Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ-Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΕΡΕΥΝΑ

ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ ΝΕΚΡΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΕΜΠΛΙΝΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΠΕΛΖΕΚ



Για να μην μας πούν κάποιοι "προοδευτικοί" θολοκουλτουριάρηδες Νεοναζί και ρατσιστές τους λέμε μια φράση:"Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ".Όλα στο φώς λοιπόν.Τίποτα στο σκοτάδι.Πατήστε "διαβάστε περισσότερα για να διαβάσετε τι λέει η φωτογραφία.Οι υπότιτλοι στο βίντεο μπήκαν απο εμάς.Αν υπάρχουν λάθη στη μετάφραση που κάναμε επικοινωνήστε μαζί μας για αλλαγές.

Οι ιστορικοί του Ολοκαυτώματος των Εβραίων ισχυρίζονται οτι η Τρεμπλίνκα ήταν ένα στρατόπεδο εξολόθρευσης στο οποίο θανατώθηκαν 870.000 Εβραίοι στους θαλάμους αερίων και στη συνέχεια θάφτηκαν σε μαζικούς τάφους. Το 1999,ο Ρίτσαρντ Κρέγκ,ένας μηχανικός ηλεκτρονικής,έβγαλε ένα συμπέρασμα, μέσω υψηλής τεχνολογίας, απο το χώμα.

Το σύστημα ανίχνευσης εδαφικής διείσδυσης μπορεί να εντοπίσει ανωμαλίες του εδάφους και μικρά αντικείμενα σε βάθος 30 μέτρων.Μετά απο 3 εβδομάδες συλλογικής δουλειάς,η ομάδα ανακάλυψε οτι το έδαφος στην Τρεμπλίνκα ποτέ δεν αλλοιώθηκε και δεν βρέθηκαν ίχνη τέφρας απο ττα καμμένα πτώματα και τα ξύλα.
Τα αποτελέσματα που λήφθηκαν απο τους ερευνητές έδειξαν οτι με 100% βεβαιότητα οι μαζικοί τάφοι ποτέ δεν υπήρξαν στις περιοχές Τρεμπλίνκα και Μπέλζεκ. Οι Σιωνιστές χρησιμοποίησαν αυτούς τους υποτιθέμενους θανάτους και μερικά άλλα εκατομμύρια που υποτίθεται οτι πέθαναν στο Άουσβιτς, ως βαση για την δημιουργία του Ισραήλ.

ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ...



Το τελευταίο καιρό παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδαφέρον τις πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και γενικά όλες τις εξελίξεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στον Κόσμο.Είναι σίγουρο οτι γίνονται αρκετές αποκαλύψεις απο όλα τα ΜΜΕ σχετικά με το ποιοί είναι τα αφεντικά που ελέγχουν το χρήμα, τα ΜΜΕ, τις εκπαιδευτικές μεταριθμύσεις και γενικά όλες τις αλλαγές που επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα τη ζωή όλων μας.



Θα θυμάστε ότι έγινε μεγάλος «ντόρος» με το βιβλίο της ΣΤ’ δημοτικού απο όλα τα ΜΜΕ στην Ελλάδα και τελικά αυτό αποσύρθηκε. «Αποσύρθηκε» επίσης και η Υπουργός Παιδείας και ο κ.Καλός που εισήγαγε την εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας στα ελληνικά σχολεία.Κάποια στιγμή είδαμε αρκετοί απο εμάς ότι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της αλλαγής των σχολικών βιβλίων στα Βαλκάνια αλλά και γενικά στην ανατολική Ευρώπη, ο Τζόρτζ Σόρος μέσα απο το ίδρυμα Τζόρτζ Σόρος, «αποκαλύφθηκε» μέσα απο την εκπομπή του κ.Χαρδαβέλα και απο τους προσκεκλημένους του.Ωστόσο μέσα απο τις εκπομπές αυτές δεν ακούστηκε κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό για τον κ.Σόρος, ότι είναι Εβραίος και όχι Αμερικανός όπως συνεχώς τόνιζε ο κ.Χαρδαβέλας.Το γιατί είναι σημαντικό αυτό θα το καταλάβετε στο τέλος του άρθρου.

Πριν απο μερικούς μήνες ακούσαμε απο μερικές εκπομπές του κ.Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, σχετικά με τις εταιρείες δημοσκοπήσεων και το πώς αυτές παραπληροφορούν το Λαό αλλά και «φτιάχνουν» τα αποτελέσματα όπως θέλουν, για το Σερ Μάρτιν Σορέλ,πρόεδρο της εταιρείας WPP που έχει στη δούλεψή της 100.000 ανθρώπους σε πάνω απο 100 χώρες και μεταξύ των πολλών θυγατρικών εταιρειών της WPP είναι και η AGB και η MRB. Ο κ.Μάκης Τριανταφυλλόπουλος έκανε ένα εκτενές ρεπορτάζ για τον κύριο αυτό και το πώς εξαπλώνεται σε όλο το κόσμο με τις εταιρείες του.Δεν είπε όμως ότι ο Σερ Μάρτιν Σορέλ είναι και αυτός Εβραίος.

Πρίν λίγο καιρό έκανε μια εκπομπή ο Τάσος Τέλογλου για τον κ.Ρούπερτ Μέρντοκ, στην οποία είδαμε(εκτός απο την εκπομπή υπάρχει και ντοκιμαντέρ για τον κύριο Μέρντοκ που λέγεται Rupert Murdoch :War on journalism και κυκλοφορεί στο ίντερνετ και ο καθένας μπορεί να το δεί) ότι ο Μέρντοκ έχει 9 δορυφορικά δίκτυα τηλεόρασης, 100 κανάλια καλωδιακής τηλεόρασης, 175 εφημερίδες, 40 εκδόδεις βιβλίων, 40 τηλεοπτικούς σταθμούς και 1 στούντιο ταινιών. Ακόμη η το τηλεοπτικό δίκτυο του Μέρντοκ «τροφοδοτεί» με ειδήσεις 280.000.000 τηλεθεατές στις ΗΠΑ, 300.000.000 στην Ασία, το καλωδιακό του δίκτυο φτάνει σε 300.000.000 σπίτια και τα περιοδικά του σε 28 εκατομμύρια ανθρώπους.Σύνολικά 4.7 δισεκατομμύρια άνθρωποι( τα ¾ του πλανήτη) ενημερώνονται απο το δίκτυο του Μέρντοκ, ο οποίος είναι επίσης Εβραίος.Επίσης Εβραίος είναι και ο Χάϊμ Σάμπαν που αγόρασε το τηλεοπτικό δίκτυο KIRCH στη Γερμανία,το οπίο ήταν απο τα μεγαλύτερα στην Χώρα.Πράγμα το οποίο δεν ακούστηκε μέχρι τώρα στα ελληνικά αλλά και ξένα «μεγάλα» ΜΜΕ.

