Οι ορδές των αφιονισμένων οπαδών της πολιτικής ορθότητας και της αστυνομίας
της σκέψης που εφορμούν με σημαίες τον «αντιρατσισμό», την «ισότητα», την
«διαφορετικότητα» και άλλα εύηχα, έχουν ξαμοληθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη
κυνηγώντας ανηλεώς «αντιφρονούντες» και επιβεβαιώνοντας την ιδεολογική ηγεμονία
της αριστεράς σε κάθε τομέα της σύγχρονης ζωής. Τα άτομα και ομάδες αυτές δρουν
ακούραστα και ανεξέλεγκτα στο διαδίκτυο ή και «ακτιβιστικά», έχοντας ισχυρούς πόρους
και την αμέριστη συμπαράσταση, ακόμα και καθοδήγηση του συστήματος, παρόλο που
ορισμένοι παραμυθιάζονται ότι τάχαμου «πολεμούν» το σύστημα. Σε Ευρώπη και Αμερική, τα ονόματα και
οι λέξεις καμιά φορά διαφέρουν. Η ουσία είναι η ίδια. Και η λαίλαπα είναι η ίδια.
Στις ΗΠΑ οι λεγόμενοι ‘Social Justice Warriors’ ή συνοπτικά SJW (Πολεμιστές Κοινωνικής
Δικαιοσύνης), μια μάστιγα που δρα εδώ και περισσότερο από 150 χρόνια στη Δύση, τα
τελευταία 30 χρόνια έχουν καταφέρει η ιδεολογία τους να αποκτήσει την δεσπόζουσα
θέση. Αφού εισέβαλαν στον έναν θεσμό μετά τον άλλον κερδίζοντας έδαφος παντού,
από τις επιχειρήσεις μέχρι και τις εκκλησίες, από τα βιντεοπαιχνίδια μέχρι την
κυβέρνηση, από τον κόσμο του επιστήμης μέχρι τον χώρο του αθλητισμού, δεν υπάρχει πλέον πουθενά χώρος ελεύθερος που
να μην έχουν επιβάλει την «μη ανοχή» κάθε σκέψης που δεν συμφωνεί μα την δική τους
και την αστυνόμευση κάθε λόγου που δεν επαναλαμβάνει τον δικό τους. Δεν αισθάνονται
μόνο την ανάγκη να υπαγορεύουν στους πάντες τι πρέπει να λένε και να σκέφτονται,
αλλά προχωρούν σε στιγματισμό, εκφοβισμό, κατατρομοκράτηση, διαπόμπευση, κοινωνική
και επαγγελματική απομόνωση, έως και εξόντωση, έχοντας media, κράτος και παρακράτος με το μέρος
τους. Για αυτό είναι αμείλικτοι..
Επειδή η ατζέντα της «διαφορετικότητας», της «ανοχής» και της
«ισότητας» των SJW’s σκιάζει
την επιστήμη, την λογική αλλά και κάθε παρατηρήσιμη πραγματικότητα, οι SJWs αδυσώπητα προσπαθούν να
εμποδίσουν τους κανονικούς ανθρώπους από το να σκέφτονται ή να μιλούν με
οποιοδήποτε τρόπο που θα παραβιάζει τον δικό τους τρόπο ερμηνείας των πραγμάτων.
Αστυνομεύουν την επιστήμη, τη φιλοσοφία, την τεχνολογία, ακόμα και την ιστορία,
προκειμένου να διατηρηθεί ανέπαφη η ατζέντα τους σε ένα κόσμο ο οποίος έρχεται
σε αντίθεση με αυτήν σε καθημερινή βάση.
Άτομα κολλημένα και αρνούμενα να δουν την πραγματικότητα βλέπουν
παντού έναν κόσμο «ρατσιστών» (Λευκών φυσικά) που «καταπιέζουν» τους άλλους. Ως
καλοί υποκριτές κατηγορούν τους άλλους ως «ρατσιστές», αλλά οι ίδιοι είναι οι χειρότεροι.
Χαρακτηριστικά οργισμένη αναφέρει μια μαύρη (!) blogger:
Οι Social Justice Warriors είναι ο νέος καρκίνος του διαδικτύου. Αυτοί οι sjws είναι
οι πιο ρατσιστές μ…ες που έχω δει ποτέ.
Μπορούν να διαμαρτύρονται για το ρατσισμό όλη την ώρα, αλλά
είναι εκείνοι οι οποίοι δεν βλέπουν τίποτε άλλο, παρά το χρώμα του δέρματος.
Δεν έχει σημασία αν ένα άτομο είναι έξυπνο, ικανό, χρήσιμο ή έχει ισχυρή θέληση.
