Η λέσχη Bilderberg συνεδριάζει στην Κωνσταντινούπολη.

Ποιοί είναι οι "εκλεκτοί" καλεσμένοι;
Φανταστείτε τη περιμένει την τσέπη του του έλληνα μετα το συνέδριο αυτό!!!!!!!!!!


George Alogoskoufis, Minister of Economy and Finance (Greece) Ali Babacan, Minister of Economic Affairs (Turkey) Edward Balls, Economic Secretary to the Treasury (UK) Francisco Pinto Balsemão, Chairman and CEO, IMPRESA, S.G.P.S.; Former Prime Minister (Portugal) José M. Durão Barroso, President, European Commission (Portugal/International) Franco Bernabé, Vice Chariman, Rothschild Europe (Italy) Nicolas Beytout, Editor-in-Chief, Le Figaro (France) Carl Bildt, Former Prime Minister (Sweden) Hubert Burda, Publisher and CEO, Hubert Burda Media Holding (Belgium) Philippe Camus, CEO, EADS (France) Henri de Castries, Chairman of the Management Board and CEO, AXA (France) Juan Luis Cebrian, Grupo PRISA media group (Spain) Kenneth Clark, Member of Parliament (UK) Timothy C. Collins, Senior Managing Director and CEO, Ripplewood Holdings, LLC (USA) Bertrand Collomb, Chairman, Lafarge (France) George A. David, Chairman, Coca-Cola H.B.C. S.A. (USA) Kemal Dervis, Administrator, UNDP (Turkey) Anders Eldrup, President, DONG A/S (Denmark) John Elkann, Vice Chairman, Fiat S.p.A (Italy) Martin S. Feldstein, President and CEO, National Bureau of Economic Research (USA) Timothy F. Geithner, President and CEO, Federal Reserve Bank of New York (USA) Paul A. Gigot, Editor of the Editorial Page, The Wall Street Journal (USA) Dermot Gleeson, Chairman, AIB Group (Ireland) Donald E. Graham, Chairman and CEO, The Washington Post Company (USA) Victor Halberstadt, Professor of Economics, Leiden University; Former Honorary Secretary General of Bilderberg Meetings (the Netherlands) Jean-Pierre Hansen, CEO, Suez-Tractebel S.A. (Belgium) Richard N. Haass, President, Council on Foreign Relations (USA) Richard C. Holbrooke, Vice Chairman, Perseus, LLC (USA) Jaap G. Hoop de Scheffer, Secretary General, NATO (the Netherlands/International) Allan B. Hubbard, Assistant to the President for Economic Policy, Director National Economic Council (USA) Josef Joffe, Publisher-Editor, Die Zeit (Germany) James A. Johnson, Vice Chairman, Perseus, LLC (USA) Vernon E. Jordan, Jr., Senior Managing Director, Lazard Frères & Co. LLC (USA) Anatole Kaletsky, Editor at Large, The Times (UK) John Kerr of Kinlochard, Deputy Chairman, Royal Dutch Shell plc (the Netherlands) Henry A. Kissinger, Chairman, Kissinger Associates (USA) Mustafa V. Koç, Chariman, Koç Holding A.S. (Turkey) Fehmi Koru, Senior Writer, Yeni Safek (Turkey) Bernard Kouchner, Minister of Foreign Affairs (France) Henry R. Kravis, Founding Partner, Kohlberg Kravis Roberts & Co. (USA) Marie-Josée Kravis, Senior Fellow, Hudson Institute, Inc. (USA) Neelie Kroes, Commissioner, European Commission (the Netherlands/International) Ed Kronenburg, Director of the Private Office, NATO Headquarters (International) William J. Luti, Special Assistant to the President for Defense Policy and Strategy, National Security Council (USA) Jessica T. Mathews, President, Carnegie Endowment for International Peace (USA) Frank McKenna, Ambassador to the US, member Carlyle Group (Canada) Thierry de Montbrial, President, French Institute for International Relations (France) Mario Monti, President, Universita Commerciale Luigi Bocconi (Italy) Craig J. Mundie, Chief Technical Officer Advanced Strategies and Policy, Microsoft Corporation (USA) Egil Myklebust, Chairman of the Board of Directors SAS, Norsk Hydro ASA (Norway) Matthias Nass, Deputy Editor, Die Zeit (Germany) Adnrzej Olechowski, Leader Civic Platform (Poland) Jorma Ollila, Chairman, Royal Dutch Shell plc/Nokia (Finland) George Osborne, Shadow Chancellor of the Exchequer (UK) Tommaso Padoa-Schioppa, Minister of Finance (Italy) Richard N. Perle, Resident Fellow, American Enterprise Institute for Public Policy Research (USA) Heather Reisman, Chair and CEO, Indigo Books & Music Inc. (Canada) David Rockefeller (USA) Matías Rodriguez Inciarte, Executive Vice Chairman, Grupo Santander Bank, (Spain) Dennis B. Ross, Director, Washington Institute for Near East Policy (USA) Otto Schily, Former Minister of Interior Affairs; Member of Parliament; Member of the Committee on Foreign Affairs (Germany) Jürgen E. Schrempp, Former Chairman of the Board of Management, DaimlerChrysler AG (Germany) Tøger Seidenfaden, Executive Editor-in-Chief, Politiken (Denmark) Peter D. Sutherland, Chairman, BP plc and Chairman, Goldman Sachs International (Ireland) Giulio Tremonti, Vice President of the Chamber of Deputies (Italy) Jean-Claude Trichet, Governor, European Central Bank (France/International) John Vinocur, Senior Correspondent, International Herald Tribune (USA) Jacob Wallenberg, Chairman, Investor AB (Sweden) Martin H. Wolf, Associate Editor and Economics Commentator, The Financial Times (UK) James D. Wolfensohn, Special Envoy for the Gaza Disengagement (USA) Robert B. Zoellick, Deputy Secretary of State (USA) Klaus Zumwinkel, Chairman of the Board of Management, Deutsche Post AG (USA) Adrian D. Wooldridge, Foreign Correspondent, The Economist

Πληροφορίες:
The Economist Magazine On The Bilderberg Conferences
http://www.bilderberg.org/bilder.htm#econ
http://www.underthecarpet.co.uk/
http://www.bilderberg.org/2007.htm
http://rinf.com/alt-news/breaking-news/bilderberg-2007-agenda-and-participan t-list/
http://www.nineeleven.co.uk/board/viewtopic.php?t=9197

Ερχονται οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι!

