Έχει ποτέ κανείς ακούσει
κάποιο σιχαμένο και μιαρό κομμούνι να αναφέρει τον όρο ΕΘΝΟΣ;
Ποτέ και για κανέναν λόγο!
Διότι κάθε
κομμουνιστής είναι και ένας ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΗΣ!
ΟΙ ΡΟΘΤΣΙΛΝΤ
1743, Φρανκφούρτη, Γερμανία.
Πενήντα (50) χρόνια μετά την ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας (1694). Ο εβραίος
χρυσοχόος Άμσελ Μωυσής Μπάουερ (Amschel Moses Bauer), ανοίγει ένα ανταλλακτήριο χρημάτων μαζί μ'ένα λογιστικό γραφείο και
τοποθετεί σαν σήμα της επιχείρησης, ακριβώς πάνω από την είσοδο των γραφείων,
έναν ρωμαϊκό αετό πάνω σε μια κόκκινη ασπίδα.
Η επιχείρηση του, έγινε ευρύτερα γνωστή, ως η εταιρία της κόκκινης ασπίδας (στα γερμανικά ROTHSCHILD, ROTH=ΚΟΚΚΙΝΗ και SCHILD=ΑΣΠΙΔΑ). Όταν ο γιός του, Μάγιερ Άμσελ Μπάουερ (Mayer Amschel Bauer) κληρονόμησε την επιχείρηση, αποφάσισε να αλλάξει το οικογενειακό επίθετο, από Μπάουερ (Bauer) σε Ρόθτσιλντ (Rothschild).
Πολύ σύντομα, "ανακάλυψε" ότι το να δανείζει χρήματα σε κυβερνήσεις και βασιλείς ήταν πολύ πιο επικερδές, από το να δανείζει σε επιχειρηματίες και στον απλό κόσμο. Γιατί, όχι μόνο ήταν σαφώς μεγαλύτερο το ποσό του δανείου, αλλά εγγυοδοτούνταν και εξασφαλιζόταν από την είσπραξη των φόρων.
Η επιχείρηση του, έγινε ευρύτερα γνωστή, ως η εταιρία της κόκκινης ασπίδας (στα γερμανικά ROTHSCHILD, ROTH=ΚΟΚΚΙΝΗ και SCHILD=ΑΣΠΙΔΑ). Όταν ο γιός του, Μάγιερ Άμσελ Μπάουερ (Mayer Amschel Bauer) κληρονόμησε την επιχείρηση, αποφάσισε να αλλάξει το οικογενειακό επίθετο, από Μπάουερ (Bauer) σε Ρόθτσιλντ (Rothschild).
Πολύ σύντομα, "ανακάλυψε" ότι το να δανείζει χρήματα σε κυβερνήσεις και βασιλείς ήταν πολύ πιο επικερδές, από το να δανείζει σε επιχειρηματίες και στον απλό κόσμο. Γιατί, όχι μόνο ήταν σαφώς μεγαλύτερο το ποσό του δανείου, αλλά εγγυοδοτούνταν και εξασφαλιζόταν από την είσπραξη των φόρων.
Ο Μάγιερ Άμσελ Ρόθτσιλντ απέκτησε
πέντε(5) γιούς, τους οποίους εκπαίδευσε με ιδιαίτερη κατάρτηση, στις
"τεχνικές" της δημιουργίας χρήματος και της επιδέξιας διαχειρισής του.
'Επειτα, εφοδιάζοντας τον καθένα τους, μ'ένα αρχικό κεφάλαιο, τους έστειλε στις τότε κυριότερες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, για ν'ανοίξουν υποκαταστήματα της οικογενειακής τραπεζικής επιχείρησης.
Ο πρώτος γιός του, ο Άμσελ (Amschel), έμεινε στην Φρανκφούρτη για την διαχείρηση της μητρικής τράπεζας (σημερινή Ε.Κ.Τ. - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα).
Ο δεύτερος γιός, ο Σολομών (Salomon) στάλθηκε στην Βιέννη.
Ο τρίτος γιός, ο Νάθαν (Nathan) που ήταν και ο πιο "έξυπνος", στάλθηκε το 1798 στο Λονδίνο, στην ηλικία των είκοσι ενός(21) ετών.
Περίπου εκατό(100) χρόνια μετά την ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας.
Ο τέταρτος γιός, ο Κάρολος (Karl) στάλθηκε στην Νάπολη και ο πέμπτος γιός, ο Ιακώβ (Jakob) στάλθηκε στο Παρίσι.
Το 1785 ο Μάγιερ Ρόθτσιλντ, μετέφερε την στέγαση όλης της οικογένειας σ'ένα μεγαλύτερο σπίτι.
Το κτίριο ήταν πενταόροφο και η οικογένεια Ρόθτσιλντ το μοιράζοταν με την έταιρη εβραϊκή οικογένεια των Σιφφ (Schiff). Οι Ρόθτσιλντ και οι Σιφφ επρόκειται να παίξουν τον κεντρικό ρόλο στην οικονομική ιστορία της Ευρώπης, των Η.Π.Α. αλλά και ολόκληρου του κόσμου...
'Επειτα, εφοδιάζοντας τον καθένα τους, μ'ένα αρχικό κεφάλαιο, τους έστειλε στις τότε κυριότερες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, για ν'ανοίξουν υποκαταστήματα της οικογενειακής τραπεζικής επιχείρησης.
Ο πρώτος γιός του, ο Άμσελ (Amschel), έμεινε στην Φρανκφούρτη για την διαχείρηση της μητρικής τράπεζας (σημερινή Ε.Κ.Τ. - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα).
Ο δεύτερος γιός, ο Σολομών (Salomon) στάλθηκε στην Βιέννη.
Ο τρίτος γιός, ο Νάθαν (Nathan) που ήταν και ο πιο "έξυπνος", στάλθηκε το 1798 στο Λονδίνο, στην ηλικία των είκοσι ενός(21) ετών.
Περίπου εκατό(100) χρόνια μετά την ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας.
Ο τέταρτος γιός, ο Κάρολος (Karl) στάλθηκε στην Νάπολη και ο πέμπτος γιός, ο Ιακώβ (Jakob) στάλθηκε στο Παρίσι.
Το 1785 ο Μάγιερ Ρόθτσιλντ, μετέφερε την στέγαση όλης της οικογένειας σ'ένα μεγαλύτερο σπίτι.
Το κτίριο ήταν πενταόροφο και η οικογένεια Ρόθτσιλντ το μοιράζοταν με την έταιρη εβραϊκή οικογένεια των Σιφφ (Schiff). Οι Ρόθτσιλντ και οι Σιφφ επρόκειται να παίξουν τον κεντρικό ρόλο στην οικονομική ιστορία της Ευρώπης, των Η.Π.Α. αλλά και ολόκληρου του κόσμου...
ΓΡΑΜΜΗ
ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΞ
Barent-Cohen
of Amsterdam ---
(* c. 1710) |
|
--------------------
| |
Sara Salomon
David Levi Lydia
Brandes
--- Barent-Cohen Barent-Cohen --- Diamantschleifer
| (†1807) (1747-1808) |
| |
Isaac Nanette
Salomon
Hannah Nathan Mayer
Heijmans Pressburg --- Barent-Cohen Barent-Cohen ---
Rothschild
(1747-1832) | (1764-1833) (1783-1850) |
(1777-1836)
|
|
Hirschel Henriette Charlotte Lionel
Mordechai --- Pressburg
Baronin von Rotschild --- Baron de Rothschild
(1777-1838) | (1788-1863) (1819-1884) |
(1808-1879)
|
|
Karl Marx Emma Louise Nathan Mayer
(1818-1883) von Rotschild --- de
Rothschild
(1844-1935) | (1840-1915)
|
Lionel Walter Rothschild → Balfour Declaration
(1868-1937)
Ο ΜΑΡΞ
Ο Καρλ Χαϊνριχ Μαρξ (5 Μαϊου 1818 - 14
Μαρτίου 1883), ήταν ένας Ασχεναζίμ εβραίος (Ashkenazi jew) πολιτικό-ιδεολόγος(;) του 19ου αιώνα, γεννημένος στην Τριρ (Trier)(Τρέβηροι) του
βασιλείου της Πρωσσίας (σημερινό κρατίδιο της Ρηνανίας-Παλατινάτο), ο οποίος
παρουσίαζε τον εαυτό του ως δημοσιογράφο, φιλόσοφο και οικονομολόγο.
Γιός του Χίρσελ Μορδοχάϊ (Hirschel Mordechai) και της Εριέτας Πρέσμπουργκ (Henriette Pressburg).