Αν είναι Λευκός το ξορκίζουν σαν είναι ο διάβολος. Η Λουπίτα Νιόνγκο κέρδισε το
Όσκαρ και το μόνο που βγήκαν να πουν είναι ότι είναι «τόσο χαρούμενοι που μια ‘γυναίκα
του χρώματος’ κέρδισε το βραβείο». Το αν η Lupita ήταν απίστευτα ταλαντούχα ή μάπα
για σας δεν είχε σημασία. Όλοι εσείς οι μ….ες επικεντρωθήκατε στο ποιο ήταν το
χρώμα του δέρματός της.
Μικραίνετε τον άνθρωπο και τον βλέπετε μόνο ως σεξουαλικότητα,
φυλή ή φύλο, χωρίς να δίνετε δεκάρα για την πραγματική προσωπικότητα ή τον
χαρακτήρα του.
Όποιον δεν είναι Λευκός τον πετάτε σε μια ενιαία κατηγορία,
στην “POC”, δηλαδή ‘Person of Color’
(‘άνθρωπος του χρώματος’).
Ξέρετε πόσο γελοίο και προσβλητικό είναι να καλείτε κάποιον "χρώμα";
Γιατί είμαστε διαφορετικοί από τους ανθρώπους που είναι Λευκοί;
Ο ρατσισμός ενάντια στους λευκούς ανθρώπους δεν υπάρχει; Μπορεί
όχι στη Δύση, αλλά σε άλλα μέρη του κόσμου. Οι Λευκοί δεν είναι η πλειοψηφία
παντού. Νομίζετε ότι ο κόσμος γυρνάει γύρω από την Αμερική;
Πηγαίνετε στην Αφρική. Πηγαίνετε στη Μέση Ανατολή. Πηγαίνετε σε μέρη της Ασίας. Ανοίξτε κανένα
βιβλίο ιστορίας. Λέτε τον ιρλανδικό λαό ‘POC’, επειδή είναι λευκοί σαν το
χιόνι, επειδή δεν μπορείτε να δείτε το γεγονός ότι και οι λευκοί άνθρωποι έχουν
καταπιεστεί μέσα στην ιστορία. Ρατσιστές μπορεί να υπάρχουν παντού. Ο Άραβας αφεντικό
που μισεί τους Ασιάτες. Ο Μαύρος παππούς που δεν γουστάρει τους Μεξικάνους. Οι Λευκοί
άνθρωποι δεν είναι ο Σατανάς μετενσαρκωμένος.
Και τέλος πάντων:
Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να με αστυνομεύετε στο διαδίκτυο;
Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να αποφασίζετε ποιες λέξεις
είναι αποδεκτές για να χρησιμοποιήσω ή όχι;
Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα θεωρείτε «προβληματική» την άποψη
ή την γραφή μου;
Σταματήστε να προσπαθείτε να ψάχνετε κάθε τηλεοπτική
εκπομπή / τραγούδι / ταινία για να βρείτε κάτι που μπορεί να κρίνετε ως "προβληματικό".
Βγείτε έξω.
Πάρτε λίγο αέρα.
Μείνετε μακριά από το διαδίκτυο.
Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε το βιβλίο “SJWs Always Lie: Taking Down The Thought Police” (Οι SJWs Πάντοτε Λένε
Ψέματα: Αποδομώντας την Αστυνομία της Σκέψης) από τον Vox Day (πραγματικό όνομα Theodore Beale).
Ο Beale,
που είναι μουσικός, σχεδιαστής video games, μυθιστοριογράφος βιβλίων επιστημονικής
φαντασίας και χριστιανός επιμένει στον παράγοντα ψέμα για τους SJWs, παραθέτοντας το χωρίο 8:44
από το κατά Ιωάννην: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του
πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ' αρχής ανθρωποκτόνος και δεν
μένει εν τη αληθεία, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ· όταν λαλή το ψεύδος, εκ
των ιδίων λαλεί, διότι είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους».
Μια κοσμοθεωρία που θέτει ως βάση τα ψέματα φυσικά απαιτεί
περισσότερα ψέματα για να προωθηθεί. Οι SJWs πάντα καταβάλλουν προσπάθειες να παρουσιάζονται κάτω από ένα κολακευτικό
φως. Στην πραγματικότητα, μπορεί οι SJWs να είναι απλώς αδύναμα και
προβληματικά άτομα που υιοθετούν την κοσμοθεωρία τους, μόνο και μόνο επειδή
τους κολακεύει να δείχνονται ότι είναι αυτοί οι «καλοί»: τους επιτρέπει να κατηγορούν
άλλους για τις αποτυχίες τους, και τους επιτρέπει να παίζουν το ρόλο των «πολεμιστών
για τη δικαιοσύνη», ενώ στην πραγματικότητα είναι απλώς δειλοί, μία
ψευτο-κλαψιάρηδες και μία ψευτο-νταήδες.
