Σκοτώνουν την Ελλάδα, πανηγυρίζοντας…

 

Η Ελλάδα όντως αλλάζει, γιατί αφανίζεται.

Το 2010 ήταν η χρονιά έναρξης της γενοκτονίας του ελληνικού πληθυσμού. Όχι στα λόγια, αλλά στα έργα. Η πορεία αφανισμού του έθνους που είχε ξεκινήσει επί διακυβέρνησης Κώστα Σημίτη και είχε ανακοπεί την πενταετία του Κώστα Καραμανλή, επανήλθε με τις πολιτικές αποφάσεις του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου με την στήριξη του ΛΑΟΣ.

Αυτή η πορεία μπορούσε να είναι αναστρέψιμη έως και το 2019. Το 2020 όμως, η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον ανοιχτά μία εθνοκάθαρση που παραπέμπει σε απώλειες ευρύτατης πολεμικής σύρραξης. Δεν περιθώρια ωραιοποίησης αυτού που συμβαίνει στην πατρίδα μας τους τελευταίους 20 μήνες. Όταν μία χώρα καταγράφει 132.000 θανάτους και μόλις 85.000 γέννησης, τότε μιλάμε για εθνοκάθαρση.

Είναι σα να έπεσε ατομική βόμβα στην Λαμία, να αφανίστηκε πλήρως ο πληθυσμός της και εμείς να βγάζουμε λογύδρια για την «Ελλάδα που αναπτύσσεται, την Ελλάδα που ανεβαίνει, την Ελλάδα της αισιοδοξίας».

Ο Σημίτης ήταν αυτός που ξεκίνησε την γενοκτονία του ελληνισμού

Καμία αισιοδοξία. Αντιμετωπίζουμε πλέον μία γενοκτονία που καθιστά το μέλλον ολόκληρου του έθνους εξαιρετικά επισφαλές. Και το πλέον ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση δεν αρθρώνει ούτε μία λέξη αντίστασης, ούτε μία δέσμη μέτρων για την αντιμετώπιση αυτής της ασύμμετρης επίθεσης κατά του ελληνισμού.

Οικονομική υποδούλωση

Η εξόντωση του πληθυσμού της Ελλάδας συνοδεύεται από μία πρωτοφανή οικονομική υποδούλωση που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αισιοδοξία. Η Ελλάδα είναι πλέον παγκόσμια πρωταθλήτρια στο δημόσιο χρέος το οποίο υπερβαίνει το 240% επί του ΑΕΠ.

Την ίδια στιγμή το εμπορικό ισοζύγιο έχει τιναχτεί στον αέρα με την Ελλάδα να εισάγει πολύ περισσότερα από όσα εξάγει. Κοινώς, είμαστε πλήρως υποδουλωμένοι στον ξένο παράγοντα είτε μέσω του χρέους, είτε για τα είδη πρώτης ανάγκης από τα οποία εξαρτάται η επιβίωσή μας.

Η σύγκριση για το τι συνέβη τα τελευταία 10 χρόνια, με μία χώρα όπως το Ισραήλ που θέτει την επιβίωση του ως βασική προτεραιότητα του κράτους, είναι εξόχως αποκαλυπτική:

Το 2008 το ΑΕΠ του Ισραήλ ανερχόταν στα 210 δις $, ενώ το αντίστοιχο της Ελλάδας, στα 357 δις $.

Το 2020 επήλθε η πλήρης αντιστροφή: Το ΑΕΠ του Ισραήλ ανήλθε στα 400 δις $, ενώ της Ελλάδας κατέρρευσε στα 189 δις $! Χαμηλότερα δηλαδή κι απ’ αυτό του Ισραήλ πριν από 12 χρόνια.

Και όμως, παρά την εξόντωση του πληθυσμού και την πλήρη καταστροφή της οικονομίας, μόλις χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, παρουσίασε μία μαγική εικόνα. Λες και προήδρευε ενός κράτους το οποίο καλπάζει, αναγεννάται, αυξάνεται και αναπτύσσεται.

Και όχι ενός κράτους του οποίου ο πληθυσμός εξοντώνεται, η οικονομία συρρικνώνεται ραγδαία, εξαρτάται από τα δανεικά και τις εισαγωγές από τρίτες – μεταξύ των οποίων και πολλές εχθρικές – χώρες.

Ένα κράτος το οποίο ξεπουλά όλες τις βασικές υποδομές, εκχωρεί ακόμα και τους δρόμους του, τα δίκτυα ενέργειας, τον ορυκτό πλούτο, οτιδήποτε θα μπορούσε να ενισχύσει την αναπτυξιακή του πορεία, αλλά και την ίδια την εθνική του ασφάλεια.

Το πολιτικό σύστημα δυστυχώς θυμίζει τις τελευταίες ημέρες της Βαβυλώνας. Όταν οι βάρβαροι βρίσκονταν προ των πυλών, αλλά οι αυλικοί του παλατιού συζητούσαν για το σκαθάρι που «απειλούσε» τον κρεμαστό κήπο του βασιλιά.

Το έθνος χάνεται και εμείς αποδεχόμαστε τον όλεθρο με πανηγυρισμούς.

Η πολιτική και οικονομική ελίτ, κοιμάται σε χρυσοκέντητα σεντόνια αγορασμένα από το αίμα και τον ιδρώτα των Ελλήνων. Εάν δεν ξυπνήσουν, απλώς θα καταγράφουν ως μία μαύρη σελίδα στην ιστορία του ελληνισμού ή ότι απομείνει από αυτόν στο άμεσο μέλλον.

ΠΗΓΗ