Πηγή: "ΑΦΥΠΝΙΣΙΣ" του Γεωργίου Αϋφαντή σελίδα 758.
Thursday, May 21, 2009
Σπασμένα γυαλιά πετούσαν στους δρόμους της Σμύρνης οι Εβραίοι όταν περνούσαν οι Ελληνες στρατιώτες
Οταν οι Ελληνες στρατιώτες γύριζαν απο το μέτωπο στην Μικρά Ασία,οι Εβραίοι γέμιζαν τους δρόμους της Σμύρνης με σπασμένα γυαλιά και σχίζονταν τα πόδια των στρατιωτών μας.Εκλαιγαν και βογκούσαν.Οι Εβραίοι καθόντουσαν στα καφενεία γελούσαν σπαρταριστά και λοιδωρούσαν τους στρατιώτες....
Πηγή: "ΑΦΥΠΝΙΣΙΣ" του Γεωργίου Αϋφαντή σελίδα 758.
Πηγή: "ΑΦΥΠΝΙΣΙΣ" του Γεωργίου Αϋφαντή σελίδα 758.
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη,
ReplyDeleteΠληρεξούσιε Υπουργέ Α’ Τάξεως
ΣΤ’ Γενικέ Διευθυντή Διοικητικού του Υπουργείου Εξωτερικών
Παρακαλώ ενημερώσατε τον ελληνικό λαό για την εξέλιξη της απαίτησης του Δήμαρχου Νέας Υόρκης για καταβολή 550.000 δολαρίων ΗΠΑ για πρόστιμα λόγω παράνομων παρκαρισμάτων αυτοκινήτων Ελλήνων διπλωματικών υπαλλήλων πάνω σε πεζοδρόμια της Νέας Υόρκης ή σε άλλους χώρους, όπου ενώ απαγορευόταν η στάθμευση, οι παραπάνω διπλωμάτες μας συνέχιζαν επί χρόνια με τον τσαμπουκά να σταθμεύουν και να μην πληρώνουν τα πρόστιμα επειδή «ήσαν διπλωμάτες».
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι ο Δήμαρχος της Νέας Υόρκης συγκέντρωσε το εκπληκτικό ποσό των 550.000 δολαρίων και το έστειλε στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία μας στον ΟΗΕ, ζητώντας την άμεση εξόφλησή του;
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι η αρχική αντίδραση των υπηρεσιακών παραγόντων και της ηγεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών ήταν «άσε το δήμαρχο να κουρεύεται- έχουμε διπλωματική ασυλία»;
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι ο Δήμαρχος διαβίβασε τελικά την αξίωσή του κατά της Ελλάδας, στο Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, στο Στέητ Ντιμπάρτμεντ;
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι κατόπιν των ανωτέρω, το Αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας αποφάσισε να περικόψει από τις υποτροφίες που έδινε σε Έλληνες Αξιωματικούς του Στρατού για μετεκπαίδευση στις ΗΠΑ, όσες αντιστοιχούσαν στο ποσό των 500.000 που οι διπλωμάτες μας ηρνούντο να πληρώσουν;
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι αφού έτσι μας έπιασαν τον κώλο, αρχίσαμε να συζητάμε το θέμα;
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι επιφορτίσατε τον Έλληνα διαπραγματευτή που συζητούσε με τους Σκοπιανούς το θέμα του ονόματος «Μακεδονία», να ασχοληθεί κατά προτεραιότητα με το θέμα της διαπραγμάτευσης της πληρωμής του οφειλόμενου στο Δήμαρχο ποσού των 550.000 δολαρίων;
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι η ελληνική διαπραγματευτική τακτική με το Δήμαρχο της Νέας Υόρκης ήταν;
- Να σας δώσουμε κύριε Δήμαρχε τα μισά και να συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε για τα υπόλοιπα;
- Να μας κάνετε έκπτωση 10%;
- Να σας δώσουμε τα μισά μετρητά και τα υπόλοιπα σε μετοχές του ΟΤΕ;
- Να σας κάνουμε δωρεάν ξενάγηση στην Ακρόπολη και να αφήνουμε τους Αμερικανούς διπλωμάτες στην Αθήνα να παρκάρουν και εκείνοι όπου θέλουν χωρίς απειλή προστίμου;
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι η ελληνική κυβέρνηση τελικά υποχώρησε μπροστά στην ακλόνητη στάση του Δήμαρχου της Νέας Υόρκης και του πλήρωσε ακριβώς 550.000 δολάρια για παράνομα παρκαρισμένα ιδιωτικά αυτοκίνητα Ελλήνων διπλωματών μιας ολόκληρης πενταετίας και τόκους υπερημερίας (λόγω του τσαμπουκά μας);
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι σε σύσκεψη που επακολούθησε μεταξύ διπλωματών στο Υπουργείο Εξωτερικών, αποφασίστηκε να μην καταλογιστούν τα χρήματα του παραπάνω υψηλότατου προστίμου στους παραβάτες διπλωμάτες μας, επειδή ήταν διπλωμάτες από τζάκια με καλές συστάσεις και πλάτες και, αντί αυτού, θεωρήθηκε προτιμότερο να επιβαρυνθούν όλοι οι μαλάκες Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες, οι οποίοι θα πλήρωναν τελικά – με τη φορολογία - τα λεφτά του προστίμου και οι οποίοι δεν θα μάθαιναν ποτέ τι συνέβη;
Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, παρόλο που στην εξέλιξη αυτή δεν είχατε ο ίδιος προσωπική ανάμειξη, όμως με την ιδιότητά σας ως ΣΤ’ Γενικός Διευθυντής Διοικητικού και αρμόδιος για τα οικονομικά και τις πληρωμές του Υπουργείου Εξωτερικών, θεωρείτε σωστό να βγουν αυτά τα λεφτά από το υστέρημα του Ελληνικού λαού; Την ώρα μάλιστα που ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής υποσχέθηκε το «σεμνά και ταπεινά» και διακήρυξε στο ντιμπέϊτ των πολιτικών αρχηγών, ότι «καμιά φορά το Δημόσιο δεν έχει χρήματα να πληρώνει» (εννοεί «να πληρώνει το νοσηλευτικό προσωπικό, τους συνταξιούχους, τις καθαρίστριες, τα νοσοκομεία, τους απλήρωτους συμβασιούχους κλπ»);
Και είναι σωστό να αφήνει το Υπουργείο Εξωτερικών να παραγραφεί και η αξίωση του δημοσίου να πάρει από τους παραβάτες τα χρήματα που υποχρεώθηκε να πληρώσει στο Δήμαρχο της Νέας Υόρκης;