Οι "σύμμαχοί" μας εξ Αμερικής επισκέπτονται την Αλβανία εντός ημερών με στόχο την οικονομική ανάπτυξη των γειτόνων μας αλλά και να επιβεβαιώσουν τη στήριξή τους πρός αυτούς.Εμείς βλέπουμε τη μεγάλη τουριστική ανάπτυξη των αλβανών που σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έχουν σηκώσει πολυόροφα κτίρια(σίγουρα όχι για να μείνουν) και αναρωτιόμαστε γιατί και εμείς δεν έχουμε ανάπτυξη στο τομέα αυτό.Το μόνο σίγουρο είναι οτι τα χρήματα που στέλνουν στην Αλβανία οι αλβανοί που εργάζονται στην Ελλάδα δεν πάνε σε "ψωμί" αλλά σε οικοδομικά υλικά.Ομως η οικονομική υποστήριξη απο το μέρος των Αμερικάνων είναι σίγουρη και αποσκοπεί στο να γίνει η Αλβανία ένας ακόμα μοχλός ανάπτυξης της Αμερικανοισραηλινής πολιτικής στη περιοχή.Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς για την δική μας τουριστική ανάπτυξη.Αυτό που κάνουμε είναι να υποβαθμίζουμε τους τουριστικούς προορισμούς σε όλα τα επίπεδα και να μην προωθούμε άλλους.Ομως αφού οι Αμερικάνοι είναι φίλοι μας γιατί χρηματοδοτούν την Αλβανία και τις γύρω χώρες ενώ σε εμάς ελάχιστες έως μηδαμινές επενδύσεις έχουν κάνει;Γιατί προωθούν Αλβανία Τουρκία κτλ για τουριστικούς προορισμούς και όχι εμάς;Το οτι φταίμε στο τρόπο οργάνωσης είναι σίγουρο με τους πολιτικούς που έχουμε.Φταίμε όμως και στο γεγονός οτι στηρίζουμε ανθρώπους και δυνάμεις που θέλουν τη καταστροφή μας ώστε να μας πάρουν οτι μας έχει απομείνει.Ας σταματήσουμε λοιπόν να προσκυνάμε τους "πειρατές" αυτούς που μας θέλουν σκλάβους και ας ψάξουμε άλλους συμμάχους που θα μας έδιναν πραγματική βοήθεια και δεν θα ήθελαν όπως αυτοί το "χρυσάφι" μας και τη πνευματική καταστροφή μας!

Και μετά εμείς είμαστε συνομωσιολόγοι!Η CIA και η Μακεδονία.

Όταν η CIA εκφράζει κάποιες απόψεις όλοι γνωρίζουν οτι οι απόψεις αυτές πάνε πρός εφαρμογή με χαρακτηριστική κάθε φορά ακρίβεια.Στην επίσημη ιστοσελίδα της CIA βρήκαμε μια μικρή περιγραφή για τη χώρα με το όνομα.........Μακεδονία!

Η Μακεδονία κέρδισε την ανεξαρτησία της ειρηνικά από τη Γιουγκοσλαβία το 1991, αλλά η αντίρρηση της Ελλάδας στη χρήση του νέου κράτους αυτού που θεώρησε ένα ελληνικό όνομα και τα σύμβολα καθυστέρησε τη διεθνή αναγνώριση, η οποία εμφανίστηκε κάτω από τον προσωρινό προσδιορισμό "της πρώην γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας." Το 1995, Η Ελλάδα προχώρησε σε έναν εμπορικό αποκλεισμό 20 μηνών και οι δύο χώρες συμφώνησαν να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να αποκαλούν τη Μακεδονία με το συνταγματικό όνομά της, Δημοκρατία της Μακεδονίας, το 2004 και οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν μεταξύ της Ελλάδας και της Μακεδονίας για να επιλυθεί το ζήτημα ονόματος. Μερικοί εθνικοί Αλβανοί, θυμώμένοι απο τις αντιληπτές πολιτικές και οικονομικές αδικίες,προώθησαν μια εξέγερση το 2001 που κέρδισε τελικά την υποστήριξη της πλειοψηφίας του αλβανικού πληθυσμού της Μακεδονίας και οδήγησε διεθνώς- σε συμφωνία-πλαίσιο, η οποία τερμάτισε τις διαμάχες με την καθιέρωση ενός συνόλου νέων νόμων που ενισχύουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Η ακαθόριστη θέση του γειτονικού Κοσόβου, η εφαρμογή της συμφωνίας-πλαισίου, και μια αδύνατη οικονομία συνεχίζουν να είναι προκλήσεις για τη Μακεδονία.

Τα συμπεράσματα δικά σας!

Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΟΥ Ντ. ΧΑΜΕΡ : Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΣΑΠΙΖΕΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ!

Πολλά ευχαριστώ στην Αριάδνη Γερούκη και το Ζενίθ που μας δίνουν τη δυνατότητα δημοσίευσης του άρθρου αυτού.

«Είναι παράξενο , ενώ ζούμε στην εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών, πώς δεν έχει μέχρι τώρα κανείς σκεφτεί ότι ο εγκέφαλος , σαν υπολογιστής του οργανισμού μας, μπορεί να είναι υπεύθυνος για όλες τις αρρώστιες» ( Ντ. Χάμερ)

ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ- ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Τον περασμένο Οκτώβρη , το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel δημοσίευε μια έρευνα που διαπίστωνε τα θλιβερά αδιέξοδα της συμβατικής ιατρικής στον τομέα της θεραπείας του καρκίνου. Έλεγε ότι στους ασθενείς που πάσχουν σήμερα από καρκίνο των πνευμόνων, του μαστού , του προστάτη ή των εντέρων, χορηγούνται ολοένα και πιο περίπλοκα και δαπανηρά κυτταροτοξικά σκευάσματα χημειοθεραπείας, χωρίς παρόλα αυτά , να μειώνεται το ποσοστό της θνησιμότητας των ασθενών, σύμφωνα με τις επίσημες επιδημιολογικές στατιστικές μελέτες.

Η θνησιμότητα των ασθενών που «φροντίζονται» με την τοξική χημειοθεραπεία είναι της τάξης του …95%(!), ενώ μόνο για τη Γερμανία ,ο συνολικός ετήσιος «τζίρος» από τις χημειοθεραπείες υπολογίζεται σε 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Κάποιοι ογκολόγοι διαφωνούν με αυτή τη «παράλογη» κατάσταση, δηλώνοντας με αφέλεια , ότι «σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών με μεταστατικά καρκινώματα στο έντερο, τον μαστό και τους πνεύμονες, δεν έχουμε κάνει καμιά πρόοδο τα τελευταία 25 χρόνια!».

Αυτό που σίγουρα προοδεύει είναι η φαρμακευτική βιομηχανική έρευνα για νέες χημειοθεραπείες . Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο «σύγχρονα» δηλητήρια εμφανίζονται, υποσχόμενα , κάτω από αστρονομικές τιμές, την ποθητή επιμήκυνση του προσδοκούμενου ορίου ζωής…Γιατί η χημειοθεραπεία θεωρείται από τους κλασσικούς γιατρούς της «Σχολής», ως η τελειωτική (δυστυχώς κυριολεκτικά) θεραπεία για μεταστατικούς όγκους που δεν μπορούν να διαλυθούν με ακτινοβολία ή με χειρουργικά μέσα. Είναι όμως αυτό αλήθεια?

Ο επιδημιολόγος Χόιτζελ από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου διαφωνεί: « φοβάμαι ότι η συστηματική χρήση χημειοθεραπείας, ειδικά σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού μπορεί να ευθύνεται για την μείωση των ποσοστών επιβίωσης που παρατηρούμε τις τελευταίες δεκαετίες!». Γιατί λοιπόν επιμένει το ιατρικό σύστημα στη χορήγηση χημειοθεραπείας στις ασθενείς αυτές?

