Πέντε εκατομμύρια Μουσουλμάνοι θα έχουν "καταλάβει" την Ελλάδα σε 10 χρόνια-Ο "ιός" του Εθνικού Ξεπεσμού σαρώνει την Ελλάδα

Σημείωση Αντιπληροφόρησης: Η λαθρομετανάστευση,οι "αριστερές" συσπειρώσεις που έκαψαν την Αθήνα,η ιθαγένεια και το δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες και λαθρομετανάστες,ο νέα διοικητική διαίρεση της Ελλάδας σε επαρχίες και οι συνενώσεις των Δήμων, είναι όλα μέρος του ίδιου σχεδίου,που προωθούν οι γνωστοί παγκοσμιοποιητές.Το περίεργο είναι οτι όλο αυτό το σχέδιο,ένα τμήμα της "αριστεράς" κάνει οτι δεν το βλέπει και απο αντι-Αμερικανοί την δεκαετία του 80" τώρα κατάντησαν "προωθητές" του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού σε όλα τα επίπεδα.

Τριάντα πέντε χρόνια μετά την αποφράδα ημέρα της 20ης Ιουλίου, η Ελλάδα ξαναζεί σε ατμόσφαιρα «1974». Το πολιτικό καθεστώς καταρρέει λόγω ανικανότητας και διαφθοράς ενώ η Άγκυρα επιχειρεί να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής της στην περιοχή και η Ουάσιγκτον πιέζει για επανεξέταση του στάτους κβο στο Αιγαίο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι ηγετικές ελίτ σε Αθήνα και Λευκωσία, για να καλύψουν τον ενδοτισμό τους, ζητάνε από τους Κυπρίους να παρα­δώσουν την πατρώα γη στον εισβολέα, από τους Μακεδόνες να αρνηθούν την ιστορική τους υπόσταση και απ' όλους τους 'Ελληνες να υποταχθούν στα ιδεολογήματα περί «πολυπολιτισμικής μετάλλαξης» της παγκο­σμιοποίησης.

Δρα -αποδεδειγμένα πια- μία μηχανή που κάνει ό,τι μπορεί για να μας ταπεινώσει ως λαό, να μας αναγκάσει να δεχθούμε απαράδε­κτες "λύσεις" στα εθνικά μας θέματα και να χαράξει στα τρίσβαθα της ψυχής των νέων Ελλήνων τη μειονεξία και την υποταγή με τον εξοβελισμό κάθε τι ελ­ληνικού από τη δημόσια εκπαίδευση.

Κι όλα αυτά όχι γιατί νικηθήκαμε σε κά­ποιον πόλεμο, όχι γιατί το κράτος δεν μπο­ρεί πραγματικά να ελέγξει τα σύνορα του, όχι γιατί οι Έλληνες αποφασίσαμε μαζικά να αυτοκτονήσουμε. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί είμαστε θύματα μιας μεγάλης και σκοτεινής συνωμοσίας και το 'χουμε ξα­ναπεί πολλές φορές από αυτές τις στήλες. Ο κύκλος όσων βιώνουμε σήμερα ξεκί­νησε από μία μεγάλη προδοσία και μία άνανδρη εισβολή. Εδώ και 35 χρόνια, μία δύναμη κατοχής 50.000 ανδρών, με τα όπλα προτεταμένα, απαγορεύει στους Ελληνοκύ­πριους αδελφούς μας να γυρίσουν στη γη που γεννήθηκαν. Και θρασύτατα μας απει­λεί να γίνει το ίδιο στο Αιγαίο και στη Θρά­κη με τις πλάτες της δικής μας υποχωρητι­κής πολιτικής ηγεσίας όλων των κομμάτων εξουσίας. Είναι αυτοί οι ιθύνοντες που ανέ­χονται τη λαθρομετανάστευση, η οποία χρη­σιμοποιείται ευθέως ως γεωπολιτικό όπλο για τη διάλυση του εθνικού μας κράτους.

Η λαθρομετανάστευση: γεωπολιτικό όπλο για τη διάσπαση της εθνικής συνοχής της χώρας

Όλες οι πολιτικές ηγεσίες έδειξαν, στη μεγά­λη τους πλειοψηφία, μία απίστευτη ανοχή και απάθεια απέναντι στη λαθρομετανάστευ­ση, επικαλούμενοι διάφορα ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης και συγχέοντας σκο­πίμως τον διεθνισμό του χρηματιστικού κεφαλαίου με τον καλώς νοούμενο διεθνι­σμό των λαών και τον οικουμενισμό.

Η λαθρομετανάστευση είναι ένα μεγάλο και φλέγον «εθνικό ζήτημα» και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η Ελλάδα είναι -από τη γεωγραφική της θέση αλλά και για λόγους γεωπολιτικής- σε πιο δύσκολη θέση απ' όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, σε ό,τι αφορά το θέμα της λαθρομετανάστευσης.

H λαθρομετανάστευση μπορεί να είναι ένα ευρύτερο φαινόμενο στην Ευρώπη αλ­λά, σε ότι αφορά την Ελλάδα, είναι ολοφά­νερο ότι χρησιμοποιείται ταυτόχρονα και ανομολόγητα και ως γεωπολιτικό όπλο. Προφανής στόχος είναι η διαμόρφω­ση νέων δεδομένων στον ελληνικό χώρο, με τη μαζική εγκατάσταση ξένων πληθυσμών, που δεν έχουν καμία σχέση ή συνάφεια με τον Ελληνικό λαό. Ο στόχος αυτός συνδέε­ται, συγκεκριμένα, με την επιδιωκόμενη από τις HΠA νέα γεωπολιτική τάξη στα Βαλκάνια κατ την επαναφορά της Τουρκίας στην Ευρώπη, μέσω της, υπο­στηριζόμενης από τις ΗΠΑ, ένταξης της τε­λευταίας στην Ευρωπαϊκή'Ενωση.