Όλοι οι αντικαπιταλιστές και οι αριστεροί μιλούν συνεχώς εναντίον των Τραπεζών και για τον «αντιλαϊκό» χαρακτήρα τους ανα τον κόσμο.Αν κάποιος ψάξει ποιοί ελέγχουν τις μεγάλες Τράπεζες που κινούν το χρήμα και δημιουργούν την εκάστοτε τραπεζική πολιτική θα δεί ότι πίσω απο τις τράπεζες αυτές κρύβονται,τα τελευταία 100 χρόνια, μερικές οικογένειες όπως οι Ρόθτσιλντ, οι Ροκφέλλερ, οι Ντυ Πόντ, οι Μόργκανς κτλ...

Ποτέ όμως οι αντικαπιταλιστές και οι «προοδευτικοί» δεν μας είπαν ότι όλοι αυτοί είναι Εβραίοι. Όταν κάποιος τους ρωτήσει γιατί δεν το λένε, αυτοί απαντάνε: «Το κεφάλαιο δεν έχει πρόσωπο, φυλή,θρησκεία,Έθνος.».

Όλοι μιλούν για την αύξηση του πετρελαίου και των παραγώγων του.Τα μεγάλα ΜΜΕ όμως δεν μας δίνουν στοιχεία(παρά μόνο αερολογίες τύπου «Ανέβηκε η τιμή του πετρελαίου, γιατί υπάρχει έλλειψη») ποιοί δημιουργούν τη πετρελαϊκή πολιτική αλλά και ποιοί είναι οι ιδιοκτήτες των μεγάλων πετρελαϊκών που τροφοδοτούν με πετρέλαιο όλο το κόσμο.Ο Ροκφέλλερ είναι ό ιδιοκτήτης των 7 αδελφών πετρελαϊκών εταιρειών που είναι Εβραίος όπως αναφέρθηκε και παραπάνω.

Πολλοί μιλάνε για τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών.Σίγουρα οι ιδιοκτήτες των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών που κερδίζουν τεράστια ποσά απο τα φάρμακα, δεν θα ήθελαν την άνοδο και διάδοση της Νέας Ιατρικής που προτείνει νέες μεθόδους θεραπείας με φυσικά μέσα και όχι χημικά.Ψάχνοντας λοιπόν τα πρόσωπα που κατέχουν τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες βλέπουμε ότι και εκεί οι περισσότεροι είναι Εβραίοι(να βάλω το παράδειγμα). Μάλιστα αν κάποιος θέλει ένα παράδειγμα ιατρού που διώχθηκε για λόγους διάδοσης της Νέας Ιατρικής θα το βρεί στο πρόσωπο του δρ.Χάμερ(δρ.Ιατρικής-ερευνητής-να βάλω τη διευθυνση) ο οποίος δικάστηκε στην Γαλλία ερήμην και φυλακίσθηκε.όπως ανακάλυψε ο ίδιος ο Χάμερ ο πρόεδρος του δικαστηρίου που τον κατεδίκασε ερήμην του ήταν ο Εβραίος αρχιραββίνος, Φρανσουά Μπεσύ,συμπατριώτης και φίλος των φαρμακοβιομηχάνων.Ο δρ.Χάμερ έμεινε για τρία χρόνια στη φυλακή Φλερύ-Μεροζί στη Σαβοϊα.

Οι φιλειρηνιστές μιλάνε για «αιματοβαμμένα» δολάρια και «ιμπεριαλιστική» πολιτική εναντίον των λαών του Ιράκ, Αφγανιστάν, Παλαιστίνης, Λιβάνου και άλλων χώρών που οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους προώθησαν τον δυτικό τρόπο «εκδημοκρατισμού».

Οι άνθρωποι λοιπόν που κατηγορούν τους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους για όλα αυτά, δεν μας λένε ότι η πολιτική των ΗΠΑ καθορίζεται απο το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ και μέσα απο οργανώσεις όπως η AIPAC(δείτε www.antipliroforisi.tk), θέμα το οποίο έφεραν στη δημοσιότητα οι δύο καθηγητές του Πανεπιστημίου Χάρβαντ, Stephen Walt και John Mearsheimer, με το άρθρο τους που κυκλοφορεί στο ίντερνετ με τίτλο «Το Ισραηλινό λόμπι και η πολιτική των ΗΠΑ, The Israel lobby,».

Οι εταιρείες παραγωγής όπλων, που σίγουρα δεν κατασκευάζονται για να κάθονται στις αποθήκες, ανήκουν, τουλάχιστον οι μεγαλύτερες απο αυτές, σε Εβραίους(παράδειγμα).

Στο ποιοί διοικούν τα κράτη που καθορίζουν τη τύχη και των υπολοίπων τα ΜΜΕ επίσης δεν μας λένε ποιά είναι η πραγματική καταγωγή των Πρωθυπουργών ή των Υπουργών.Βέβαια πότε πότε όπως στη Γαλλία βλέπουμε τον εβραϊσμό να κατακλύει τις σημαντικές θέσεις στη διοίκηση, όπως ο Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και ο υπουργός Εξωτερικών Μπερνάρ Κουσνέρ.Και οι δύο είναι Εβραίοι.

Τα μεγάλα ΜΜΕ τόσο στην χώρα μας όσο και στο εξωτερικό δεν προβάλλουν γεγονότα όπως αυτό που συνέβει, όταν πρίν απο μερικούς μήνες πέθανε ο Καρδινάλιος των Παρισίων,Αρχιεπίσκοπος της Γαλλίας Λούστινγκερ, και τάφηκε και με ιουδαϊκό τυπικό παρουσία Ραββίνου.Τα ΜΜΕ σε όλη την Ευρώπη έδειξαν μόνο το δεύτερο μέρος της τελετής που ήταν το Χριστιανικό τυπικό.Καταπληκτικό έτσι;Χριστιανός Αρχιεπίσκοπος Ιουδαϊκής θρησκείας όμως.Μήπως αυτό είναι απάτη;Μήπως είναι συνωμοσία;

Ένα άλλο μεγάλο θέμα είναι αυτό των Γενοκτονιών. Πολλοί λαοί, μέσα σε αυτούς και οι Έλληνες, προσπαθούν να αναγνωρισθούν οι γενοκτονίες τους και να τιμωρηθούν αυτοί που τις διέπραξαν. Οι «προοδευτικές» δυνάμεις και στην περίπτωση αυτή καταδικάζουν όσους έχουν διαπράξει γενοκτονίες και σφαγές αμάχων. Πότε όμως άκουσε κάποιος σε μεγάλο τηλεοπτικό δίκτυο ή Πανεπιστήμιο ή βιβλίο σχολικό να κατηγορούνται οι Εβραίοι για κάποια σφαγή ή γενοκτονία που έκαναν( και έκαναν όπως λέει και η Παλαιά Διαθήκη αλλά και οι αναφορές πολλών ιστορικών τόσο στην ελληνική Επανάσταση όταν έτρεχαν πίσω απο τους Τούρκους για να σφάξουν τους όμηρους μετά τις μάχες, όσο και στους ευρωπαϊκούς πολέμους που πάντα οι Εβραίοι πήγαιναν με τον ισχυρό); Η απάντηση φυσικά είναι ποτέ. Μήπως ο λόγος που κανείς δεν κατηγόρησε ποτέ στα ΜΜΕ τους Εβραίους για σφαγές έχει σχέση με το ποιός ελέγχει τα ΜΜΕ; Ψάξτε το και θα εκπλαγείτε.

