Χθες κάναμε με την 8χρονη κόρη μου τα μαθήματα του σχολείου. Μετα την αντιγραφή , τα μαθηματικά , καταλήξαμε στην ορθογραφία. Στην Δευτέρα δημοτικού ειναι μια ή δυο, το πολύ, προτάσεις.
Της ζήτησα να την γράψει μερικές φορές και να μου φέρει το πρόχειρο να την δώ. Την έφερε η κακομοίρα και μόλις την είδα της είπα να προσέχει περισσότερο γιατι αν την μαθαίνει λάθος , λάθος θα την γράψει την επόμενη μέρα στο σχολείο. Της επεσήμανα ότι..... το λάθος που έκανε ειναι ότι η λέξη "κόκκαλα " γράφεται με δυο "κ". Εκεί το οχτάχρονο πήρε την εκδίκησή του. "Μα και στο βιβλίο με ένα "κ" το γράφει "
Πήρα το βιβλίο και είδα ότι πράγματι το έγραφε με ένα "κ". Αφού της εξήγησα ότι γράφεται με δυο "κ" και ότι στο βιβλίο έχει ένα μικρό λαθάκι την άλλη μέρα το είπα στον δάσκαλό της. Ο κύριος Θωμάς λοιπόν μου εξήγησε ότι δεν ειναι λάθος , αλλα ειναι στις οδηγίες για την απλοποίηση της γλώσσας. Μου συνέστησε βέβαια , να μαθαίνουμε την ορθογραφία σωστά και όχι όπως την γράφει το βιβλίο. Η απορία μου όμως είναι : Τι σκοπιμότητες εξυπηρετούν όλα αυτα ; Πως γίνεται σε όλες τις προηγμένες χώρες να υπάρχουν στα πανεπιστήμια τμήματα αρχαίας ελληνικής γλώσσας και εμείς εδώ στην Ελλάδα να πρεπει να ισοπεδώνουμε την γλώσσα μας και να κάνουμε τα πάντα για να απομακρυνθούμε απο την πρωτότυπη γλώσσα ;
Ακόμα και αναζήτηση στη google αν κάνει κάποιος με το όρισμα "κόκαλο" το μήνυμα λέει ότι εμφανίζονται αποτελέσματα για την λέξη "κόκκαλο".
eglimatikotita.gr
No comments:
Post a Comment