Εβραίος παραδέχτηκε την μαζική συμμετοχή Εβραίων τις τάξεις των κομμουνιστών κατά τον «εμφύλιο» πόλεμο στην Ισπανία

Εβραίος παραδέχτηκε την μαζική συμμετοχή Εβραίων τις τάξεις των κομμουνιστών κατά τον «εμφύλιο» πόλεμο στην Ισπανία
Diveristy macht frei / ΚΟ
Ένα διασκεδαστικό περιστατικό έλαβε χώρα σε μια τελετή στο Λονδίνο που διεξάγεται κάθε χρόνο για τον εορτασμό του «βρετανικού» λαού που πήγε να συμμετάσχει στην προσπάθεια των κομμουνιστών να στεφθούν νικητές στον «εμφύλιο πόλεμο» στη δεκαετία του 1930 στην Ισπανία.
Ένας από τους ανθρώπους που μίλησε στην εκδήλωση, είπε ότι ο «αγώνας των Παλαιστινίων»είναι το σύγχρονο ισοδύναμο εκείνης της σύγκρουσης. Εκείνη την στιγμή ένας Εβραίος σηκώθηκε, τον κατήγγειλε, αρνήθηκε να καταθέσει το στεφάνι του, αποχώρησε αγανακτισμένος και έγραψε αμέσως ένα άρθρο στην Jewish Chronicle, όπου διαμαρτυρόταν για «αντισημιτισμό».
Δύο σημεία εδώ είναι άξια αναφοράς.

Πρώτον, οι Εβραίοι συνήθως λένε ότι είναι «αντισημιτικό» να προσπαθείς να συνδέσεις τους Εβραίους της διασποράς με το κράτος του Ισραήλ. Αλλά εδώ έχουμε ένα παράδειγμα των ίδιων των Εβραίων που κάνουν αυτή τη σύνδεση. Ο ομιλητής δεν είπε απολύτως τίποτα για τους Εβραίους (γενικά). Απλά επέκρινε τις πράξεις μιας ξένης κυβέρνησης. Αλλά οι ίδιοι οι Εβραίοι επιμένουν ότι μια κριτική εναντίον αυτής της ξένης κυβέρνησης είναι μια κριτική εναντίον τους (άρα «αντισημιτισμός»). Αυτό λειτουργεί με δύο τρόπους. Εάν οι Εβραίοι επιμένουν σε αυτή τη σχέση, οι ίδιοι ευθύνονται για τις πράξεις της ισραηλινής κυβέρνησης.
Δεύτερον, το περιστατικό προκάλεσε κάποιες ενδιαφέρουσες παραδοχές από τους Εβραίους για την μαζικά δυσανάλογη συμμετοχή τους στην αντιπατριωτική και αντιδημοκρατική υπόθεση στην Ισπανία. Συνήθως οι Εβραίοι είναι επιφυλακτικοί στο να αναγνωρίσουν τη συμμετοχή τους στα κομμουνιστικά κινήματα, αλλά εδώ στην πραγματικότητα το καυχώνται.
Παρακάτω μερικά αποσπάσματα από το άρθρο που γράφει ο Εβραίος (ονόματι Martin Sugarman) που έφυγε από την εκδήλωση.
«Κάθε χρόνο παρακολουθώ τον εορτασμό του τεράστιου αριθμού Εβραίων που πολέμησαν κατά της Φασιστικής Ισπανίας κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο και ιδιαίτερα εκείνων που πήγαν από το Ηνωμένο Βασίλειο και το Ισραήλ (με βάση τον πληθυσμό, το ισραηλινό γκρουπ ήταν το μεγαλύτερο από τα συνολικά 53 κράτη που έστειλαν εθελοντές).
Βάζω ένα πανέμορφο poppy με το Αστέρι του Δαβίδ και γίνομαι πάντα δέκτης μιας τεράστιας θερμής υποδοχής και χειροκροτημάτων.
… Το να κάνεις τους Εβραίους ανεπιθύμητους σε μια τέτοια εκδήλωση στην οποία οι Εβραίοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο – το25% όλων των Διεθνών Ταξιαρχιών ήταν Εβραίοι και το 15% της βρετανικού τάγματος ήταν Εβραίοι παρά το γεγονός ότι ήταν μόνο το μισό του 1% του πληθυσμού της Βρετανίας – είναι βαθιά αντισημιτικό και υποψιάζομαι ότι εδώ και πολλά πολλά χρόνια το Μνημείο για την Διεθνή Ταξιαρχία (International BrigadeMemorial Trust) δεν σκόπευε ποτέ σκόπιμα να πολιτικοποιήσει τις συναντήσεις και να παρεκκλίνει από τη μορφή της μνήμης».
Κατά τη διάρκεια τoυ «εμφυλίου», όπως διαβάζουμε σε άλλο άρθρο της Jewish Chronicle, περίπου 41.000 εθελοντές από 50 χώρες προσχώρησαν στις τάξεις των αριστερών, μεταξύ των οποίων 6.000 και 8.000 στις Διεθνείς Ταξιαρχίες εκτιμάται ότι ήταν Εβραίοι, (οι μισοί ήταν από την Πολωνία, πάνω από το ένα τρίτο ήρθε από την Αμερική και περίπου το 20% από την Βρετανία).
Οι Εβραίοι όχι μόνο αποτελούσαν δυσανάλογο αριθμό ξένων μαχητών στην Ισπανία. Εκτιμάται ότι το 70% του ιατρικού προσωπικού που προσφέρθηκε εθελοντικά να φροντίσει τους τραυματίες ήταν Εβραίοι, ενώ η γίντις συχνά χρησιμοποιούνταν στα χειρουργεία ως κοινή γλώσσα.