Συνδέεται επίσης, ειδικότερα, με τις νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες της Άγκυρας, που έχει κάθε λόγο να επιδιώκει τη διάσπα­ση της εθνικής συνοχής και την αποδυνά­μωση της Ελλάδας. Δεν αποτελεί γι' αυτό έκπληξη το γεγονός ότι η Άγκυρα αρνεί­ται συστηματικά κάθε συνεργασία για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης από το έδαφός της. Αντιθέτως, έχει κατα­στεί εφαλτήριο, με τη συνεργεία των μυστι­κών της υπηρεσιών, ενός ασταμάτητου κύ­ματος Μουσουλμάνων λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για ν' αντιλη­φθεί ότι η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση αλλά και η περίεργη ανοχή που έχει επιδει­χθεί μέχρι τώρα από το κράτος και τις πολι­τικές δυνάμεις, οδηγεί σταδιακά στην πλήρη αλλοτρίωση της Ελλάδος και στην καταστροφή της ως έθνος. Προβάλλονται ως επιχειρήματα από τους επαγγελματίες «αντιρατσιστές» και τις ΜΚΟ του περιβόητου Σόρος η "ανθρωπιά" και τα "καλά αισθήματα" του ελληνικού λαού. Επιστρατεύεται ακόμη και ο Ισο­κράτης και ο Ξένιος Ζευς. Πρόκει­ται για απίστευτη υποκρισία και ύπουλη εκμετάλλευση των αισθημάτων του ελληνικού λά­ου, ως όπλων εναντίον του! Προφανώς. δεν είναι μέτοχοι της ελληνικής γλώσσας και παιδείας οι φτωχοί και ταλαίπωροι λαθρομετανάστες που πλημμυρίζουν την Ελλάδα ούτε, βεβαί­ως, η έννοια της «φιλοξενίας» ταυτίζεται με τήν ανοχή του μαζικού εποικισμού της χώ­ρας για λόγους «φιλοξενίας».

Προβάλλονται ακόμη επιχειρήματα του τύπου: οι μετανάστες δεν είναι οι «άλλοι»... Είναι «εμείς», ένα κομμάτι μας μιας προη­γούμενης εποχής. Πρόκειται για άλλη σκόπι­μη σύγχυση και σοφιστεία. Οι Έλληνες, κα­τά πρώτο λόγο της Μικρός Ασίας, αλλά και από άλλα μέρη, όπου ήκμαζε παλαιότερα ο Ελληνισμός, ήρθαν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες, στο πλαίσιο της εθνικής αλληλεγγύης αλλά και συγκεκριμένων συμφωνιών για ανταλλαγή πληθυσμών. Δεν ήρθαν ως ξένοι λαθρομετανάστες. Οι Έλληνες πήγαν επίσης μετανάστες στην Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία, την Ευρώπη, κατά νόμιμο τρόπο και όχι ως πρόσφυγες.

Προβάλλεται επίσης κατ' εξοχήν το επι­χείρημα ότι οι λαθρομετανάστες είναι φτω­χοί και δυστυχισμένοι και ότι πρέπει γι' αυ­τό να δείξουμε ανοχή και αλληλεγγύη, στη βάση ενός διεθνούς ανθρωπισμού και οι­κουμενισμού.
Είναι δυνατόν να πειστεί κανείς σοβαρά ότι η Ελλάδα, μικρή χώρα με πολλά εσωτε­ρικά και εξωτερικά προβλήματα, χωρίς αποικιακό παρελθόν και ευθύνες απέ­ναντι σε πρώην αποικιακούς λαούς,μπορεί και πρέπει να σηκώσει το βάρος εκατομμυρίων λαθρομεταναστών;
Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να υποθη­κεύσει, με ολέθρια ιδεολογήματα, την ελευ­θερία και την ίδια την εθνική ύπαρξη της Ελλάδος στο βωμό του «διεθνισμού» του χρηματιστικού κεφαλαίου και των γεωπολι­τικών επιδιώξεων των HΠA και της Τουρ­κίας.

Ο απόλυτος παραλογισμός της «ένταξης» όλων των λαθρομεταναστών

Μέσα σ' αυτή τη ζοφερή για τη χώρα μας κα­τάσταση, οι διάφορες «αντιρατσιστικές οργα­νώσεις» δεν ξέρουν τι ζητούν και τι γυρεύ­ουν: «Άμεση νομιμοποίηση όλων των μετανα­στών χωρίς όρους και προϋποθέσεις... Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες... Ίση αμοιβή για ίση δουλειά. Άνοιγμα των συνδικάτων στους μετανάστες, νόμιμους και «παράνομους»... Θα δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα και δικαίω­μα μετακίνησης στην ΕΕ σε όσους μετανάστες το επιθυμούν... Δικαίωμα επιλογής της ελλη­νικής ιθαγένειας, χωρίς απώλεια της ιθαγέ­νειας της χώρας προέλευσης. Δικαίωμα ιθα­γένειας σε όλα τα παιδιά των μεταναστών τα οποία έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Πολιτικά δικαιώματα και δικαίωμα ψήφου. Κατοχύρω­ση όλων των κοινωνικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών δικαιωμάτων για όλους τους μετανάστες»
(Προκήρυξη ΑΝΤΑΡ.ΣΥ.Α, 05/07/2009).



H διακηρυσσόμενη «ένταξη» των λαθρομεταναστών στην ελλη­νική κοινωνία, όταν αφορά εκατο­ντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια λαθρομεταναστών, είναι το ψευ­δώνυμο του εποικισμού. Αυτού που επικυρώνει και νομιμοποιεί τετελεσμέ­να γεγονότα.
Μ επιδεικνυόμενη άλλωστε σπουδή προς την κατεύθυνση αυτή, από διάφορους και με διάφορο μέσα, περιλαμβανομένης της ιδεολογικής τρομοκρατίας περί «ρατσι­σμού», αποσκοπεί ακριβώς στη δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων, πριν αντιληφθεί ο Ελληνικός λαός τα τεκταινόμενα και τις πραγματικές τους συνέπειες και αντιδράσει αποφασιστικά.
Στο πνεύμα αυτό, έχει αναληφθεί, με­ταξύ άλλων, εκστρατεία για την κατάρ­γηση του ισχύοντος δικαίου περί ιθα­γένειας, που είναι κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα, και την εσπευσμένη αντι­κατάσταση του από το λεγόμενο δίκαιο του εδάφους.