Το πραγματικό εβραϊκό όνομα του Μάρξ, είναι Χαϊμ Μωυσής Μορδοχάϊ Λευί (Chaim Moses Mordechai Levy).
Ο Μαρξ κατάγεται από μία μακρά γενεά εβραίων ταλμουδιστών ραββίνων.
Τελευταίος ραββίνος της γενεάς του, υπήρξε ο παππούς του μέχρι το 1723. Κατά την διάρκεια του Ναπολεόντειου πολέμου εναντίον της συμμαχίας των έξι (1812-1814), το 1813 ο πατέρας του Μάρξ, Χίρσελ Μορδοχάϊ εντάχθηκε στον ελευθερότεκτονισμό και συγκεκριμένα στην στοά του "Χανσεατικού Αστήρ" (The Hanseatic Star) στο Όσναμπρουκ (Osnabruck).
Μετά το τέλος του πολέμου, άλλαξε το όνομα του σε Χαϊνριχ Μάρξ και προσποιήθηκε την μεταστροφή του στον Λουθερανισμό, ως καλύτερο μέσον διείσδυσης στην Πρωσσική κοινωνία.
Προσποιούταν τον Διαφωτισμένο που είχε αφομιωθεί στην μπουρζουαζία, που δήθεν ενδιαφερόταν για την ελευθερία του ατόμου και της σκέψης, ενώ αντίθετα ήταν πλούσιος και είχε στην ιδιοκτησία του πολλούς αμπελώνες (Molle vineyards), με πολλούς εργάτες για να τους συντηρούν και να φροντίζουν για την συγκομιδή τους.
Ο Μάρξ είναι ευρύτερα γνωστός για την υπονόμευση και ανατροπή του αναδυόμενου Σοσιαλιστικού κινήματος.
Έδρασε ως ένας πράκτορας των ξαδερφών του Ρόθτσιλντ (Rothschild) και υπό τις οδηγίες αυτών και του μεντορά του Μωυσή Χες (Moses Hess), δημιούργησε μια υποθετική "επιστημονική" θεωρία, γνωστή σαν "Μαρξισμός".
Μετακόμισε πρώτα στο Παρίσι το 1843, στις Βρυξέλλες το 1845 όπου μαζί με τον Φρίντριχ Ένγκελς (Friedrich Engels 1820-1895) επαναδιοργάνωσαν την Κομμουνιστική Λίγκα και έπειτα μετακόμισε στο Λονδίνο το 1849 (κάτι περιφερόμενοι σκηνίτες...).
Ζούσε μέσα στην αθλιότητα και την βρωμιά της οδού Ντην (Dean street) και επισκέπτοταν την παμπ του Κόκκινου Λέοντα (Red Lion Pub) όπου επιδίδοταν σε ανελέητα μεθύσια, στην συνοικία του Σόχο (Soho).
Εκεί, ζητήθηκε σε αυτόν και στον Ένγκελς να συγγράψουν αυτό που έγινε γνωστό στον κόσμο ως το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο".
Το 1848, εκδόθηκε το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" του Μαρξ (το οποίο "δούλευε" από το 1840 εώς το 1847), που στην ουσία πρόκειται για μια προέκταση του έργου του Ένγκελς "Οι εξομολογήσεις ενός Κομμουνιστή", το οποίο με την σειρά του είναι βασισμένο στο έργο του Κλίντον Ρούσβελτ (Clinton Roosevelt) "Η Επιστήμη της Κυβέρνησης Βασισμένης στον Φυσικό Νόμο" (The Science of Governmert Founded on Natural Law) και στο οποίο αντηχούν οι φιλοσοφίες του Άνταμ Βαϊσχάουπτ (Adam Weishaupt - ILLUMINATI).
Το "έργο" του Μαρξ χρηματοδοτήθηκε από την Κομμουνιστική Λίγκα του Λoνδίνου (Communist League in London).
Το μανιφέστο περιγράφεται από τους Μαρξιστές ως "Το καταστατικό της ελευθερίας των εργατών του κόσμου", και ήταν η πλατφόρμα στην οποία πάτησε η Κομμουνιστική Λίγκα.
Συνηγορεί στην κατάργηση της ιδιοκτησίας της γης (για πες σ'ένα σιχαμένο κομμούνι να δώσει την γη που του ανήκει... ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΟΣΟ ΒΑΘΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ-ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ), και την εφαρμογή της στο να εξυπερετεί κοινούς σκοπούς!
Ποιούς κοινούς σκοπούς;
Τον αρρωστημένο απολυταρχισμό του συγκεντρωτισμού και μόνο!
Αυτό το ¨θαυματουργό" πλάνο του μαρξιστικού σοσιαλισμού, είναι μια ενθύμηση του δόγματος του Βαϊσχάουπτ και εάν κάποιος το δει λίγο βαθύτερα, του ανθελληνικού-μισελληνικού ταλμουδισμού!
Η Λίγκα του Λονδίνου ιδρύθηκε από μέλη των ILLUMINATI που είχαν φύγει από την Γερμανία και περιστοιχίζοταν από πλούσιους και ισχυρούς διαφόρων χωρών, οι οποίοι δρούσαν όπως πάντα παρασκηνιακά και ήταν πίσω από την αναταραχή που καταβρόχθιζε την Ευρώπη το 1848.
Η αρχική ονομασία του "έργου" του Μαρξ ήταν "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος του Λονδίνου" (Manifesto of the Communist Party in London) και εκδόθηκε την 1η Φεβρουαρίου του 1848.
Το όνομα του "έργου" άλλαξε στο γνωστό "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" και το όνομα του Μαρξ προστέθηκε σε αυτό, είκοσι (20) χρόνια μετά, φανερώνοντας ποιός ήταν ο συγγραφέας του!
Τον καιρό που ο Μαρξ έγραφε "Το Κεφάλαιο" (Das Kapital - 1867) στην αίθουσα ανάγνωσης του Βρετανικού Μουσείου, ο διάσημος ξαδερφός του, Λαϊονέλ ντε Ρόθτσιλντ (Lionel de Rothschild) ήταν ήδη ένα σημαίνων μέλος του Κοινοβουλίου του Σίτυ του Λονδίνου, με δύο θητείες, από το 1847 εώς το 1868 και από το 1869 εώς το 1874.
Ο Νάθαν Ρότθτσιλντ, είχε ο ίδιος δώσει δύο επιταγές αρκετών χιλιάδων λιρών στον Μαρξ για την χρηματοδότηση του "σκοπού" του σοσιαλισμού! Οι επιταγές σήμερα είναι εκτεθιμένες στο Βρετανικό Μουσείο, όταν ο λόρδος Λάϊονελ Γουόλτερ Ρόθτσιλντ (Lord Lionel Walter Rothchild) τις κληροδότησε στο μουσείο μαζί με την βιβλιοθήκη του.
Παρόλο που ο Μαρξ ξεσήκωνε την εργατική τάξη να "τσακίσει" τους καπιταλιστές (τους πλούσιους που κέρδιζαν από το χρηματιστήριο), τον Ιούνιο του 1864, σε μία επιστολή προς τον θείο του Λέων Φίλλιπς (Leon Phillips), αναφέρει πως είχε κέρδη άνω των 400 λιρών από τις χρηματιστηριακές του συναλλαγές! Είναι ολοφάνερη η απάτη του και εδώ ταιριάζει γάντι η λαϊκή παροιμία -"Δάσκαλε που δίδασκες..."-, διότι δεν πίστευε λέξη από τα γραφόμενά του, ούτε και το κίνημα το οποίο προσπαθούσε να γαλουχήσει!
Ήταν ένας ολοφάνερος πράκτορας-δούρειος ίππος των αφεντικών του, των ILLUMINATI... καθότι και ο Μαρξ και ο Ένγκελς ήταν μασώνοι 32ου βαθμού!
Βέβαια στο πιο γνωστό του βιβλίο, που είναι "Το Κεφάλαιο", ο Μαρξ φυσικά δεν αναφέρει πουθενά ότι το τυπωμένο χρήμα είναι επί της ουσίας "αέρας", και ότι τυπώνεται και διαχειρίζεται από τα ξαδέρφια του, τους Ρόθτσιλντ (Rothschild)!
Γιατί η πραγματική αποστολή του Μαρξ, ήταν να εκμεταλευτεί και να χειραγωγήσει το αναδυόμενο σοσιαλιστικό κίνημα!