Προεκλογικά ρωτήθηκε η κ.Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ απο ένα πολίτη στο κανάλι ΣΚΑΪ, τί είναι αυτή η λέσχη Μπίλντερμπεργκ που ήταν καλεσμένη και πήγε στο ετήσιο συνέδριο της, που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη.Η κ.Διαμαντοπούλου είπε οτι εκεί πάνε πολλοί σπουδαίοι άνθρωποι του απο όλο το κόσμο(ποιοί είναι αυτοί δεν μας είπε) και συζητάνε για τα προβλήματα του κόσμου και τι πολιτική πρέπει να ακολουθήσουν όλοι για να λυθούν.Κουβέντα δεν μας είπε για το αν οι «προεδρεύοντες» είναι κάποιοι επιφανείς Εβραίοι Τραπεζίτες και πολιτικοί.

Στις μέρες μας βρίσκονται σε μεγάλη «άνθηση» οι αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές οργανώσεις. Μέσα σε αυτές τις οργανώσεις υπάρχουν και πολλοί Εβραίοι.Οι οργανώσεις αυτές όπως λένε πολεμούν τον φασισμό που υπάρχει σε κάθε κοινωνία και είναι η «ασπίδα» για τους μετανάστες. Οι οργανώσεις αυτές όμως υπερασπίζονται τους Εβραίους και τρέχουν στα δικαστήρια όποιον είναι εναντίον των Εβραίων, με την κατηγορία του Ναζιστή, αντισημίτη. Έχουν καταφέρει οι οργανώσεις αυτές να ισοδυναμεί ο ρατσισμός με τον αντισημιτισμό. Δεν μας είπαν όμως ποτέ οι αντιρατσιστές και τα ΜΜΕ και οι «λαμπροί» πανεπιστημιακοί και καλιτέχνες, λέξη για την πολιτική του Ισραήλ απένταντι στα άλλα Έθνη που είναι δίπλα του ή αν μπορεί κάποιος αυτή τη στιγμή να πάει να μείνει στο Ισραήλ(πρέπει να είναι Εβραίος φυλετικά για να γίνει πολίτης κάποιος και για να αποδειχθεί αυτό περνάει απο εξονυχιστικές εξετάσεις).Δεν μας έδειξαν τα σφαγιασμένα παιδιά της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, τα ΜΜΕ.Δεν μας μίλησε κάποιος «κορυφαίος» ρεπόρτερ για το εμπάργκο της Παλαιστίνης, ούτε έκανε εκπομπή για το τείχος που φτιάχνουν οι Ισραηλινοί( το οποίο είναι 3 φορές μεγαλύτερο απο ότι ήταν το τείχος του Βερολίνου το οποίο οι «προοδευτικοί» ονομάζουν και δίκαια το τείχος του «μίσους») με σκοπό να αποκλείσουν τους Παλαιστίνιους.Φυσικά ούτε λέξη για το ότι απο τους 900.000.000 τόνους νερό που παράγονται στη Παλαιστίνη το Ισραήλ πέρνει τους 800.000.000 τόνους.

Πού είναι λοιπόν ο αντιρατσισμός τους απένταντι στη πολιτική του Ισραήλ; Και γιατί αυτό συμβαίνει μόνο με το Ισραήλ και όχι και με άλλες χώρες;Γιατί μόνο το Ισραήλ μένει στο απυρόβλητο και έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει στο εκάστοτε Υπουργείο Παιδείας και να επιβάλλει την εκμάθηση του Ολοκαυτώματος;

Όλοι συμφωνούν ότι οι κοινωνίες εξαρτώνται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους απο την παιδεία των ατόμων που την συγκροτούν.Άν κάποιος λοιπόν καταφέρει να ελέγξει την παιδεία ενός έθνους τότε θα καταφέρει να ελέγξει μελλοντικά και το Έθνος,αφού το Έθνος θα ξέρει ότι ο διδάσκων του επιθυμεί.

Και κάποιοι θα ανρωτηθούν, «μα καλά τι λέει αυτός τώρα;είναι δυνατόν οι Εβραίοι να διεισδύουν στο ελληνικό Υπουργείο Παιδείας;».

Αν κάποιος ενημερωθεί απο τα ελληνοκεντρικά ΜΜΕ θα δεί ότι μια σειρά απο βίντεο και βιβλία έχουν τοποθετηθεί στις σχολικές βιβλιοθήκες για να «συμπληρώσουν» τις αναφορές που γίνονται στα σχολικά βιβλία για το Ολοκαύτωμα.Επίσης εάν κάποιος ανοίξει οποιοδήποτε σχολικό βιβλίο Ιστορίας,που αναφέρεται στην περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου,θα διαπιστώσει ότι το μεγαλύτερο μέρος για την περίοδο αυτή αναφέρεται στον διωγμό και την εξολόθρευση των Εβραίων απο τους Γερμανούς Ναζί.Είναι όμως μόνο αυτό ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος;Μόνο Εβραίοι σκοτώθηκαν στο Πόλεμο(οι οποίοι μην ξεχνούμε ότι δεν πολέμησαν,απλά τους έπιασαν και τους έστειλαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης);Στα σχολεία ξεκίνησε να γιορτάζεται η ημέρα του διωγμού των Εβραίων της Ελλάδας σαν εθνική εορτή και να γίνονται εκδηλώσεις απο το Ελληνικό Κράτος για την μνήμη των Εβραίων,στις οποίες βλέπουμε ότι συμμετέχουν τόσα δημόσια πρόσωπα όσο σε καμιά άλλη γιορτή της Χώρας μας.

Επιπλέον μια σειρά απο σεμινάρια για το πως πρέπει να διδάσκεται το Ολοκαύτωμα των Εβραίων στα ελληνικά σχολεία ξεκίνησε εδώ και λίγα χρόνια και φέτος είδαμε την κ.Ρεπούση,που έγραψε το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού,να είναι στην ομάδα αυτών που ανέλαβαν να ενημερώσουν τους Έλληνες δασκάλους και νηπιαγωγούς πως να διδάξουν το Ολοκαύτωμα ακόμα και στα νήπια.Θα τους αφήσουμε να εκμεταλευτούν τα παιδιά μας;

Ταυτόχρονα τα παιδειά της Ελλάδας δεν διδάσκονται ποιόςήταν ο Σωκράτης και τι δίδαξε .Τον θαυμάζει όλη η Ανθρωπότητα,είναι στη διδακτέα ύλη όλων των σχολείων της Γής,απο την Ιαπωνία μέχρι την Αμερική και απουσιάζει απο τα ελληνικά σχολικά βιβλία.

