Manuel Valls, νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας: «Είμαι απόλυτα αφοσιωμένος στο Ισραήλ»

Από 1^η Απριλίου ο Μανουέλ Βαλλς (Manuel Carlos Valls) είναι ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας. Γεννημένος στις 13 Αυγούστου 1962 στην Βαρκελώνη της Καταλωνίας, υπήρξε Υπουργός Εσωτερικών, δήμαρχος του Εβρύ και βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS).

Ο Valls γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1962 και απέκτησε την γαλλική υπηκοότητα με πολιτογράφηση το 1982. Είναι φίλος με τον Alain Bauer (φωτο) – που είναι νονός σε ένα γιο του – ο οποίος είναι ο Μέγας Διδάσκαλος της στοάς της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας (GRAND ORIENT DE FRANCE) τα έτη 2000-2003 (βλ. κι εδώ). Παρίσταται στις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Ο Valls ήταν και ο ίδιος μασόνος, μέλος της στοάς της Μεγάλης Ανατολής, από το 1989 έως το 2002 σε μια στοά που ονομάζεται «Ούτε Θεός, ούτε Αφέντης». Σήμερα θεωρείται ότι είναι «ανενεργός» για αρκετό διάστημα.

Είναι υπέρ της απαγόρευσης του μουσουλμανικού πέπλου από τα πανεπιστήμια, αλλά υποστηρίζει το δικαίωμα να φοράει κάποιος το εβραϊκό kippa.

Όταν καθολικοί διαμαρτύρονταν για το "Golgota Picnic", ένα αντι-χριστιανικό βλάσφημο θεατρικό "έργο", ο Valls υποστήριξε τον διευθυντή του θεάτρου, στο όνομα της «ελευθερίας του λόγου».  Όταν η χειρονομία ‘quenelle’ του Dieudonné έγινε δημοφιλής το 2013, ο Valls είπε ότι θα χρησιμοποιήσει «κάθε νόμιμο μέσο» για να απαγορεύσει τις δημόσιες εμφανίσεις του Dieudonné, γιατί προσβάλει «την μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος».

Manuel Valls : «Είμαι απόλυτα αφοσιωμένος στο Ισραήλ»

Η εκπληκτική αυτή δήλωση ενός ανθρώπου που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα της χώρας του, της Γαλλίας, δεν αναφέρθηκε από πολλούς δημοσιογράφους.

Στις 28 Νοεμβρίου 2012 αρκετές προσωπικότητες από την πολιτική, την οικονομία και τα media συμμετείχαν στο "ετήσιο γκαλά για την υποστήριξη του Radio J". Πρόκειται για το ραδιόφωνο της εβραϊκής κοινότητας, που ιδρύθηκε το 1981 από τον Serge Hajdenberg. Όπως και ο προκάτοχός του, Claude Gueant, ο Manuel Valls ως υπουργός Εσωτερικών και "τιμώμενο πρόσωπο", δέχτηκε να συμμετάσχει στις εορταστικές εκδηλώσεις του ραδιοφώνου. Σε βίντεο που λήφθηκε από κινητό τηλέφωνο, σε ομιλία του μπροστά σε 400 άτομα, ο Valls εξέφρασε την αφοσίωσή του σε μια ξένη χώρα.

Δείτε το βίντεο:

Ο τότε υπουργός επίσης δεν ξέχασε να αποτίσει φόρο τιμής στους ιμάμηδες που ήταν παρόντες στην αίθουσα, αν και έκανε λάθος να τους πει «ραβίνους» και όχι «ιμάμηδες» προτού τον διορθώσουν.

Στις 23 Αυγούστου 2013 έκανε μια άκρως επιθετική ομιλία εναντίον της «άκρας δεξιάς» καθώς και κατά του (πρώην κομμουνιστή) κινηματογραφιστή και δοκιμιογράφο Alain Soral (βλ. κι εδώ) και του μαύρου κωμικού Dieudonné.

Σε αυτό το βίντεο ο Alain Soral απαντάει στον «σιωνιστή Valls»:

«Ο αντισιωνισμός είναι αντισημιτισμός» 

Ο άνθρωπος που φιλοδοξούσε να ανέβει στις υψηλότερες θέσεις της πολιτικής εξουσίας αποδείχθηκε συνεπής όλα αυτά τα χρόνια όσον αφορά τη φανατική σιωνιστική δέσμευσή του:

01/11/10 : συνυπογράφει ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Monde κατά του μποϊκοτάζ στο Ισραήλ.