Πολύ πριν ακόμα ο Μαρξ γράψει έστω και μία λέξη, το σοσιαλιστικό κίνημα σε συνδυασμό με την βιομηχανική επανάσταση, ήταν ήδη σε άνθιση στην Αγγλία, την Γαλλία, την Γερμανία και αλλού.
Ο "Μαρξισμός" προσπάθησε να μονοπωλήσει τον σοσιαλισμό και να επιμένει ότι εάν δεν ακολουθείς τις θεωρίες του Μαρξ, δεν δύναται να είσαι σοσιαλιστής.
Αυτό βέβαια είναι μια ξεκάθαρη απάτη και ένας ξεδιάντροπος σφετερισμός!
Οι Ρόθτσιλντ (συγγενείς εξ αίματος του Μαρξ) και άλλα εβραϊκά οικονομικά λόμπι, ήταν και εξακολουθούν να είναι πασίγνωστοι προωθητές της "εβραϊκής χειραφέτησης", της Μασωνίας, του Φιλελευθερισμού και του Κομμουνισμού, τα οποία κατέλαβαν την κοινωνία στις αρχές του 19ου αιώνα...
Γιός του Χίρσελ Μορδοχάϊ (Hirschel Mordechai) και της Εριέτας Πρέσμπουργκ (Henriette Pressburg).
Το πραγματικό εβραϊκό όνομα του Μάρξ, είναι Χαϊμ Μωυσής Μορδοχάϊ Λευί (Chaim Moses Mordechai Levy).
Ο Μαρξ κατάγεται από μία μακρά γενεά εβραίων ταλμουδιστών ραββίνων.
Τελευταίος ραββίνος της γενεάς του, υπήρξε ο παππούς του μέχρι το 1723. Κατά την διάρκεια του Ναπολεόντειου πολέμου εναντίον της συμμαχίας των έξι (1812-1814), το 1813 ο πατέρας του Μάρξ, Χίρσελ Μορδοχάϊ εντάχθηκε στον ελευθερότεκτονισμό και συγκεκριμένα στην στοά του "Χανσεατικού Αστήρ" (The Hanseatic Star) στο Όσναμπρουκ (Osnabruck).
Μετά το τέλος του πολέμου, άλλαξε το όνομα του σε Χαϊνριχ Μάρξ και προσποιήθηκε την μεταστροφή του στον Λουθερανισμό, ως καλύτερο μέσον διείσδυσης στην Πρωσσική κοινωνία.
Προσποιούταν τον Διαφωτισμένο που είχε αφομιωθεί στην μπουρζουαζία, που δήθεν ενδιαφερόταν για την ελευθερία του ατόμου και της σκέψης, ενώ αντίθετα ήταν πλούσιος και είχε στην ιδιοκτησία του πολλούς αμπελώνες (Molle vineyards), με πολλούς εργάτες για να τους συντηρούν και να φροντίζουν για την συγκομιδή τους.
Ο Μάρξ είναι ευρύτερα γνωστός για την υπονόμευση και ανατροπή του αναδυόμενου Σοσιαλιστικού κινήματος.
Έδρασε ως ένας πράκτορας των ξαδερφών του Ρόθτσιλντ (Rothschild) και υπό τις οδηγίες αυτών και του μεντορά του Μωυσή Χες (Moses Hess), δημιούργησε μια υποθετική "επιστημονική" θεωρία, γνωστή σαν "Μαρξισμός".
Μετακόμισε πρώτα στο Παρίσι το 1843, στις Βρυξέλλες το 1845 όπου μαζί με τον Φρίντριχ Ένγκελς (Friedrich Engels 1820-1895) επαναδιοργάνωσαν την Κομμουνιστική Λίγκα και έπειτα μετακόμισε στο Λονδίνο το 1849 (κάτι περιφερόμενοι σκηνίτες...).
Ζούσε μέσα στην αθλιότητα και την βρωμιά της οδού Ντην (Dean street) και επισκέπτοταν την παμπ του Κόκκινου Λέοντα (Red Lion Pub) όπου επιδίδοταν σε ανελέητα μεθύσια, στην συνοικία του Σόχο (Soho).
Εκεί, ζητήθηκε σε αυτόν και στον Ένγκελς να συγγράψουν αυτό που έγινε γνωστό στον κόσμο ως το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο".
Το 1848, εκδόθηκε το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" του Μαρξ (το οποίο "δούλευε" από το 1840 εώς το 1847), που στην ουσία πρόκειται για μια προέκταση του έργου του Ένγκελς "Οι εξομολογήσεις ενός Κομμουνιστή", το οποίο με την σειρά του είναι βασισμένο στο έργο του Κλίντον Ρούσβελτ (Clinton Roosevelt) "Η Επιστήμη της Κυβέρνησης Βασισμένης στον Φυσικό Νόμο" (The Science of Governmert Founded on Natural Law) και στο οποίο αντηχούν οι φιλοσοφίες του Άνταμ Βαϊσχάουπτ (Adam Weishaupt - ILLUMINATI).
Το "έργο" του Μαρξ χρηματοδοτήθηκε από την Κομμουνιστική Λίγκα του Λoνδίνου (Communist League in London).
Το μανιφέστο περιγράφεται από τους Μαρξιστές ως "Το καταστατικό της ελευθερίας των εργατών του κόσμου", και ήταν η πλατφόρμα στην οποία πάτησε η Κομμουνιστική Λίγκα.
Συνηγορεί στην κατάργηση της ιδιοκτησίας της γης (για πες σ'ένα σιχαμένο κομμούνι να δώσει την γη που του ανήκει... ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΟΣΟ ΒΑΘΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ-ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ), και την εφαρμογή της στο να εξυπερετεί κοινούς σκοπούς!
Ποιούς κοινούς σκοπούς;
Τον αρρωστημένο απολυταρχισμό του συγκεντρωτισμού και μόνο!
Αυτό το ¨θαυματουργό" πλάνο του μαρξιστικού σοσιαλισμού, είναι μια ενθύμηση του δόγματος του Βαϊσχάουπτ και εάν κάποιος το δει λίγο βαθύτερα, του ανθελληνικού-μισελληνικού ταλμουδισμού!
Η Λίγκα του Λονδίνου ιδρύθηκε από μέλη των ILLUMINATI που είχαν φύγει από την Γερμανία και περιστοιχίζοταν από πλούσιους και ισχυρούς διαφόρων χωρών, οι οποίοι δρούσαν όπως πάντα παρασκηνιακά και ήταν πίσω από την αναταραχή που καταβρόχθιζε την Ευρώπη το 1848.
Η αρχική ονομασία του "έργου" του Μαρξ ήταν "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος του Λονδίνου" (Manifesto of the Communist Party in London) και εκδόθηκε την 1η Φεβρουαρίου του 1848.
Το όνομα του "έργου" άλλαξε στο γνωστό "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" και το όνομα του Μαρξ προστέθηκε σε αυτό, είκοσι (20) χρόνια μετά, φανερώνοντας ποιός ήταν ο συγγραφέας του!
Τον καιρό που ο Μαρξ έγραφε "Το Κεφάλαιο" (Das Kapital - 1867) στην αίθουσα ανάγνωσης του Βρετανικού Μουσείου, ο διάσημος ξαδερφός του, Λαϊονέλ ντε Ρόθτσιλντ (Lionel de Rothschild) ήταν ήδη ένα σημαίνων μέλος του Κοινοβουλίου του Σίτυ του Λονδίνου, με δύο θητείες, από το 1847 εώς το 1868 και από το 1869 εώς το 1874.
Ο Νάθαν Ρότθτσιλντ, είχε ο ίδιος δώσει δύο επιταγές αρκετών χιλιάδων λιρών στον Μαρξ για την χρηματοδότηση του "σκοπού" του σοσιαλισμού! Οι επιταγές σήμερα είναι εκτεθιμένες στο Βρετανικό Μουσείο, όταν ο λόρδος Λάϊονελ Γουόλτερ Ρόθτσιλντ (Lord Lionel Walter Rothchild) τις κληροδότησε στο μουσείο μαζί με την βιβλιοθήκη του.
Παρόλο που ο Μαρξ ξεσήκωνε την εργατική τάξη να "τσακίσει" τους καπιταλιστές (τους πλούσιους που κέρδιζαν από το χρηματιστήριο), τον Ιούνιο του 1864, σε μία επιστολή προς τον θείο του Λέων Φίλλιπς (Leon Phillips), αναφέρει πως είχε κέρδη άνω των 400 λιρών από τις χρηματιστηριακές του συναλλαγές! Είναι ολοφάνερη η απάτη του και εδώ ταιριάζει γάντι η λαϊκή παροιμία -"Δάσκαλε που δίδασκες..."-, διότι δεν πίστευε λέξη από τα γραφόμενά του, ούτε και το κίνημα το οποίο προσπαθούσε να γαλουχήσει!
