Αντισημιτισμός στην Ελλάδα: η έκθεση του State Department και ο ρόλος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι

Απο http://www.geocities.com/anaxfiles/forum/helwatch.html

του Γιάννη Κουριαννίδη || 19. Ιανουαρίου 2005 | 12.3

Η έκθεση του State Department για τον αντισημιτισμό στην Ελλάδα δικαιολογημένα προκάλεσε αγανάκτηση και λύπη στον ελληνικό λαό. Αγανάκτηση, διότι δεν είναι η πρώτη φορά που οι «σύμμαχοί» μας Αμερικανοί επιδίδονται στην τακτική σπιλώσεως της πατρίδας μας· τό έχουν κάνει επανειλημμένως, με διάφορες αφορμές, στο παρελθόν (τα όσα προηγήθηκαν των Ολυμπιακών Αγώνων είναι χαρακτηριστικά!). Λύπη, διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι πίσω από την κατάπτυστη αυτή έκθεση κρύβονται οι εκπρόσωποι του εβραϊκού λόμπι των ΗΠΑ και τον τελευταίο λαό στον κόσμο που θα έπρεπε οι Εβραίοι να κατηγορήσουν για ... αντισημιτισμό είναι σίγουρα ο ελληνικός.










Είναι πάντως χαρακτηριστικό ότι, αν ρίξει κάποιος μιά ματιά στο κείμενο του State Department και στην ανακοίνωση του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ (της γνωστής διεθνούς εβραϊκής οργανώσεως, που εδρεύει στο Λος Αντζελες και υποτίθεται ότι προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα), εύκολα διαπιστώνει ότι τα δύο κείμενα ταυτίζονται.
Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων (Σάββατο, 8/1/2005), που αναδημοσιεύει επιστολή του διευθυντή του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ, ραβίνου Αβραάμ Κούπερ, προς τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, κ. Ζακ Ρογκ, με ημερομηνία 5/6/2004:

«Ο μέσος Έλληνας έχει αντισημιτικά αισθήματα, που κυμαίνονται από την εκδήλωση θετικών απόψεων για τις φοβερές ψευδολογίες των πρωτοκόλλων της Σιών, την προώθηση Ανατολίτικων εθίμων, όπως το Κάψιμο του Εβραίου, και τους στίχους ενός δημοφιλούς μιούζικαλ (sic) πού φέρνει τη σφραγίδα του μεγάλου συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, ότι "οι Εβραίοι είναι η ρίζα του κακού", μέχρι την προβολή του Ισραήλ ως Ναζιστικής χώρας με παράλληλη ηρωποίηση των Παλαιστινίων βομβιστών αυτοκτονίας, και πράξεις μίσους εναντίον μνημείων για τα θύματα του Ολοκαυτώματος και εβραϊκών νεκροταφείων. Βέβαια τέτοια πράγματα συμβαίνουν και σε άλλα μέρη του κόσμου, αλλά ατυχώς στην περίπτωση της Ελλάδας εκείνο που διαφέρει είναι ότι η αντισημιτική δραστηριότητα μένει αναπάντητη από τους κυβερνώντες και από την ελίτ της χώρας».

Ζητά μάλιστα ο κ. Κούπερ από τον κ. Ρογκ «να ασκήσει την επιρροή του στις αρμόδιες Ελληνικές αρχές για την λήψη μέτρων με στόχο την εξάλειψη του αντισημιτισμού που», όπως καταγγέλλει, «έχει πάρει επιδημικές διαστάσεις στην Ελλάδα» (!!!).

Πώς όμως το Κέντρο Σιμόν Βίζενταλ σχημάτισε τέτοια εικόνα για την πατρίδα μας και την αναπαρήγαγε σε βαθμό τέτοιο, ώστε να υιοθετηθεί αυτούσιο σχεδόν το κείμενό του στην έκθεση του State Department; Πρόκειται για φαντασιώσεις ή ψευδολογίες των ανθρώπων του ή για αποτέλεσμα παραπληροφορήσεως; Και αν ισχύει το δεύτερο, ποια η πηγή της;

Οι απορίες μας λύθηκαν σύντομα με μία απλή περιήγησή μας στην ιστοσελίδα της οργανώσεως «Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι», στην σειρά δημοσιεύσεων που περιλαμβάνει σχετικά με τον αντισημιτισμό στην Ελλάδα.

