιον σύρραξιν, διά την οποίαν εργάζεται ο μπολσεβικισμός, αν το πένθος και το αίμα, η δυστυχία και τα ερείπια καλύψουν όλην την γην.
Φρονώ ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος ο οποίος απειλεί τους λαούς δεν προέρχεται από τον κομμουνισμόν, αλλ’ από την εγωιστικήν κερδομανίαν και από την αδιαφορίαν των ιδίων. Αν εξακολουθήσουν μη αντιτάσσοντες την αντίδρασιν παντός υγιούς οργανισμού εις το μικρόβιον, θα αποδείξουν ότι είνε αθεραπεύτως ασθενείς και ότι αι ισχυραί Εβραικαί Οργανώσεις δικαιούνται να τους υποδουλώσουν.
Αι τεράστιαι Καταστροφαί της Ρωσσίας.
Νομίζω ότι εκ των προλεχθέντων σαφώς απεδείχθη ότι ο μπολσεβικισμός, υπό το προσωπείον μιάς επιστημονικής ουτοπίας, ουδέν άλλο επέτυχεν ειμή την άνοδον εις την αρχήν των Εβραίων, την σκόπιμον εξόντωσιν των Ρώσσων χριστιανών και την εθνικήν, οικογενειακήν, ηθικήν και οικονομικήν αποσύνθεσιν αυτών.
Κάθε ΄Ελλην εργάτης, κάθε ΄Ελλην πολίτης και εν γένει κάθε πολιτισμένος άνθρωπος, πρέπει να έχει διαρκώς πρό οφθαλμών τους κατωτέρω τραγικούς αριθμούς εις τους οποίους αναλύεται η επί οκταετίαν δράσις των ρωσσο-Εβραίων της Μόσχας.
Α’ - Αι απώλειαι εις ανθρώπους.
Ο Δρ. Νάνσεν, ύπατος αρμοστής της Κοινωνίας των Εθνών διά τα προσφυγικά ζητήματα, ο Μέγας φιλάνθρωπος, όστις επί μακρόν παρέμεινε εις την Σοβιετικήν
Ρωσσίαν διά να βοηθήση τους πεινώντας πληθυσμούς της, αναβιβάζει τους υποκύψαντας εις την πείναν Ρώσσους εις 15 εκατομμύρια.
Εις τον αριθμόν αυτόν πρέπει να προσθέσωμεν τους αθρόως σφαγέντας, τυφεκισθέντας, εξορισθέντας εις Σιβηρίαν και αποθανόντας Ρώσσους χριστιανούς, οι οποίοι υπερβαίνουν ασφαλώς τα 5 εκατομμύρια.
Ήτοι Σύνολον ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ ΕΙΚΟΣΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ!!!
[Σημ. ΕΕΕ: σύμφωνα με νεώτερες επιβεβαιωμένες πληροφορίες τα θύματα του Κομμουνισμού στην Σοβιετική Ένωση και τις χώρες της Ανατ. Ευρώπης ξεπερνούν τα 45 εκατομμύρια, ενώ αν προσθέσουμε τα θύματα του Μάο Τσε Τούγκ, του Βιετνάμ και της Καμπότζης ξεπερνούν τα 120 εκατομμύρια, σε αντίθεση με τα 22 εκατομμύρια περίπου του Ναζισμού!]
Και όμως ο Εβραίος Τρότσκυ εις προκήρυξίν του υπό ημερομηνίαν 14 Απριλίου 1918 υπεσχέθη εις τον Αθώον και εύπιστον Ρωσσικόν λαόν ότι ο μπολσεβικισμός θα μεταβάλη την Ρωσσίαν εις Παράδεισον.
Ιδού τι έλεγεν επί λέξει ο μέγας Εβραίος δημαγωγός κ. Μπρόνστειν:
‘ ΄Αλλοτε επίστευον εις την ύπαρξιν παραδείσου. Αλλ’ ο παράδεισος αυτός ήτο όνειρον. Ημείς λέγομεν ότι αυτόν τον παράδεισον θα τον δημιουργήσουμεν εδώ κάτω επί της γης, με τα χέρια των εργατών, δι’ όλους και εις αιώνας αιώνων’.
Μήπως δεν λέγουν τα ίδια κυνικά ψεύδη εις τους αθώους ΄Ελληνας εργάτας και χωρικούς οι αρχηγοί του ελληνικού κομμουνισμού, εις τους οποίους επεφοίτησεν ως γνωστόν το πνεύμα του εκ Βουλγαρίας Εβραίου Αβραάμ Μπεναρόγια;
Β’ - Απώλειαι Υλικαί.
Είνε ανυπολόγιστοι αι υλικαί καταστροφαί, τας οποίας προυκάλεσαν εις τον Ρωσσικόν λαόν και εις την ανθρωπότηταν οι Εβραίοι Δικτάτορες.
Εάν υπολογίση κανείς εις 9 δισεκατομμύρια χρυσών ρουβλίων την μέσην αξίαν της Ρωσσικής παραγωγής, γεωργικής, βιομηχανικής, κλπ. Και δεδομένου ότι εξ αιτίας του μπολσεβικισμού η παραγωγή αύτη ηλαττώθη κατά μέσον όρον των διαρρευσάντων 7 ετών εις 1/3, άρα αι ζημίαι της Ρωσσίας επί 7 έτη ανέρχονται εις 42 δισεκατομμύρια χρυσά ρούβλια.
Εξ άλλου ο ιδιωτικός πλούτος του Ρωσσικού λαού, ανερχόμενος τουλάχιστον εις 300 δισεκατομμύρια χρυσά ρούβλια έχει, ως θα είδομεν αμέσως περαιτέρω, αφ’ ενός ληστευθή από τους Εβραίους δικτάτορας και αφ’ ετέρου πυρποληθή, καταστραφή, κλπ. τουλάχιστον κατά 2/3. ΄Αρα ζημίαι του ιδιωτικού πλούτου 200 δισεκατομμύρια χρυσά ρούβλια.