Ήταν ένας ολοφάνερος πράκτορας-δούρειος ίππος των αφεντικών του, των ILLUMINATI... καθότι και ο Μαρξ και ο Ένγκελς ήταν μασώνοι 32ου βαθμού!
Βέβαια στο πιο γνωστό του βιβλίο, που είναι "Το Κεφάλαιο", ο Μαρξ φυσικά δεν αναφέρει πουθενά ότι το τυπωμένο χρήμα είναι επί της ουσίας "αέρας", και ότι τυπώνεται και διαχειρίζεται από τα ξαδέρφια του, τους Ρόθτσιλντ (Rothschild)!
Γιατί η πραγματική αποστολή του Μαρξ, ήταν να εκμεταλευτεί και να χειραγωγήσει το αναδυόμενο σοσιαλιστικό κίνημα!
Πολύ πριν ακόμα ο Μαρξ γράψει έστω και μία λέξη, το σοσιαλιστικό κίνημα σε συνδυασμό με την βιομηχανική επανάσταση, ήταν ήδη σε άνθιση στην Αγγλία, την Γαλλία, την Γερμανία και αλλού.
Ο "Μαρξισμός" προσπάθησε να μονοπωλήσει τον σοσιαλισμό και να επιμένει ότι εάν δεν ακολουθείς τις θεωρίες του Μαρξ, δεν δύναται να είσαι σοσιαλιστής.
Αυτό βέβαια είναι μια ξεκάθαρη απάτη και ένας ξεδιάντροπος σφετερισμός!
Οι Ρόθτσιλντ (συγγενείς εξ αίματος του Μαρξ) και άλλα εβραϊκά οικονομικά λόμπι, ήταν και εξακολουθούν να είναι πασίγνωστοι προωθητές της "εβραϊκής χειραφέτησης", της Μασωνίας, του Φιλελευθερισμού και του Κομμουνισμού, τα οποία κατέλαβαν την κοινωνία στις αρχές του 19ου αιώνα...
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΤΟΥ ΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΗ ΡΑΒΒΙΝΟΥ ΛΕΥΪ ΒΑΡΟΥΧ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ
«Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ, ΣΥΝΟΛΙΚΩΣ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΣ, ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΗ ΑΥΤΟΣ ΟΥΤΟΣ Ο ΜΕΣΣΙΑΣ.
Η ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΕΩΣ, ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΦΥΛΩΝ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΙΑΚΩΝ ΦΡΑΓΜΩΝ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΡΧΙΩΝ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΕΩΣ ΜΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑΝ.
ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΕΑΝ ΑΥΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ ΟΙ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ, ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΗΔΗ ΔΙΕΣΠΑΡΜΕΝΟΙ ΑΝΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΝ, ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΩΣ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΣ ΤΑ ΙΘΥΝΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.
Ο ΣΚΟΠΟΣ ΑΥΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ ΘΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΗ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΑΚΟΠΩΤΕΡΟΝ, ΑΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΟΥΝ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΤΑΣ ΕΡΓΑΤΙΚΑΣ ΜΑΖΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑΝ ΑΥΤΩΝ.
ΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΝ, ΘΑ ΠΕΡΙΕΛΘΟΥΝ ΠΑΣΑΙ ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ.
ΤΟΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΥΘΗ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΥΠΟ ΤΩΝ ΙΘΥΝΟΝΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΤ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΑΙ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΗ ΤΟ ΡΗΤΟΝ ΤΟΥ ΤΑΛΜΟΥΔ "ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΟΥ, ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΤΑΙ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΤΩΝ ΤΑΣ ΚΛΕΙΔΑΣ ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ"».
"Αυτός ο κόσμος είναι τώρα, τουλάχιστον το μεγαλύτερο κομμάτι του, στην διάθεση του Μαρξ από την μία και των Ρόθτσιλντ από την άλλη. Αυτό μοιάζει παράξενο.
Τι κοινό θα μπορούσε να υπάρχει μεταξύ του Μαρξιστικού Κομμουνισμού και της υψηλής διαχείρησης χρημάτων;
Ω! Ο Κομμουνισμός του Μάρξ ζητεί ένα συγκεντρωτικό κράτος και όπου αυτό υφίσταται , πρέπει αναπόφευκτα να υπάρχει μια κεντρική τράπεζα, και όταν αυτό υφίσταται , εκεί το παρασιτικό εβραϊκό έθνος(;)(σ.σ. έθνος; από πότε;) , το οποίο κερδοσκοπεί πάνω στο μόχθο του λαού, θα βρίσκει πάντοτε τα μέσα για την υπαρξή του.
Ο Μάρξ είναι εβραίος και είναι περικυκλωμένος από ένα πλήθος μικροπρεπών, περισσότερο η λιγότερο νοημόνων, ραδιούργων, εύστροφων, κερδοσκόπων εβραίων, την ώρα που οι εβραίοι βρίσκονται παντού, σαν εμπορικοί και τραπεζικοί παράγοντες, συγγραφείς, πολιτικοί, ανταποκριτές εφημερίδων, ολών των αποχρώσεων.
Εν συντομία (οι εβραίοι είναι) λογοτεχνικοί μεσάζοντες, την ίδια ώρα που είναι οικονομικοί μέσάζοντες, με το ένα πόδι στην τράπεζα και το άλλο στο σοσιαλιστικό κίνημα και με τα οπίσθια τους καθισμένα στον Γερμανικό τύπο. Αυτοί έχουν γραπώσει τον έλεγχο όλων των εφημερίδων, και μπορείτε να φανταστείτε τι εμετικά έντυπα είναι το αποτέλεσμα τους.
Τώρα, αυτός όλος ο εβραϊκός κόσμος, ο οποίος συγκροτεί μια σέκτα εκμετάλευσης, ενα λαό απο βδέλλες, ένα αδηφάγο παράσιτο, στην οποία είναι στένα συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλον , χωρίς να λογαριάζουν οχι μόνο συνοριακές, αλλά επίσης ούτε και πολιτικές διαφορές- αυτός ο εβραϊκός κόσμος είναι στις ημέρες μας , κατά μεγάλο μέρος , στη διάθεση του Μάρξ ή των Ρόθτσιλντ.
Είμαι βέβαιος ότι, απο την μία πλευρά, η οικογένεια Ρόθτσιλντ εκτιμά την αξία του Μάρξ , και απο τήν αλλη πλευρά , ο Μάρξ αισθάνεται μια ενστικτώδη συμπάθεια και τρέφει μεγάλο σεβασμό για την οικογένεια Ρόθτσιλντ".
Τάδε έφη ο πατέρας του αναρχισμού Μιχαήλ Μπακούνιν (1814-1876) στο έργο του "Πολεμική κατά των Εβραίων", "Mikhail Bakunin, Profession de foi d'un démocrate socialiste russe précédé d'une étude sur les juifs allemands", 1869.
Η ιδέα του Μαρξ, σαν έναν δούρειο ίππο των Ρόθτσιλντ, εγέρθηκε σαν ανησυχία, από τον συνέχη ανταγωνιστή του, Μιχαήλ Μπακούνιν στην Πρώτη Διεθνή το 1864, δίχως καν να γνωρίζει το γεγονός ότι ο Μαρξ και οι Ρόθτσιλντ είναι ξαδέρφια.. . Το εκπληκτικό είναι ότι απο τότε μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα!
Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ
ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΠΑΝΟΥΚΛΑΣ
Η Ρωσία αποδεδειγμένα αποτέλεσε το εφαλτήριο της εξάπλωσης της κόκκινης πανούκλας! Εκεί, οι ιδεολογικοί απόγονοι του Μαρξ, Βλαδιμήρ Λένιν (Vladimir Lenin✡), Λέων Τρότσκι (Leon Trotsky✡), Γκριγκόρι Ζινοβιέφ (Grigory Zinoviev✡ ) και Ιωσήφ Στάλιν (Joseph Stalin✡), κατέσφαξαν εκατομμύρια ανδρών, γυναικών και παιδιών! Το αίμα των θυμάτων του πολέμου ήταν στα εβραϊκά χέρια του.
Οι Σοβιετικοί προσπάθησαν να αποκρύψουν το γεγονός αυτό για τον Μαρξ.
Το έδαφος στην Ρωσία στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν πολύ γόνιμο για την άνοδο του προλεταριάτου!
