Οι Αλβανοί διδάσκουν στα σχολεία τους οτι Φλώρινα και Πρέβεζα είναι δικές τους!

Το ζήτημα της Μεγάλης Αλβανίας, έτσι όπως την οραματίζονται οι γείτονες, δεν είναι τωρινό και έχει κατά καιρούς αποτελέσει σημείο έντονης διπλωματικής και πολιτικής τριβής με την Ελλάδα.
Οπως αναφέρει η βορειοηπειρωτική ιστοσελίδα himara.gr το επίσημο αλβανικό σχολείο θέλει να διαποτίσει τις νέες γενιές με τη λογική της Μεγάλης Αλβανίας. Έτσι οι νεαροί Αλβανοί, μέσα από τα νέα επίσημα σχολικά βιβλία διδάσκονται, μεταξύ άλλων, ότι «η Βορειοδυτική Ελλάδα, από τη Φλώρινα έως την Πρέβεζα, είναι αλβανικό εθνικό έδαφος στο οποίο “αιμοσταγείς” Έλληνες πραγματοποίησαν “εθνοκάθαρση” στους Τσάμηδες που πλειοψηφούσαν στα χώματα αυτά».
Η νέα γενιά Αλβανών μαθαίνει, μεταξύ άλλων, πως… έχει ίδιο DΝΑ με τον βασιλιά Πύρρο της Ηπείρου και την Ολυμπιάδα, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όλα αυτά τυπώθηκαν φέτος στα επίσημα σχολικά εγχειρίδια με την έγκριση του αλβανικού υπουργείου Παιδείας, την ώρα που η αλβανική κυβέρνηση ζητά τη στήριξη της Ελλάδας για να ανοίξουν οι πόρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και η Ελλάδα το πράττει, χωρίς να θέσει κανένα απολύτως όρο).
Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα έρχεται από το νέο βιβλίο «Γεωγραφία της Αλβανίας», που εκδόθηκε φέτος και ήδη αποτελεί διδακτική ύλη στα λύκεια της χώρας, οι μαθητές διδάσκονται για τις «αλβανικές περιοχές» (treva sέμειναν εκτός αλβανικού κράτους. Σ’ αυτές περιλαμβάνονται το Κοσσυφοπέδιο, τμήματα του Μαυροβουνίου και της Σερβίας, η μισή έκταση των Σκοπίων και βέβαια ολόκληρη η ΒΔ Ελλάδα, με τους νομούς Φλώρινας, Καστοριάς, Γρεβενών, Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας και το βόρειο τμήμα του νομού Αιτωλοακαρνανίας.
Συγκεκριμένα, όσον αφορά τη χώρα μας, στο κεφάλαιο «Οι αλβανικές περιοχές στην Ελλάδα», αναφέρονται τα εξής: «Είναι αλβανικές περιοχές που αδίκως προσαρτήθηκαν στο ελληνικό κράτος το 1913 από το Συμβούλιο των Πρεσβευτών. Οι ιστορικές εξελίξεις, οι μαζικές βίαιες μετακινήσεις των αυτοχθόνων αλβανικών πληθυσμών και η έλλειψη επίσημων στοιχείων δυσκολεύουν των προσδιορισμό των αλβανικών περιοχών στην Ελλάδα και κυρίως των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων των συγκεκριμένων περιοχών. Αυτές οι περιοχές βρίσκονται στη Βορειοδυτική Ελλάδα, νότια της “Μακεδονίας” και νοτιοανατολικά της Αλβανίας μέχρι τον κόλπο της Άρτας και αποτελείται από τις περιοχές Τσαμουριά, Φλώρινα, κ.λπ.».
Ωστόσο οι συγγραφείς του βιβλίου φτάνουν ακόμα παραπέρα την πολεμική τους καθώς σημειώνουν πως η Ελλάδα πραγματοποίησε «εθνοκάθαρση» με στόχο τον αφανισμό των Αλβανών που ζούσαν εκεί. Ο χάρτης με τη Μεγάλη Αλβανία και τις όμορες «αλβανικές περιοχές» κοσμεί το εξώφυλλο τόσο του βιβλίου όσο και του τετραδίου ασκήσεων των μαθητών που καλούνται, για παράδειγμα, να ζωγραφίσουν τις περιοχές της Ελλάδας όπου ζουν… Αλβανοί ή να απαντήσουν στα ερωτήματα: «Ποιες είναι οι αλβανικές περιοχές της Ελλάδας;» ή «Αναφέρετε τις εκδιώξεις που υπέστησαν οι Αλβανοί από τις ελληνικές αρχές».
Να σημειωθεί πως στο βιβλίο Γεωγραφίας δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά στην ελληνική μειονότητα της Αλβανίας, παρά μόνο πως στη χώρα οι διάφορες μειονότητες (Έλληνες, Σκοπιανοί και Μαυροβούνιοι) αγγίζουν συνολικά το 2%, ενώ τους Βλάχους, που στην πλειονότητα τους έχουν ελληνική εθνική συνείδηση, τους χαρακτηρίζει «πολιτιστική μειονότητα».