Προφανώς, μία τέτοια εξέλι­ξη θα διευκόλυνε την αδιάκριτη πολιτογρά­φηση και ελληνοποίηση των πάντων. Για λόγους συναισθηματικού επηρεασμού και προετοιμασίας του εδάφους, προτάσσεται η νομιμοποίηση των παιδιών των λαθρομετα­ναστών, για ν' ακολουθήσει, στη συνέχεια, ως ανθρωπιστικό μέτρο, η νομιμοποίηση και των γονέων, μετά η επανένωση των οικογενειών με τα μέλη που ζουν ακό­μα εκτός Ελλάδος και. τέλος, η παροχή ελ­ληνικής ιθαγένειας στους πάντες.



Σύμφωνα με τις επίσημες προβλέ­ψεις, 5.000.000 αλλόφυλοι τριτοκοσμι­κοί μουσουλμάνοι (πέραν των άλλων μεταναστών από τα Βαλκάνια) θα έχουν κατακλύσει τη χώρα μας μέσα σε δέκα χρόνια.
Αυτά δεν τα γράφει ούτε η Χρυσή Αυγή ούτε ο Στόχος... Είναι από το κεντρικό θέμα της Καθημερινής της 10 05 2009 και το ρε­πορτάζ του Σταύρου Λυγερού (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_10/05/2009_314188).

......




Οι ροές των λαθρομεταναστών, που διο­γκώνονται με εντυπωσιακό ρυθμό από τις ισλαμικές χώρες -Ιράκ, Αφγανιστάν,Μπαγκλαντές, Σομαλία κ.ά. δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το τι πρόκειται να συμβεί. Και αν πολλοί Βολκάνιοι και Ανατολικοευ­ρωπαίοι μετανάστες -στην πλειοψηφία τους Χριστιανοί- μπόρεσαν να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία λόγω πολιτισμικής συγγένειας (ιδιαιτέρως οι Αλβανοί του Νό­του, οι Ρώσοι και οι Ρουμάνοι), δεν μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο με τους Ασιάτες μου­σουλμάνους.

Η απονομή της ελληνικής ιθαγένειας είναι προνόμιο που απονέμεται με από­λυτη φειδώ και σε εξαιρετικές περι­πτώσεις και σε κάθε περίπτωση στο πλαίσιο πάντα του σεβασμού της νομι­μότητας και των υψηλών συμφερό­ντων της χώρας.

Πανελλήνια κινητοποίηση για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης

Προβάλλεται επίσης συστηματικά η ιδέα ότι η λαθρομετανάστευση «πάει πακέτο» με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι η Ευρωελίτ των Βρυξελλών, στο μέτρο που ταυτίζεται με τις ΗΠΑ στην πολιτική της παγκοσμιοποίησης και του διεθνούς χρηματιστικού νεοφιλε­λευθερισμού, ευνοεί την ανάπτυξη των μεταναστευτικών πιέσεων και της λαθρομε­τανάστευσης.



--Οι περισσότερες, όμως, ευρωπαϊκές χώρες εξέφρασαν την έντονη αντίδραση
τους κατά της Ισπανίας, όταν ο πρωθυπουρ­γός της, Θαπατέρο, απεφάσισε τη μαζική
νομιμοποίηση 600.000 παρανόμων μετανα­στών. H ίδια η Ισπανία πρωτοστατεί σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για λήψη αυστηρό­τατων μέτρων για τον αποτελεσματικό έλεγ­χο της λαθρομετανάστευσης.

--H Ιταλική Κυβέρνηση υιοθέτησε επίσης αυστηρότατα μέτρα και υπέγραψε με τη Λι­βύη συμφωνία επανεισδοχής των λαθρομε­ταναστών που έρχονται προς την Ιταλία από τις Λιβυκές ακτές.

--H Ολλανδία και η Δανία, χώρες στο πα­ρελθόν της λεγόμενης «πολυπολιτισμικής κοινωνίας», έχουν κάνει στροφή 180 μοι­ρών, ιδίως σε ό,τι αφορά τη μουσουλμανική μετανάστευση.

--Η Γαλλία πήρε, επί της Προεδρίας της, την πρωτοβουλία για την υπογραφή Ευρω­παϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση, με στόχο το συντονισμό των Ευρωπαϊκών πο­λιτικών. Πρώτο άρθρο του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση είναι η ανάληψη απ' όλες τις χώρες-μέλη της υποχρέωσης να μη προχωρήσουν σε μαζικές νομιμοποιήσεις λαθρομετα­ναστών.

Στην Ελλάδα, το περιβόητο Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής (ΙΜΕΠΟ), που λειτουργεί άτυπα ως όργανο κυβερνητικής πολιτικής, έχει μέχρι τώρα ως γραμμή και στόχο όχι την ανακοπή της λαθρομετα­νάστευσης και την επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών, αλλά την «ένταξή» τους στην ελληνική κοινω­νία. Προσπαθεί, μάλιστα, στο πνεύμα αυτό, χρησιμοποιώντας το κύρος του κράτους, να εμπλέξει στην πολιτική του και να καταστή­σει συνένοχες κοινωνικές οργανώσεις και θεσμούς, περιλαμβανομένης της Εκκλη­σίας, και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.(Σ.Σ:Ποιοί είναι οι υπεύθυνοι αυτού του Ινστιτούτου;)

H Ελλάδα και τα ανθρωπιστικά και οικουμενικά ιδεώδη, που εκπροσωπεί διαχρονικά, είναι παρακαταθήκη για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν είναι όμως άλλοθι και πρόσχημα για όσους θέλουν να πλήξουν, για τους δικούς τους λόγους και συμφέροντα, το ελληνικό εθνικό κράτος.