Δήθεν τους νοιάζει η «βία», η «αδικία» και οι «διακρίσεις»,
αλλά όταν αυτές ξεσπούν πάνω σε Λευκούς ή Χριστιανούς ή πολιτικά αντίθετους από
αυτούς, δεν βγάζουν άχνα. Όταν το θύμα οριοθετηθεί ότι ανήκει σε κάποια
«μειονότητα» τότε χαλάνε τον κόσμο. Το παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο:
«Είναι οι Πολεμιστές Κοινωνικής Δικαιοσύνης, οι SJWs, οι αυτόκλητοι αστυνομικοί
της σκέψης που τρέχουν σε κατάσταση αμόκ σε όλη τη Δύση από την αυγή της εποχής
της πολιτικής ορθότητας στη δεκαετία του 1990. Τα χαρακτηριστικά τους προσδιορίζονται
ως εξής:
- Έχουν μια φιλοσοφία ακτιβισμού για χάρη του ακτιβισμού
- Είναι αφιερωμένοι στο να εξαλείψουν κάθε συμπεριφορά που εκείνοι
κρίνουν προβληματική, «προσβλητική» ή απαράδεκτη σε άλλους.
- Έχουν την συνήθεια να ορίζουν ένα άτομο κατά κύριο λόγο από
το φύλο του, τη φυλή του και τον σεξουαλικό του προσανατολισμό (ενώ την ίδια
στιγμή κατηγορούν τους άλλους ως «ρατσιστές», «σεξιστές» κλπ).
- Ιεραρχούν την ηθική με βάση την ταυτότητα του φύλου, της
φυλής, και του σεξουαλικού προσανατολισμού.
- Έχουν μια σχεδόν θρησκευτική πίστη στην «ισότητα», την «ποικιλομορφία»
και την αναπόφευκτη «πρόοδο».
- Ως εκ τούτου θεωρούν «αιρετικούς» όλους όσους δεν είναι SJWs όπως αυτοί.
- Έχουν την βεβαιότητα ότι είναι οι μόνοι πραγματικοί και
έγκυροι «υπερασπιστές των καταπιεσμένων».
- Έχουν τη συνήθεια να απαιτούν οι απόψεις τους να
κατοχυρώνονται ως κοινωνικά έθιμα και νόμος του κράτους.
- Έχουν την τάση να προβάλλονται με μια αριστερή πολιτική
ταυτότητα.
- Είναι φανατικά πρόθυμοι να αρνηθούν την επιστήμη, την
ιστορία, τη λογική, ακόμα και παλαιότερα λόγια τους ή οποιαδήποτε άλλη πτυχή
της πραγματικότητας που έρχεται σε αντίθεση με την τρέχουσα αφηγηματική τους.
Στο 7ο κεφάλαιο «Τι να κάνετε όταν οι SJWs επιτεθούν», το βιβλίο
παραθέτει μερικές πρακτικές συμβουλές:
-
Παραμείνετε ήρεμοι, όταν δεχτείτε επίθεση και
συνειδητοποιήστε ότι πολύ λίγοι φίλοι και συνεργάτες θα σας βοηθήσουν.
-
Μην προσπαθήσετε να συζητήσετε μαζί τους: δεν έχετε να
κάνετε με ορθολογικούς ανθρώπους, αλλά με παραληρούντα θηρία που θα λάβουν κάθε
χειρονομία καλής θέλησης, ως σημάδι αδυναμίας και θα χρησιμοποιήσουν όλα όσα
λέτε εναντίον σας.
-
Μην ζητάτε συγγνώμη: Οι απολογίες αντιμετωπίζονται ως
απόδειξη της ενοχής και προκαλούν ένταση των επιθέσεων.
-
Προσπαθήστε να κρατήσετε μια στωική στάση αδιαφορίας
για τις «συνέπειες» και επικεντρωθείτε απλώς στο να κάνετε το σωστό πράγμα, το
οποίο είναι να πολεμήσετε.
-
Μην παραιτηθείτε! Μην κάνετε τη δουλειά του εχθρού για
αυτούς.
Ο American Thinker σχολιάζοντας το βιβλίο, καταλήγει:
Οι SJWs είναι σαν τον καιρό. Όλοι παραπονιούνται για αυτούς,
αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα για αυτούς. Οι SJWs λένε ψέματα, λέει το βιβλίο. Σωστά. Αλλά
οι «προοδευτικοί» πάντα λένε ψέματα... Και τώρα μας κυβερνάνε.
Τόσα χρόνια έκλαιγαν, αλλά τώρα, μετά από έναν αιώνα ιδεολογικής
κυριαρχίας τους, ζούμε όλοι κάτω από την μπότα των υποχρεωτικών κυβερνητικών προγραμμάτων
τους. Υπήρξε ποτέ μια κυβέρνηση τόσο καταπιεστική και άδικη;
Αν μπορούσαμε να αρθρώσουμε μια πολιτική φιλοσοφία για να θέσουμε
τους «προοδευτικούς» στο περιθώριο, τότε θα μπορούσαμε να ζήσουμε στην αλήθεια,
αντί στο ψέμα των SJW.
No comments:
Post a Comment