Παλαιστίνιο κοριτσάκι σε νοσοκομείο κατά τη διάρκεια της Ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα, Ιούλιος 2014.
Εισήγηση θα παρουσιάσει αύριο στο δημοτικό συμβούλιο Καβάλας το τοπικό συμβούλιο, με την οποία ζητά την κανονική ανέγερση του εβραϊκού μνημείου στην πόλη η οποία είχε αναβληθεί δημιουργώντας διεθνές θέμα. Η εισήγηση κάνει λόγο για ”παγκόσμιο μήνυμα” κατά των θυμάτων του ”παράλογου μίσους”, τη στιγμή που κανένας εκπρόσωπος του ελληνικού εβραϊσμού δεν έχει καταδικάσει τα φρικτά εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ κατά της Παλαιστίνης, καταδεικνύοντας έτσι την υποκρισία του συμβουλίου αλλά και των τοπικών ΜΜΕ, τα οποία σφυρίζουν αδιάφορα.
Συγκεκριμένα, η εισήγηση αναφέρει τα εξής:
”Το δημοτικό συμβούλιο Καβάλας με την με αριθ. 601/20η/30-8-2004 απόφασή του ενέκρινε τηντοποθέτηση μνημείου για τους 1484 Έλληνες Εβραίους της Καβάλας που συγκεντρώθηκαν από ταβουλγαρικά στρατεύματα κατοχής το βράδυ της 3ης προς 4η Μαρτίου 1943 και οδηγήθηκαν στοστρατόπεδο θανάτου της Τρεμπλίνκα, όπου και θανατώθηκαν.
Με την τοποθέτηση του μνημείου, η πόλη της Καβάλας θυμάται τα παιδιά της που χάθηκαν στοπαράλογο φυλετικό μίσος και στέλνει το μήνυμα πως δεν πρόκειται να ανεχθεί στο μέλλονπαρόμοια φαινόμενα. Το παγκόσμιο αυτό μήνυμα έχει στην Καβάλα ιδιαίτερο βάρος καθώς ολαός της Καβάλας γνωρίζει και από ιδία πείρα τι σημαίνει γενοκτονία και εκτοπισμοί.
Εισηγούμαστε:
1.την ανάκληση του με αριθμό 2 σκέλους της με αριθ. 601/20ης/30-08-2004 απόφασης του δημοτικούσυμβουλίου Καβάλας, και
2.την λήψη νέας απόφασης για την τοποθέτηση του μνημείου δωρεάς του πρώην προέδρου τηςδιαχειριστικής επιτροπής της Ισραηλιτικής Κοινότητας Καβάλας κ. Βενουζίου.
Το μνημείο είναι κόλουρος κώνος από μαύρο γρανίτη στον οποίο εγχάρακτο στην εμπρόσθια όψη είναιστο άνω τμήμα απόσπασμα από Δευτερονόμιο (Π. Διαθήκη) στο κέντρο το Άστρο του Δαυίδ εντόςστεφάνου και στο κάτω τμήμα κείμενο που μνημονεύει τους 1.484 Εβραίους.
Η προτεινόμενη θέση είναι στο πεζοδρόμιο της οδού Ερ. Σταυρού στη γωνία με την οδό Μητροπόλεωςσχετίζεται με τα ιστορικά γεγονότα της περιόδου. Συγκεκριμένα στη θέση των παρακείμενων οικοδομώνυπήρχαν οι καπναποθήκες της εταιρίας Commercial & Co, όπου φυλακίστηκαν οι Εβραίοι της Καβάλαςπριν τον εκτοπισμό τους.
Παρακαλώ για την έγκριση σας.
Ο Αντιδήμαρχος Καβάλας
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ”
Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτό το ”παγκόσμιο μήνυμα” μη ανοχής στέλνεται προφανώς σε όλα τα μέρη του κόσμου εκτός από το Ισραήλ, καθώς οποιαδήποτε αναφορά κάποιου σε αυτό εκλαμβάνεται από τους τοπικούς άρχοντες αλλά και από τους ίδιους τους έλληνες εβραίους ως ”αντισημιτισμός”. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι οι έλληνες εβραίοι που ζητούν δικαίωση των θυμάτων τους, χαρακτηρίζουν ”ψευτοπαλαιστίνιους” ή ”ψευδεστίνιους” τους 2.100 αμάχους που σφαγιάστηκαν πέρσι στη Γάζα από την επιχείρηση ”Protective Edge” του Ισραήλ, ανάμεσα στους οποίους και πάνω από 500 παιδιά.
Όποιος λέει όλη την αλήθεια ή υποστηρίζει την Παλαιστίνη, είναι ”αντισημίτης”.
Το Ισραήλ λειτουργεί όπως ΟΛΑ τα κράτη. Καμία παραδοχή, καμία καταδίκη για τα αθώα θύματα. Δεν υπάρχουν καν.