17/06/11 : Δήλωση που έγινε στο κέντρο της εβραϊκής κοινότητας του Στρασβούργου και αποκαλύφθηκε τρεις μήνες αργότερα : «Η γυναίκα μου και εγώ, είμαστε δεσμευμένοι αιώνια στην εβραϊκή κοινότητα και το Ισραήλ!».

Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία αυτής της δήλωσης, το γραφείο του Valls προσπαθεί μάταια να αφαιρέσει το βίντεο από το Διαδίκτυο.

25/09/11 : Ο Manuel Valls αντιτίθεται στην αναγνώριση της Παλαιστίνης από τον ΟΗΕ, προσθέτοντας ότι δεν είναι συνετό να «διευθύνει το Ισραήλ».

18/03/12 : συμμετοχή στο πρώτο συνέδριο των Εβραϊκών Κοινοτήτων στη Γαλλία με τον Jean - Francois Cope και τον Claude Gueant. Μετά την αναφορά στην οικογένεια της συζύγου του που έφυγε από τη Μολδαβία, ο Manuel Valls αποκαλεί «νόμιμη» αυτή την «σύνδεση με τη γη» του Ισραήλ ως ένα εβραϊκό κράτος, «ένα πνευματικό σπίτι για τους Εβραίους σε όλο τον κόσμο».

03/04/12 : Ο Valls υπογράφει ένα υπερ – σιωνιστικό έγγραφο (που ονομάζεται «Σύμφωνο Φίλων του Ισραήλ»).

22/05/12 : στο δείπνο του CRIF – PACA, ο τότε υπουργός Εσωτερικών χαιρετίζει τη «συμβίωση μεταξύ της Δημοκρατίας και του Γαλλικού Εβραϊσμού».

22/07/12 : Ο Valls υπόσχεται να «πολεμήσει τον αντι-Σιωνισμό, τον αντισημιτισμό, που προσπαθεί να αρνηθεί το Ισραήλ» και δήλωσε «υπερήφανος που είναι μέρος μιας κυβέρνησης που θέλει να οικοδομήσει μια ισχυρή φιλία με το Ισραήλ».

23/09/12 : Με αφορμή το εβραϊκό νέο έτος, αναφέρει ότι «οι Εβραίοι της Γαλλίας μπορούν να φορούν με περηφάνια το kippa τους» προσθέτοντας ότι «η κατά σάρκα σχέση των Εβραίων της Γαλλίας με την  χώρα τους προφανώς δεν μπορεί να τους αποτρέψει την σύνδεσή τους με τη γη του Ισραήλ».

Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο ίδιος άνθρωπος θα πάει στους μουσουλμάνους στο Στρασβούργο μιλώντας τους, αυτή τη φορά, για προσκόλληση σε ΜΙΑ χώρα: «Υπάρχει μόνο μία κοινότητα που αξίζει, η οποία επιβάλλει: η εθνική κοινότητα».

31/01/13 : «Η Γαλλία είναι ένας φίλος του κράτους του Ισραήλ. Έχει στενές σχέσεις μαζί του, είναι βαθύτατα προσηλωμένη στην ύπαρξη και την ασφάλειά του και στην αναγνώριση των συνόρων του. . », λέει ο Valls σε δείπνο του CRIF Rhône - Alpes. Το βράδυ εκείνο έκανε και μια προειδοποίηση : «προειδοποιώ όλους (.... ), από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά, που χρησιμοποιούν επικρίσεις για το Ισραήλ τροφοδοτώντας αυτόν τον παλιό τρόπο σκέψης που εξασφαλίζει τον αντισημιτισμό».

02/06/13 : Ο Valls και ο Hollande χαιρετίζουν θερμά τους εκπροσώπους της αμερικανικής εβραϊκής κοινότητας. Ο δισεκατομμυριούχος Ronald Lauder, πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κογκρέσου (εξελέγη το 2007 και επανεξελέγη το 2013), με την ευκαιρία αυτή λαμβάνει το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.

Από την άνοιξη του 2011, ο Manuel Valls συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα που ονομάζεται Πρόγραμμα ανταλλαγής και αναπτύχθηκε από την American Jewish Committee (AJC), έναν βασικό παράγοντα του λόμπι υπέρ του Ισραήλ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο στόχος ; Να δείξει μια θετική εικόνα για το Ισραήλ και να δημιουργήσει επαφές με τοπικούς αξιωματούχους από όλο τον κόσμο.

Στις 28 Ιουνίου 2013, κατά την επίσκεψή του στη Νέα Υόρκη, με τον David Harris, (φώτο), εκτελεστικό διευθυντή της AJC.

 

kokkinos ouranos