H αφύπνιση και κινητοποίηση της Κοινής Γνώμης, με αρχή τις υποβαθμισμένες γειτο­νιές της Αθήνας, και ο φόβος των εκλογι­κών συνεπειών μετά τις Ευρωεκλογές επέβαλαν στους πολιτικούς και τα ΜΜΕ το σπάσιμο της σιωπής γύρω από το μεγάλο αυτό εθνικό ζήτημα. Δεν μπορούμε, όμως, να εμπιστευθούμε πλέον την ανούσια ρητο­ρική αυτών που δημιούργησαν τόσα χρόνια με τη στάση τους το πρόβλημα.

Είναι η ώρα, ο ίδιος ο λαός, οι απλοί πολίτες να πάρουν την υπό­θεση στα χέρια τους. Το πρώτο βή­μα έχει γίνει ήδη και ήταν αποτελε­σματικό. Είμαστε σε θέση, απ' αυ­τή τη στήλη, να αναγγείλουμε πρώ­τοι από τον Τύπο ότι ήδη βρίσκε­ται σε εξέλιξη πρωτοβουλία πο­λιτών σε Ελλάδα και Ομογέ­νεια για τη δημιουργία «Πανελ­λήνιας Επιτροπής Αγώνα για τον Έλεγχο της Λαθρομετανάστευσης».
H Επιτροπή είναι υπερκομματική και έχει συγκεντρώσει ήδη αξιόλογο αριθμό πολιτών όλων των πολιτικο-ιδεολογικών αποχρώσε­ων. H διακήρυξη της που θα δοθεί σύντομα στη δημοσιότητα, είναι στο πνεύμα των προ­βληματισμών που αναπτύξαμε παραπάνω.

«Μακεδόνικο»: Το «Σχέδιο Νίμιτς», ένα σχέδιο εθνικής αυτοκτονίας!

Στο μέτωπο του «Μακεδονικού», μετά τη νέα επίσκεψη Νίμιτς, επιχειρείται να υφαρπαχθεί η συγκατάθεση του ελληνισμού σε μία «λύση»... Εθνικής Αυτοκτονίας, ανάλο­γης εκείνης που προέβλεπε για την Κύπρο το ανθελληνικό «Σχέδιο Ανάν»! Κι αυτό, την ώρα που στο κρατίδιο των Σκοπίων οι εξελί­ξεις επιβεβαιώνουν την πρόβλεψη ότι «το τέλος των Σκοπίων θα είναι η διάλυση και γι' αυτό δεν πρέπει να βιαστούμε να παραδώσουμε το όνομα»!
Πράγματι, αφού προηγήθηκε η αλβανο-σκοπιανή σύρραξη του 2001, τώρα, οκτώ χρόνια μετά τη Συμφωνία της Αχρίδας και ενώ ανακηρύχθηκε η «Ανεξαρτησία» του Κοσόβου, κύκλοι των Αλβανών των Σκο­πίων και το ίδιο το Δημοκρατικό Αλβανι­κό Κόμμα DPA, απειλούν, στην ουσία, με εδαφικό διαχωρισμό των αλβανικών περιοχών, είτε εμμέσως με μορφή Ομο­σπονδίας ή Καντονιών, είτε ...αναγκαστικά με δημιουργία της επαπειλούμενης «Δημο­κρατίας της Ιλλυρίδας», όπως αποκα­λούν το αλβανικό κομμάτι των Σκοπίων! (βλ. Ανακοίνωση Τύπου Επιτροπής Μακε­δόνικου Αγώνα, http://www.noiazomai.net/ilirida.html).
Ειδικότερα, σύμφωνα και με δημοσίευμα της εφημερίδας Vecernje Nouosti του Βελιγραδίου (09/07/2009), ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου Αλβανικού Δημοκρατι­κού Κόμματος, Μεντούχ Τάτσι προειδο­ποίησε την Κυβέρνηση των Σκοπίων ότι εί­ναι απαραίτητη νέα συμφωνία συνύπαρξης των δυο λαών στα Σκόπια, εφ' όσον η Κυ­βέρνηση θέλει να αποφευχθεί ο διαμελισμός της χώρας!

Οι απόψεις Τάτσι, έχουν πλατιά απήχηση στον αλβανικό πληθυσμό των Σκοπίων, που αποτελεί σχεδόν το 30% του συνολικού πληθυσμού και μάλιστα σχηματίστηκε ήδη κίνημα διαμελισμού, αυτονό­μησης ή ανεξαρτητοποίησης των Αλβανών του κρατιδίου, με την επωνυμία «Κίνημα Ιλλυρίδας»!

Όπως παρατηρεί η Παγκό­σμια Επιτροπή Μακεδόνικου Αγώνα, «η νέα Πρόταση Νίμιτς είναι εκτός πλαισίου της Ενδιαμέσου Συμφωνίας» και η αποδοχή της θα είναι κατα­στροφική για τους εξής βασι­κούς λόγους:

"1) Μας απαγορεύει την κρατι­κή χρήση των ονομάτων μας "Μακεδονία" και "Μακεδονικός" σκέτα! Μας απαγορεύουν να χρησιμοποιούμε το όνομά μας μέσα στην ίδια μας την πατρίδα!

2) Μας ζητά να αναγνωρίσουμε στα Σκό­πια ότι θα ονομάζονται ρητά "Δημο­κρατία Μακεδονίας" στο Σύνταγμά τους και να νομιμοποιήσουμε όλες τις διμερείς αναγνωρίσεις Αμερικανών και άλλων, που έχουν γίνει μέ­χρι τώρα ή θα γίνουν στο μέλλον!

4) Μας ζητά να αναγνωρίσουμε χρήση του ονόματος "Μακεδονία-Μακεδόνικος" σε επιχειρήσεις, προϊ­όντα, υπηρεσίες, Τράπεζες, Μ Μ Ε, τουριστικές εγκαταστάσεις και αθλητικές ομάδες των Σκοπίων!

5) Μας ζητά να αναγνωρίσουμε εμείς οι Έλληνες τα Σκόπια με σύνθετη μακεδονική ονομασία, που θα εμπεριέχει εκβιαστικά τον ελληνικό όρο "Μακεδονία"!