Η ιστορία της χημειοθεραπείας ξεκινά από το 1942 στις ΗΠΑ, όταν ένας απελπισμένος ασθενής που υπέφερε από λεμφοσάρκωμα σε προχωρημένο στάδιο, δέχτηκε να δοκιμάσει τη χρήση «αερίου μουστάρδας»(mustard gas) . Ως εκ θαύματος, ο όγκος εξαφανίστηκε, άσχετα που μετά από τρεις μήνες εξαφανίστηκε και ο ασθενής…Οι γιατροί , θέλοντας να δουν τα αποτελέσματα στον συγκεκριμένο όγκο και όχι στον άνθρωπο συνολικά, πανηγυρικά διακήρυξαν ότι βρήκαν τη θεραπεία ! Αυτό γίνεται όταν κοινώς κοιτούμε το δάχτυλο κι όχι το φεγγάρι… Από τότε η χημειοθεραπεία έχει προοδεύσει πολύ- σε έναν τομέα σίγουρα: στην εξομάλυνση των ίδιων των παρενεργειών της(εμετούς, ναυτίες κλπ) , με επιπλέον νέα φάρμακα…

Πως λειτουργεί η χημειοθεραπεία? Τα κυτταροτοξικά σκευάσματα χειραγωγούν ποικιλοτρόπως τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Εφόσον τα κύτταρα ενός όγκου πολλαπλασιάζονται πολύ γρηγορότερα από τα κοινά κύτταρα , οι όγκοι ανταποκρίνονται πιο άμεσα στη χημειοθεραπεία και συρρικνώνονται. Παράλληλα όμως καταστρέφονται και άλλα υγιή κύτταρα, ιδιαίτερα αυτά που πολλαπλασιάζονται γρήγορα , όπως είναι αυτά που κατασκευάζουν το αίμα μέσα στον μυελό των οστών…

Τι επίδραση έχουν τα χημειοθεραπευτικά δηλητήρια στον ανθρώπινο οργανισμό ? Τα παλιότερα σκευάσματα οδηγούσαν σε θάνατο μέσα σε μερικές εβδομάδες και αποσύρθηκαν από την αγορά. Οι ασθενείς κυριολεκτικά περνούσαν ζωντανοί μέσα από τη κόλαση. Έχαναν τα μαλλιά και την όρεξή τους, έκαναν συνεχώς διάρροια και εμετό , έχαναν όλη την ενέργειά τους και πάθαιναν κάθε είδους μολύνσεις για να πεθάνουν στο τέλος χωρίς καμιά αξιοπρέπεια. Οι ίδιοι οι γιατροί δεν θα επέτρεπαν ποτέ κάτι τέτοιο για τον εαυτό τους…Αλλά η …ιατρική τους συνείδηση και τα όποια οικονομικά συμφέροντα τους «ανάγκαζαν» να το εφαρμόζουν στους ασθενείς τους.

Δειλά-δειλά άρχισαν να εμφανίζονται αντιρρήσεις από τη μεριά κάποιων πιο «γενναίων» γιατρών. Ο επιδημιολόγος Αμπελ από το πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης διαπίστωνε το 1995 σοκαρισμένος , μετά από μελέτη χιλιάδων ιατρικών δημοσιεύσεων πάνω στη χημειοθεραπεία , « ότι για τους περισσότερους καρκίνους των οργάνων, δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι η χημειοθεραπευτική αγωγή –ιδιαίτερα η πολύ δημοφιλής υπερδοσολογία- μπορεί να επιμηκύνει ή να καλυτερεύσει την ποιότητα ζωής ενός ασθενούς».

Τα φάρμακα αυξάνονται, αλλά το όριο ζωής των ασθενών όχι…Για παράδειγμα, ενώ το 1970 υπήρχαν μόνο πέντε εγκεκριμένα κυτταροτοξικά παρασκευάσματα στην αγορά , στη δεκαετία του 90 μετρούσαμε τουλάχιστον εικοσιπέντε. Όσο για τα ποσοστά επιβίωσης από τον καρκίνο, αυτά «μαγειρεύονται» σε στατιστικές μελέτες αμφισβητούμενης αξιοπιστίας.

Η αλήθεια όμως παραμένει γυμνή: στις αναπτυγμένες χώρες , 1 στους 3 θανάτους οφείλεται σε καρκίνο. Ξέρετε δε μέχρι πού φτάνει η απελπισία των συμβατικών «θεραπόντων» γιατρών , στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού? Στην πιο φημισμένη κλινική του κόσμου, την Mayo-clinic στο Ρότσεστερ των ΗΠΑ, φτάνουν στο σημείο να συνιστούν την προληπτική… αποκοπή του μαστού , για γυναίκες 40 ετών και πάνω, που ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου(=δηλαδή υπάρχει ιστορικό καρκίνου του μαστού μέσα στην οικογένεια τους).

Ένας χοντρικός υπολογισμός του συνόλου των θανάτων από καρκίνο , μετά την χορήγηση χημειοθεραπείας στους ασθενείς, τα τελευταία 30 χρόνια, ανέρχεται στον απίστευτο αριθμό των 2 δις , δηλαδή , το ¼ του συνολικού πληθυσμού της γης!

Μπροστά σε αυτά τα καταιγιστικά νούμερα, η επιμονή των κλασσικών γιατρών για χορήγηση χημειο-«θεραπείας» που δεν έχει κανένα απολύτως θετικό αποτέλεσμα , τόσο στη βελτίωση της ποιότητας ζωής , όσο και στο όριο ζωής του ασθενούς, κρίνεται από μερικούς γενναίους ερευνητές ως προκλητικά ύποπτη και φαίνεται να εξυπηρετεί κάτι εντελώς διαφορετικό από τον Όρκο του Ιπποκράτη…Υπάρχουν καταγγελίες για πιέσεις και εκβιασμούς από δίκτυα διαπλεκόμενων συμφερόντων που σχετίζονται με τον τεράστιο τζίρο των φαρμακοβιομηχανιών , σε γιατρούς που τολμούν να αντιμετωπίσουν «εναλλακτικά» την ,μέχρι τώρα καταδικασμένη θεραπεία του καρκίνου .

Ο ΝΤ. ΧΑΜΕΡ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΙΑΤΡΙΚΗ

Η πιο κραυγαλέα περίπτωση είναι του γερμανού γιατρού Ryke Geerd Hamer. Ως ιδρυτής της θεωρίας της Νέας Ιατρικής, έχει διωχτεί από το ιατρικό σώμα και έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση 3 ετών για «παρότρυνση σε άσκηση ιατρικής αντίθετης από την ιατρική της Σχολής», στην προσπάθειά του να διαδώσει και να εφαρμόσει την επαναστατική θεωρία του για τη θεραπεία του καρκίνου.

Γεννημένος το 1935, πήρε το πτυχίο Ιατρικής στα 24 του, ειδικεύτηκε στην ειδική παθολογία και στην ακτινολογία και ολοκλήρωσε σπουδές φυσικής και θεολογίας. Ζούσε μια «κανονική» ζωή εργαζόμενος ως υπεύθυνος σε μια πανεπιστημιακή κλινική του Ντίσελντορφ , ώσπου ξαφνικά, στις 18 Αυγούστου του 1978 , η ζωή του κατέρρευσε: ένα πρωί που ψάρευε μαζί με το γιο του σε μια αλπική λίμνη, ο γιος του Ντερκ 19 ετών, έπεσε νεκρός από μια αδέσποτη σφαίρα ενός άμυαλου κυνηγού.

Μερικούς μήνες μετά , ο Χάμερ παρουσίασε καρκίνο στους όρχεις. Άρχισε τότε να υποψιάζεται ότι η αρρώστια του σχετιζόταν κάπως με τον χαμό του γιου του. Και αυτό ήταν η απαρχή μιας τεράστιας επιστημονικής ανακάλυψης!

Άρχισε να δουλεύει πυρετωδώς συγκρίνοντας τις εκατοντάδες περιπτώσεις του αρχείου των ασθενών στην κλινική του, μέχρι που διαπίστωσε ότι σε όλες, μα όλες τις περιπτώσεις, ο καρκίνος εμφανιζόταν μετά από κάποιο συναισθηματικό-βιολογικό σοκ , που το ονόμασε Σύνδρομο Ντερκ Χάμερ( Dirk Hamer Syndrom- DHS).