Αντί όμως να γίνονται σεμινάρια για το πώς πρέπει να διδαχθούν τα αρχαία ελληνικά και η αρχαία ιστορία,το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας χρηματοδοτεί σεμινάρια για το πώς πρέπει να διδαχθεί το Ολοκαύτωμα ενός άλλου Έθνους.

Νομίζετε ότι αυτό συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα;Κάνετε λάθος.Έχουν καταφέρει να ιουδαοποιήσουν τα εκπαιδευτικά συστήματα στις περισσότερες χώρες του Δυτικού Κόσμου.Στην Αμερική και Αγγλία περισσότερα μαθαίνουν τα παιδιά για το Ισραήλ παρά για την ίδια τους την Χώρα.Είναι αυτονόητο ότι κανείς Άγγλος δεν γνωρίζει τι συμβαίνει σε άλλες χώρες,για αυτό υπάρχει αυτή η αποσιώπηση.Γιατί έτσι κανείς δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει.

Οι Εβραίοι δηλαδή απομακρύνουν τα παιδιά απο το να διδαχθούν τη φιλοσοφία σπουδαίων ανθρώπων κάθε Έθνους,που θεμελίωσαν της επιστήμες και όλα αυτά στα οποία ο σημερινός πολιτισμός στηρίζεται και επιβάλλουν μέσα απο αντιρατσιστικές οργανώσεις, τη διδασκαλία της Ιστορίας των Εβραίων(που δεν έχει και τίποτα να αναδείξει σε αντίθεση με την Ελληνική στην οποία στηρίζονται όλα σχεδόν τα επιτεύγματα της ανθρωπότητας).

Οι Εβραίοι προωθούν τον αντιρατσιμό σε όλο το Κόσμο.Έχουν πείσει τους «λευκού» ότι έκαναν το δουλεμπόριο των Νέγρων απο την Αφρική στην Αμερική και άλλες χώρες και για το λόγο αυτό είναι «ένοχοι» και πρέπει να ανέχονται τη διάλυση των κοινωνιών τους και της φυλής τους απο όλων των ειδών μετανάστες που λαθραία μεταναστεύουν στα κράτη τους.Μας απέκρυψαν όμως ότι αυτοί έκαναν το μεγαλύτερο μέρος του δουλεμπορίου των Νέγρων και αυτοί συνεχίζουν να το κάνουν.Ένα παράδειγμα είναι ότι τα καράβια που μετέφεραν τους νέγρους στην Αμερική ήταν εβραϊκής ιδιοκτησίας(π.χ «Άμπιγκαιηλ» Ααρών Λοπέζ - Μόσες Λεβύ-Τζάκομπ Φράνκς-Οι Εβραίοι Δουλέμποροι των Λαών-Ιστβάν Μπακονί).

Η βιομηχανία του Ολοκαυτώματος είναι όχι μόνο πολύ επικερδής για τους απανταχού Εβραίους(πολλά τρισεκατομμύρια δολάρια ίσως και παραπάνω έχουν πάρει απο όλα τα κράτη σαν αποζημείωση) αλλά λειτουργεί και σαν «ασπίδα» όταν κάποιος τους κατηγορήσει για κάποια ανάμειξη που είχαν στο εσωτερικό μιας χώρας.Αμέσως θα τον κατηγορήσουν για «Ναζί» και «Φασίστα» και αντισημίτη, ενώ την ίδια στιγμή θα τους υπερασπιστούν «προοδευτικοί» πολιτικοί που έχουν τοποθετηθεί στις θέσεις τους όχι γιατί είχαν πολλά προσόντα αλλά γιατί είχαν μειωμένες ικανότητες και ο νοών νοείτο.

Απο τα παραπάνω συμπεραίνει εύκολα κάποιος ότι ενώ οι κεντρικές Τράπεζες, οι πετρελαϊκές, οι κυβερνήσεις, τα ΜΜΕ , οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, οι μυστικές εταιρείες τύπου λέσχη Μπίλντερμπεργκ, οι φαρμακοβιομηχανίες, οι αντιρατσιστικές οργανώσεις, διοικούνται ή επηρεάζονται απο Εβραίους.

Αλήθεια αυτό δεν πρέπει να μας απασχολεί;

Δεν πρέπει να ξέρουμε ποιοί είναι αυτοί που ελέγχουν τη πληροφόρησή μας;Την οικονομία σε όλο το κόσμο; Την εκπαίδευση των παιδιών μας; Την υγεία μας; Ποιοί είναι αυτοί που πέρνουν τα Νόμπελ κάθε χρόνο;

Πρέπει επιτέλους να δούμε τα πρόσωπα πίσω απο τις καταστάσεις γιατί κάποιοι θέλουν να εγκαθιδρύσουν την Αυτοκρατορία τους και κρύβονται για να μην καταλάβουμε ποιός είναι ο στόχος τους.

Ας σταματήσουν πια οι δημοσιογράφοι να παραπληροφορούν το «κυρίαρχο» Λαό και ας του πούν την αλήθεια για το ποιός είναι ποιός.
Σημείωση Αντιπληροφόρησης: Το παραπάνω άρθρο το είχαμε δημοσιεύσει σε εφημερίδα πριν αρκετό καιρό. Για αυτό ίσως έχει κάποιες χρονικές ασυνέπειες.

Η ΑΝΑΡΙΧΗΣΗ ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ-ΜΕΡΟΣ 7ο

Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ-ΜΕΡΟΣ 6ο

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΡΟΘΤΣΙΛΝΤ ΣΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ-ΜΕΡΟΣ 5ο

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΡΙΕΛ ΤΟΑΦ,ΓΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΧΙΡΑΒΒΙΝΟΥ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΕΛΙΟ ΤΟΑΦ

Το βιβλίο περιλαμβάνει τις σημαντικότερες μαρτυρίες για τις τελετουργικές ανθρωποθυσίες,οι οποίες έλαβαν χώρα μεταξύ
του 12ου και 16ου αιώνα στην Ευρώπη, απο ραββίνους εις βάρος Χριστιανοπαίδων. Συγκεκριμένα απο Ασκεναζί Εβραίους.
Για να δείτε ολόκληρο το άρθρο πατήστε εδώ...

Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ-MONEY MASTERS-ΜΕΡΟΣ 4ο

BANK OF ENGLAND

Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ας δούμε όμως με πιο τρόπο η τράπεζα της Αγγλίας επηρέασε τη Βρετανική οικονομία και πως, αργότερα, ήταν αυτή που προκάλεσε την Αμερικανική Επανάσταση.
Στα μέσα του 18ου αιώνα η Βρετανική Αυτοκρατορία πλησίαζε στο απόγειο της δύναμης της σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Βρετανία από τότε που δημιουργήθηκε η κεντρική ιδιωτική Τράπεζα της Αγγλίας είχε συμμετάσχει σε τέσσερις πολέμους στην Ευρώπη. Το κόστος παρά ήταν υψηλό. Το Βρετανικό Κοινοβούλιο για να υποστηρίξει οικονομικά αυτούς τους πολέμους αντί να εκδώσει δικό του, ελεύθερο χρέους, νόμισμα δανείσθηκε τεράστια ποσά από την τράπεζα.
Εκείνη την εποχή το χρέος της Βρετανικής κυβέρνησης έφθανε στο υπερβολικό ποσό των 140.000.000 λιρών.
Συνεπώς η κυβέρνηση αναγκάστηκε να ψηφίσει ένα πρόγραμμα αύξησης των δημοσίων εσόδων, μέσω των αμερικανικών αποικιών, ώστε να μπορέσει να πληρώσει τους τόκους, τουλάχιστον, των δανείων στην τράπεζα.
Στην Αμερική επικρατούσε διαφορετική κατάσταση. Η θεομηνία μιας ιδιωτικής κεντρικής τράπεζας δεν είχε φθάσει ακόμα αν και η Τράπεζα της Αγγλίας κατέβαλε προσπάθειες να επιβάλει την ολέθρια επιρροή της πάνω στις Αμερικανικές αποικίες από το 1694. Τέσσερα χρόνια πριν, στα 1690, η αποικία της Μασαχουσέτης είχε εκδώσει το δικό της χαρτονόμισμα, το πρώτο στην Αμερική. Την ακολούθησε η αποικία της Νότιας Καρολίνας το 1703 και λίγο αργότερα οι υπόλοιπες αποικίες.
Στα μέσα του 18ου αιώνα η προεπαναστατική Αμερική εξακολουθούσε να είναι σχετικά φτωχή. Υπήρχε μια σοβαρή έλλειψη χρυσών και ασημένιων νομισμάτων, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο εμπόριο και την αγορά αγαθών, ούτως ώστε οι πρώτοι αποικιστές αναγκαστικά οδηγήθηκαν σε πειραματισμούς εκδίδοντας το δικό τους τοπικό χαρτονόμισμα. Μερικές προσπάθειες στέφθηκαν με επιτυχία. Επίσης σε μερικές αποικίες χρησιμοποίησαν, με επιτυχία, τον καπνό ως μέσω συναλλαγής.
Το 1720 κάθε αποικιακός Βασιλικός Κυβερνήτης διετάχθη, συνήθως ανεπιτυχώς, να περιστείλει την έκδοση αποικιακού νομίσματος. Το 1742 ο Βρετανικός Νόμος περί Επανασύνδεσης (British Resumption Act), που απαιτούσε να γίνεται η πληρωμή των φόρων και των άλλων χρεών σε χρυσό, προκάλεσε οικονομική ύφεση στις αποικίες, πολλές ιδιοκτησίες αρπάχθηκαν ή κατασχέθηκαν από τους πλουσίους για το ένα δέκατο της αξίας τους.
Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος υπήρξε από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές της έκδοσης αποικιακού νομίσματος. Το 1757 ο Φραγκλίνος στάλθηκε στο Λονδίνο για να υποστηρίξει την ύπαρξη του αποικιακού νομίσματος. Κατέληξε να παραμείνει δέκα οκτώ χρόνια, σχεδόν μέχρι την έναρξη της Αμερικανικής Επανάστασης.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι περισσότερες Αμερικανικές αποικίες αγνόησαν το Κοινοβούλιο και άρχισαν να εκδίδουν δικό τους νόμισμα που ονομάσθηκε "αποικιακό πορτοφόλι" (χαρτονόμισμα ανάγκης - Colonial scrip).
Η προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία αλλά είχε και αξιοσημείωτες εξαιρέσεις.
Το αποικιακό νόμισμα προσέφερε ένα αξιόπιστο μέσο συναλλαγής και βοήθησε στη δημιουργία ενός αισθήματος ενότητας ανάμεσα στις αποικίες.




Θυμηθείτε ότι τα περισσότερα αποικιακά νομίσματα ήταν απλώς χαρτί αλλά αποτελούσαν, ελεύθερο χρέους, νόμισμα που είχε εκδοθεί για το δημόσιο συμφέρον και δεν υποστηριζόταν από την ύπαρξη αποθεματικών χρυσού και αργύρου. Με άλλα λόγια ήταν "πραγματικό χαρτονόμισμα".
Οι αξιωματούχοι της Τράπεζας της Αγγλίας ρώτησαν τον Φραγκλίνο πως μπορούσε να ερμηνεύσει την πρόσφατη οικονομική άνθηση των αποικιών. Χωρίς δισταγμό τους απάντησε:
Είναι απλό, στις αποικίες εκδίδουμε το δικό μας νόμισμα που ονομάζεται "αποικιακό πορτοφόλι". Εκδίδουμε τη δέουσα αναλογία που απαιτείται από το εμπόριο και τη βιομηχανία ώστε να είναι δυνατή η άνετη ανταλλαγή των προϊόντων ανάμεσα στον παραγωγό και τον καταναλωτή... Μ αυτό τον τρόπο δημιουργούμε για μας, το δικό μας νόμισμα, ελέγχουμε την αγοραστική του δύναμη και δεν έχουμε να πληρώσουμε σε κανένα τόκους.
Αυτό ήταν κοινή λογική για τον Φραγκλίνο. Μπορείτε όμως να φαντασθείτε τον αντίκτυπο που προκάλεσε στην Τράπεζα της Αγγλίας; Η Αμερική είχε ανακαλύψει το μυστικό του χρήματος και αυτό το τζίνι έπρεπε να επιστρέψει στο μπουκάλι του το συντομότερο δυνατόν. Αποτέλεσμα ήταν να ψηφίσει το Κοινοβούλιο, επί τροχάδην, το Νόμο περί Νομίσματος (Currency Act) του 1764 που απαγόρευε στους αξιωματούχους των αποικιών να εκδίδουν το δικό τους νόμισμα και τους διέταζε να πληρώσουν όλους τους μελλοντικούς φόρους με χρυσά ή αργυρά νομίσματα. Υποχρέωνε δηλαδή τις αποικίες να ενταχθούν στο πρότυπο του χρυσού και του αργύρου. Έτσι εγκαινιάσθηκε η πρώτη σφοδρή πράξη του Πρώτου Τραπεζικού Πολέμου στην Αμερική που τελείωσε με ήττα των Αργυραμοιβών. Μια ήττα που προκλήθηκε από τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και την επακόλουθη συμφωνία ειρήνης, τη Συνθήκη των Παρισίων του 1783.
Αυτοί που πιστεύουν ότι ένα πρότυπο χρυσού είναι η λύση για τα σύγχρονα νομισματικά προβλήματα της Αμερικής ας δουν τι συνέβη τότε, αμέσως μετά τη ψήφιση του Νόμου περί Νομίσματος του 1764. O Φραγκλίνος στην αυτοβιογραφία του σημειώνει:
Μέσα σε ένα χρόνο βρεθήκαμε στην ανάστροφη κατάσταση, που σήμαινε τον τερματισμό της οικονομικής άνθησης και την απαρχή μια βαθιάς και ευρείας οικονομικής ύφεσης, που οδήγησε στρατιές ανέργων στους δρόμους των αποικιών.
Ο Φραγκλίνος είναι σίγουρος ότι αυτή ήταν η κυρία αιτία της Αμερικανικής επανάστασης. Όπως γράφει στην αυτοβιογραφία του:
Οι Αποικίες ευχαρίστως θα είχαν αποδεχθεί ένα μικρό φόρο στο τσάι και σε άλλα προϊόντα αν η Αγγλία δεν τους είχε απαγορεύσει την έκδοση του χαρτονομίσματος τους που δημιούργησε ανεργία και δυσαρέσκεια.
Το 1774 το Κοινοβούλιο ψήφισε το Νόμο περί Χαρτοσήμου (Stamp Act) που απαιτούσε την τοποθέτηση ενός χαρτοσήμου πάνω σε κάθε αντικείμενο εμπορίου ως βεβαίωση για την πληρωμή του φόρου σε χρυσό, πράγμα που απειλούσε για άλλη μια φορά την ύπαρξη του αποικιακού χαρτονομίσματος. Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες η Επιτροπή Ασφαλείας της Μασαχουσέτης πέρασε ένα ψήφισμα που διέταζε την έκδοση περισσοτέρων αποικιακών χαρτονομισμάτων και αποδεχόταν τα νομίσματα των άλλων αποικιών.