6) Μας ζητά να χρησιμοποιείται μόνο για τον ΟΗΕ και διεθνείς οργανισμούς (NATO, ΕΕ) ως επίσημο όνομα, ένα από πέντε προ­ταθέντα σύνθετα μακεδονικά ονόματα/μοντέ­λα με ρητή σημείωση ότι θα αναφέρονται και θα αναγράφονται και εν συντομία! Δηλαδή δεν θα γράφεται στις πινακίδες ή έγγραφα π.χ. Democratic Republic of Macedonia αλ­λά D.R. Macedonia! Ώστε να μένει και να κυριαρχεί το "Μακεδονία "!

7) Μας ζητά να αποδεχθούμε αμοιβαία, σκοπιανές παρεμβάσεις στην ύλη και το πε­ριεχόμενο των ελληνικών σχολικών βι­βλίων!



Μας ζητά να θάψουμε απαγορευτικά κά­θε λόγο για "Ελληνική Μειονότητα των Σκο­πίων" που πλησιάζει τα 300.000 άτομα (ελ­ληνόφωνους, σλαβόφωνους, βλαχόφωνους) και ζει σε καθεστώς καταπίεσης και τρόμου, χωρίς να έχει δικαίωμα σε γλώσσα, εθνότητα και ατομικό έστω αυτοπροσδιορισμό!".

Η κλιμακούμενη επιθετικότητα της Άγκυρας

H Άγκυρα δείχνει αυτό τον καιρό έτοιμη για όλα. Κατηγορεί την Ελλάδα για παραβάσεις και παραβιάσεις του τουρκικού εναέριου χώρου, την ίδια ώρα που στοχοποιεί η ίδια το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι. Στόχος της Τουρκίας είναι να ταπεινώσει την ελληνική διπλωματία και να την οδηγήσει σε διάλογο για «επιδιαιτησία και συνδιαχείριση στο Αιγαίο», παράλληλα με το Κυπριακό. Αν η Ελλάδα υποχωρή­σει, τότε θα καταργηθεί το σημερινό στάτους κβο και θα αναλάβει η Αγκυρα την επι­τήρηση περιοχών του Ανατολικού Αιγαίου με την υποστήριξη του NATO...

Η ένταση με την οποία γίνονται καθημε­ρινά οι υπερπτήσεις της τουρκικής πολεμι­κής αεροπορίας πάνω από κατοικημένα νη­σιά, χωρίς την ανάλογη απάντηση από την αλλοπρόσαλλη αμυντική και εξωτερική πο­λιτική μας, προοιωνίζει πολύ χειρότερες των Ιμίων καταστάσεις για τους επόμενους μήνες. H πιθανότητα μιας σύγκρουσης στο Αιγαίο αυξάνει μέρα με την μέρα, ώρα με την ώρα, όσο και αν οι Τούρκοι συνήθισαν να παίρνουν, εύκολα, «με το σπαθί στη θή­κη», ό,τι θέλουν τα τελευταία 35 χρόνια, χά­ρη στην υποχωρητικότητα της δικής μας ηγεσίας και στο δόγμα τού «δεν διεκδικού­με τίποτα».

Στα πλαίσια των σχεδιασμών, της κυβέρ­νησης Ομπάμα στη Μέση Ανατολή και του φιλοτουρκικού προσανατολισμού αυτής της πολιτικής, οι Αμερικανοί παρέδωσαν, όπως αποκάλυψε το Βήμα (11/07/2009), άκρως απόρρητο δισέλιδο non paper στην ελ­ληνική πλευρά. To non paper της Ουάσι­γκτον φαίνεται να ενθαρρύνει τη διαμόρφω­ση «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο και την αναθεώρηση της ελληνικής κυ­ριαρχίας επί του Αρχιπελάγους.
Ανάλογο επικίνδυνο σκηνικό στήνεται από αγγλοαμερικανικό «λόμπι» και Αττίλα στην Κύπρο, σύμφωνα με τον καλό γνώστη του Κυπριακού, δημοσιογράφο και φίλο Δη­μήτρη Κωνσταντακόπουλο. Οι πληροφορίες του από πολύ αξιόπιστες πηγές, μιλούν για τρία εναλλακτικά σενάρια που έχουν προε­τοιμαστεί για το φθινόπωρο:

"1) Υιοθέτηση παραλλαγής του σχεδίου Ανάν, επίλυση ελληνοτουρκικών, ταχεία ένταξη Τουρκίας πριν από τις μεγάλες ευρω­παϊκές χρηματοδοτικές αποφάσεις (2013).

2) Προσωρινή συμφωνία τον Οκτώβριο που Θα "κλειδώσει" τις ελληνικές υποχωρή­σεις, απαλάσσοντας την τουρκική ενταξιακή πορεία.

3) Άνοιγμα τουρκικών αεροδρομίων -λι­μανιών, αφού, όπως ορθώς υπογράμμισε, επικαλούμενος την Ταϊβάν, ο Εγκεμέν Μπαγκίς, εμπόριο δεν σημαίνει αναγνώρι­ση. Τι θα κάνουν τότε Λευκωσία και Αθήνα, που, κατά τρόπο εξευτελιστικό για τις ίδιες, δεν ζήτησαν αναγνώριση της Κύπρου πριν αρχίσουν διαπραγματεύσεις, όπως ζητούσε όχι ο Πρωθυπουργός της Κύπρου ή της Ελλάδας, αλλά της Γαλλίας, από το 2005; "!

Αν ηττηθούμε διπλωματικά και στο ζήτη­μα αυτό και αποδεχθούμε όποια απαράδε­κτη "λύση", που δεν θα είναι βιώσιμη (αυτό που αποφύγαμε στο Κυπριακό με την άρνη­ση του πρώην προέδρου της Κύπρου Τάσο Παπαδόπουλο στο Σχέδιο Ανάν, το 2004), τότε η Κύπρος θα καταστεί άλλος ένας πα­ράγοντας ομηρίας της Ελλάδας στη γεω-στρατηγική της Αγκυρας. [Πηγή: http://konstantakopoulos.blogspot.com].