Μόνον οι ζήσαντες εν Ρωσσία επί μακρόν και οι γνωρίσαντες αυτήν δύνανται να εκτιμήσουν ότι ο αριθμός αυτός δεν είνε ανώτερος της πραγματικότητος. Πολλοί ήσαν οι δισεκατομμυριούχοι Ρώσσοι και περισσότεροι οι εκατομμυριούχοι, διατηρούντες όχι μόνον ακίνητον, αλλά και κινητόν πλούτον αμύθητον.
Αρκεί να σημειώσω ως χαρακτηριστικόν γεγονός ότι ο Μέγας Πέτρος δημοσία επανελάμβανεν ότι εφθόνει τον πλούτον του Στρογόνωφ, τον οποίον όχι μόνον εκληρονόμησαν, αλλά και επολλαπλασίασαν οι απόγονοί του.
Διά τους αγνοούντας τον Ρωσσικόν ιδιωτικόν πλούτον, τονίζω ότι εκτός των περιφήμων και πλουσιωτάτων Πινακοθηκών των Μουσείων του Κράτους, υπήρχε απειρία ιδιωτικών Πινακοθηκών, τας οποίας θα εζήλευον πολλά Κράτη. Διότι πλην των μεγάλων Δουκών και όλης της μεγάλης τάξεως των ευγενών (Δβοράνι), πλείστοι είνε οι πλούσιοι Ρώσσοι, οι οποίοι είχον ολοκλήρους αιθούσας με τα μάλλον σπάνια έργα τέχνης όλων των εποχών και δή των πλέον διακεκριμμένων ζωγράφων της υφηλίου. Ούτως ώστε εξεπλήσσετο ο επισκεπτόμενος τα Ιδιωτικά αυτά Μουσεία των Ευγενών και κατά δεύτερον λόγον των εμπόρων. Αι δε Ιδιωτικαί Βιβλιοθήκαι, όχι μόνον των ευγενών, αλλά όλων των διανοουμένων, κατά την τελευταίαν πεντηκονταετίαν παρουσιάζουν φαινόμενον εξαιρετικόν.
Μετά την επανάστασιν του Οκτωβρίου 1917, η [Εβραική] Σπείρα των Μεγάλων Συνωμοτών της Ανθρωπότητος ελήστευσε όλα τα Μουσεία, όλας τας Πινακοθήκας, όλας τας Βιβλιοθήκας Κρατικάς και Ιδιωτικάς, τοιουτοτρόπως το Σύνολον των αμέσων υλικών ζημιών του Ρωσσικού λαού ανέρχεται εις 250 περίπου δισεκατομμύρια χρυσών ρουβλίων, δηλαδή 600 περίπου δισεκατομμύρια χρυσών δραχμών ή 8 περίπου τρισεκατομμύρια σημερινών δραχμών.
Αν λάβωμεν υπ’ όψιν ότι κατά την πολιτικήν και δημοσίαν οικονομίαν έκαστος άνθρωπος εκπροσωπεί κατά μέσον όρον κεφάλαιον 25.000 δραχμών, βλέπομεν ότι η αξία των απολεσθέντων 20 εκατομμυρίων ανθρώπων ανέρχεται εις 500 δισεκατομμύρια.
΄Ητοι 8 ½ τρισεκατομμύρια δραχμών εστοίχισεν εις τον Ρωσσικόν λαόν η αφέλειά του να πιστεύση εις τα απατηλά κηρύγματα των κομμουνιστών!
Γ’ - Ηθικαί Απώλειαι.
Βεβαίως δεν αναλύεται εις αριθμούς η καταστροφή όλων των ηθικών αρχών, τας οποίας επέφερεν η κομμουνιστική δικτατορία.
Η διάλυσις της οικογενείας, έχουσα ως συνέπειαν την ελάττωσιν των γεννήσεων, η εξίσωσις των ανθρώπων, φιλέργων και οκνηρών, συνεπιφέρουσα επέκτασιν της οκνηρίας, η υπονόμευσις της χριστιανικής θρησκείας, συνεπαγομένη την ασωτείαν και την ελάττωσιν της φειδούς, θα ηδύναντο και αυταί να υπολογισθούν.
Την φροντίδαν αυτήν αφήνω εις τους αναγνώστας μου, διότι επείγομαι να τονίσω πως οι δήθεν ιδεολόγοι κήρυκες του κομμουνισμού, οι δήθεν απόστολοι της καταργήσεως της ιδιοκτησίας είνε σήμερον εκ των πλουσιωτέρων ανθρώπων της γης.
Απόδειξις.
1) Όταν τώ 1921 επήλθε ρήξις μεταξύ Τρότσκυ και Δερζίνσκυ, του αιμοσταγούς αρχηγού της Τσέκας, ο τελευταίος αντικατεστάθη, εις δε την οικίαν του ενηργήθη έρευνα, αποκαλύψασα δεκάδα κιβωτίων, πλήρων από αδάμαντας και κοσμήματα αμυθήτου αξίας. Ο Τρότσκυ έφερε το ζήτημα εις την Ανωτάτην Επιτροπήν του Κομμουνιστικού Κόμματος, η οποία εκάλεσε τον Δερζίνσκυ να απολογηθή. Αντί απολογίας ο Δερζίνσκυ ανέγνωσεν εκθέσεις των οργάνων της Τσέκας αποκαλυπτούσας παρομοίας ληστείας και διαφόρους εμπορικάς πράξεις του Τρότσκυ και των άλλων κορυφαίων μπολσεβίκων. Ο έξυπνος πολωνο-Εβραίος είχε φαίνεται φροντίση να παρακολουθή και τούς εντίμους συναγωνιστάς του ιδεολόγους, διά να τους εκβιάση ενδεχομένως. Και το επέτυχε. Σιγή εκάλυψε τας ληστείας του Δερζίνσκυ.
Και ο Δερζίνσκυ είναι σήμερον ο πλουσιώτερος άνθρωπος της Σοβιετικής Ρωσσίας.