Ο ραββίνος Μαρδοχάι Φριζής αποκαλεί τα θύματα της Γάζας ”ψευτοπαλαιστίνιους” και επιτίθεται σε όποιον τους υποστηρίζει:
Για τους τοπικούς άρχοντες και το δήμο, τα γεγονότα στην Παλαιστίνη αυτή τη στιγμή δεν σχετίζονται με την ανέγερση του μνημείου καθώς και με το ποιός το χρηματοδοτεί και ποιόν εκπροσωπεί. Με την ίδια λογική, η περσινή επίθεση στη Γάζα δεν θα έπρεπε να έχει καμία σχέση με το παγκόσμιομποϋκοτάζ Ισραηλινών προϊόντων, έτσι δεν είναι; Μα ναι, όλοι απορούσαμε άλλωστε γιατί γίνεται αυτό το μποϋκοτάζ ταυτόχρονα με τον Ισραηλινό βομβαρδισμό σε σχολεία των Ηνωμένων Εθνών. Ακόμη κι έτσι, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στο γιατί τέσσερα άτομα από το Ισραήλ εμφανίστηκαν στην Καβάλα κουνώντας Ισραηλινές σημαίες στην ‘σιωπηρή διαμαρτυρία’ που έγινε έξω από το δημαρχείο. Η απάντηση, είναι ότι δεν εκπροσωπούσαν τους Καβαλιώτες, αλλά το Σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ, κρατώντας την σημαία που ήταν, και είναι, ένας εφιάλτης για χιλιάδες παιδιά στην Παλαιστίνη.
Ισραηλινοί στο δημοτικό κήπο Καβάλας κρατώντας την Ισραηλινή σημαία κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας για την αναβολή του εβραϊκού μνημείου στην Καβάλα, 17 Μαϊου, 2015.
Σε ερώτηση μας εκείνη την ημέρα στο μέλος της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας Καβάλας Μάριο Αθανασιάδη σχετικά με το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (το οποίο χρηματοδοτεί το μνημείο) και τον ρόλο του, καθώς ως γνωστόν είναι ένας οργανισμός που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ισραήλ μέσα στην Ελλάδα, η απάντηση που πήραμε ήταν η εξής: ”Γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη, και το θέμα του ΚΙΣΕ το συζητήσαμε και μέσα στην Πρωτοβουλία. Όμως που ξέρεις, μπορεί το Ισραήλ με την νέα κυβέρνηση να αλλάξει πολιτική, να γίνει πιο προοδευτικό, και να σταματήσει τις επιθέσεις”.
Εμείς απλά ενημερώνουμε την Αντιφασιστική Πρωτοβουλία ότι το Ισραήλ δεν έχει αλλάξει πολιτική από το 1948 που έγινε επίσημα κράτος, και ότι η νέα του κυβέρνηση είναι η πιο ακραία που έχει εκλεγεί ποτέ. Είναι πολύ όμορφη και ρομαντική η ‘ελπίδα να αλλάξει’ κάτι, πνίγεται όμως μπροστά στο αίμα αθώων, ιδίως όταν μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό.
Παλαιστίνιο κοριτσάκι με πληγές σε όλο του το σώμα από ειδικές οβίδες με καρφιά κατά την Ισραηλινή επίθεση στη Γάζα, 2014.
Εχθές επίσης, ο κύριος Μιχάλης Λυχούνας, αντιδήμαρχος πολιτισμού και ο μεγαλύτερος προασπιστής του μνημείου, ανέφερε σε τηλεοπτική του εμφάνιση σε τοπικό κανάλι τα τρία κατ’ αυτόν είδη αντισημιτισμού: τον θρησκευτικό αντισημιτισμό (θρησκευτικά κριτήρια), τον ακροδεξιό (φυλετικά κριτήρια), και τον αριστερό (κοινωνικά κριτήρια). Δεν άφησε τίποτα απ’ έξω ο κύριος Λυχούνας. Καμία ευκαιρία. Αυτό που έκανε, είναι αυτό που κάνουν οι Σιωνιστές σε όλες τις δυτικές χώρες: Ταυτίζουν τον αντισημιτισμό με την κριτική της πολιτικής του Ισραήλ. Αυτό που έκανε ο κ. Λυχούνας, είναινα νομιμοποιήσει τη φίμωση όσων έχουν άλλη γνώμη.
Επιστρέφοντας στο τοπικό συμβούλιο Καβάλας και τους τοπικούς άρχοντες λοιπόν, τα εξής ερωτήματα εγείρονται: Πού ήταν το ”παγκόσμιο μήνυμα” σας όταν πέρσι 2.100 άμαχοι σφαγιάζονταν στην Γάζα; Πού ήταν τότε η ”μηδενική ανοχή” σας για το ”παράλογο μίσος”; Πού ήταν τότε τα τοπικά ΜΜΕ για να μιλήσουν και να στηρίξουν το ντοκυμαντέρ ”Τα δάκρυα της Γάζα” που η προβολή του μπλοκαρίστηκε από όλους τους τοπικούς φορείς, παρά μόνο τώρα ‘θυμήθηκαν’ τα αδικοχαμένα θύματα της άλλης πλευράς; Πουθενά.
Πατέρας που θρηνεί το νεκρό παιδί του κατά τη διάρκεια της Ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα, 2014.
Ένα μνημείο για τα αδικοχαμένα θύματα του πολέμου στο παρελθόν, όποια κι αν είναι αυτά, δεν είναι κάτι που αρνούμαστε. Υπό τις κατάλληλες συνθήκες όμως, και τον κατάλληλο φορέα, χωρίς να δημιουργείται ηθικό, κοινωνικό, και πολιτικό πρόβλημα. Διότι δεν μπορούμε να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά, και δεν μπορούμε να στρέψουμε μακριά τα μάτια από το αιματηρό παρόν.
Κυρία δήμαρχε και τοπικοί άρχοντες.
Απλά δεν μπορούμε.
Χρήστος Μελίδης
No comments:
Post a Comment