Το 1981 δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο θέτοντας τις βάσεις για μια Νέα Ιατρική που έχει φέρει τα πάνω –κάτω στην αντίληψη και αντιμετώπιση του καρκίνου και γενικά, όλων των ασθενειών.

Με λίγα λόγια , ο Χάμερ βεβαιώνει ότι κάθε καρκίνος προέρχεται από ένα ψυχικό σοκ, το οποίο βιώνεται από τον άνθρωπο δραματικά, συγκρουσιακά και μοναχικά. Τη στιγμή εκείνη, εμφανίζεται στον εγκέφαλο μια αλλοίωση, ορατή στον αξονικό τομογράφο ως εστία ομόκεντρων κύκλων, που την ονόμασε Εστία Χάμερ. Ανάλογα με το συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου που εμφανίζεται η Εστία Χάμερ, αρχίζει να σχηματίζεται καρκινικός όγκος στο αντίστοιχο όργανο του σώματος. Κατ’ αυτό τον τρόπο, η ασθένεια εμφανίζεται ταυτόχρονα στα τρία επίπεδα: ψυχής- εγκεφάλου-οργάνου , που πρέπει να θεωρούνται σαν ενιαίο σύνολο.

Η Νέα Ιατρική του Ντ. Χάμερ στοιχειοθετείται εμπειρικά και διέπεται από Πέντε Βιολογικούς Νόμους, οι οποίοι επαληθεύονται ανά πάσα στιγμή και σε κάθε ασθενή. Η βάση της είναι μια ολιστική προσέγγιση του ανθρώπου, όπου η «ασθένεια» δεν θεωρείται μια παρέκκλιση από την κανονικότητα, αλλά μέρος μια λογικής και προγραμματισμένης βιολογικά διαδικασίας προσαρμογής του οργανισμού στις εξωτερικές συνθήκες. Οι αρρώστιες δε είναι πια κακόβουλες «βλάβες» της ανθρώπινης μηχανής, αλλά ειδικά βιολογικά προγράμματα αποκατάστασής της. Ο καρκίνος για παράδειγμα , εμφανίζεται σαν αποτέλεσμα μιας δραματικής ψυχικής ρήξης και ο ίδιος ο οργανισμός έχει την ικανότητα ,αν δεν τον διαλύσουμε με την χημειοθεραπεία και αν κατανοήσουμε το περιεχόμενο της ρήξης και την επιλύσουμε, να αυτοθεραπευθεί σε ένα ποσοστό 95%!

Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στο περιεχόμενο των Πέντε Βιολογικών Νόμων της Νέας Ιατρικής:

Ο πρώτος βιολογικός νόμος (alias:Σιδηρούς Κανόνας του Καρκίνου), λέει ότι κάθε καρκίνος αρχίζει με ένα Σύνδρομο Ντερκ Χάμερ (DHS), δηλαδή ένα σοβαρό, εξόχως δραματικό και απομονωτικό σοκ ρήξης, ταυτόχρονα και στα τρία επίπεδα ψυχής, εγκεφάλου και οργάνου. Το περιεχόμενο της ρήξης καθορίζει τον συγκεκριμένο εντοπισμό της Εστίας Χάμερ στον εγκέφαλο και τον αντίστοιχο εντοπισμό του καρκίνου στο όργανο.

Ένα DHS ξεπερνά τις συνηθισμένες συγκρούσεις και απογοητεύσεις της καθημερινότητας . Πρόκειται για ένα αναπάντεχο και βίαιο συναισθηματικό σοκ απέναντι στο οποίο το υποκείμενο μένει άναυδο , νοιώθει ανίσχυρο και ευάλωτο.

Το DHS αφορά όλα τα θηλαστικά και είναι απαραίτητο μέσα στη φύση, γιατί θέτει τον οργανισμό σε κατάσταση στρες -εγρήγορσης , ώστε να βρει τη δύναμη να αντεπεξέλθει της ρήξης. Το χρονικό πεδίο αντίδρασης του οργανισμού σε ένα τέτοιο σοκ αφορά λίγους μήνες…Ένας καρκίνος έχει να κάνει με την τωρινή κατάσταση του ασθενούς και όχι με το μακρινό παρελθόν του.

Σύμφωνα με τη Νέα Ιατρική του Ντ. Χάμερ, ο καθένας μας είναι απόλυτα υπεύθυνος για την αυτοθεραπεία του .Σε αυτό βέβαια βοηθά πολύ και ένα ενθαρρυντικό και υποστηρικτικό περιβάλλον. Από το 1980 μέχρι πρόσφατα, ο Χάμερ ερεύνησε χιλιάδες περιπτώσεις καρκίνου και επιβεβαίωσε αδιάψευστα τον κανόνα αυτό , που ονόμασε σιδηρού.

Ο δεύτερος βιολογικός νόμος λέει ότι όλες οι ασθένειες περνούν από δύο φάσεις..

Η πρώτη φάση ονομάζεται «κρύα» και είναι η ενεργή φάση της ρήξης. Χαρακτηρίζεται από στρες στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Στον εγκέφαλο κατά τη πρώτη φάση διαγράφεται η Εστία Χάμερ με έντονα διαγραμμένους ομόκεντρους κύκλους. Ο ασθενής σκέφτεται συνεχώς το θέμα της ρήξης, νοιώθει αγωνία , χάνει βάρος, έχει κρύα χέρια και πόδια , ξυπνά λίγη ώρα αφού αποκοιμηθεί κλπ.

Η δεύτερη φάση , που ονομάζεται «ζεστή» ή «φάση επούλωσης» ,ακολουθεί αμέσως μετά την λύση της ρήξης. Τότε η εστία Χάμερ στον εγκέφαλο αλλάζει μορφή και οι δακτύλιοι χάνονται μέσα σε οίδημα. Ο ασθενής νοιώθει ανακουφισμένος και κουρασμένος , η όρεξή του επανέρχεται , έχει καλή διάθεση, ανεβάζει πυρετό , έχει ζεστά χέρια και πόδια, κοιμάται πολύ, έχει γενικώς παρασυμπαθητικά χαρακτηριστικά. Οι κίνδυνοι για τον ασθενή ανακύπτουν κυρίως από τις επιπλοκές κατά τη φάση της επούλωσης, αλλά στο 90% των ασθενών δεν υπάρχει καμιά επιπλοκή. Στην αντίθετη περίπτωση, σύμφωνα με τον Ντ. Χάμερ, βοηθά η περιστασιακή χορήγηση κορτιζόνης.