Τώρα ας δούμε την σύνδεση των τραπεζικών δυναστειών με τα πρόσωπα κλειδιά που οδήγησαν στην πτώση και στην εκτέλεση του Τσάρου Νικόλαου του 2ου, Αυτοκράτορως της Ρωσίας.
Το 1863 ο πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν (Abraham Lincoln) ανακάλυψε ότι ο Τσάρος της Ρωσίας (τότε ο Αλέξανδρος ο 2ος) είχε προβλήματα με τους Ρόθτσιλντ (Rothschild), καθώς αρνούταν πεισματικά τις συνεχιζόμενες προσπαθειές τους να ιδρύσουν μία κεντρική τράπεζα στην Ρωσία.
Ο Τσάρος, του έδωσε εκείνο τον καιρό μία απροσδόκητη βοήθεια.
Έκδωσε διάταγμα που όριζε ότι εάν η Αγγλία ή η Γαλλία αναμειγνύοταν στον Αμερικάνικο εμφύλιο και βοηθούσαν τους Νότιους, η Ρωσία θα ερμήνευε μία τέτοια πράξη ως πράξη πολέμου, και θα τάσσοταν υπέρ του προέδρου Λίνκολν. Για να δείξει ότι δεν αστειευόταν, απέστειλε μέρος του στόλου του Ειρηνικού στα λιμάνια του Σαν Φρανσίσκο και της Νέας Υόρκης.
Ούτε η Αγγλία, ούτε η Γαλλία αναμείχθησαν στον Αμερικάνικο εμφύλιο πόλεμο, αλλά και οι Ρόθτσιλντ δεν θα ξεχνούσαν ποτέ την ενέργεια αυτή της Ρωσίας!
Οι Ρόθτσιλντ αναμείχθησαν στην "Ρωσική επανάσταση" δια μέσω της έταιρης διακεκριμένης εβραϊκής οικογένειας ραββίνων, των Σιφφ.
Στις 7 Δεκεμβρίου του 1895 ο Λένιν συνελήφθη για συνομωσία κατά του Τσάρου Αλέξανδρου του 3ου και αφού φυλακίστηκε, αργότερα εξορίστηκε στην ανατολική Σιβηρία.
Στο τέλος της εξορίας του, το 1900, ο Λένιν ταξίδεψε, δια μέσω της Ρωσίας, στο Μόναχο, στην Πράγα, στην Βιέννη, στο Μάντσεστερ και εν τέλει στο Λονδίνο, όπου ίδρυσε την εφημερίδα ΙΣΚΡΑ (Iskra) (ελλ. σπίθα).
Ο Τρότσκυ επίσης, συνελήφθη το 1898 και εξορίστηκε στην Σιβηρία το 1900.
Το 1902 κατάφερε να αποδράσει και ως δια μαγείας βρέθηκε και αυτός στο Λονδίνο, όπου συνάντησε τον Λένιν και άρχισε να γράφει στην εφημερίδα ΙΣΚΡΑ.
Έπειτα ο Τρότσκυ ταξίδεψε στην Νέα Υόρκη το 1917 όπου έλαβε χρηματοδότηση είκοσι (20) εκατομμυρίων δολλαρίων από τον Ιακώβ Σιφφ (Jakob Schiff).
Επίσης έλαβε χρηματοδότηση από τους: Σερ Τζώρτζ Μπιουκάναν (Sir George Buchanan), την οικογένεια Ροκφέλλερ (Rockfeller), Τζ. Π. Μόργκαν και εταίρους (J.P. Morgan and partners), τον Όλαφ Άσμπεργκ (Olaf Aschberg), το συνδικάτο του Ρήνου της Βεστφαλίας (the Rhine Westphalian Syndicate), τον Γουϊλιαμ Τόμσον (William B. Thompson), τον Άλμπερτ Γουίγκιν (Albert Wiggin) και κάποιον Γιοβοτόβσκυ (Jovotovsky), του οποίου την κόρη παντρεύτηκε αργότερα.
Σύμφωνα με τον εγγονό του Ιακώβ Σιφφ και όπως αποδεικνύεται από μία αναφορά φακέλου του Στεϊτ Ντιπάρτμεντ (State Department), ο Ιακώβ Σιφφ (παντοτινός συνεργάτης των Ρόθτσιλντ), όχι μόνο χρημάτοδότησε την κομμουνιστική επανάσταση των μπολσεβίκων στην Ρωσία, αλλά χρηματοδότησε και το πρώτο πενταετές πλάνο του αρχισφαγέα Στάλιν.
Ο Σιφφ ξόδεψε πολλά εκατομμύρια δολλάρια για την ανατροπή του Τσάρου.
Συνέχισε να τροφοδοτεί με χρήμα την Ρωσία, αρκετό καιρό μετά που όλος ο κόσμος είδε το πραγματικό πρόσωπο των αρρωστημένων χασάπηδων μπολσεβίκων!
Ο Σιφφ συγκέντρωσε το ποσό των δέκα (10) εκατομμυρίων δολλαρίων για την μεταπολεμική "ανακούφιση" των εβραίων της Ρωσίας, αλλά επί της ουσίας ήταν μία καλή επένδυση!
Ο Αρσένιος ντε Γκούλεβιτς (Arsene de Goulevitch), σημαντικός Λευκορώσος στρατηγός, έγραψε:
"Τα κυρίως κεφάλαια για την επανάσταση, δεν προήλθαν ούτε από τους χρεοκοπημένους Ρώσους εκατομμυριούχους, ούτε από τους ένοπλους ληστές του Λένιν.
Τα αληθινά χρήματα κυρίως προήλθαν από συγκεκριμένους αγγλικούς και αμερικάνικους κύκλους, οι οποίοι για μεγάλο διάστημα υποστήριξαν τον "σκοπό" της Ρωσικής επανάστασης. Τον πιο σημαντικό ρόλο στα γεγονότα τον έπαιξε ο πλούσιος εβραίος τραπεζίτης Ιακώβ Σιφφ, αν και μόνο ένα μικρό μέρος των γεγονότων έχει αποκαλυφθεί, δεν είναι πλέον μυστικό..."
BELLA DODD
Σημαντικής μνείας και αναφοράς, σχετικά με το τι πραγματικά εστί κομμουνισμός, χρήζει, η ιστορία-μαρτυρία, της Bella Dodd.
Η Bella Dodd (1904 - 1969), ήταν
ένα ηγετικό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Αμερικής (CPUSA - Communist Party
of USA) στις δεκαετίες του 1930 και του 1940, που αργότερα έγινε μία ένθερμη
αντί-κομμουνίστρια.
Το βιβλίο της, «Σχολή του Σκότους» ("School of Darkness"), που εκδόθηκε το 1954, αποκαλύπτει ότι ο κομμουνισμός ήταν και εξακολουθεί να είναι, μία απάτη πού στήθηκε από τους γνωστούς χρηματοδότες «για τον έλεγχο του κοινού ανθρώπου» και την προώθηση της παγκόσμιας τυραννίας.
Η Bella Dodd γεννήθηκε ως Maria Asunta Isabella Visono στην Ιταλία το 1904. Αποφοίτησε από το Hunter College και την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Έγινε επικεφαλής της ένωσης εκπαιδευτικών της Νέας Υόρκης και ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Αμερικής μέχρι το 1949.
Η Dodd περιγράφει τον κομμουνισμό ως μία «παράξενη μυστική λατρεία» στόχος της οποίας είναι η καταστροφή του πολιτισμού.
Εκατομμύρια αφελείς ιδεαλιστές εξαπατήθηκαν από τους λόγους του κομμουνισμού περί βοήθειας στους φτωχούς, ενώ στην ουσία ενδιαφέρεται μόνο για την εξουσία. Για παράδειγμα, η Dodd ανακάλυψε ότι δεν υπήρχε καμία κοινωνική έρευνα στα κεντρικά γραφεία του κόμματος. "Είμαστε ένα... επαναστατικό κόμμα, όχι ένα μεταρρυθμιστικό κόμμα", της είπαν.
Το βιβλίο της, «Σχολή του Σκότους» ("School of Darkness"), που εκδόθηκε το 1954, αποκαλύπτει ότι ο κομμουνισμός ήταν και εξακολουθεί να είναι, μία απάτη πού στήθηκε από τους γνωστούς χρηματοδότες «για τον έλεγχο του κοινού ανθρώπου» και την προώθηση της παγκόσμιας τυραννίας.
Η Bella Dodd γεννήθηκε ως Maria Asunta Isabella Visono στην Ιταλία το 1904. Αποφοίτησε από το Hunter College και την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Έγινε επικεφαλής της ένωσης εκπαιδευτικών της Νέας Υόρκης και ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Αμερικής μέχρι το 1949.