2) Τη 28η Δεκεμβρίου 1924 εκυκλοφόρησεν συγκεκριμμένως μεταξύ των μελών του κομμουνιστικού κέντρου Χαμοβνίτσεσκοβο έντυπον κατηγορητήριον κατά του Ζηνόβιεφ (΄Απφελμπάουμ) και του Κάμενεφ (Ρόλενφελδ) τονίζον ότι οι δύο πανίσχυροι Εβραίοι …ιδεολόγοι κομμουνισταί διενήργουν ευρύτατον εμπόριον, διετήρουν χαρτοπαικτικάς Λέσχας εις Μόσχαν και Πετρούπολιν και ότι ιδίως αι σύζυγοί των, μάλιστα δε η κυρία Λιλίνα Ζινόβιεφ διέπραττον μεγάλας ληστείας εις βάρος του Δημοσίου και Ιδιωτικού Πλούτου.
Προστίθετο ότι μόνον εκ των διαφόρων του επιχειρήσεων, πλήν των εκτάκτων κερδών, ο ανιδιοτελής ‘σύντροφος’ Κάμενεφ είχε μηνιαίον εισόδημα 60 χιλιάδων χρυσών ρουβλίων, ήτοι περίπου 2 εκατομμύρια σημερινών δραχμών!
3) Ο Τρότσκυ, μη υστερών των συντρόφων του εις ανιδιοτελή κομμουνιστικήν ιδεολογίαν ήρπασεν απεράντους γαίας εις την Νότιον Ρωσσίαν παρά την Κριμαίαν, αι οποίαι μεχρι πρό τινος εκαλλιεργούντο υπό ερυθρών στρατιωτών. Ούτω έγινε ο μέγας Εβραίος, ο μεγαλύτερος ίσως γαιοκτήμων της μπολσεβικικής Ρωσσίας.
4) Ο Ράδεκ και ο Λιτβίνωφ διεμοίρασαν μεταξύ των τα κεφάλαια της Ρωσσο-Ασιατικής Τραπέζης.
5) Εις την Γαλλίαν εδημοσιεύθη προσφάτως επιστολή του Ράδεκ προς τον Λιτβίνωφ, λέγουσα μεταξύ άλλων τα εξής:
‘Τα κτήματα του Τρότσκυ καλλιεργούνται θαυμάσια από τους ερυθρούς στρατιώτας. Διατί να μη γίνωμεν και ημείς καλλιεργηταί; Τί μάς μένει εις την τσέπην μετά την εκκαθάρισιν των μετοχών Ούρκουαρτ;’
Και ο Ράδεκ εξακολουθεί:
‘Ο Τρότσκυ διευθύνει το Τράστ της Μόσχας. Διατί και ημείς να μη κάνομεν παρόμοιον συνδυασμόν εις Πολτάβα ή εις Χαρκώφ; Ο Φρόντζε (Εβραίος διαδεχθείς τον Τρότσκυ ως Επίτροπος των Στρατιωτικών και Ναυτικών) θα μας εξασφαλίση εργατικάς χείρας’.
6) Είναι γνωστή η ακόλαστος σπατάλη, η αφάνταστος χλιδή, η απίστευτος πολυτέλεια των μπολσεβίκων πρεσβευτών εις το εξωτερικόν. Έχει τοσάκις τονισθή εις τον Ευρωπαικόν και Αμερικανικόν Τύπον, ώστε κρίνω περιττόν να επανέλθω.
Είναι περιττόν να τονισθή, ότι οι 447 Εβραίοι κομμισάριοι της Μπολσεβικικής Ρωσσίας, περί ών ανέφερα ήδη, έσπευσαν να μιμηθούν τους αρχηγούς των και ότι δεν κυβερνούν την Ρωσσίαν εξ ανιδιοτελούς αγάπης προς τους εργάτας και χωρικούς αυτής.
Φρονώ ότι πάντα ταύτα ενισχύουν ακλονήτως τον ισχυρισμόν μου ότι ο κομμουνισμός είναι Εβραική έμπνευσις, υποστηριζομένη υπό Εβραίων Κεφαλαιούχων, διψώντων αναστατώσεις διά να αυξήσουν τα κεφάλαιά των.
Η σημερινή κατάστασις της Ρωσσίας.
Ποία είναι σήμερον η κατάστασις της Ρωσσίας; Εις το ερώτημα τούτο απαντούν ευγλώττως αι κάτωθι απολύτως αυθεντικαί και νωπαί μαρτυρίαι:
1) Ο νέος πρεσβευτής της Γαλλίας εις Μόσχαν κ. Ερμπέττ, αφιχθείς πρό μηνός εις την Σοβιετικήν Πρωτεύουσαν, εζήτησε παρά της Κυβερνήσεώς του να τώ αποστείλη εκ Γαλλίας τρόφιμα διά την οικογένειάν του και διά τας οικογενείας των υπαλλήλων της πρεσβείας. (‘Ματέν’ της 19ης Φεβρουαρίου ε.έ.)
2) Η έκθεσις της πενταμελούς επιτροπής του αγγλικού εργατικού κόμματος, η οποία μετέβη εις Ρωσσίαν διά να μελετήση την κατάστασιν, τονίζει την απόλυτον έκλυσιν των ηθών. Κυβερνητικά Νοσοκομεία ενεργούν εκτρώσεις διότι δήθεν τα καθήκοντα της μητρότητος δεν πρέπει να απασχολούν τας Ρωσσίδας. Αυτά τα Κρατικά Ξενοδοχεία είνε εστίαι όχι μόνον κοινωνικής διαφθοράς, αλλά και όλων των αφροδισίων νόσων. (‘Μόρνιγκ Πόστ’ της 22 Φεβρ. ε.έ.)
3) Καθ’ εκάστην σχεδόν αγγέλλονται δολοφονίαι αντιπροσώπων των Σοβιέτ εις διάφορα χωρία της Ρωσσίας. ΄Εκτακτα μέτρα ελήφθησαν διά την προστασίαν των κομμουνιστικών πρακτόρων. ΄Ολοι οι κάτοικοι του
χωρίου θα θεωρούνται του λοιπού αλληλεγγύως υπεύθυνοι. (‘Πράβδα’ της 30ης Ιαν. ε.έ.)
4) κατά την εν Τυφλίδι Σύνοδον του Κεντρικού Εκτελεστικού Κόμματος (4 Μαρτίου ε.έ.) ο σύντροφος Καλινίν ανήγγειλεν ότι ο γεωργικός φόρος θα ελαττωθή κατά 25%. Είνε προφανές ότι το μέτρον τούτο λαμβάνεται προς κατεύνασιν της αγανακτήσεως του αγροτικού πληθυσμού, εκδηλουμένης διά των αθρόων δολοφονιών.