Η Κύπρος βρίσκεται αυτή τη στιγμή «μεταξύ της Σκύλλας, κάποιας παραλ­λαγής τον σχεδίου Ανάν, ...και της Χά­ρυβδης, της νομιμοποίησης των πραγ­μάτων όπως έχουν τώρα », όπως έχει επι­σημάνει ο πρέσβης Θέμος Στοφορόπουλος, με ορατή πλέον την απειλή να εγκαταλει­φθεί ο Κυπριακός Ελληνισμός στο έλεος της Τουρκίας. («Το Κυπριακό Όμηρος του ρεαλισμού», http://www.vimadiplomaton.gr/dimosiefseis/diplomatia/to-kupriako-omiros-tou-realismou.html).

Και δεν φτάνουν αυτά τα μέτωπα: Στον Έβρο, η Τουρκία αρχίζει να αποκτά πλεο­νέκτημα με την προώθηση νέων αρμάτων μάχης, αυτοκινούμενων πυροβόλων και, το χειρότερο, γεφυροφόρων αρμάτων τύπου Leguan, με τα οποία μπορεί να επιχειρήσει ταχεία διάβαση του ποταμού (Εβρου) σε τέσσερα σημεία (Το Βήμα, 03/07/2009).

Το Ισλάμ και ο μετασχηματισμός της τουρκικής κοινωνίας

Πίσω από την κλιμακούμενη ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τις νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες της Αγκυρας, δεν βρίσκεται μόνο η εντυπωσιακή πολιτική μηχανή του ΑΚΡ του Ερντογάν, αλλά επίσης ένα μυστι­κό ισλαμικό τάγμα που καθοδηγείται από τον μυστηριώδη Χότζα Εφέντη (Μέγα Διδάσκαλο) Φετουλάχ Γκιουλέν.
Το Τρίτο Μάτι έχει εδώ και χρόνια μιλήσει πρώτο γι' αυτή την "κρυφή" παράμετρο της τουρκικής πολιτικής που σήμερα αρχίζει και γίνεται είδηση στον ελληνικό Τύπο...

H σέκτα αυτή συχνά παρουσιάζεται ως ο υπερασπιστής της ανεκτικότητας και του διαλόγου αλλά εργάζεται για εντελώς αντί­θετους σκοπούς. Σήμερα, ο Γκιουλέν και οι υποστηρικτές του (οι Φετουλαχιστές ή οι Φετουλατζήδες) όχι μόνο επιδιώκουν να έχουν όλο και μεγαλύτερη επιρροή στην τουρκική κυβέρνηση αλλά και να γίνουν οι ίδιοι κυβέρνηση.



Σύμφωνα με το δόγμα του Γκιουλέν, η Τουρκία πρέπει να ξεφύγει από τον «κοσμι­κό» της χαρακτήρα για να αποκτήσει ξανά την ηγετική της θέση στα Βαλκάνια και τον Καύκασο. Αυτό σημαίνει ότι κράτος και θρησκεία θα ξαναγίνουν ένας και μο­ναδικός πόλος και απόλυτος θεσμός όπως και στην οθωμανική εποχή.
Το Ισλάμ το οποίο πρεσβεύει ο Γκιουλέν δεν είναι το επίσημο θρησκευτικό δόγμα που γνωρίζουμε ούτε, ίσως, η κλασική εκ­δοχή της ισλαμικής «ούμα» αλλά ένα κρά­μα κορανίου - παντουρκισμού και νεο-εποχίτικης μεταφυσικής αλά Γκιου­λέν. Αποσπάσματα από την σουφιστική γραμματεία μεγάλων στοχαστών, όπως ο Τζελαλεντίν Ρούμι, κοσμούν το προπαγαν­διστικό υλικό του Φετουλάχ Γκιουλέν.
Το έγκυρο διεθνές περιοδικό Jane's ισχυ­ρίζεται ότι το τάγμα του Φετουλάχ Γκιουλέν είναι η Τρίτη εξουσία σήμερα στην Τουρκία μετά την κυβέρνηση και τις ένοπλες δυνάμεις. Ο Φετουλάχ Γκιουλέν θε­ωρείται, επίσης, ο «σκιώδης» αρχηγός της τουρκικής αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών αφού οι οπαδοί του έχουν "ει­σβάλει" στην αστυνομία και έχουν αποκτή­σει σημαντική επιρροή. Σύμφωνα με τον Nurettin Veren, που ήταν δεξί χέρι του Γκιουλέν επί 35 χρόνια, «Υπάρχουν ιμάμηδες διευθυντές ασφαλείας, ιμάμηδες που φορούν τις αστυνομικές στολές. Πολλοί αστυνομικοί διευθυντές παίρνουν εντολές από ιμάμηδες». (Kanalturk, 03/07/2006).

Το σκάνδαλο που ξέσπασε με τις τηλεφω­νικές υποκλοπές την άνοιξη του 2008 ξεμπρόστιασε επίσης τη διείσδυση του Γκιουλέν στις πιο σημαντικές μονάδες των δυνά­μεων ασφαλείας της Τουρκίας. Ο επικεφαλής της μονάδας υποκλοπών είναι ένας οπαδός του Γκιουλέν, που διορίστηκε από τον Ερντογάν τον Αύγουστο του 2005. Πολλοί Τούρκοι δημοσιογράφοι πιστεύουν ότι η ελεγχόμενη από τους φετουλαχιστές αστυνομία υποκλέ-πτει τα τηλεφωνήματά τους, σύμφωνα με δη­μοσιεύματα του τουρκικού τύπου. H ισλαμοποίηση στο εσωτερικό της αστυνομίας φάνη­κε και στην αστυνομική βιαιότητα κατά των κεμαλικών που διαδήλωναν εναντίον του κυ­βερνητικού κόμματος ΑΚΡ.
Επίσης, ενώ ο στρατός της Τουρκίας φέ­ρεται ως εγγυητής του Συντάγματός της, ο Veren ισχυρίζεται ότι οι φετουλαχιστές έχουν επίσης εδραιωθεί στον στρατό.
(Middle East Quarterly, Χειμώνας 2009).