Η Dodd περιγράφει τον κομμουνισμό ως μία «παράξενη μυστική λατρεία» στόχος της οποίας είναι η καταστροφή του πολιτισμού.
Εκατομμύρια αφελείς ιδεαλιστές εξαπατήθηκαν από τους λόγους του κομμουνισμού περί βοήθειας στους φτωχούς, ενώ στην ουσία ενδιαφέρεται μόνο για την εξουσία. Για παράδειγμα, η Dodd ανακάλυψε ότι δεν υπήρχε καμία κοινωνική έρευνα στα κεντρικά γραφεία του κόμματος. "Είμαστε ένα... επαναστατικό κόμμα, όχι ένα μεταρρυθμιστικό κόμμα", της είπαν.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ
"ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΝΑΡΜΟΝΙΖΟΝΤΑΙ"
Το Κομμουνιστικό
Κόμμα λειτουργεί με την διείσδυση και την υπονόμευση των κοινωνικών θεσμών,
όπως τα σχολεία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η κυβέρνηση. Στόχος του είναι
"να δημιουργήσει έναν νέο τύπο ανθρώπων που θα είναι σύμφωνος με το σχέδιο
του κόσμου που αναμένουν με βεβαιότητα ότι θα ελέγχουν".
Για παράδειγμα, η Dodd αποκαλύπτει ότι το CPUSA είχε 1100 μέλη που έγιναν καθολικοί ιερείς στην δεκαετία του 1930. Υπονόμευσαν επίσης το αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα κερδίζοντας τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών και των επιστημονικών συλλόγων.
Μόνο οι άνθρωποι που αποδέχθηκαν την «υλιστική, κολεκτιβιστική προσέγγιση της διεθνούς ταξικής πάλης» προχώρησαν.
Η συμμετοχή των γυναικών επίσης ήταν εξαιρετικά σημαντική, ενώ η «οικογένεια ως κοινωνική μονάδα έπρεπε να γίνει κάτι ξεπερασμένο». Δεν έπρεπε να υπάρχει καμία οικογένεια, αλλά μόνο το κόμμα και το κράτος.
Η Dodd βοήθησε να οργανώσει το συνέδριο των Αμερικανίδων Γυναικών, έναν πρόδρομο τού φεμουνιστικού κινήματος.
"Δεδομένου ότι δήθεν ήταν ένα κίνημα για την ειρήνη, προσέλκυσε πολλές γυναίκες. Αλλά ήταν πραγματικά μόνο μία σφοδρή επίθεση για τον έλεγχο αυτών των αμερικανίδων γυναικών... Όπως η νεολαία και οι μειονοτικές ομάδες, οι γυναίκες θεωρούνταν ως η «εφεδρική δύναμη της επανάστασης», επειδή κινούνται περισσότερο εύκολα από συναισθηματικές εκκλήσεις".
Όταν ο Θίοντορ Ρούσβελτ αναγνώρισε την Ρωσία το 1933, έκανε επίτηδες τα στραβά μάτια στο πρόγραμμα μαζικής κατασκοπείας και ανατροπής του CPUSA.
Οι φιλελεύθεροι αρνήθηκαν ότι έγινε αυτό και παραπονέθηκαν για «κυνήγι μαγισσών».
Ένα νέο βιβλίο, «Ο μυστικός κόσμος του Αμερικάνικου κομμουνισμού» (The Secret World of American Communism), που βασίζεται στο πρόσφατο άνοιγμα των αρχείων του Κρεμλίνου, επιβεβαιώνει ότι το CPUSA ήταν μία μαριονέτα της Μόσχας και ότι τις κυβερνήσεις των Ρούσβελτ και Τρούμαν σχεδόν τις καθοδηγούσαν Σοβιετικοί πράκτορες. Alger Hiss, Harry Hopkins και Harry Dexter White είναι μερικά ονόματα.
Στα χρόνια του πολέμου (Β’ Π.Π.) είδαμε το CPUSA να αποκηρύττει ουσιαστικά την ταξική πάλη και να εντάσσεται στο λεγόμενο «στρατόπεδο της προόδου του Ρούσβελτ» που περιλάμβανε «προοδευτικούς καπιταλιστές». «Το Κομμουνιστικό Κόμμα πλέον αναλαμβάνει την ευθύνη της δημιουργίας μίας αυστηρής πειθαρχίας στην εργατική τάξη.
Κανένας εργοδότης δεν ήταν πιο αποτελεσματικός ή πιο αμείλικτος στον έλεγχο των απεργιών των εργατών ή της ελαχιστοποίησης των καταγγελιών... ενώ οι μισθοί αυξήθηκαν λίγο κατά την διάρκεια αυτών των ετών, δεν συγκρίνονταν με την αύξηση των κερδών και τον μονοπωλιακό έλεγχο των βασικών αναγκών... η πολεμική παραγωγή ήταν κυρίως στα χέρια των μεγάλων εταιριών... οι κομμουνιστές προσεκτικά έθαβαν τέτοιες πληροφορίες».
Στα χρόνια του πολέμου υπήρχε εκπληκτικός συντονισμός μεταξύ του Κομμουνιστικού Κόμματος και της οικονομικής ελίτ (Rothschild, Rockfeller, Morgan) της Αμερικής.
Η ελίτ που χρηματοδοτούσε ένα εξελιγμένο πρακτορείο προπαγάνδας που λεγόταν Ρωσικὸ Ινστιτούτο και βρισκόταν στην Park Avenue, απέναντι από την 68η οδό από το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων του Rockefeller.
Εδώ «διάσημα ονόματα όπως Vanderbilt, Lamont, Whitney και Morgan ανακατεύτηκαν με κομμουνιστές ηγέτες».
Κατόπιν επιμονής του Ρούσβελτ, ο Στάλιν «διέλυσε» την Κομιντέρν, προκειμένου να μοιάζει το CPUSA με ένα αμερικανικό κόμμα.
Ο ηγέτης του CPUSA, Earl Browder (Ερλ Μπράουντερ) πέτυχε προβολή και διαβούλευση με ανώτερους υπουργούς του Ρούσβελτ.
Η κοινή πολεμική προσπάθεια ΗΠΑ-Ρωσίας ήταν η βάση της νέας παγκόσμιας τάξης. Όμως, ανεξήγητα, η πολιτική άλλαξε και ο Μπράουντερ έχασε αμέσως κάθε επαφή.
Προφανώς η οικονομική ελίτ είχε αποφασίσει ότι ο χρόνος δεν ήταν σωστός για την παγκόσμια κυβέρνηση.
Ένας ψυχρός πόλεμος θα ήταν πολύ πιο προσοδοφόρος.
«Έβλεπα τώρα ότι με κίνητρο και επιθυμία να υπηρετήσουμε τους ανθρώπους της εργατικής τάξης... εγώ και χιλιάδες σαν κι εμένα, είχαμε οδηγηθεί σε μία προδοσία απέναντί τους.... βρισκόμουν στην πλευρά όσων έβλεπαν την καταστροφή της χώρας μου».
Σαν φοβισμένα ποντίκια, τα μέλη του CPUSA υιοθέτησαν την νέα γραμμή του κόμματος.
Η Dodd προσπάθησε να τα παρατήσει, αλλά της είπαν: «…Κανείς δεν φεύγει από το κόμμα, ή θα πεθάνεις ή θα σε πετάξουν έξω».
Τελικά, η Dodd εκδιώχθηκε και την κατηγόρησαν ότι ήταν «κατά των νέγρων, κατά των Πορτορικάνων», ότι ήταν «αντισημίτρια», «κατά των εργατών» και «υπέρ των αφεντικών».
Μετά από περισσότερα από είκοσι (20) χρόνια ακούραστης θυσίας, ήταν χωρίς οικογένεια ή φίλους.
Το κόμμα ήταν η οικογένειά της. Τα «μίση του είχαν γίνει μίση μου».
Για παράδειγμα, η Dodd αποκαλύπτει ότι το CPUSA είχε 1100 μέλη που έγιναν καθολικοί ιερείς στην δεκαετία του 1930. Υπονόμευσαν επίσης το αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα κερδίζοντας τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών και των επιστημονικών συλλόγων.
Μόνο οι άνθρωποι που αποδέχθηκαν την «υλιστική, κολεκτιβιστική προσέγγιση της διεθνούς ταξικής πάλης» προχώρησαν.