Στις 10 και στις 22 Ιουνίου 1775 το Κογκρέσο των Αποικιών με ψήφισμοί αποφάσισε την έκδοση $2,000.000 με αντίκρισμα την εμπορική και την πολιτική πίστη των "Ηνωμένων Αποικιών". Αυτό συνιστούσε μια πράξη περιφρόνησης προς την Αγγλία, μια άρνηση αποδοχής ενός νομισματικού συστήματος που ήταν άδικο γιά του πολίτες των αποικιών.
Γι αυτό το λόγο τα αντικείμενα της εμπορικής πίστης (bills of credit), δηλαδή τα χαρτονομίσματα, τα οποία οι ιστορικοί από αμάθεια και προκατάληψη τα έχουν υποτιμήσει ως αντικείμενα ριψοκίνδυνης οικονομικής πολιτικής ήταν πραγματικά αιτία και αφορμή για την Επανάσταση. Και ήταν πολύ περισσότερο από αυτό, ήταν η ίδια η Επανάσταση.
- Αλεξάντερ ΝτελΜαρ, ιστορικός
Την ώρα που ρίχνονταν οι πρώτοι πυροβολισμοί, στο Κόνκορντ και στο Λέξινγκτον της Μασαχουσέτης στις 19 Απριλίου 1775, οι αποικίες είχαν
αποστραγγισθεί από χρυσά και αργυρά νομίσματα, εξαιτίας της Βρετανικής φορολογίας, με αποτέλεσμα η ηπειρωτική κυβέρνηση να μην έχει άλλη επιλογή από το να εκδώσει το δικό της χαρτονόμισμα για να στηρίξει οικονομικά τον πόλεμο.
Στην αρχή της επανάστασης το Αμερικανικό αποικιακό απόθεμα χρήματος έφθανε τα $12.000.000. Με το τέλος του πολέμου ήταν κοντά στα $500.000.000. Εν μέρει αυτό οφειλόταν σε μαζική παραχάραξη του από τους Βρετανούς. Είχε όμως αποτέλεσμα ότι το χρήμα ουσιαστικά είχε γίνει άχρηστο. Τα παπούτσια πωλούνταν προς $5.000 το ζευγάρι. Όπως παραπονιόταν o Τζώρτζ Ουάσινγκτον:
Μια άμαξα γεμάτη χρήματα μόλις και μετά βίας θα εξαγόραζε μια άμαξα γεμάτη προμήθειες για το στρατό. Νωρίτερα το σύστημα του αποικιακού νομίσματος είχε επιτυχία γιατί εκδιδόταν μόνο το απαραίτητο για τη διευκόλυνση του εμπορίου και η παραχάραξη ήταν απειροελάχιστη. Σήμερα αυτοί που υποστηρίζουν ένα νόμισμα βασισμένο στο πρότυπο του χρυσού επικεντρώνονται σ αυτή την περίοδο, κατά τη διάρκεια της επανάστασης, γιά να αποδείξουν τα κακά του "πραγματικού χαρτονομίσματος". Αλλά θυμηθείτε ότι το ίδιο νόμισμα είχε δουλέψει πολύ καλά για είκοσι χρόνια, κατά τη διάρκεια της ειρήνης, ώστε η Τράπεζα της Αγγλίας ζήτησε από το Κοινοβούλιο να το κηρύξει παράνομο. Επίσης κατά τη διάρκεια του πολέμου οι Βρετανοί εσκεμμένα επιχείρησαν να το διαβρώσουν παραχαράσσοντας το στην Αγγλία και αποστέλλοντας το "με το κιλό" στις αποικίες.
Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Προς το τέλος της επανάστασης το ηπειρωτικό Κογκρέσο συνεδρίασε στην Αίθουσα της Ανεξαρτησίας στη Φιλαδέλφεια προσπαθώντας αγωνιωδώς να συγκεντρώσει χρήματα. Το 1781 επέτρεψε στον Ρόμπερτ Μόρρις , Υπεύθυνο των Οικονομικών, να ιδρύσει μια ιδιωτική κεντρική τράπεζα
με την προοπτική οτι έτσι θα τα κατάφερναν. Παρεμπιπτόντως ο Μόρρις ήταν ένας οικονομικά ευκατάστατος άνθρωπος που είχε γίνει πλούσιος κατά τη διάρκεια της Επανάστασης εμπορευόμενος πολεμικές προμήθειες,
Η νέα τράπεζα, η Τράπεζα της Βορείου Αμερικής όπως ονομάσθηκε, σχεδιάστηκε κατά το πρότυπο της Τράπεζας της Αγγλίας. Της επιτρεπόταν ή καλύτερα δεν της απαγορευόταν να λειτουργεί με ελάχιστα χρηματικά αποθεματικά, δηλαδή να δανείζει χρήματα που δεν είχε και να χρεώνει τόκο γι' αυτό. Αν εσείς ή εγώ το κάναμε αυτό θα μας καταδίκαζαν για απάτη, που είναι κακούργημα.