5) Κατά την αυτήν Σύνοδον ο ‘σύντροφος’ Ρύκωφ εδήλωσεν ότι αι σπαρείσαι γαίαι κατά το 1924 είνε κατ’ έκτασιν τα 80% των προπολεμικών. Η βιομηχανική παραγωγή έφθασε τα 60% της προπολεμικής. Η της ελαφράς βιομηχανίας, είνε ανωτέρα, αλλ’ η της βαρείας έφθασε μόνον το 32% της προπολεμικής. Οι αριθμοί ούτοι δίδουν εικόνα της ανεργίας και της δυστυχίας η οποία μαστίζει τους Ρώσσους εργάτες.
6) Αι ανακοινώσεις του ‘συντρόφου’ Ρύκωφ ήλθον να επιβεβαιώσουν τας δηλώσεις του εδώ πρεσβευτού της Μπολσεβικικής Ρωσσίας, επιφανούς Ισραηλίτου κ. Ζαρμπίνοβιτς (Ουστίνωφ) ανακοινώσαντος εις τον ‘Ελεύθερον Λόγον’ της 16 Φεβρουαρίου ε.έ. τους εξής αποκαλυπτικούς αριθμούς:
Γαιάνθραξ: 1913 1.700 εκατομμύρια πούτια,
1920 466 εκατομμύρια πούτια,
1921 487 εκατομμύρια πούτια,
1922 523 εκατομμύρια πούτια,
1923 741 εκατομμύρια πούτια,
1924 833 εκατομμύρια πούτια,
1925 921 εκατομμύρια πούτια (κατ’ υπολογισμόν)
Είνε περιττόν να αναπτύξω ότι η λέξις ‘Ελευθερία’ είνε κάτι άγνωστον υπό τον μπολσεβικισμόν, συμβολίζοντα την πλέον αιμοσταγή τυραννίαν.
Επειδή όμως ο διακεκριμμένος Εβραίος διπλωμάτης ωμίλησε περί ‘ελευθέρων εκλογών εις άς λαμβάνουσιν μέρος και οι έμποροι’ σημειώ ότι έλαβον επιστολήν δύο Ελλήνων εκ Ρωσσίας, πρώην δημοσίων υπαλλήλων των Σοβιέτ, προσφάτως αφιχθέντων ενταύθα, του κ. Μ. Ν. Δελογραμμάτη (τέως μέλους του εργατικού σωματείου ‘Ραμπότπρος’ εκπαιδευτικών υπαλλήλων, υπ’ αρθμ. 2369) και του κ. Δ. Τσεβελάκου (τέως μέλους του εργατικού σωματείου ‘Σοβραμποντικώφ’ δημοσίων υπαλλήλων) οι οποίοι μοί γράφουν:
‘Το 65 άρθρον του Συντάγματος των Σοσιαλιστικών Σοβιετικών Δημοκρατιών λέγει:
‘Δεν έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι:
α) πρόσωπα καταφεύγοντα εις την μισθωτήν εργασίαν διά να καρπωθώσι όφελος
β) πρόσωπα ζώντα εξ εισοδημάτων μή προερχομένων εκ φυσικής εργασίας ή εκ τόκων του κεφαλαίου των εξ οιουδήποτε εισοδήματος ή επιχειρήσεως και
γ) οι μοναχοί και θρησκευτικοί λειτουργοί, κλπ., κλπ., κλπ.
Πώς ο κ. Ουστίνωφ συμβιβάζει τον ισχυρισμόν του με την παράγραφον 2 του συντάγματος αφορώσαν τους εμπόρους και τους μικρο-επαγγελματίας;’.
Το κείμενον είναι σαφές. Ατομικαί ελευθερίαι δεν υπάρχουν πλέον εν Ρωσσία, όπως ετόνιζε και ο τέως υπουργός των Εξωτερικών της Αμερικής κ. Χιούς εις την δημοσιευθείσαν επιστολήν του.
Αυτή είνε εν συντόμω η σημερινή κατάστασις της Ρωσσίας υπό τον μπολσεβικισμόν.
Αποσύνθεσις οικονομική. Αποσύνθεσις ηθική. Τυραννία αφόρητος.
Αφόρητος δυστυχία των εργατών και χωρικών εν ονόματι των οποίων διαρκώς ομιλούν οι Εβραίοι δικτάτορες της Μόσχας, ών το 99% είνε επί πλέον άνθρωποι των γραμμάτων, εκτελούντες διαταγάς των Εβραικών Οργανώσεων, ουδέποτε δε υπήρξαν εργάται ή χωρικοί. Αυτό είνε το τραγικόν αποτέλεσμα, το οποίον ωδήγησεν η θυσία 20 εκατομμυρίων Ρώσσων και 8 ½ τρισεκατομμυρίων δραχμών.
Ούτε επιτρέπεται εις λογικόν και δίκαιον κριτήν να κρίνη επιεικώς το πείραμα των ερυθρών τυράννων, ισχυριζόμενος ότι είχον μέν ούτοι την καλήν θέλησιν να εργασθούν διά την ευημερίαν του Ρωσσικού λαού και διά τούτο προυκάλεσαν τας θυσίας ταύτας, αλλ’ απέτυχον.
Η ληστρική ιδιοτέλεια των Εβραίων δικτατόρων, την οποίαν τόσον αυστηρώς εστιγμάτισεν η μαρτυρική και ηρωική γραία Μπρεσκόβσκαγια, αποδεικνύει πασιφανώς ότι δεν είχον, ούτε έχουν την ελαχίστην διάθεσιν να εργασθούν υπέρ της Ρωσσίας. Απλώς εκτελούντες διαταγάς της ‘Αοράττου Εβραικής Δικτατορίας του Κεφαλαίου’, περί ής ωμίλησα, ηθέλησαν και επέτυχαν να διαλύσουν και να ληστεύουν έναν μέγαν χριστιανικόν λαόν.
