Σε άρθρο του στην Atlantic, ο Peter Beinart (φώτο) θεωρεί ότι η ισχυρή υποστήριξη των
Εβραίων για αυξημένη μετανάστευση σε συνδυασμό με τη σκληρή ρητορική κατά της μαζικής
μετανάστευσης του Trump οδηγεί σε αυξημένο αντισημιτισμό.
Σύμφωνα με τον Beinart, η μεγάλη υποστήριξη των Εβραίων στην μετανάστευση και η
σκληρή ρητορική του Τραμπ οδήγησαν σε αυξημένο αντισημιτισμό στις ΗΠΑ.
Μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του εβραϊκής καταγωγής
George Soros, στις 22 Σεπτεμβρίου, όταν ένας άνδρας στη Φλόριντα έστειλε μια
βόμβα στο γραμματοκιβώτιο του Σόρος και την επίθεση της 26ης Οκτωβρίου, όταν
ένας άνδρας στο Πίτσμπεργκ άνοιξε πυρ σε μια συναγωγή, επειδή ένιωθε ότι η εβραϊκή
οργάνωση Hebrew Immigrant Aid Society (HIAS) βοηθούσε στην «εισαγωγή εισβολέων που
σκοτώνουν τον λαό μας», οι Εβραίοι Συντηρητικοί πρέπει να βρεθούν αντιμέτωποι με ένα
δυσάρεστο ζήτημα, γράφει ο Beinart για την Atlantic.
Το ερώτημα δεν είναι πλέον: Υπάρχει αντισημιτισμός μεταξύ
των συντηρητικών Αμερικανών; Τώρα το ερώτημα είναι: Είναι ο αντισημιτισμός ένα
αναπόφευκτο υποπροϊόν του νατιβιστικού συντηρητισμού που υπερασπίζεται ο
Πρόεδρος Trump; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι "ναι", θεωρεί ο
Beinart.
Ο νατιβισμός είναι η πολιτική θέση που συνεπάγεται μια
πολιτική που βάζει πρώτα την προώθηση των συμφερόντων του λαού μπροστά από αυτά
των μεταναστών. Αυτό που πολλοί
αριστεριστές και οπαδοί της παγκοσμιοποίησης θεωρούν «ρατσιστική πολιτική».
Ωστόσο, η σημασία του όρου nativism έχει μετατοπιστεί στον αμερικανικό Τύπο το
2018, και τώρα σημαίνει αυτό που είναι γνωστό ως περιορισμός μετανάστευσης.
Είναι αυτό το είδος του επαναπροσδιορισμένου νατιβισμού που
υποστηρίζει ο Trump, σύμφωνα με τον Beinart.
Ο καθηγητής Kevin MacDonald στο πιο γνωστό βιβλίο του “Culture of Critique” αναφέρει ότι εβραϊκές ομάδες ειδικών συμφερόντων άσκησαν πιέσεις για να τεθεί τέρμα στον
περιορισμό της μετανάστευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ των ετών 1924 και
1965. Ο πρωταρχικός τους σκοπός ήταν να διευκολυνθούν στην μετανάστευση προς τις ΗΠΑ οι Εβραίοι.
Η Εβραία ιστορικός Ellen Eisenberg, σύμφωνα τον Beinart
είπε ότι ο αγώνας των Εβραίων για την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, προκάλεσε τις
πρώιμες μορφές της ξενοφοβίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά όχι πολύ
αντισημιτισμό. Και αυτό γιατί οι Εβραίοι των ΗΠΑ - που υποστήριζαν τον Ρούσβελτ
και ήθελαν να τον στηρίξουν στον πόλεμο κατά του Χίτλερ - όταν ξέσπασε κύμα ξενοφοβίας
κατά των Ιαπώνων που ζούσαν στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου,
δεν έτρεξαν να γίνουν υπερασπιστές των δικαιωμάτων των Ιαπώνων. (Ο Ρούσβελτ κατά
τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ανάγκασε τους Ιάπωνες των ΗΠΑ να κλειστούν
σε στρατόπεδα εργασίας, όπου η κυβέρνηση θα μπορούσε να τους προσέχει). Ούτε έτρεξαν
να υπερασπιστούν τους καθολικούς μετανάστες στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν τότε ο
εβραϊκός πληθυσμός των ΗΠΑ ήταν μικροσκοπικός.
Ήταν κυρίως μετά τη
στρατιωτική νίκη εναντίον της Γερμανίας που οι Εβραίοι μετακόμισαν από τη
Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες στις Ηνωμένες Πολιτείες, και τώρα υπάρχει ένας
πληθυσμός που αντιστοιχεί περίπου σε εκείνον των Εβραίων που είναι στο Ισραήλ.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι λιγότεροι Εβραίοι από το αναμενόμενο θέλησαν να
μετακομίσουν στην εβραϊκή εθνική κατοικία.