Το πρόβλημα με τον καρκίνο είναι ότι η διάγνωσή του γίνεται συνήθως όταν ο ασθενής έχει ήδη περάσει στη φάση επούλωσης, δηλαδή παρουσιάζει οίδημα στον εγκέφαλο και στο αντίστοιχο όργανο. Τότε τι γίνεται? Με τη διάγνωση «καρκίνος» ο ασθενής διέρχεται ένα νέο DHS. Ο φόβος του καρκίνου (που δημιουργεί νέες εστίες)και η επακολουθήσασα καταστροφική «θεραπεία» με χημειοθεραπευτικά σκευάσματα , ακτινοβολίες και μορφίνη, «αποτελειώνουν» κυριολεκτικά τον ασθενή. Και να σκεφτεί κανείς ότι αν δεν γινόταν η διάγνωση «καρκίνος», θα είχε 95% πιθανότητες να επιβιώσει…

Ο τρίτος βιολογικός νόμος αφορά το οντογενετικό σύστημα των όγκων και των καρκινο-ισοδύναμων ασθενειών. Σύμφωνα με τον Ντ. Χάμερ , όλες οι αιτίες ρήξεων μπορούν να διαγνωστούν έγκαιρα με μια αξονική τομογραφία του εγκεφάλου. Αυτό μπορεί να γίνει πολύ πριν διαπιστωθεί η ύπαρξη καρκινικής ανάπτυξης με τις συμβατικές εξεταστικές μεθόδους. Η αξονική τομογραφία μπορεί επίσης να «παρακολουθήσει» τις αλλαγές στις κυκλικές Εστίες Χάμερ και να δείξει σε ποια ακριβώς φάση βρίσκεται ο ασθενής. Η τοποθεσία του εγκεφάλου στην οποία εντοπίζεται η Εστία Χάμερ καθορίζει το είδος της ρήξης και το όργανο στο οποίο εκδηλώνεται ο όγκος (ανάλογα με την εμβρυϊκή προέλευση των διαφόρων περιοχών του εγκεφάλου: εγκεφαλικό στέλεχος - παρεγκεφαλίδα – εγκεφαλικός φλοιός).

Ο τέταρτος βιολογικός νόμος αφορά το «εξαρτώμενο οντογενετικό σύστημα των μικροβίων». Ως τώρα θεωρούσαμε ότι τα μικρόβια προκαλούν τις λοιμώξεις. Η αλήθεια όμως είναι ότι τα μικρόβια δεν είναι εχθροί μας. Ελέγχονται και κατευθύνονται από τον εγκέφαλο κατά τη φάση της επούλωσης με σκοπό την αποδόμηση των όγκων , την αποκατάσταση οπών , νεκρώσεων και ιστικών βλαβών και γενικά, την «τακτοποίηση» του οργανισμού μας.

Τέλος, ο πέμπτος βιολογικός νόμος της Νέας Ιατρικής, είναι η βιολογική σημασία των ασθενειών. Κάθε ασθένεια πρέπει να γίνει αντιληπτή ως ένα χρήσιμο ειδικό βιολογικό πρόγραμμα της φύσης , για να λυθεί μια εξαιρετικά σοβαρή και απρόσμενη βιολογική ρήξη.

ΚΑΤΑΡΡΙΨΗ ΜΥΘΩΝ ΤΗΣ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Ούτε λίγο – ούτε πολύ, ο Ντ. Χάμερ έχει με τη θεωρία του καταρρίψει όχι ένα, αλλά πολλούς μύθους της συμβατικής «Ιατρικής της Σχολής»:

- τον μύθο της ύπαρξης εγκεφαλικών όγκων. Εφόσον τα εγκεφαλικά κύτταρα δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν μετά τη γέννηση, δεν μπορούν να υπάρξουν πραγματικοί «εγκεφαλικοί» όγκοι. Αυτό που υπάρχει , σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι ο συνδετικός ιστός του εγκεφάλου, που γεμίζει την Εστία Χάμερ για αποκατάσταση, στη φάση της επούλωσης

- τον μύθο του ανοσολογικού συστήματος. Όλο το ανοσολογικό σύστημα είναι μια fata morgana που στηρίχτηκε σε μια λανθασμένη υπόθεση. Τα μικρόβια δεν είναι εχθροί που προσπαθεί να τα σκοτώσει ο «στρατός» των καλών λευκών αιμοσφαιρίων μας. Είναι βοηθοί μας που κατευθύνονται όπως προείπαμε, από τον ίδιο μας τον εγκέφαλο , για να εκπληρώσουν την αποκατάσταση των βλαβών μετά από μια ρήξη.

- τον μύθο της μετάστασης. Η μετάσταση αποτελεί ένα παραμύθι μιας αναπόδεικτης υπόθεσης. Ποτέ κανένας ογκολόγος δεν είδε καρκινικά κύτταρα να κυκλοφορούν μέσα στο αρτηριακό αίμα του ασθενούς . Αυτοί οι όγκοι που χαρακτηρίζονται ως «μεταστατικοί», είναι απλά νέοι καρκίνοι που οφείλονται σε νέες ρήξεις, προερχόμενες συνήθως από τον τρόμο του ασθενούς , μετά από μια απαισιόδοξη ιατρική διάγνωση του καρκίνου.

- τον μύθο των καρκινογόνων ουσιών. Ο Χάμερ υποστηρίζει ότι καρκινογόνες ουσίες απλά δεν υπάρχουν! Οι επιστήμονες έχουν πειραματιστεί τόσα χρόνια με τόσα πολλά ζώα και στην πραγματικότητα, δεν έχουν βρει ποτέ κάτι που να προκάλεσε σίγουρα καρκίνο. Δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι τα ταλαίπωρα ζώα εμφανίζουν καρκίνο από τις ίδιες τις ουσίες που τους χορηγούν και όχι από τις βασανιστικές οχλήσεις που υφίστανται.

- τον μύθο της ακτινοβολίας. Η ραδιενεργός ακτινοβολία καταστρέφει αδιακρίτως τα σωματικά κύτταρα των οργανισμών. Ο Χάμερ μας λέει ότι αυτό γίνεται πιο έντονα αισθητό στον μυελό των οστών, γιατί αυτά είναι τα αρχέγονα κύτταρα με τον μεγαλύτερο ρυθμό πολλαπλασιασμού. Έτσι εμφανίζεται η λευχαιμία. Αλλά η ίδια η ραδιενεργός ή ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία δεν δημιουργεί τον καρκίνο.

- τον μύθο της υγιεινής διατροφής. Με τον ίδιο τρόπο, η υγιεινή διατροφή δεν μπορεί να προλάβει τον καρκίνο. Απλά, ένας καλύτερα διατρεφόμενος και υγιής άνθρωπος , ή ζώο, θα είναι λιγότερο εκτεθειμένος στις διάφορες ρήξεις, με τον «ίδιο τρόπο που οι πλούσιοι έχουν 10 φορές λιγότερες πιθανότητες να πάθουν καρκίνο από τους υποσιτιζόμενους φτωχούς, μιας και ένα καρνέ επιταγών μπορεί να λύσει εύκολα πολλές ρήξεις!».

- τον μύθο του πόνου. Ο πόνος , ειδικά στο στάδιο της επούλωσης μπορεί να είναι πολύ έντονος, αλλά αν ο ασθενής ενημερωθεί θετικά και κατανοήσει ότι με αυτό τον τρόπο προσπαθεί ο οργανισμός του να επανέλθει, τότε δεν θα φοβάται πια τον πόνο και δεν θα τον θεωρεί προάγγελο του μοιραίου θανάτου. Για παράδειγμα, με τον καρκίνο των οστών, το τεντωμένο περιόστεο στη φάση της επούλωσης είναι πολύ επώδυνο. Το αληθινό όμως πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που η κλασσική ιατρική , μέσα στην άγνοιά της, χορηγεί μορφίνη και άλλα παρόμοια φάρμακα. Ο Χάμερ τονίζει ότι στην κρίσιμη φάση της επούλωσης, μια ένεση μορφίνης μπορεί να αποβεί μοιραία. Η μορφίνη διαλύει το ηθικό του ασθενή. Παραλύουν τα έντερα και δεν μπορεί πια να γίνει η πέψη. «Στην πραγματικότητα , ο ασθενής δολοφονείται με μορφίνη, ενώ βρίσκεται σε φάση επούλωσης, σε πορεία ίασης λίγων εβδομάδων». Αν το ήξεραν αυτό οι ασθενείς, θα προτιμούσαν να αντέξουν τον πόνο , παρά να σκοτωθούν από την μορφίνη…

- τον μύθο του καρκίνου. Η «δαιμονοποίηση» του καρκίνου ως «αυτοκαταστροφικός μηχανισμός του καρκίνου» , από τον οποίο αναπτύσσονται αναπόδεικτα « μοιραίες μεταστάσεις» καταρρέει μπροστά σε μια νέα ιατρική αντίληψη, που αντιμετωπίζει τις «ασθένειες» ως επωφελή βιολογικά προγράμματα αποκατάστασης των σοβαρών ψυχικών-βιολογικών ρήξεων.