΄Αλλως τε οι ζήσαντες εν Ρωσσία και μελετήσαντες εκ του σύνεγγυς τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων 25 ετών, γνωρίζουν ότι και η ήττα της Ρωσσίας κατά τον Ρωσσο-ιαπωνικόν πόλεμον είνε κυρίως έργον Εβραίων Κεφαλαιούχων και μάλιστα του περιφήμου δισεκατομμυριούχου βαρώνου Γκίνσβουργ, όστις είχεν οργανώση θαυμασίαν κατασκοπείαν υπέρ των Ιαπώνων, διακριθέντων όχι μόνον διά την ανδρείαν, αλλα και την θαυμασία των οργάνωσιν.
Ιδία η εξωτερική πολιτική των Σοβιέτ, φιλογερμανική, φιλοκεμαλική και φιλοβουλγαρική παρά την Αρχή των Εθνοτήτων, λυσσωδώς δε μισελληνική, ενισχύει όλα τα λοιπά δεδομένα, τα οποία πείθουν ακραδάντως ότι ο κομμουνισμός, εφεύρεσις Εβραική, ενισχύεται υπό των Εβραίων Κεφαλαιούχων, διά να προκαλεί αναστατώσεις, εκ των οποίων ούτοι θα αποκομίζουν εκάστοτε τεράστια κέρδη.
Αι ηλιθιότητες, αι ανηθικότητες, αι αδικίαι τας οποίας διαπράττει η περίφημος ευρωπαική διπλωματία αποτελούν αίνιγμα, του οποίου η εξήγησις ευρίσκεται μόνον εις το γεγονός ότι όλαι αι Κυβερνήσεις της γης ενεργούν ολιγώτερον καθ’ υπόδειξιν των συμφερόντων των λαών αυτών και περισσότερον κατ’ επιταγήν των αοράτων Εβραίων Κεφαλαιούχων.
Εις τους αμφιβάλλοντας περί αυτού υπενθυμίζω ότι ήδη κατά το 1846 ο λόρδος Μπήκονσφηλδ έγραφεν ότι ‘ο κόσμος διοικήται ουχί υπό των προσώπων εκείνων, τα οποία οι άνθρωποι νομίζουν, αλλά παρ’ άλλων τα οποία μένουν εις τα παρασκήνια’.
Αυτός δε ο Βίσμαρκ επανειλημμένως ετόνισεν ότι υπάρχουν ‘αόρατοι και ακαθόριστοι δυνάμεις προς τας οποίας πρέπει να συμβαδίζη εάν θέλη να επιτύχη.’ Πολλάκις αστειευόμενος δε έλεγεν ότι επωλήθη εις τον Σατανάν (υπονοών τον Εβραίον δισεκατομμυριούχον Ρότσχιλδ), αλλά προσέθετεν ότι ούτος ήτο εκ Φραγκφούρτης… άρα γερμανός.
Προσφάτως ακόμη ο Ράτεναου (1921) ωμολόγει ότι ‘τον κόσμον διευθύνουν 300 άνθρωποι, άγνωστοι εις τους λαούς, αλλά γνωριζόμενοι καλώς αναμεταξύ των.’
Δυστυχείς οι λαοί, των οποίων οι διανοούμενοι είτε εξ αμαθείας είτε ιδιοτελείας προσδένονται εις το άρμα ολεθρίων ουτοπιών, όπως ο κομμουνισμός, και παρασύρωνται αλυσσόδετοι παρ’ αυτών εις τον φρενήρη δρόμον του.
Εις τους ΄Ελληνας εργάτας, εις τον Ελληνικόν λαόν και εν γένει εις όλην την ανθρωπότητα δεν θα ηδύνατο κανείς να ευχηθή τίποτε καλύτερον, ειμή να εμβαθύνουν εις τα πραγματικά αίτια της φρικτής τραγωδίας του Ρωσσικού λαού, της οποίας δεν εγνώρισεν ανατριχιαστικωτέραν η Ιστορία του Πολιτισμού.
Κατόπιν δε της μελέτης ταύτης να αντιτάξουν την ισχυράν, την ρωμαλέαν, την νικηφόρον αντίδρασιν, την οποίαν υγιείς οργανισμοί αντιτάσσουν εις τα μικρόβια. Διότι άνευ της αντιδράσεως ταύτης οι λαοί θα αποδείξουν ότι στερούνται ζωτικότητος και αντιλήψεως, ότι είνε ποίμνια, ότι έχουν τόσον διαφθαρή, τόσον αποσυντεθή, ώστε δικαίως να ζητή το Εβραικόν Κεφάλαιον να τους υποτάξη εις το ιδεώδες της Κοσμοκρατορίας του.
Η μεγάλη Ρωσσίς διανοουμένη Αικατερίνη Μπρεσκόβσκαγια είνε γνωστή διά τους μακρούς αγώνας της κατά της τσαρικής απολυταρχίας και υπέρ των αληθών ελευθεριών του Ρωσσικού λαού. Πεντήκοντα ολόκληρα έτη της ζωής της διήλθε διά τούτο εις τας φυλακάς, εις την Σιβηρίαν, εις την εξορίαν.
Περιβεβλημένη με τον φωτοστέφανον του ήρωος και του μάρτυρος η υπερογδοηκοντούτις Ρωσσίς δέσποινα, η οποία τώρα ζη εις την Πράγαν δικαιούται περισσότερον παντός άλλου να ομιλήση περί της πραγματικής σημασίας του μπολσεβικισμού. Ιδού τι έλεγεν επί λέξει τή 23 Ιανουαρίου ε.έ. εις τον εν Πράγα ανταποκριτήν της ‘Ματέν’:
‘΄Οσοι εκ των σοσιαλιστών ή των δημοκρατών της Ευρώπης και της Αμερικής αποδίδουν ακόμη εις τους κομμουνιστάς πολλοστημόριον ιδεώδους, όσοι τους εκλαμβάνουν ακόμη ως αποστόλους της παγκοσμίου επαναστάσεως, διά την δημιουργίαν καλυτέρου βίου, υπέρ του προλεταριάτου όλης της γης, εξακολουθούν να διαπράττουν βαρύτατον σφάλμα.’