Ελάχιστοι αντιλαμβάνονταν αυτή την πρακτική εκείνη την εποχή και φυσικά κρατήθηκε μυστική από το λαό και τους πολιτικούς, όσο ήταν δυνατό. Πολύ περισσότερο, δόθηκε στην τράπεζα το μονοπώλιο της έκδοσης χαρτονομισμάτων, που γίνονταν αποδεκτά και κατά την πληρωμή των φόρων.
Το καταστατικό της τράπεζας προσκαλούσε ιδιώτες επενδυτές να συμμετάσχουν στο αρχικό κεφάλαιο των $400.000. Αλλά όταν ο Μόρρις δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει τα χρήματα, ξεδιάντροπα, χρησιμοποίησε την πολιτική του επιρροή για να κατατεθεί χρυσός στην τράπεζα, ο χρυσός που είχε δανείσει η Γαλλία στην Αμερική. Ύστερα δάνεισε αυτά τα χρήματα στον εαυτό του και τους φίλους του για να τα επανεπενδύσουν στις μετοχές της τράπεζας. Ο Δεύτερος Αμερικανικός Τραπεζικός Πόλεμος είχε ήδη αρχίσει.
Σύντομα ο κίνδυνος ήταν ξεκάθαρος. Η αξία του αμερικανικού νομίσματος συνέχισε να πέφτει κατακόρυφα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1785, η σύμβαση με την τράπεζα δεν ανανεώθηκε, εξαφανίζοντας αποτελεσματικά την απειλή από τη δύναμη της τράπεζας. Έτσι ο Δεύτερος Αμερικανικός Τραπεζικός Πόλεμος τελείωσε πολύ γρήγορα με ήττα των Αργυραμοιβών.
Ο επικεφαλής της επιτυχούς προσπάθειας να κλείσει η τράπεζα ήταν ένας πατριώτης που ονομαζόταν Ουίλλιαμ Φίντλεϋ από την Πενσυλβάνια. Εξήγησε το πρόβλημα με τον ακόλουθο τρόπο:
Αυτό το ίδρυμα μη έχοντας άλλη προτεραιότητα από την φιλαργυρία δεν θα διαφοροποιηθεί ποτέ από το
αντικείμενο του...να μονοπωλήσει όλο τον πλούτο, τη δύναμη και τη επιρροή του κράτους.
Η πλουτοκρατία από τη στιγμή που θα εγκαθιδρυθεί θα διαφθείρει το νομοθετικό σώμα ώστε οι νόμοι να γίνονται προς χάριν της και το Υπουργείο Δικαιοσύνης θα ευνοεί τους πλούσιους.
Όμως οι άνθρωποι που κινούσαν τα νήματα στην Τράπεζα της Βορείου Αμερικής - ο Αλεξάντερ Χάμιλτον , ο Ρόμπερτ Μόρρις και ο πρόεδρος της τράπεζας Τόμας Γουίλλινγκ - δεν το έβαλαν κάτω. Μόνο έξι χρόνια αργότερα, ο Χάμιλτον, Υπουργός Οικονομικών τότε, και ο μέντορας του Μόρρις δημιούργησαν μια καινούρια ιδιωτική κεντρική τράπεζα, την Πρώτη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών , μέσω του νέου Κογκρέσου. Ο Τόμας Γουίλλινγκ υπηρέτησε ξανά σαν πρόεδρος της τράπεζας. Οι παίκτες ήταν οι ίδιοι, μόνο το όνομα της; τράπεζας είχε αλλάξει.
ΤΟ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Το 1787 οι αρχηγοί των αποικιών συγκεντρώθηκαν στη Φιλαδέλφεια για να αντικαταστήσουν και τροποποιήσουν τα προβληματικά άρθρα της Χάρτας της "Ενωσης. Όπως προείπαμε ο Τόμας Τζέφερσον και ο Τζέιμς Μάντισον , αμετάπειστοι και οι δύο, εναντιώνονταν στη δημιουργία μιας ιδιωτικής κεντρικής τράπεζας επειδή είχαν αντιληφθεί τα προβλήματα που δημιούργησε η Τράπεζα της Αγγλίας. Δεν ήθελαν τίποτα από αυτά και όπως το έθεσε αργότερα ο Τζέφερσον:
Αν ο Αμερικανικός λαός επιτρέψει ποτέ στις ιδιωτικές τράπεζες να ελέγχουν την έκδοση του νομίσματος του, πρώτα με τον πληθωρισμό και ύστερα με τον αποπληθωρισμό, οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις που θα αναπτυχθούν γύρω από αυτές θα αποστερήσουν τον λαό από την περιουσία του μέχρι που τα παιδιά του θα ξυπνήσουν άστεγα σε μια ήπειρο που κατέκτησαν οι πατεράδες τους. .


Κατά τη διάρκεια της δημόσιας συζήτησης πάνω στο μελλοντικό
νομισματικό σύστημα, άλλος ένας από τους ιδρυτές των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Γκάβενορ Μόρρις , ήταν επικεφαλής της επιτροπής που συνέταξε το τελικό σχέδιο του Συντάγματος και γνώριζε πολύ καλά τα κίνητρα των τραπεζιτών.
Μαζί με το παλιό αφεντικό του, τον Ρόμπερτ Μόρρις και των Αλεξάντερ Χάμιλτον, είχαν παρουσιάσει το αρχικό σχέδιο για την τράπεζα της Βορείου Αμερικής οτο ηπειρωτικό Κογκρέσο κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους της Επανάστασης.
Σε ένα γράμμα που έγραψε στον Τζέιμς Μάντισον, στις 2 Ιουλίου 1787, αποκάλυπτε τι πραγματικά συνέβαινε.
Οι πλούσιοι Θα παλέψουν για την επικράτηση της κυριαρχίας τους και τον εξανδραποδισμό των υπολοίπων. Έτσι κάνουν πάντα και έτσι Θέλουν να γίνεται... Το αποτέλεσμα εδώ Θα είναι το ίδιο με αλλού αν δεν τους κρατήσουμε με τη δύναμη της κυβέρνησης στο αρμόζων γι αυτούς πεδίο δράσης.
Παρά την αποσκίρτηση του Γκάβενορ Μόρρις, από την παράταξη της τράπεζας, ο Χάμιλτον, ο Ρόμπερτ Μόρρις και ο Γουίλλινγκ μαζί με τους Ευρωπαίους υποστηρικτές τους δεν επρόκειτο να υποχωρήσουν. Κατάφεραν να πείσουν το μεγαλύτερο μέρος των αντιπροσώπων στο Συντακτικό Συνέδριο να μην εγκρίνει στο Κογκρέσο τη δυνατότητα να εκδίδει χαρτονόμισμα. Οι περισσότεροι αντιπρόσωποι ακόμα παράπαιαν από τον τεράστιο πληθωρισμό που προκάλεσαν τα χαρτονομίσματα κατά τη διάρκεια της Επανάστασης. Είχαν ξεχάσει πόσο καλά είχε δουλέψει το αποικιακό χαρτονόμισμα πριν τον πόλεμο.
Αλλά η Τράπεζα της Αγγλίας δεν το είχε ξεχάσει. Οι Αργυραμοιβοί δεν δεχόντουσαν την πιθανότητα η Αμερική να εκδώσει το δικό της χαρτονόμισμα ξανά. Πολλοί πιστεύουν ότι η Δέκατη Τροποποίηση του Συντάγματος που επιφυλασσόταν εξουσίες στις πολιτείες που δεν αντιπροσωπεύονταν στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, έκανε την έκδοση χαρτονομίσματος από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση αντισυνταγματική, καθώς η εξουσία της έκδοσης χαρτονομίσματος δεν αναφερόταν ρητώς ως δυνατότητα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης από το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα παραμένει σιωπηλό σ' αυτό το σημείο. Μολαταύτα το Σύνταγμα ρητά απαγορεύει στις Πολιτείες να εκδίδουν χαρτονόμισμα .
Οι περισσότεροι από τους συνέδρους προσχεδίασαν της σιωπή του Συντάγματος στο σημείο αυτό για να μη δοθεί στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση "η απόλυτη εξουσία" της έκδοσης χαρτονομίσματος. Πραγματικά στην εφημερίδα της Συνέλευσης, στο φύλλο της 16ης Αυγούστου, διαβάζουμε τα ακόλουθα:
Θεωρήθηκε δευτερεύον η απάλειψη των λέξεων "απαγόρευση έκδοσης χαρτονομισμάτων" και η πρόταση πέρασε καταφατικά.
Ο Χάμιλτον και οι τραπεζίτες φίλοι του είδαν αυτή τη
σιωπή σαν μια ευκαιρία για να κρατήσουν την κυβέρνηση μακριά από την έκδοση χαρτονομίσματος, την οποία ήλπιζαν ότι θα μονοπωλούσαν οι ίδιοι. Έτσι οι τραπεζίτες και οι αντιπρόσωποι που ήταν εναντίον τους, για διαφορετικά ο καθένας απ' την πλευρά του κίνητρα, υποστήριξαν να μείνει το δικαίωμα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την έκδοση χαρτονομίσματος έξω από τις ρυθμίσεις του Συντάγματος, με μια πλειοψηφία τέσσερα προς ένα. Αυτή η αμφισβήτηση άνοιξε το δρόμο για τους Αργυραμοιβούς, όπως ακριβώς το είχαν σχεδιάσει.