- τον μύθο του υπεύθυνου γιατρού. Ο ρόλος του γιατρού στην Νέα Ιατρική αλλάζει ριζικά. Την υπευθυνότητα για την αυτο-ίαση την ανακτά ο ασθενής, συνεργαζόμενος με τον γιατρό, ο οποίος παίζει πια τον ρόλο του συμβούλου-συμπαραστάτη. Ενημερώνει για τα στάδια και την εξέλιξη της αρρώστιας, ενθαρρύνει τον ασθενή στην προοπτική της κατανόησης της αιτίας της ρήξης και συνεισφέρει ενεργά στην αναζήτηση και επίτευξη διεξόδου από την ρήξη.

ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ

Οι επαναστατικές αυτές ανακαλύψεις του Χάμερ , αντί να φέρουν την ποθητή ανακούφιση στο 1/3 των συνανθρώπων μας που βασανίζονται από την μάστιγα του καρκίνου , αντιμετωπίστηκαν με τον χειρότερο τρόπο από το ιατρικό και δικαστικό κατεστημένο.

Ο πρωτοπόρος και εμπνευσμένος ανθρωπιστής Χάμερ καταδιώχθηκε παντοιοτρόπως: αποπέμφθηκε από όλες τις συνεργαζόμενες κλινικές της Γερμανίας, από το γερμανικό ιατρικό σώμα , του αφαιρέθηκε η ιατρική ιδιότητα, φυλακίστηκε στην Κολωνία επί 18 μήνες , καταδιώχθηκε από την Ιντερπόλ(!), κατέφυγε στην Μαλάγα της Ισπανίας και πρόσφατα πάλι , σε ηλικία 70 ετών έχει φυλακισθεί εκ νέου στο Σαμπερύ της Σαβοΐας (Γαλλίας) για 3 χρόνια, μετά από μια δίκη –παρωδία ,με την ανήκουστη κατηγορία για « παρότρυνση για άσκηση ιατρικής αντίθετης στην ιατρική της Σχολής»…διότι κυκλοφόρησε το βιβλίο του για τις αρχές της Νέας Ιατρικής.

Και αναρωτιέμαι , ποια συμφέροντα και λόμπι βρίσκονται πίσω από αυτή τη πρωτοφανή κινητοποίηση σύσσωμου του ιατρικού, πολιτικού, κρατικού και διακρατικού μηχανισμού για την φίμωση ενός ανθρώπου που δεν είναι τσαρλατάνος, ούτε έχει κάνει περιουσία από τους εκατοντάδες απελπισμένους ανθρώπους που προστρέχανε σε αυτόν…απλώς είχε την έμπνευση και τη δύναμη να ανα-κοιτάξει εκ βαθέων το φαινόμενο του καρκίνου και να προσπαθήσει, βασισμένος σε εμπειρικά δεδομένα, να το ερμηνεύσει για να τους βοηθήσει.

Αναρωτιέμαι ποια είναι η ξεδιάντροπη θέση του –γαλλικού κυρίως- αλλά και γερμανικού ημερήσιου τύπου, που αναίσχυντα τον κατασυκοφαντήσανε επανειλημμένα , χορεύοντας τον χορό των μυστικών υπηρεσιών και των συμφερόντων των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών τα οποία βεβαίως διακυβεύονται κατάφορα από τις απόψεις του Χάμερ

Αναρωτιέμαι ποια μπορεί να είναι η ανοχή όλων μας απέναντι σε ένα τέτοιο σύστημα απόλυτου φασισμού , που προαποφασίζει τι και πότε μπορούμε να μαθαίνουμε, για θέματα όχι μακρινά και εξωτικά, αλλά ζωτικά για την ίδια μας την υγεία, τη ζωή και αυτή των αγαπημένων μας ανθρώπων.

Αναρωτιέμαι για όλους αυτούς που έχουν δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη, γιατί δεν ξεσηκώνονται να απαιτήσουν τον επίσημο και υπεύθυνο έλεγχο των θεωριών του Ντ. Χάμερ, όπως έκανε το Πανεπιστήμιο της Τρνάβα στη Σλοβακία και το Πανεπιστήμιο της Βιέννης …

Αναρωτιέμαι πόσους ακόμη Τζορντάνο Μπρούνο, πόσους ακόμη Γαλιλαίους, πόσους ακόμη Χάμερ θα πρέπει η ανθρωπότητα να καταμετρήσει, μέχρι να μάθει επιτέλους να αγκαλιάζει κι όχι να σκοτώνει τους ευεργέτες της …

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

1978-θάνατος του γιου του -ο Ντ. Χάμερ παθαίνει καρκίνο στους όρχεις

1980- ξεκινά τις έρευνες πάνω στους φακέλους ασθενών

1981- ανακάλυψη του Σιδηρού Κανόνα του Καρκίνου-δημοσίευση του βιβλίου «Καρκίνος, ασθένεια της ψυχής»

1981-υποβολή των θέσεών του ως διδακτορική διατριβή στο γερμανικό πανεπιστήμιο του Τουμπίνγκεν – άρνηση να κριθεί η διατριβή του

1983- Η διατριβή του ελέγχεται και επιβεβαιώνεται από διεθνή επιτροπή ιατρών στη Γερμανία. Ο Αντουάν Ντ’Ονσιέ ιδρύει στο Σαμπερύ ,εμπνευσμένος από τον Χάμερ ,την ένωση «Στοπ στον Καρκίνο»

1984-Βιβλία και διαλέξεις στην Βιέννη και Γαλλία

1986- Απαγόρευση άσκησης ιατρικού επαγγέλματος από τον γερμανικό Ιατρικό Σύλλογο- Προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας , το οποίο τον δικαιώνει, ματαίως…

1987- Απόπειρα δολοφονίας κατά του Χάμερ

1988- Αιτήσεις του στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας της Γαλλίας για έλεγχο και επιβεβαίωση της θεωρίας του-καμιά απάντηση.

1988- Δικαστική εντολή για αναγκαστικό εγκλεισμό σε ψυχιατρείο – κυβερνητική παρέμβαση και διάσωσή του.

1988- Επιβεβαίωση των θέσεων του Χάμερ από το πανεπιστήμιο της Βιέννης, κορυφή στην καρκινολογία.

1989-1992- επανειλημμένες επιβεβαιώσεις των θέσεών του στην Αυστρία.

1992- Επιβεβαίωση από το πανεπιστήμιο του Ντίσελντορφ- ενημερώνονται όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές της Γαλλίας και Γερμανίας.

1993- νέα απόπειρα ψυχιατρικού εγκλεισμού του από γερμανικό δικαστήριο- ενημέρωση όλων των πανεπιστημίων στην Γερμανία.