‘ Η ζωή των Ρώσσων εργατών και χωρικών είνε ένα μαρτύριον. Ουδέποτε οι Ρώσσοι υπέστησαν ό,τι υποφέρουν σήμερον, ούτε εις την εποχήν των πλέον αιμοβόρων τσάρων, ούτε επί της πλέον βδελυράς κυβερνήσεως.’
‘ Οι κομμισάριοι του λαού δεν έχουν παρά ένα πόθον: να μείνουν εις την αρχήν και να εκμεταλλευθούν προσωπικώς αυτήν, όσο το δυνατόν περισσότερον.’
‘ Ενθυμηθείτε την πείναν 1921. Κατά την τραγικήν εκείνην εποχήν είχε διαδοθή ότι η Κυβέρνησις των Επιτρόπων του λαού, μη δυναμένη να αντιμετωπίση τας δυσχερείας, θα παρητείτο. Είς όμως εκ των Επιτρόπων τούτων ερωτηθείς υπό αμερικανού δημοσιογράφου απήντησεν ότι “θα έμενεν εις την αρχήν εφόσον θα παρέμενεν ακόμη εις την ζωήν είς μόνον Ρώσσος, είς μόνον μπολσεβίκος.’”
Και η γηραιά ‘μάμμη’ της Ρωσσικής Επαναστάσεως εξηκολούθησεν:
‘ Οι μπολσεβίκοι ζητούν διαρκώς δάνεια εκ του εξωτερικού. Αλλά δεν τα προορίζουν διά την Ρωσσία. Τα θέλουν διά την εξωτερικήν προπαγάνδα των. Κατά τας αρχάς Ιουλίου 1924 έγραψα εις τους κ.κ. Ερριώ και Μάκ Δόναλδ, τότε πρωθυπουργούς Γαλλίας και Αγγλίας, διά να τους ικετεύσω να σκεφθούν καλά πρίν να δανείσουν έστω και έναν οβολόν εις την Σοβιετικήν Κυβέρνησιν.’
‘ Τι θα συνέβαινεν αν δεν εχορηγείτο δάνειον εις αυτήν; Ο Πόλεμος. Οι μπολσεβίκοι το λέγουν καθαρά: ‘Εάν δεν μας δώσετε χρήματα θα αναγκασθώμεν να επιτεθώμεν κατά της Πολωνίας ή της Ρουμανίας και θα προκαλέσωμεν τον πόλεμον εις όλην την γην.’
‘ Μεταξύ των δύο καταστροφών, του πολέμου και της επεκτάσεως του μπολσεβικισμού πρέπει να προτιμηθή το κακόν, το οποίον θα βλάψη ολιγώτερον τον Πολιτισμόν και τούτο είνε ο πόλεμος.’
‘ Όλα τα τεχνάσματα των μπολσεβίκων, αι ενέργειαί των εν Ασία, η συνθήκη την οποίαν συνήψαν με τους Ιάπωνας, όλα ταύτα αποτελούν μέρος τεραστίου εκβιασμού, τον οποίον εξασκούν κατά της Ευρώπης διά να παραμείνουν εις την αρχήν.’
‘ Σήμερον ο Τρότσκυ και ο Ζηνόβιεφ διεκδικούν την κυριαρχίαν επί της Ρωσσίας. Ο Τρότσκυ έχει ιδιοσυγκρασίαν δικτάτορος. Είνε είς μεγαλομανής νομίζων ότι προορίζεται να βασιλεύση εφ’ ολοκλήρου της Ανθρωπότητος.’
‘ Ο Ζηνόβιεφ είνε άνθρωπος των διασκεδάσεων, θαυμαστής των καλών οίνων και της σαμπάνιας. Εγνώρισεν εις τον βίον του όλα τα είδη των στερήσεων, και τώρα παρεδόθη παραφρόνως εις την διασκέδασιν. Αι χορεύτριαι του παλαιού αυτοκρατορικού μπαλέτου, αι ωραίαι γυναίκες της Πετρουπόλεως κολακεύονται σήμερον διότι είναι φίλαι του Ζηνόβιεφ. Και είνε ούτος πολύ γενναιόφρων. Η Δημοκρατία δεν έχει τίποτε αρκετά ακριβόν διά τας φίλας του. Τα κολλιέ των μαργαριτών, τα κοσμήματα της αυτοκρατορικής οικογενείας, των ευγενών και των πλουσίων του τέως καθεστώτος ευρίσκονται σήμερον κατά το πλείστον εις τας χείρας των γυναικών τούτων, αι οποίαι συνεδέθησαν ή συνδέονται με τον διάσημον δικτάτορα της Μόσχας…’
Και η γηραιά Σημαιοφόρος των Ρωσσικών Ελευθεριών επέρανεν ως εξής:
‘ Είμαι 82 ετών. Επερίμενα 58 έτη της ζωής μου διά να φύγη ο Τσάρος και επερίμενα τον ήμισυ αιώνα εις τας φυλακάς, εις την Σιβηρίαν, εις την εξορίαν.’
‘ ΄Ηδη περιμένω από έξι ετών την πτώσιν του μπολσεβικισμού, της μεγάλης αυτής μάστιγος της Ρωσσίας και του Πολιτισμού.’
‘ Εξω χιόνιζε, εξακολουθεί ο ανταποκριτής της ‘Ματέν’. Μεγάλαι νιφάδες περιεπλανώντο εις τον αέρα ως μικρά τεμάχια χάρτου ενός βιβλίου, το οποίον είχε σχίσει κανείς. Και πράγματι η μάμμη της Ρωσσικής Επαναστάσεως είχε κουρελιάση την ψευδή ιστορίαν του Μπολσεβικισμού.
Ιδού και μία δραματική αφήγησις των μπολσεβικικών θηριωδιών υπό του μεγάλου Πολωνού συγγραφέως κ. Οσσενδόφσκυ, ενός άλλου εκ των πρωτεργατών της πραγματικής φιλελευθέρας κινήσεως της Ρωσσίας πρό του παγκοσμίου πολέμου.