Σήμερα, ο Beinart γράφει, η κατάσταση είναι πολύ
διαφορετική. Ο νατιβισμός σήμερα μετατρέπεται εύκολα σε αντισημιτισμό. Αυτό
οφείλεται στο γεγονός ότι οι Εβραίοι είναι πραγματικά δυσανάλογα μεγάλοι υποστηρικτές
της μετανάστευσης (“One reason hateful nativism so easily morphs into anti-Semitism in the Trump era is that today Jews really do disproportionately support immigration”).
Οι μεγάλες εβραϊκές οργανώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες αντιτίθενται σθεναρά στην
πολιτική και στην ρητορική του Trump για περιορισμούς στην μετανάστευση. Το
ίδιο ισχύει, σύμφωνα με διάφορες δημοσκοπήσεις, για πολλούς Εβραίους "απλά
μέλη" της κοινότητας, οι οποίοι τείνουν να στηρίζουν την αριστερή liberal πολιτική
για την μετανάστευση (“open borders”).
Μεταξύ των λευκών, οι Εβραίοι ήταν υπερβολικά εκπροσωπούμενοι στο κίνημα για τα
πολιτικά δικαιώματα, γράφει ο Beinart.
Ο
Beinart ισχυρίζεται ότι το κίνητρο των Εβραίων για
υποστήριξη της μετανάστευσης από όλες τις γωνιές του κόσμου είναι επειδή
φοβούνται τους εθνικούς και θρησκευτικούς αποκλεισμούς του
αμερικανισμού. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες
όπου οι εβραϊκές οργανώσεις
ανησυχούν για την άνοδο των "αντισημιτών", οι οποίοι κατά συνέπεια
πρέπει να καταπολεμηθούν με διοικητικά και κοινωνικά μέτρα.
Σύμφωνα Beinart είναι επίσης αλήθεια ότι οι Αμερικανοί οι
οποίοι αντιτίθενται στην εισροή των μεταναστών από την Αφρική, τη Μέση Ανατολή
και τη Νότια Αμερική παρατηρούν αυτή την προδιάθεση των Εβραίων και αυτό τους οδηγεί
στον αντισημιτισμό.
Αυτός
είναι ο λόγος για τον οποίο, σε αυτή την εποχή του Τραμπ, ο αυξημένος
νατιβισμός και ο αυξανόμενος αντισημιτισμός συμβαδίζουν. Πριν [από την
βομβιστική επιστολή εναντίον του Σόρος και την επίθεση στην συναγωγή στο
Πίτσμπουργκ], οι
Εβραίοι συντηρητικοί θα μπορούσαν ίσως να είχαν δικαιολογία επειδή
αγνοούσαν αυτό το θανατηφόρο ζεύγος. Τώρα δεν υπάρχει δικαιολογία,
καταλήγει ο Beinart.
Αλλά το πρόβλημα είναι παλιό και μακροχρόνιο, και όπως
δείχνει ο Kevin MacDonald, είναι απλώς μια παραλλαγή του ίδιου προβλήματος που υπάρχει
από τότε που ο εβραϊκός πληθυσμός στην Αμερική των αρχών του 20ου αιώνα άρχισε
να καταπολεμά τον περιορισμό στην μετανάστευση. Ο Donald Trump διαδραματίζει
έναν δευτερεύοντα ρόλο σε αυτή την κατάσταση και το να τον κατηγορείς δεν
οδηγεί πουθενά. Μόνο να χειροτερεύει η κατάσταση όσο περισσότερο τρέχουν οι εβραϊκές
πολυπολιτισμικές ατζέντες.
Στη Σουηδία, οι Εβραίοι ξεκίνησαν παρόμοιες εκστρατείες μέσω
της εφημερίδας Dagens Nyheter (που βρίσκεται στα χέρια της οικογένειας Bonnier,
εβραϊκής καταγωγής) για να κάνουν τη Σουηδία πολυπολιτισμική. Αυτό συνέβη στη
Σουηδία, μετά τη δολοφονία του Προέδρου John F. Kennedy, σε μια τοπικά
προσαρμοσμένη στρατηγική που σχεδόν ακριβώς συνέπεσε με την κατάργηση των νόμων
περιορισμού της μετανάστευσης για την οποία εβραίοι λομπίστες στις Ηνωμένες
Πολιτείες είχαν αγωνιστεί για δεκαετίες και πέτυχαν τον στόχο τους το 1965.
Δέκα χρόνια αργότερα η Σουηδία ανακηρύχθηκε, από την Σοσιαλδημοκρατική
Κυβέρνηση και το συντηρητικό κοινοβούλιο μια πολυπολιτισμική χώρα με διάφορες
επίσημες γλώσσες μειονοτήτων, χωρίς επίσημη κύρια γλώσσα.
ΚΟ / πηγή
No comments:
Post a Comment