Η περιήγησή μας είχε απίστευτα αποτελέσματα, που καταδεικνύουν ακριβώς τό ποιοί πραγματικά κρύβονται πίσω από την προσπάθεια αυτή δυσφημίσεως της χώρας μας.

1. Σε ανακοίνωση του «Παρατηρητηρίου» της 9/10/2000, με αφορμή την ημέρα μνήμης της «Νύχτας των Κρυστάλλων», μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής: «Δηλώνουμε σήμερα Εβραίοι και αλληλέγγυοι στους Εβραίους της Ελλάδας που θίγονται και προσβάλλονται από αυτή την έξαρση αντισημιτισμού.

Το πιο πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κοινοβουλευτική ερώτηση του γνωστού ρατσιστή βουλευτή Γιώργου Καρατζαφέρη προς τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, που κατατέθηκε στα τέλη Οκτωβρίου. Με αυτή ζητούσε από τον Πρωθυπουργό να τον πληροφορήσει αν η κόρη του "παντρεύτηκε κατά το τελετουργικό των εβραίων σε Συναγωγή" και, αν ναι, "γιατί αυτό έγινε εν κρυπτώ". Επεσήμανε δε, για να μην υπάρχει αμφιβολία για τον αντισημιτικό χαρακτήρα της ερώτησης, ότι {όταν συμβαίνει ο πατέρας της οικογένειας να είναι πρωθυπουργός και μάλιστα συμπίπτει το μυστήριο του γάμου με μια περίοδο που ουσιαστικά ο ορθόδοξος Ελληνας αισθάνεται ότι διώκεται η πίστη του από τις κυβερνητικές ενέργειες, δημιουργείται ένας προβληματισμός που πρέπει να ξεδιπλωθεί" ("Αλφα Ένα" 4-5/11/2000).

Είναι θλιβερό ότι δεν υπήρξε καμιά καταδίκη της ενέργειας αυτής από καμιά πλευρά (πολιτικών, εφημερίδων, ακόμα και του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου), ούτε καν από τους ελάχιστους που αντέδρασαν όταν πριν τέσσερα χρόνια ο ίδιος βουλευτής κατέθετε άλλη αντισημιτική ερώτηση με στόχο τον τότε Υφυπουργό Εξωτερικών Χρήστο Ροζάκη. Ενισχύεται έτσι η εντύπωση πως στην Ελλάδα υπάρχει ανοχή στον αντισημιτισμό, όπως φάνηκε και από την απουσία αντίδρασης (με ελάχιστες εξαιρέσεις) στη σωρεία αντισημιτικών δηλώσεων εκπροσώπων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δημοσιογράφων αλλά και (Ευρω)βουλευτών όπως και στις βεβηλώσεις εβραϊκών μνημείων κατά τη διάρκεια του 2000.»

Το εν λόγω δημοσίευμα «δικαιολογεί» την αναφορά του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ ότι «η αντισημιτική δραστηριότητα μένει αναπάντητη από τους κυβερνώντες και από την ελίτ της χώρας», αλλά καί για «πράξεις μίσους εναντίον μνημείων για τα θύματα του Ολοκαυτώματος».

2. Σε Δελτίο Τύπου του «Παρατηρητηρίου», της 25/6/2004 (προ-ολυμπιακή περίοδος) αναφέρονται τα εξής:

«Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) έστειλε σήμερα επιστολή στον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, επισημαίνοντας την επί δίμηνο παρουσία νεοναζιστικών ξενοφοβικών και αντισημιτικών συνθημάτων στην εθνική οδό Αθήνας ? Κορίνθου, και κάνοντας έκκληση να φροντίσει να σβηστούν και να διωχθούν οι υπεύθυνοι για παραβίαση του αντιρατσιστικού Ν. 927/79. Το πιο πολυσύχναστο τμήμα του εθνικού οδικού δικτύου, μεταξύ διοδίων Λουτρακίου και εισόδου στην Κόρινθο, "κοσμούν" απείραχτα τα συνθήματα "Έξω οι ξένοι!", "Έξω οι Εβραίοι"! με υπογραφή "Χρυσή Αυγή" ή "Πατριωτική Συμμαχία" (...) Από το σημείο αυτό το ΕΠΣΕ εκτιμά πως, κατά το τελευταίο δίμηνο, έχουν περάσει, περισσότερο από μια φορά, πρωθυπουργός και οι περισσότεροι υπουργοί, πάμπολλοι βουλευτές, αλλά και εντεταλμένοι για το σβήσιμο των ρατσιστικών συνθημάτων και τη δίωξη των υπευθύνων αστυνομικοί και δικαστικοί λειτουργοί. Κανένας δεν φαίνεται να ευαισθητοποιήθηκε αρκετά ώστε να απαιτήσει από τις αρμόδιες αρχές να σβηστούν, συμβάλλοντας στην εικόνα της Ελλάδας ως μιας χώρας που δείχνει "ανοχή στη δυσανεξία" (tolerance of intolerance)».