Ο Φερδινάνδος Οσσενδόφσκυ, είς εκ των μεγαλυτέρων σοφών και συγγραφέων της συγχρόνου Πολωνίας. Ρώσσος πολίτης πρό της ανασυστάσεως της Πολωνικής Δημοκρατίας μετέσχεν ενεργώς όλων των φιλελευθέρων κινημάτων τα οποία ωργανώθησαν εν Ρωσσία κατά της τσαρικής απολυταρχίας πρό του παγκοσμίου πολέμου. Ιδία κατά τα τέλη του 1905 διετέλεσε πρωθυπουργός της ρωσσικής επαναστατικής κυβερνήσεως της ΄Απω Ανατολής, η οποία ήδρευεν εις Χαρμπίν. Συλληφθείς τον Ιανουάριον του 1906 υπό οργάνων του Τσάρου κατεδικάσθη εις θάνατον, η ποινή του όμως δεν εξετελέσθη τή επεμβάσει του κόμητος Βίττε. Φυλακισθείς εις Χαρμπίν, Χαμπαρόβσκ, Νικολάεβσκ και Βλαδιβοστόκ, ωδηγήθη τέλος εις το φρούριον Πέτρου και Παύλου εν Πετρουπόλει.
Οι Εβραίοι δικτάτορες της Μόσχας δεν εφείσθησαν ούτε του Οσσενδόφσκυ, αληθούς πρωτεργάτου της φιλελευθέρας κινήσεως. Καταδιωκόμενος ο Πολωνός συγγραφεύς κατώρθωσε διά της Σιβηρίας, Μογγολίας, Μαντζουρίας να διασωθή.
Ιδού πώς περιέγραψε προσφάτως τας εντυπώσεις του περί μπολσεβικισμού:
‘ Οι άνθρωποι εν Ρωσσία ζούν διά μίαν μόνον ημέραν, διότι εξερχόμενοι εκ των οικιών των αγνοούν αν θα επιστρέψουν ή αν δεν θα συλληφθούν καθ’ οδόν διά να ριφθούν εις τα δεσμωτήρια των μπολσεβίκων, πλέον αιμοβόρων, πλέον τρομερών των οργάνων της Ιεράς Εξετάσεως.’
Μίαν πρωίαν μεταβάς εις επίσκεψιν ενός φίλου, επληροφορήθην αιφνιδίως ότι είκοσι ερυθροί στρατιώται είχον κυκλώση την οικίαν μου διά να με συλλάβουν. Δεν επέστρεψα πλέον εις αυτήν. Εδανείσθην από τον φίλον μου μίαν ενδυμασίαν κυνηγίου και ολίγα χρήματα και έφυγα αμέσως, συνοδευόμενος υπό ενός χωρικού, όστις με ωδήγησεν εις πυκνόν δάσος έξω της πόλεως. Είδον εκεί τα σώματα είκοσι οκτώ αξιωματικών απηγχονισμένων εις τα δένδρα. Το πρόσωπον και το σώμα των ήσαν ακρωτηριασμένα.’
‘ Καθ’ οδόν, απεφεύγαμεν να εισερχώμεθα εις τα χωρία, τα οποία συνηντώμεν. ΄Όταν δε εξ ανάγκης, εισερχόμεθα εις αυτά προς ενέργειαν προμηθειών, οι χωρικοί μας υπεδέχοντο ενθουσιωδώς. ΄Ολοι εμίσουν τους μπολσεβίκους, οι οποίοι μετέβαλον εις σωρόν ερειπίων πλείστα χωρία.’
‘ Διερχόμενοι μίαν ημέραν ένα παραπόταμον του Ιενισέη εν Σιβηρία, είδομεν στενήν και ελώδη διάβασιν, της οποίας η είσοδος ήτο κεκαλυμμένη υπό πτωμάτων ανθρώπων και ίππων. Ολίγον απωτέρω ευρίσκομεν έν έλκυθρον τεμαχισμένον, κιβώτια διερρηγμένα και έγγραφα σκορπισμένα. Πλησίον αυτών ενδύματα σχισμένα και πτώματα. Ποίοι ήσαν οι δυστυχείς ούτοι; Ποία τραγωδία είχε διαδραματισθή; Προσπαθήσαμε να διαλευκάνωμεν το μυστήριον τη βοηθεία των εγγράφων τα οποία εύρομεν. Επρόκειτο περί επισήμων εγγράφων απευθυνομένων εις το Επιτελείον του στρατηγού Τοπελάγεφ. Είνε πιθανόν ότι τμήμα του Επιτελείου διήλθεν διά των δασών τούτων κατά την υποχώρησιν του στρατού του Κολτσάκ, προσπαθούν να αποφύγη τον εχθρόν, όστις προσήγγιζεν εκ διαφόρων σημείων. Συνελήφθησαν όμως όλοι υπό των μπολσεβίκων και εσφάγησαν.’
‘ Ολίγον περαιτέρω απεκαλύψαμεν το πτώμα δυστυχούς γυναικός, υπό συνθήκας σαφώς μαρτυρούσας τι είχε προηγηθή προτού ελευθερώτρια σφαίρα τερματίση την ζωήν της. Το σώμα ήτο εξηπλωμένον παραπλεύρως καλύβης εκ φυλλωμάτων, εις την οποίαν ήσαν εσκορπισμέναι κεναί φιάλαι και κυτία κονσερβών, μάρτυρες των οργίων, τα οποία προηγήθησαν του εγκλήματος.’
‘ Τα πλείστα των χωρίων της Σιβηρίας, εξ ών διήλθομεν κυβερνώνται υπό των αχθοφόρων της χθές, αγνοούντων γραφήν και ανάγνωσιν.’
‘ Ιδού διατί οι εκεί μπολσεβίκοι εξετάζοντες τα δήθεν έγγραφα της ταυτότητός μας τα οποία εδεικνύομεν ουδέν ηννόουν εξ αυτών. Κατά τούτο ηυλογήσαμεν το κομμουνιστικόν καθεστώς, το οποίον τους μέν σοφούς καταδικάζει να σαρώνουν τους δρόμους, αναβιβάζει δε τους ανικάνους και αμαθείς εις τα υψηλότερα αξιώματα.’
‘ Εξ’ άλλου εφροντίζαμεν να αναπτύσσωμεν εις τα τοπικά Σοβιέτ σχέδια αναδιοργανώσεως της περιφερείας των, προκαλούντες ούτω τον θαυμασμόν των διά την …σοφίαν μας και την ευγνωμοσύνην των διά τας …φιλικάς υποδείξεις μας.’