Αντίθετα προς την επικρατούσα εντύπω­ση στη Δύση -ότι η σύγκρουση είναι μεταξύ των θρησκευόμενων μουσουλμάνων και των «αντίθρησκων, κοσμικών Κεμαλι-στών»- το γεγονός είναι όχι η πλειοψη­φία των Τούρκων, ακόμα και των «κοσμικών», είναι παραδοσιακοί και ευσε­βείς μουσουλμάνοι. Αλλωστε, οι ηγέτες του ΑΚΡ, συμπεριλαμβανομένων και των Ερντογάν και Γκιουλ, έχουν επανειλημμένα εκφράσει την αντίθεσή τους στο «κλείσιμο του Ισλάμ μέσα στο τζαμί», ζητώντας να εί­ναι ελεύθερο παντού ως τρόπος ζωής.

Σήμερα, στην Τουρκία λειτουργούν πάνω από 85.000 τζαμιά, ένα για κάθε 350 κατοίκους, τον υψηλότερο αριθμό κατά κεφα­λήν στον κόσμο (ενώ διαθέτει ένα νοσοκο­μείο ανά 60.000 κατοίκους) και υπάρχουν 90.000 ιμάμηδες, περισσότεροι από τους για­τρούς ή τους δασκάλους. Έχει χιλιάδες σχο­λεία Ιμάμ-Χατίπ, που είναι κάτι ανάλογο των μεντρεσέδων, και επιπλέον τέσσερις χιλιάδες περίπου κρατικές σχολές μελέτης του Κορα­νίου, χωρίς να υπολογίζουμε τις μη κρατι­κές, που μπορεί να είναι δεκαπλάσιες.

Το ποσοστό συμμετοχής στην προσευχή της Παρασκευής στα τζαμιά της Τουρκίας υπερβαίνει αυτό του Ιράν και το μάθημα των θρησκευτικών όπου διδάσκεται το Σουννιτικό Ισλάμ είναι υποχρεωτικό στα δημόσια σχολεία, παρά τις επίσημες απο­φάσεις περί του αντιθέτου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR) και του τουρκικού ανωτάτου δικα­στηρίου (Danistay).

Τόσο ο πρωθυπουργός Ερντογάν όσο και ο επικεφαλής του Διευθυντηρίου Αλί Μπαρντάκογλου έχουν ασκήσει κριτική κατά των αποφάσεων γιατί σ' αυτές δεν ζητήθηκε η συμβουλή των λογίων του Ισλάμ. (Τα πα­ραπάνω στοιχεία είναι από τη μεσογει­ακή πολιτική επιθεώρηση Middle East Quarterly, Χειμώνας 2009).
Οι τελευταίες εξελίξεις στην Τουρκία και οι ανταλλαγές κατηγοριών περί «συνωμο­σιών» από τα αντιμαχόμενα μέρη έχουν αποδυναμώσει τους άλλοτε κραταιούς θε­σμούς της γείτονος χώρας και κάνουν ακό­μα πιο επικίνδυνο το ισλαμικό τάγμα του Γκιουλέν. Η ίδια η διδασκαλία και τα κηρύγ­ματά του είναι ενδεικτικά αυτής της διαπί­στωσης.
Το 1999, η τουρκική τηλεόραση μετέδωσε βίντεο με τον Γκιουλέν να κηρύττει σε ένα πλήθος οπαδών του το όραμα του για μία ισλαμική Τουρκία στην οποία θα ισχύει ηΣαρία (ο ισλαμικός νόμος) καθώς και τι μέ­θοδοι πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη του στόχου αυτού. Στα κηρύγματα του έλεγε: «Πρέπει να κινηθείτε μέσα στις αρτηρίες του συστήματος χωρίς να αντιληφθεί κανείς την ύπαρξή σας μέ­χρι να πάρετε τον έλεγχο όλων των κέ­ντρων εξουσίας ...μέχρι οι συνθήκες να γίνουν ώριμες, οι οπαδοί μας πρέπει να συνεχίσουν έτσι... Ή φιλοσοφία μας εί­ναι, με την υπομονή μιας αράχνης, να εξυφαίνουμε τον ιστό μας και να περι­μένουμε τους ανθρώπους να πιαστούν σ' αυτόν και μετά τους διδάσκουμε»...

Η Ελλάδα μπροστά στις νέες προκλήσεις

H Ελλάδα παραδοσιακά είχε καλές σχέσεις με τις μουσουλμανικές χώρες και ο ελλη­νικός λαός ουδέποτε ταύτισε το Ισλάμ με τον εξ ανατολών τουρκικό κίνδυνο.
Το ζήτημα, όμως, της αντιμετώπισης της κλιμακούμενης τουρκικής απειλής είναι άμεσης προτεραιότητας για την εθνική μας επιβίωση και το ίδιο συμβαίνει με τη, δια της τουρκικής, εμπλοκής διακίνηση χιλιάδων μουσουλμάνων λαθρομετανα­στών στη χώρα μας.
Ο ελληνισμός σύσσωμος σε Ελλάδα και Κύπρο, κυβερνώντες και λαός, τάχθηκαν σε όλες τις φάσεις του μεσανατολικού αλληλέγγυοι με τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων και όλου του αραβικού έθνους. H Ελλάδα υπήρξε για χρόνια γέφυρα μεταξύ Ευρώπης και Ο.Α.Π. (Οργάνωσης για την Απελευθέ­ρωση της Παλαιστίνης), την οποία είχε ανα­γνωρίσει ως νόμιμο εκφραστή του παλαιστι­νιακού έθνους πολύ πριν αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ.



Σήμερα, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινή­ματα των Αράβων έχουν σαρωθεί από τον φονταμενταλιστικό ισλαμισμό. Οι δε Χα­μάς(Σ.Α:Το τελευταίο καιρό βγήκε στην δημοσιότητα οτι η οργάνωση αυτή υποστηρίχθηκε απο το Ισραήλ με σκοπό την μείωση της επιρροής του κινήματος "Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης), Χεζμπολλάχ και Αλ-Κάιντα(Σ.Α:ο υπαρχηγός της είναι εβραϊκής καταγωγής), που εκφράζουν ένα μεγάλο μουσουλμανικό πληθυσμό χωρών φιλικών άλλοτε προς την Ελλάδα, στρέφουν τώρα τα φιλικά τους αισθήματα προς την Τουρκία του Ερντογάν.