Το παραπάνω δημοσίευμα «δικαιολογεί» την αναφορά του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ ότι «ο μέσος Έλληνας έχει αντισημιτικά αισθήματα», αλλά και ότι «η αντισημιτική δραστηριότητα μένει αναπάντητη από τους κυβερνώντες και από την ελίτ της χώρας».

3. Σε Δελτίο Τύπου του «Παρατηρητηρίου», της 29/8/2004, αναφέρονται τα εξής:

«Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) καταδικάζει τη σημερινή βράβευση του Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή σε "ένδειξη αναγνώρισης της συνεισφοράς του μέσω του έργου του στην προαγωγή του αθλητισμού, των νέων ανθρώπων και της ειρήνης".

Το ΕΠΣΕ υπενθυμίζει πως, μόλις πριν από δύο μέρες, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Haaretz, ο Μίκης Θεοδωράκης επανέλαβε την άποψη του ότι "οι Εβραίοι είναι στη ρίζα του κακού" και έκανε και πολλά άλλα αντισημιτικά σχόλια».

Το παραπάνω δημοσίευμα «δικαιολογεί» την αναφορά του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ στον Έλληνα μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη.

4. Σε Δελτίο Τύπου του «Παρατηρητηρίου», της 14/6/2004, σχετικά με δηλώσεις της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, κας Μαριέττας Γιαννάκου, ότι «ο ΛΑΟΣ δεν είναι κόμμα της ακροδεξιάς αλλά της λαϊκής δεξιάς καί ότι ο λαός είναι σοφός ψηφίζοντας και τα μικρά κόμματα ώστε να εκπροσωπείται η Ελλάδα σε κάθε ευρω-ομάδα», αναφέρονται τα εξής:

«Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) έστειλε σήμερα την ακόλουθη επιστολή στην Υπουργό Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου, με κοινοποίηση στους Πρεσβευτές Ιρλανδίας, Ιταλίας, Πορτογαλίας για τις απαράδεκτες δηλώσεις της πρώτης που νομιμοποιούν το ΛΑΟΣ, πιθανότατα το πιο ακροδεξιό, υπερεθνικιστικό, ξενοφοβικό και αντισημιτικό κόμμα στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (...) Κυρία Υπουργέ, Αποτέλεσαν δυσάρεστη έκπληξη οι δηλώσεις σας, χθες (...) Παρόμοια νομιμοποίηση από σας του πιθανότατα πιο ακροδεξιού, υπερεθνικιστικού, ξενοφοβικού και αντισημιτικού κόμματος στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμβάλει στην εκκόλαψη του "αυγού του φιδιού".

Με την κοινοποίηση της επιστολής στους πρεσβευτές των ευρωπαϊκών χωρών, ο εκπρόσωπος του «Παρατηρητηρίου» Παναγιώτης Δημητράς αποσκοπεί στο να εξαγάγει την εικόνα μιας «αντισημιτικής» Ελλάδας ακόμη και σε επίπεδο κυβερνητικό και να «δικαιολογήσει» έτσι την αναφορά του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ στο «ότι η αντισημιτική δραστηριότητα μένει αναπάντητη από τους κυβερνώντες και από την ελίτ της χώρας».

5. Στην ιστοσελίδα του «Παρατηρητηρίου» φιλοξενείται επίσης Δελτίο Τύπου της ΑΕΚΑ (Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς), η οποία «εκφράζει τη λύπη και την ανησυχία της για την αμέριστη προβολή του αντισημιτικού βιβλίου του δημοσιογράφου και γνωστού στελέχους της ακροδεξιάς (ΛΑΟΣ) κου Δ. Λιακόπουλου με τίτλο "Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών" στη βιτρίνα του βιβλιοπωλείου "Το Κατώι του Βιβλίου" στη Θεσσαλονίκη».