‘ Φοβούμενοι όμως μήπως αναγνωρισθώμεν, κατηυθύνθημεν προς την Μογγολίαν, διά να παύσωμεν ευρισκόμενοι επί Ρωσσικού εδάφους.’
Η μαρτυρία του Οσσενδόφσκυ περί μπολσεβικισμού πρέπει να εφελκύση την προσοχήν, όχι μόνον των Ελλήνων εργατών, αλλά και των φιλελευθέρων διανοουμένων όλης της γης. Συμφωνεί άλλωστε πλήρως προς τας επισήμους πληροφορίας όλων των ξένων κυβερνήσεων.
Ιδού τι έγραφεν περί των Εβραίων δικτατόρων της Μόσχας πρό της παραιτήσεώς του ο τέως υπουργός των Εξωτερικών της Αμερικής κ. Χιούζ προς τον προσφάτως αποθανόντα μέγαν Εβραίον Σαμουήλ Γκόμπερς, πρόεδρον της Αμερικανικής Συνομοσπονδίας Εργατών, όστις τον επίεζε να αναγνωρίση την σοβιετικήν κυβέρνησιν:
‘ Η κατάληψις της αρχής εν Ρωσσίη υπό μιάς μειονοψηφίας υπήρξε διά τον ρωσσικόν λαόν μία μεγάλη απογοήτευσις, έκτοτε διαρκώς ογκουμένης. Το δικαίωμα της ελευθέρας συζητήσεως και αι πλείσται των ατομικών ελευθεριών κατηργήθησαν. Πάσα διεκδίκησις των ελευθεριών τούτων χαρακτηρίζεται ως αντεπανάστασις και τιμωρείται διά θανάτου. Πάν είδος αντιπολιτεύσεως κατεπνίγη σκληρότατα. Σκοπίμως κατεστράφη η οικονομική ζωή της χώρας.’
‘ ΄Όταν οι εργάται αντιτάσσουν παθητικήν αντίστασιν επιστρατεύονται. Το αποτέλεσμα υπήρξεν ότι η Ρωσσία επανήλθεν εις την εποχήν του Μεσαίωνος. Πολιτικώς κατέληξεν εις τον δεσποτισμόν. Οικονομικώς εις την καταστροφήν. Εξεδόθη νέον Σύνταγμα το οποίον όμως δεν περιλαμβάνει καμμίαν διάταξιν περί των δικαιωμάτων του ανθρώπου.’
‘ Οι διευθύνοντες την Ρωσσίαν ακόμη δεν εγκατέλειψαν το αρχικόν των σχέδιον να καταστρέψουν τα Κράτη όλου του Κόσμου. Πρό τινος ο Τρότσκυ προσφωνών την ρωσσικήν κομμουνιστικήν νεολαίαν έλεγεν ότι η επανάστασις ογκούται εν Ευρώπη και Αμερική και ότι θ’ αρχίση αγών μακρύς, λυσσώδης, σκληρός και αιματηρός. Εφόσον λοιπόν οι ιθύνοντες της Μόσχας θα διατηρούν το πνεύμα τούτο της καταστροφής εις το εσωτερικόν, δεν θα δυνηθή η Κυβέρνησίς μας να αναγνωρίση τας Αρχάς της Μόσχας, έστω και αν τή προβληθούν λόγοι οικονομικοί.’
[ 311206 - Σημείωσις: Το μεταφραστικόν Τμήμα της ΕΕΕ επεμελήθη του Κειμένου τούτου από σκαναρισμένον τοιούτον και πρόκειται συντόμως να το μεταφράση εις τα Αραβικά, Αγγλικά, Ρωσσικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Γαλλικά και Ιταλικά, το οποίον και θα διαθέσει ΔΩΡΕΑΝ μόνον εις σοβαρούς ερευνητάς, Πανεπιστημιακούς, Φοιτητάς και όσους έχουν εκ των προτέρων εκδηλώσει ενδιαφέρον να γνωρίσουν με στοιχεία ‘Τι Εστί Μπολσεβικισμός’. Ο Κομμουνισμός δυστυχώς δεν απέθανεν. Απλώς ήλλαξε προβιάν και διά της Στρατηγικής τού Γκράμσκι, κυβερνά την Ανθρωπότητα μέσω λακέδων του στον ΟΗΕ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Παγκόσμια Τράπεζαν, Παγκόσμιον Νομισματικόν Ταμείον, λοιπούς Παγκόσμιους Οργανισμούς, καθώς και μέσω των ΗΠΑ, Αγγλίας, Αυστραλίας, Ν. Ζηλανδίας, Καναδά.
Οι διεθνείς Συνωμόται δεν έχουν εγκαταλείψει το Σχέδιόν των διά Κοσμοκρατορίαν και αν δεν αντισταθούμε μαχητικά, δυναμικά, ανυποχώρητα, τότε όλα όσα έχουν υποστεί οι δυστυχείς Ρώσσοι και οι λαοί της Ανατολικής Ευρώπης (1917-1991) θα είναι παιχνιδάκι μπροστά σ’ αυτά που ετοιμάζουν με ψηφισμένους ήδη παγκόσμια τους Νόμους ενός αδίστακτου, Φασιστικού, Στρατοκρατικού Δικτατορικού Καθεστώτος! Το μόνο που προς στιγμήν τούς σταμάτησε είναι το Κοράνι, με τους μαχητές των Ισλαμικών Ταξιαρχιών να μάχονται να σώσουν εαυτούς και τους ανυποψίαστους κατοίκους της …Δύσης, από την επερχόμενη λαίλαπα του Διεθνούς Σιωνισμού!!
Οι εντός αγκυλών ευρισκόμενες σημειώσεις είναι του μεταφραστικού τμήματος της ΕΕΕ.
΄Οσοι ενδιαφέρονται να διορθώσουν ορθογραφικώς, και/ή μεταφράσουν τμήμα ή ολόκληρον το κείμενον τούτο εις μίαν των παραπάνω γλωσσών ή εις οιανδήποτε άλλην, παρακαλούνται να το γνωρίσουν εις τον διαθέσαντα το κείμενον τούτο.]
No comments:
Post a Comment