1993- Ένωση «Φίλοι του Ντερκ» στη Γαλλία

1994- Νέα υποβολή της διδακτορικής του διατριβής στο πανεπιστήμιο του Τουμπίνγκεν- παρότι ο κοσμήτορας την εγκρίνει , δεν ορίζεται ποτέ η επιτροπή για την κρίση της

1995-1996- ο αυστριακός και ο γαλλικός τύπος κατασυκοφαντούν τον Χάμερ και τις προσπάθειές του

1996- συλλαμβάνεται η Αντρέ Σιξτ, πρόεδρος της ένωσης «Φίλοι του Ντερκ»

1997- συκοφαντικά άρθρα στον τύπο για τον Χάμερ και την Σιξτ

1997-επεισοδιακή δίκη στο Σαμπερύ-κατασκευασμένες κατηγορίες, στημένοι μάρτυρες- η Σιξτ καταδικάζεται με αναστολή – ο Χάμερ φυλακίζεται στην Κολωνία για 18 μήνες

1998- το δικαστήριο της Κολωνίας επανεπιχειρεί τον αναγκαστικό ψυχιατρικό του εγκλεισμό

1998- Αναγνώριση των θέσεων Χάμερ από το πανεπιστήμιο Τρνάβα στη Σλοβακία

2000- νέα δίκη κατά Χάμερ και Σιξτ στο Σαμπερύ- ο εισαγγελέας δηλώνει δημόσια «ότι όλοι οι γιατροί που θα τολμήσουν να εργαστούν ή να έρθουν σε επαφή με την Νέα Ιατρική και τον Ντ. Χάμερ, θα διωχτούν ποινικά».

2004- το δικαστήριο του Σαμπερύ καταδικάζει ερήμην τον Χάμερ σε φυλάκιση τριών ετών για «παρότρυνση σε άσκηση ιατρικής αντίθετης από την ιατρική της σχολής»…

2005- ο 70χρονος Χάμερ κρατείται υπό απαράδεκτες συνθήκες (παγωμένο κελί , χωρίς

ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ:

«Κάθε φορά που βγαίνω στο προαύλιο με πλησιάζουν και μου προτείνουν να πάω στη ψυχιατρική κλινική του καταστήματος για να έχω καλύτερες συνθήκες κράτησης. Απαντώ ευχαριστώ, όχι. …θέλουν να με βγάλουν από τη μέση…Όχι, άντεξα ένα χρόνο στη Κολωνία, θα κάνω και το ίδιο εδώ.»

«Σας παρακαλώ, αντισταθείτε ενάντια σε αυτή την εξωφρενική αδικία. Δεν πρόκειται για μένα. Εγώ είμαι ένας ασήμαντος άνθρωπος. Σκεφτείτε τους 1500 γερμανούς , 700 γάλλους που οδηγούνται καθημερινά στο θάνατο με τη χημειοθεραπεία…αγωνιστείτε ώστε όλοι να ευεργετηθούν από τη Νέα Ιατρική»

«Δεν κάθομαι στη φυλακή για μένα, επειδή θα μπορούσε εύκολα να έχω δεχτεί μια από τις εκατοντάδες χρηματικές προσφορές τους…Θα εξακολουθήσω να είμαι ένα παράδειγμα, ακόμη και αν με βασανίσουν»

«νοιώθω σαν να με έχουν θάψει ζωντανό, αλλά το πνεύμα μου παραμένει ανίκητο…»

«οι Γάλλοι νόμιζαν ότι θα ξεμπερδέψουν εύκολα μαζί μου :ένας ψυχιατρικός αριθμός και τελειώσαμε…δεν υπολόγισαν την αντίδραση του κόσμου, το κοινό στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ιταλία…»

«παρακαλώ πείτε σε όλους πόσο συγκινημένος είμαι από τις επιστολές και την συμπάθεια του κόσμου…»

επισκεπτήρια ) περιμένοντας την εκδίκαση της έφεσής του τον ερχόμενο Μάρτιο…

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

www.pilhar.com

www.cwe.com/wellness/cancer.htm

www.multimania.com/biologie

www.alasanteglobale.com

www.geocities.com/HotSprings/3374/

www.free-mews.org

www.medecinenouvelle.com

www.newmedicine.com

www.germannewmedicine.ca

www.albanm.com

www.nuovamedicina.com

Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Ντ. Χάμερ , ας επικοινωνήσει μαζί μου, στην ηλ. διεύθυνση : ariadni_g@hotmail.com

ΔΡ. ΑΡΙΑΔΝΗ ΓΕΡΟΥΚΗ

Το Αντίβαρο ενημερώνει.

Η εκδήλωση που διοργάνωσε το Αντίβαρο στις 17 Μαίου είχε και θετικές και αρνητικές πτυχές. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν θετικότατη και ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Πολλές προσωπικότητες την πλαισίωσαν από όλους χώρους. Χαρακτηριστική η εκπροσώπηση του συλλόγου πρώην βουλευτών και ευρωβουλευτών (των οποίων το ψήφισμα φιλοξενείται εδώ και αρκετό καιρό στο Αντίβαρο), της κ. Άννας Συνοδινού και πολλών άλλων. Όμως η απουσία δημοσιογράφων (ειδικότερα των ισχυροτέρων ΜΜΕ) ήταν εκκωφαντική! Υπήρξε ένα τοπικό κανάλι της Κορίνθου που μαγνητοσκόπησε την εκδήλωση, και όταν μας στείλουν το βίντεο, θα το τοποθετήσουμε στην ιστοσελίδα του Αντίβαρου.
Κατά την κρίση μας, σήμερα προέχει η παράκαμψη του τύπου και η προσπάθεια προβολής του ζητήματος του βιβλίου απ\' ευθείας επικοινωνία από τους πολίτες προς την πολιτική ηγεσία.
Έτσι προτείνουμε:

1. Να σταλθούν επιστολές στους βουλευτές της περιφέρειάς σας

2. Να σταλθούν «επιστολές αναγνωστών» στον τύπο

Ο σκοπός των επιστολών είναι αφ\' ενός να διαπιστωθεί από την πολιτική ηγεσία (και ειδικά από το κόμμα που έχει και την ευθύνη διακυβέρνησης) η πολιτική βαρύτητα του εν λόγω ζητήματος, αφ\' ετέρου να πιεσθεί ο τύπος (από τη μαζικότητα των επιστολών) να ασχοληθεί και πάλι με αυτό.
Το περιεχόμενο θα μπορούσε να τονίζει

α. το πάνδημο αίτημα για απόσυρση του βιβλίου, που τέμνει ολόκληρο το πολιτικό φάσμα

β. τη μη τήρηση των διαδικασιών που το ίδιο το Υπουργείο χάραξε (πχ, οι διορθώσεις θα ξεκινήσουν την επόμενη χρονιά, και οι παρατηρήσεις της Ακαδημίας Αθηνών αγνοούνται, παρά τις ως τώρα αντίθετες διαβεβαιώσεις από τους αρμοδίους)

γ. ότι η μόνη λύση που απομένει είναι η απόσυρση του βιβλίου

Ενδιαφέρουσα είναι και η πρόταση της εφημερίδας «Παρόν» (20.05.2007) να γραφτεί νέο βιβλίο με την επίβλεψη της Ακαδημίας Αθηνών.