Η συμμετοχή των γυναικών επίσης ήταν εξαιρετικά σημαντική, ενώ η «οικογένεια ως κοινωνική μονάδα έπρεπε να γίνει κάτι ξεπερασμένο». Δεν έπρεπε να υπάρχει καμία οικογένεια, αλλά μόνο το κόμμα και το κράτος.
Η Dodd βοήθησε να οργανώσει το συνέδριο των Αμερικανίδων Γυναικών, έναν πρόδρομο τού φεμουνιστικού κινήματος.
"Δεδομένου ότι δήθεν ήταν ένα κίνημα για την ειρήνη, προσέλκυσε πολλές γυναίκες. Αλλά ήταν πραγματικά μόνο μία σφοδρή επίθεση για τον έλεγχο αυτών των αμερικανίδων γυναικών... Όπως η νεολαία και οι μειονοτικές ομάδες, οι γυναίκες θεωρούνταν ως η «εφεδρική δύναμη της επανάστασης», επειδή κινούνται περισσότερο εύκολα από συναισθηματικές εκκλήσεις".
Όταν ο Θίοντορ Ρούσβελτ αναγνώρισε την Ρωσία το 1933, έκανε επίτηδες τα στραβά μάτια στο πρόγραμμα μαζικής κατασκοπείας και ανατροπής του CPUSA.
Οι φιλελεύθεροι αρνήθηκαν ότι έγινε αυτό και παραπονέθηκαν για «κυνήγι μαγισσών».
Ένα νέο βιβλίο, «Ο μυστικός κόσμος του Αμερικάνικου κομμουνισμού» (The Secret World of American Communism), που βασίζεται στο πρόσφατο άνοιγμα των αρχείων του Κρεμλίνου, επιβεβαιώνει ότι το CPUSA ήταν μία μαριονέτα της Μόσχας και ότι τις κυβερνήσεις των Ρούσβελτ και Τρούμαν σχεδόν τις καθοδηγούσαν Σοβιετικοί πράκτορες. Alger Hiss, Harry Hopkins και Harry Dexter White είναι μερικά ονόματα.
Στα χρόνια του πολέμου (Β’ Π.Π.) είδαμε το CPUSA να αποκηρύττει ουσιαστικά την ταξική πάλη και να εντάσσεται στο λεγόμενο «στρατόπεδο της προόδου του Ρούσβελτ» που περιλάμβανε «προοδευτικούς καπιταλιστές». «Το Κομμουνιστικό Κόμμα πλέον αναλαμβάνει την ευθύνη της δημιουργίας μίας αυστηρής πειθαρχίας στην εργατική τάξη.
Κανένας εργοδότης δεν ήταν πιο αποτελεσματικός ή πιο αμείλικτος στον έλεγχο των απεργιών των εργατών ή της ελαχιστοποίησης των καταγγελιών... ενώ οι μισθοί αυξήθηκαν λίγο κατά την διάρκεια αυτών των ετών, δεν συγκρίνονταν με την αύξηση των κερδών και τον μονοπωλιακό έλεγχο των βασικών αναγκών... η πολεμική παραγωγή ήταν κυρίως στα χέρια των μεγάλων εταιριών... οι κομμουνιστές προσεκτικά έθαβαν τέτοιες πληροφορίες».
Στα χρόνια του πολέμου υπήρχε εκπληκτικός συντονισμός μεταξύ του Κομμουνιστικού Κόμματος και της οικονομικής ελίτ (Rothschild, Rockfeller, Morgan) της Αμερικής.
Η ελίτ που χρηματοδοτούσε ένα εξελιγμένο πρακτορείο προπαγάνδας που λεγόταν Ρωσικὸ Ινστιτούτο και βρισκόταν στην Park Avenue, απέναντι από την 68η οδό από το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων του Rockefeller.
Εδώ «διάσημα ονόματα όπως Vanderbilt, Lamont, Whitney και Morgan ανακατεύτηκαν με κομμουνιστές ηγέτες».
Κατόπιν επιμονής του Ρούσβελτ, ο Στάλιν «διέλυσε» την Κομιντέρν, προκειμένου να μοιάζει το CPUSA με ένα αμερικανικό κόμμα.
Ο ηγέτης του CPUSA, Earl Browder (Ερλ Μπράουντερ) πέτυχε προβολή και διαβούλευση με ανώτερους υπουργούς του Ρούσβελτ.
Η κοινή πολεμική προσπάθεια ΗΠΑ-Ρωσίας ήταν η βάση της νέας παγκόσμιας τάξης. Όμως, ανεξήγητα, η πολιτική άλλαξε και ο Μπράουντερ έχασε αμέσως κάθε επαφή.
Προφανώς η οικονομική ελίτ είχε αποφασίσει ότι ο χρόνος δεν ήταν σωστός για την παγκόσμια κυβέρνηση.
Ένας ψυχρός πόλεμος θα ήταν πολύ πιο προσοδοφόρος.
«Έβλεπα τώρα ότι με κίνητρο και επιθυμία να υπηρετήσουμε τους ανθρώπους της εργατικής τάξης... εγώ και χιλιάδες σαν κι εμένα, είχαμε οδηγηθεί σε μία προδοσία απέναντί τους.... βρισκόμουν στην πλευρά όσων έβλεπαν την καταστροφή της χώρας μου».
Σαν φοβισμένα ποντίκια, τα μέλη του CPUSA υιοθέτησαν την νέα γραμμή του κόμματος.
Η Dodd προσπάθησε να τα παρατήσει, αλλά της είπαν: «…Κανείς δεν φεύγει από το κόμμα, ή θα πεθάνεις ή θα σε πετάξουν έξω».
Τελικά, η Dodd εκδιώχθηκε και την κατηγόρησαν ότι ήταν «κατά των νέγρων, κατά των Πορτορικάνων», ότι ήταν «αντισημίτρια», «κατά των εργατών» και «υπέρ των αφεντικών».
Μετά από περισσότερα από είκοσι (20) χρόνια ακούραστης θυσίας, ήταν χωρίς οικογένεια ή φίλους.
Το κόμμα ήταν η οικογένειά της. Τα «μίση του είχαν γίνει μίση μου».
"Αυτό είναι το
κλειδί για την ψυχική υποδούλωση της ανθρωπότητας. Το άτομο μετατρέπεται σε ένα
τίποτα... δεν έχει επίγνωση των σχεδίων που έχει η ανώτερη ομάδα για να το
χρησιμοποιήσει".
Η Bella Dodd ήταν ενήμερη για τους ανθρώπους πίσω από το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Της είπαν κάποτε να τηλεφωνήσει σε δύο πολύ γνωστούς πολυεκατομμυριούχους που ζούσαν στο "The Waldorf Towers" αν χάσει την επαφή με την Μόσχα.
Αλλού, αναφέρεται σε «μία μυστική καλά οργανωμένη παγκόσμια δύναμη».
Προφανώς φοβόταν να μιλήσει ανοιχτά. Υποψιαζόταν ότι η "αυτοκτονία" ενός ηγέτη του CPUSA ήταν στην πραγματικότητα δολοφονία.
Αλλά αναφέρει μία πιθανή ένδειξη.
Λέει ότι κάθε ένας από τους εννέα ορόφους των κεντρικών ιδιόκτητων γραφείων του κόμματος, ήταν αφιερωμένος στις δουλειές του CPUSA. Στον έκτο όροφο ήταν "τα γραφεία έκδοσης της γίντις (εβραϊκής) εφημερίδας ‘Freiheit’ (την ίδρυσε ο Moissaye Olgin το 1922) και της "Εβραϊκής Επιτροπής".
"Αυτό που τώρα έγινε σαφές για μένα ήταν η σύμπραξη των δύο αυτών δυνάμεων: Οι κομμουνιστές με το χρονοδιάγραμμά τους για τον παγκόσμιο έλεγχο, καθώς και ορισμένα μισθοφορικά στρατεύματα τους στον ελεύθερο κόσμο που ζητούσαν κέρδη από το αίμα".
Σαν ένα "κομμάτι παζλ που έγινε τελικά μία εικόνα", η Dodd αφηγείται την ιστορία του πλοίου "Eric Reed", μία ιστορία τυπική «εκατοντάδων άλλων ιστοριών».
Κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου, οι Αμερικανοί δώρισαν χρήματα για να φορτωθεί το πλοίο με ιατρικά εφόδια και τρόφιμα για την Ισπανία.
Οι κομμουνιστές όμως οδήγησαν το πλοίο προς την Ρωσία.
Η λογοκρισία είναι ζωτικής σημασίας για τους κομμουνιστές, λέει η Dodd.