Το παραπάνω δημοσίευμα «δικαιολογεί» την αναφορά του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ στην «εκδήλωση θετικών απόψεων (σ.σ.: στον μέσο Έλληνα) για τις φοβερές ψευδολογίες των πρωτοκόλλων της Σιών».

6. Είδαμε ακόμη καταγγελίες για την παρουσία του Αρχιεπισκόπου σε αναστάσιμα έθιμα που περιλαμβάνουν και το συμβολικό «κάψιμο του Ιούδα» (να και η «δικαιολόγηση» της αναφοράς του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ για «προώθηση Ανατολίτικων εθίμων, όπως το Κάψιμο του Εβραίου»), ενώ καταγγέλλεται επίσης το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ) (27-01-2004), διότι «δεν θεωρεί αξιομνημόνευτη την πρώτη εκδήλωση για την Ημέρα Μνήμης Ολοκαυτώματος»(!!!).

7. Η κορύφωση, όμως, της αθλιότητας πραγματοποιείται όταν διαβάζει κανείς την αναδημοσίευση του άρθρου με τίτλο «Ελλάδα: "Ανεπιθύμητοι οι Εβραίοι"», που δημοσιεύθηκε στην αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, ενώ στην Ελλάδα το δημοσίευσε και η Ναυτεμπορική (8/11/2003). Την ίδια ημερομηνία το πέρασε στην ιστοσελίδα του και το «Παρατηρητήριο». Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή και πάλι την ημέρα μνήμης της Νύχτας Κρυστάλλων και συνυπογράφεται από τους Σάιμον Σάμιουελς και Παναγιώτη Δημητρά:

«ΑΥΡΙΟ είναι η 65η επέτειος της ναζιστικής 'Νύχτας των κρυστάλλων', που αποτέλεσε το προοίμιο του Ολοκαυτώματος. Το σλόγκαν που κυριάρχησε μετά το μακελειό εκείνο ήταν 'ποτέ ξανά', αλλά στην Ελλάδα ο αντισημιτισμός σήκωσε κεφάλι 'ξανά'. Ετσι, εμείς στο Κέντρο Βίζενταλ θεωρούμε καθήκον να εκδώσουμε ταξιδιωτική οδηγία για την Ελλάδα, επισημαίνοντας ότι όσοι επισκέπτονται τη χώρα θα πρέπει να είναι άκρως προσεκτικοί μέχρις ότου οι αρμόδιες αρχές λάβουν τα ενδεικνυόμενα μέτρα για την περιστολή του αντισημιτισμού και άλλων εκδηλώσεων μίσους.

Παράλληλα, το Ελληνικό Παρατηρητήριο Ελσίνκι προσφεύγει σε δικαστικό αγώνα, ελπίζοντας πως τα ελληνικά δικαστήρια και το ελληνικό κράτος θα διώξουν όλους εκείνους που παραβιάζουν τους νόμους που κάνουν λόγο για υποκίνηση μίσους.

Γιατί γίνονται τέτοιες συλλογικές ενέργειες; Ο αντισημιτισμός είναι παράδειγμα όλων των μορφών ξενοφοβίας και βαρόμετρο ατμόσφαιρας που μπορεί να φοβίσει τον ίδιο τον κοινωνικό ιστό. Η εξώθηση σε τέτοιες μορφές παραβιάζει τις κοινοτικές διατάξεις και απειλεί να εξαλείψει τα ιδεώδη της Ολυμπιακής φλόγας που, τον ερχόμενο Αύγουστο, θα επιστρέψει στον τόπο όπου γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

Η εβραϊκή κοινότητα είναι παρούσα στην Ελλάδα από τους Βιβλικούς χρόνους και πριν από τον πόλεμο έφθασε τις 80.000, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς εκτελέστηκαν στο Αουσβιτς. Σήμερα μένουν μόλις 5.000. Τους τελευταίους 20 μήνες, γίναμε μάρτυρες σχεδίου επιθέσεων εναντίον αυτής της αρχαίας κοινότητας. Από τις τελευταίες επιθέσεις ήταν η βεβήλωση του μνημείου Ολοκαυτώματος στο εβραϊκό κοιμητήριο των Ιωαννίνων. Ηταν το έκτο περιστατικό που εκδηλώθηκε εις βάρος της εβραϊκής κοινότητας στα Ιωάννινα, τη Θεσσαλονίκη και τη Ρόδο.