Φυσικά το χαρτονόμισμα δεν αποτελούσε το ίδιο το κύριο πρόβλημα. Η δανειοδότηση με ελάχιστα αποθεματικά ήταν μεγαλύτερο πρόβλημα γιατί πολλαπλασίαζε αρκετές φορές κάθε ποσοστό πληθωρισμού που προκαλούνταν από υπερβολική έκδοση χαρτονομίσματος.
Έτσι οι αντιπρόσωποι έμειναν με τη σκέψη ότι η απαγόρευση του χαρτονομίσματος ήταν μια καλή ιδέα. Απαγορεύοντας κάθε είδους χαρτονόμισμα πιθανώς θα περιόριζαν και την τραπεζιτική των ελάχιστων αποθεματικών, που εφαρμοζόταν, καθώς η χρησιμοποίηση επιταγών ήταν αμελητέα και αν είχε τεθεί προς συζήτηση θα είχε απαγορευθεί κι αυτή; Τα τραπεζικά δάνεια που δημιουργούνται με λογιστικές καταχωρήσεις στα βιβλία δεν αναφέρθηκαν και έτσι δεν απαγορεύθηκαν.
Θεωρήθηκε έτσι ότι είχε απαγορευθεί η έκδοση χαρτονομίσματος από την ομοσπονδιακή και τις πολιτειακές κυβερνήσεις ενώ δεν εννοείτο το ίδιο για τις τράπεζες. Υφίσταται η διαφωνία ότι αυτή η εξουσία του ποιος έχει το δικαίωμα της έκδοσης με το να μη απαγορευθεί ρητά στην κυβέρνηση είχε κρατηθεί σαν μελλοντικό δικαίωμα των πολιτών και του λαού (περιλαμβανομένων των νομικών προσώπων όπως οι τράπεζες).
Αντίθετη άποψη έλεγε ότι οι τραπεζικές εταιρίες ήταν όργανα και παράγοντες των πολιτειών, αφού αυτές αναγνώριζαν τη νομιμότητα τους, και έτσι δεν ενέπιπταν στην απαγόρευση της έκδοσης τραπεζογραμματίων, όπως συνέβαινε για τις ίδιες τις πολιτείες. Αυτή η διαφωνία αγνοήθηκε από τους τραπεζίτες που προχώρησαν στην έκδοση τραπεζογραμματίων έναντι ελάχιστων αποθεματικών και έχασε κάθε υπόσταση όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάνθηκε ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα μπορούσε να ιδρύσει μια τράπεζα η οποία θα μπορεί να εκδίδει χρήματα. Τελικά μόνο στις Πολιτείες απαγορεύθηκε η έκδοση χαρτονομίσματος και δεν επιβλήθηκε αυτή η απαγόρευση όχι μόνο στις τράπεζες αλλά ούτε καν στους δήμους και τις κοινότητες (όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης του 1929 σε τετρακόσιες πόλεις σε ολόκληρες τις ΗΠΑ).
Ένα άλλο λάθος που δεν γίνεται συχνά αντιληπτό έχει σχέση με τη εξουσία που δόθηκε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση "να κόβει νόμισμα" και "να καθορίζει την αξία του από εκεί και ύστερα". Ο καθορισμός της αξίας του νομίσματος (δηλαδή η αγοραστική του δύναμη ή η αξία του σε σχέση με άλλα πράγματα) δεν σχετίζεται με την ποιότητα ή το περιεχόμενο του (π.χ. τόσα γραμμάρια χρυσός και τόσα χαλκός κλπ) αλλά με την ποσότητα, το απόθεμα του χρήματος. Είναι η ποσότητα αυτή που προσδιορίζει την αξία και ποτέ το Κογκρέσο δεν έχει νομοθετήσει για τον καθορισμό συγκεκριμένης ποσότητας χρήματος στις ΗΠΑ.
Ο νομοθετικός καθορισμός μιας συγκεκριμένης ποσότητας χρήματος (συμπεριλαμβανομένων νομισμάτων, επιταγών και τραπεζικών αποθεματικών) σημαίνει στην πράξη τον προσδιορισμό της αξίας κάθε δολαρίου (αγοραστική δύναμη). Νομοθετική πράξη που ορίζει το ποσοστό της αύξησης του χρηματικού αποθέματος συνεπάγεται τον καθορισμό της μελλοντικής αξίας του. Το Κογκρέσο δεν έχει αποφασίσει για τίποτα από τα δύο αν και έχει ξεκάθαρα το συνταγματικό δικαίωμα να το κάνει. Έχει εγκαταλείψει αυτή την εξουσία στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα και τις 10.000 και πλέον τράπεζες που δημιουργούν το χρηματικό μας αποθεματικό.

ΟΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΙ ΡΑΒΔΟΙ-ΜΕΡΟΣ 3ο

ΟΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΙ ΡΑΒΔΟΙ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ 2

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ-MONEY MASTERS