"Έχω δει ηγέτες συχνά να αφαιρούν βιβλία από τα ράφια στα σπίτια και να προειδοποιούν τα μέλη να τα καταστρέψουν».
Ο κομμουνισμός είναι ουσιαστικά ένα παραπλανητικό σύστημα ελέγχου της διεθνούς ελίτ. Δεν κατεστάλη κατά την διάρκεια της εποχής McCarthy.
Μάλλον πήρε την μορφή της Νέας Αριστεράς, του Counter Culture, των Πολιτικών Δικαιωμάτων, των αντιπολεμικών και απελευθερωτικών κινημάτων των γυναικών, και αργότερα μίας πληθώρας ΜΚΟ υπό την αιγίδα της ελίτ και των media, σιωνιστικών ομάδων, και ομάδων για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων.
Όπως και το CPUSA, οι ομάδες αυτές ελέγχονται από την κορυφή, ώστε τα μέλη τους αγνοούν ότι χρησιμοποιούνται.
Στην ένσταση ότι κάποιες από τις προαναφερθείσες ομάδες αντιτίθενται στην παγκοσμιοποίηση, η Dodd αναφέρει παραδείγματα όπου το CPUSA υποστήριζε σκοπούς που φαινομενικά ήθελε να σαμποτάρει.
Η Bella Dodd ήταν στην "παπική εκκλησία”,όμως μετά απέρριψε την πίστη της για να ενταχθεί στον κομμουνισμό, μα τελικά επέστρεψε στον παπισμό το 1952. Πέθανε το 1969. Άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι ο κομμουνισμός ήταν μία ψεύτικη θρησκεία.
Νοιώθοντας γνήσια αγάπη για τους φτωχούς, θεώρησε ότι ήταν «το κόμμα του φτωχού ανθρώπου».
Όταν πραγματικά "άνοιξε τα μάτια της" είδε ότι ειχε «οδηγηθεί σε μία προδοσία απέναντι σε αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους».
Ως πρόδρομος για την νέα παγκόσμια τάξη, ο κομμουνισμός ενστερνίζεται την «αδελφοσύνη, την ειρήνη και την ισότητα», προκειμένου να εξαπατήσει. Έχει καταλάβει τα μάτια, τα αυτιά, το μυαλό και το πνεύμα της κοινωνίας. Πολλά από αυτά που περνάνε μέσα από τα απολύτως ελεγχόμενα ΜΜΕ και τα σχολεία είναι μέρος αυτής της τερατώδους εξαπάτησης.
Η έκφραση «πολιτικά ορθό» που είναι σε ευρεία χρήση στην Δύση είναι ένας παλιός όρος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Οι πολιτικοί της Δύσης είναι ως επί το πλείστον προδότες. Η πλειονοτητά τους είναι Μαρξιστές-καπιταληστές, συνεργοί του εγκλήματος...
ΕΝ
ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Κάθε γνήσιος
Ελληνόψυχος, απλά και εκ
φύσεως απορρίπτει και απέχει έτη φωτός από τα εβραιόσιωνικά κατασκευάσματα.
Αντίθετα, αρκετά από τα λοιπά υβρίδια αιγοπρόβατα, έχουν αφομιωθεί πλήρως στην καθοδήγηση που τους παρέχουν οι αρχιτεμπέληδες υπερδιανοήμονες που ΔΕΝ ΜΑΤΩΣΑΝ ΟΥΤΕ ΙΔΡΩΣΑΝ ποτέ τους και κατοικόεδρεύουν κάπου εκεί στον Περισσό.
Αντίθετα, αρκετά από τα λοιπά υβρίδια αιγοπρόβατα, έχουν αφομιωθεί πλήρως στην καθοδήγηση που τους παρέχουν οι αρχιτεμπέληδες υπερδιανοήμονες που ΔΕΝ ΜΑΤΩΣΑΝ ΟΥΤΕ ΙΔΡΩΣΑΝ ποτέ τους και κατοικόεδρεύουν κάπου εκεί στον Περισσό.
Χρησιμοποιούν δηλητηριασμένους ψυχή τε και σώματι, κομμουνιστές καθοδηγητές
στις εκάστοτε Κ.Ο.Β (κομματική οργάνωση βάσης), που εκχέουν στα ανύπαρκτα μυαλά
των αιγοπροβάτων διαρκή δηλητηριώδη εχιδνώδη ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΙΣΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ και την συνεχή υποστηριξή τους στον διεθνισμό (κομμούνια όλων
των χωρών ενωθείτε), ως το μέσον για την πρώην υφέρπουσα και πλέον ήδη
υπάρχουσα, παγκόσμια κομμουνιστική διακυβέρνηση.
Έχει ποτέ κανείς ακούσει
κάποιο σιχαμένο και μιαρό κομμούνι να αναφέρει τον όρο ΕΘΝΟΣ;
Ποτέ και για κανέναν λόγο!
Διότι κάθε
κομμουνιστής είναι και ένας ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΗΣ!
Το τι έχουν πράξει οι κόκκινοι
κατσαπλιάδες εναντίον του ΕΘΝΟΥΣ είναι γνωστό εις τις πάσι! Και φυσικά είναι
ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να πράξουν τα ίδια και χειρότερα, διότι είναι φανατικοί
αντεθνικοί και φανατικοί διεθνιστές-παγκοσμοιοποιητές...
Στην επερχόμενη
ευλογημένη ώρα της ΝΕΜΕΣΙΣ, το ΕΘΝΟΣ και γενικότερα ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ οφείλει αυτή
την φορά να κλείσει λογαριασμούς, να αφανίσει οριστικά και δια παντώς τα
κομμουνιστικά καρκινικά κύτταρα, διότι έστω και ένα να παραμείνει, το καρκίνωμα
δυστυχώς θα ξανά-αναπαραχθεί!
Και είναι χρέος βαρύ του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ο πλήρης
αφανισμός του καρκίνου!
Τα Πρωτόκολλα των Πρεσβύτερων (Σοφών) της Σιών, γνωστά
συνήθως ως Τα Πρωτόκολλα της Σιών (Ρωσικά: «Протоколы Сионских мудрецов» ή «Сионские Протоколы»), είναι ένα κείμενο που έχει την αφετηρία
του στην Ρωσία των αρχών του 20ου αιώνα και παρουσιάζει ένα σχέδιο κυριαρχίας
του κόσμου από τους εβραίους.
Παρότι η γνησιότητα τους έχει αμφισβητηθεί από
"διάφορες μελέτες" και θεωρούνται προϊόν πλαστογραφίας, η ίδια η ζωή
μας, τα επιβεβαιώνει με το παραπάνω!
Διαβάζοντας τα, αναγνωρίζει κανείς, στρατηγικές
που χρησιμοποιήθηκαν για την οικονομική υποδούλωση των χωρών από τις τράπεζες,
που πλήθος από αυτές (σχεδόν όλες) ανήκουν σε εβραϊκές οικογένειες -με εκείνη
των Rothschild να εξέχει- την διάβρωση του πολιτικού συστήματος, την διάβρωση
της οικογένειας που αποτελεί το κύριο κύτταρο του κοινωνικού ιστού, την
διάβρωση των ηθών και πολλά άλλα.
Όλα όσα αναφέρονται στα πρωτόκολλα, έχουν ήδη γίνει πράξη, και τα
χειρότερα έπονται.
Είναι γραμμένα από “σοφούς” σιωνιστές, άτομα που γνώριζαν
τον τρόπο για την δημιουργία και εδραίωση μιας παγκόσμιας
σιωνιστικής-κομμουνιστικής διακυβέρνησης.
Με αυτό το σκεπτικό, τα Πρωτόκολλα
μπορούν να πιστοποιηθούν ως απολύτως γνήσια, που φυσικά είναι, όσο και εάν
κάποια εβραιόκομμούνια πασχίζουν να πείσουν για το αντίθετο...
Άλλωστε τι κοινό μπορεί να έχει ο κομμουνισμός με το Κοινό
της Σιών;
ΕΛΛΑΣ Η
ΤΕΦΡΑ
ΖΗΤΩ Η
ΕΛΛΑΣ - ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ
ΕΙΜΙ Δ'ΕΓΩ
ΕΛΛΗΝ ΠΑΝΕΞΟΧΟΝ ΑΙΜΑ ΛΕΛΟΓΧΩΣ
ΟΔΥΣΣΕΥΣ -
ΠΟΛΥΤΛΑΣ, ΠΟΛΥΜΗΤΙΣ, ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΣ
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΓΑΒΡΙΛΟΠΟΥΛΟΣ - ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Ε.Δ.Η.
ΠΗΓΗ
No comments:
Post a Comment