(Σ.ΑΣε αυτό το σημείο να θυμίσουμε την ρήση του Λένιν:

"Ο καλύτερος τρόπος να ελέγχεις την αντιπολίτευση είναι να την οδηγείς")

Ο νεο-οθωμανισμός, όπως πλασσάρεται από τους Γκιουλέν, Νταβούτογλου και Ερντογάν, είναι ένα ιδεολόγημα μεταλλαγ­μένου ισλαμισμού που βασικό στόχο έχει να ξεπεράσει τα στενά όρια του κεμαλικού εθνικισμού και να τοποθετήσει ξανά την Τουρκία στον ρόλο μιας περιφερειακής αυτοκρατορίας με την παρηκμασμένη -δημογραφικά, πολιτικά και πνευματικά-Ελλάδα στην τουρκική σφαίρα επιρροής.

Δυστυχώς, στην Ελλάδα μέχρι σήμερα ού­τε στα αρμόδια υπουργεία, πολιτικά κόμμα­τα και γεωπολιτικά ινστιτούτα, ούτε και στους διανοούμενους και τα Μέσα Ενημέ­ρωσης είχε γίνει αντιληπτή αυτή η τουρκική απειλή.



Και το χειρότερο, υπάρχουν πολ­λοί θιασώτες του νεο-οθωμανισμου και του «ένδοξου ραγιαδισμού» στη χώρα μας, όπως φάνηκε και με το ζήτημα της αναθεώρησης των βιβλίων σχολικής ιστο­ρίας αλλά και με τη συνεχιζόμενη φιλοτουρ­κική προσέγγιση, άνευ εθνικών κριτηρίων, της κομματικής και διπλωματικής νομεν­κλατούρας.

H πρώτη εμφάνιση του δόγματος αυτού μπορεί να ανιχνευθεί στη λαϊκίστικη πολιτι­κή του Τουργκούτ Οζάλ περί «στρατηγικού βάθους» στα πλαίσια του παντουρκισμού. H σημερινή, όμως, τακτική του Νταβούτο­γλου είναι πολύ πιο πονηρή και επικίνδυνη (δασκαλεμένος καλά από τον «γκουρού» Φετουλάχ Γκιουλέν) γιατί κατανοεί ότι το «στρατηγικό βάθος» προϋποθέτει «γεω­γραφικό» και «ιστορικό βάθος», (βλ. 1. Μάζης, H Γεωπολιτική της Τουρκίας στον 21ο αιώνα, «Γεωπολιτικές Αναλύσεις», τό­μος 1, εκδ. Περισκόπιο 2009).

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, οποιαδήπο­τε διακήρυξη του νέου Τούρκου υπουργού Εξωτερικών ή του Ερντο­γάν για «μηδενικά προβλήματα» με τους γείτονες, για βυζαντινή κληρονο­μιά της Τουρκίας («Αυτή η γη είναι των Τούρκων και σ' αυτήν έζησαν Βυ­ζαντινοί», Μιλίέτ, 26/06/2009), ή περί αναβίωσης των εξισλαμισμένων μειο­νοτήτων πρέπει να αντιμετωπίζεται με απόλυτη καχυποψία και σθεναρή αντί­σταση γιατί εντάσσεται μέσα στα πλαί­σια αυτής της σαφώς ανθελληνικής στρατηγικής.

Δεν είναι μπουνταλάδες οι Τούρκοι και ας μην τους υποτιμούμε. Έχουν μεγαλύτε­ρη αίσθηση του αυτοκρατορικού πα­ρελθόντος από εμάς, αφ' ενός γιατί η οθωμανική αυτοκρατορία δεν έχει ούτε 100 χρόνια που καταλύθηκε, αφ' ετέρου γιατί εμείς έχουμε υποστεί επί πολλές δεκαετίες αντιβυζαντινή και «ευρωλιγουρικη» πλύση εγκεφάλου.

Προϋπόθεση οποιασδήποτε νεο-οθωμανικής «ανεκτικότητας» της Τουρκίας (που ξαφνικά ανακάλυψε τις γενοκτονίες των Νε­ότουρκων) είναι η κατάλυση της ανε­ξαρτησίας του νεοελληνικού έθνους-κράτους (η ακύρωση δηλ. του αποτελέσμα­τος του '21), ο απόλυτος έλεγχος του γεω­γραφικού δίπολου Κύπρου - Αιγαίου και η υποταγή μας στην τουρκική σφαίρα επιρ­ροής, όπως προέβλεψε το πόνημα του Stratfor, του αμερικανικού think-tank που συνδέεται με τη CIA (το παρουσιάσαμε ανα­λυτικά στο τεύχος 171).



Ένας πόλεμος λίγων ημερών στο Αιγαίο, που θα οδηγήσει σε αρνητικά για τον ελληνισμό τετελεσμένα και σε έναρξη «επιδιαιτησίας», η οποία θα επανεξετάσει εξαρχής τις διεθνείς συμφωνίες που καθο­ρίζουν το στάτους κβο του Αιγαίου, θα είναι ίσως το πρωταρχικότερο τρόπαιο για τον νεο-οθωμανισμό του Νταβούτογλου.
Και η ιδανικότερη ευκαιρία για να μεταφέ­ρει την πρωτεύουσα του στην Κωνσταντι­νούπολη (όπως προτίθεται) και να υποδε­χθεί εκεί τον «Μέγα Χότζα» Φετουλάχ Γκι­ουλέν, μέσα σε έναν «νεοβυζαντινό» θρίαμ­βο.
Ίσως άλλωστε ο «νεοβυζαντινισμός» να αποδειχθεί το «τελευταίο στάδιο» του νεο-οθωμανισμού, παραφρά­ζοντας τον Λένιν. Και το πρώτο, για εμάς, του... «νεο-ραγιαδισμού»...

Το άρθρο είναι του Λεωνίδα Αποσκίτη και έχει δημοσιευθεί σε παλαιότερο περιοδικό "Τρίτο Μάτι"...

Το πήραμε απο το "Ποτάμι δεν γυρίζει πίσω"