Στις 14 Οκτωβρίου, το Κέντρο Σίμον Βίζενταλ και το Ελληνικό Παρατηρητήριο Ελσίνκι αντέδρασαν με επιστολή που έφερε τον τίτλο «Είκοσι μήνες αντισημιτικών προπηλακισμών στην Ελλάδα (Μάρτιος 2002-Οκτώβριος 2003) επιστολή που τέθηκε υπόψη της διάσκεψης του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).

Παράλληλα, στην Ελλάδα το Κεντρικό Συμβούλιο Εβραϊκών Κοινοτήτων κατήγγειλε «αυτό το κλίμα υστερίας και αντισημιτισμού που γίνεται με το πρόσχημα της καταδίκης των αμυντικών στρατιωτικών ενεργειών του κράτους του Ισραήλ, με αντισημιτικές εκφράσεις και με απαράδεκτη δυσφήμηση του Ολοκαυτώματος των 6 εκ. Εβραίων». Αυτή την επιστολή ουδεμία εφημερίδα την ανέφερε. Αντιθέτως, μερίδα του Τύπου παρουσίασε εκθειαστικά τις παλαιστινιακές επιθέσεις αυτοκτονίας εναντίον Ισραηλινών. Η ελληνική νομοθεσία (Ν. 927/79) επιβάλλει κυρώσεις στην υποκίνηση μίσους ή βίας. Ωστόσο, αυτός ο νόμος παραμένει ανενεργός, λόγω έλλειψης βούλησης από τις εισαγγελικές και δικαστικές αρχές για την καταδίκη τέτοιων φαινομένων.
Το Κέντρο Σίμον Βίζενταλ έχει επίσης ζητήσει από τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη να καταδικάσει την ανοχή του αντισημιτισμού. Στις 27 Μαΐου, ένας από εμάς, ο κ. Σάμιουελς, συναντήθηκε στην Αθήνα με τον σύμβουλο του πρωθυπουργού, διπλωμάτη Θεόδωρο Σωτηρόπουλο, που υποσχέθηκε να υπάρξουν ανακοινώσεις, σε ανώτατο επίπεδο, εναντίον όλων των μορφών υποκίνησης μίσους και βίας. Ανάλογη υπόσχεση δόθηκε και από διπλωματικούς συνεργάτες του στην Unesco και ΟΑΣΕ. Η έκτοτε σιωπή τους είναι εκκωφαντική».

Το άθλιο και εμετικό αυτό κείμενο, το οποίο δυσκολευόμαστε πραγματικά να πιστέψουμε ότι βρέθηκε Έλληνας για να το υπογράψει, αιτιολογεί σαφέστατα όλες τις αθλιότητες της ανακοινώσεως του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ και κατ' επέκτασιν της εκθέσεως του State Department.

Μετά από όλα τα παραπάνω, αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, ότι η πηγή του κακού, αυτή τη φορά τουλάχιστον βρίσκεται εντός των τειχών. Όταν οι ελλαδίτες Εβραίοι έφτασαν στο σημείο να εκδώσουν ανακοίνωση (Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, 5/6/2004, με τίτλο «Αδικες οι κατηγορίες κατά της Ελλάδος για αντισημιτισμό»), στην οποία ο πρόεδρος του ΚΙΣ τονίζει ότι «ποτέ στην Ελλάδα δεν υπήρξαν εχθρικές ενέργειες απέναντι σε Εβραίους» (βεβαίως, στην συνέχεια, όταν κάποιοι του «τράβηξαν το αυτί», ψέλλισε κι αυτός κάτι περί «λανθάνοντος αντισημιτισμού στην Ελλάδα»!), τότε τί να πεί κανείς για κάποιους «Έλληνες», που ανέλαβαν να παίξουν διαχρονικά τον ρόλο του Εφιάλτη και του Πήλιου Γούση; Ίσως θα έπρεπε να επιληφθεί του θέματος κάποιος εισαγγελέας, εξετάζοντας το κατά πόσον η δυσφήμηση αυτή της χώρας μας επισύρει ποινικές κυρώσεις...