Για τη βοήθεια όσων επιθυμούν να στείλουν δικές τους επιστολές, παρέχουμε τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις ορισμένων εφημερίδων, αλλά και όλων των βουλευτών του κοινοβουλίου στη διεύθυνση
http://www.antibaro.gr/bouleutes.htm

Επίσης, σας παρουσιάζουμε ενδεικτικό απόσπασμα από σχετική επιστολή. Περισσότερα στοιχεία μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του Αντίβαρου. http://www.antibaro.gr


Στις 14 Φεβρουαρίου το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο διαβεβαίωνε ότι το βιβλίο Ιστορίας έχει «προτεραιότητα αξιολόγησης».

Στις 15 Μαρτίου παραδόθηκε το τελικό πόρισμα της Ακαδημίας Αθηνών στο ΥΠΕΠΘ και από εκεί στη συγγραφική ομάδα για διορθώσεις. Την σφοδρή κριτική της έκθεσης, επί «μείζονος σημασίας ζητημάτων», «προχειρότητας», «λαθών και παραλείψεων ουσιώδους σημασίας», «μη ενίσχυσης της εθνικής μνήμης και αυτογνωσίας», ασφαλώς τη γνωρίζετε.

Στις 4 Μαΐου ο γ.γ. του ΥΠΕΠΘ κ. Καραμάνος ισχυρίζεται στον τύπο ότι «το βιβλίο Ιστορίας θα διορθωθεί μέχρι τέλη Μαίου με βάση τις παρατηρήσεις της Ακαδημίας Αθηνών».

Παρόλ’ αυτά, τα σημερινά δεδομένα είναι αντιδιαμετρικά αντίθετα!

Τα ερωτηματολόγια δεν είναι έτοιμα και τελικά, η αξιολόγηση θα ξεκινήσει από την επόμενη χρονιά. Οι ως τώρα διορθώσεις αφορούν μόνο σε ένα ένθετο με επουσιώδη παροράματα (κυρίως ορθογραφικά λάθη).

Η υπεύθυνη της συγγραφικής ομάδας, κ. Ρεπούση, φαίνεται πως γνώριζε κάτι παραπάνω αρκετά νωρίς, καθώς από τις 28 Μαρτίου (δηλαδή 10 μόλις ημέρες μετά την παραλαβή των παρατηρήσεων της Ακαδημίας Αθηνών από το Υπουργείο) ακύρωνε όλες τις διαβεβαιώσεις των θεσμικών παραγόντων (Υπουργείο, Π.Ι.) καθώς δήλωνε σε συνέντευξή της στον ραδιοφωνικό σταθμό Φλας ότι «επέμβαση στο βιβλίο θα γίνει από τη νέα σχολική χρονιά», και ότι «ο βασικός άξονας του βιβλίου δεν αποσύρεται σε καμία περίπτωση»!. Στις 8 Μαίου προχωρά ακόμη περισσότερο όταν σε εκδήλωση του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφέρει ότι «ελπίζει οι επόμενες εκδόσεις του βιβλίου να είναι ακόμη λιγότερο ελληνοκεντρικές»!

Δηλαδή, η αυστηρή και ουσιαστική κριτική της Ακαδημίας Αθηνών στην έκθεσή της ακριβώς πάνω στον άξονα γραφής του βιβλίου ρίπτεται πανηγυρικά στον κάλαθο τον αχρήστων με περισσή αλαζονεία από την ίδια τη συγγραφική ομάδα, που κατόπιν σχετικών και ξεκάθαρων εντολών του Υπουργείου, θα έπρεπε –υποτίθεται - να την ακολουθήσει πιστά.


Ανδρέας Σταλίδης.

Τουρκικά στα σχολεία!Παλιό αλλά πρέπει να το αναφέρουμε.

Ενα πουλάκι απο Ιταλία(μέσω e-mail)μας έστειλε μια είδηση!

Το 50% των καθηγητών στα πανεπιστήμια είναι ιταλοεβραίοι.Το 80% εξ' αυτών θερμοί υποστηρικτές του εβραϊσμού,ενώ το 20% αδιάφοροι.
Μας είπε ακόμη οτι τα κάνουν πλακάκια μεταξύ τους και οτι βάζουν μόνο τους δικούς τους σε θέσεις εκπαιδευτικών.
Όνομα και e-mail δεν δημοσιεύονται για ευνόητους λόγους.Ντρέπεται ο άνθρωπος βλέπεται και δεν του αρέσει η δημοσιότητα(Μην πάει κάπου αλλού το μυαλό σας).

Εχουν την ειρήνη μέσα τους οι άνθρωποι.

Με τις δύο αυτές φωτογραφίες σας δείχνουμε το πόσο ειρηνιστές είναι οι Εβραίοι,αφού ως γνωστόν προσπαθούν σε όλο το κόσμο μέσω τις προπαγάνδας να σταματήσουν τους "φιλοπόλεμους" και μιλιταριστές φασίστες.



"Τα παιδάκια του Ισραήλ στέλνουν τις βόμβες στα άλλα παιδάκια του Λιβάνου".












"Τα παιδάκια του Λιβάνου
τις δέχτηκαν".

ΝΕΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Αρθρο απο το περιοδικό NEXUS Απριλίου 2004

Η εκπληκτική Νέα Ιατρική του δρ. Hammer με ποσοστό επιτυχίας 90%!

Ολα ξεκίνησαν με τον αιφνίδιο θάνατο του γιου του, ο οποίος δολοφονήθη­κε το 1978. Τρία χρόνια μετά, ο δρ.Hammer είχε προσβληθεί από καρκίνο στους όρχεις! Η ασθένεια του αυτή αποτέλεσε την αφορμή για να ξεκινή­σει τις μελέτες του πάνω στα βαθύτερα αίτια του καρκίνου, αφού αναρω­τήθηκε μήπως ο θάνατος του γιου του ήταν ουσιαστικά και η αιτία της ασθένειας του.Ενώ εργαζόταν σε νοσοκομείο καρκινοπαθών στο Μόναχο,κατέγραψε 15.000 περιστατικά καρκίνου,διαπιστώνοντας με έκπληξη οτι σε κάθε περίπτωση συντελούσαν ορισμένες προϋποθέσεις στην εμφάνιση της ασθένειας,τις οποίες ονόμασε Σιδηρούς Κανόνες του Καρκίνου.Ο δρ.Hammer , μετά απο πολλές μελέτες ,κατόρθωσε τελικά να ανακαλύψει το μηχανισμό νευρικού κλονισμού που δημιουργεί το καρκίνο ,εφαρμόζοντας μια θεραπεία που επέφερε εκπληκτικά αποτελέσματα επιτυχίας.Εντυπωσιακό θεωρείται το γεγονός πως 6.000 ασθενείς του απο τους 6.500 που ήταν, δηλαδή το 90% των νοσούντων, έχουν μέχρι σήμερα θεραπευτεί πλήρως!Το συγκεκριμένο ποσοστό είναι αντιστρόφως ανάλογο της συμβατικής θεραπείας,σε αντίστοιχες περιπτώσεις καρκίνου ,που αγγίζει μόλις το 10%.

Σχετικά με τον συγγραφέα:
Ο Walter Last έχει εργαοθεί ως βιοχημικός και ερευνητής χημικός
στα ιατρικά τμήματα πολλών γερμανικώνπανεπιστημίων, στα
εργαστήρια Bio-science Laboratories στο Λος Άντζελες και αργότερα ως
διατροφολόγος και φυσικός θεραπευτής στη Νέα Ζηλανδία
και την Αυστραλία.Έχει γράψει πολλά άρθρα σχετικά με την υγεία σε περιοδικά, καθώς και πολλά βιβλία, όπως το «Heal yourself» και το «Healing foods» (εκδ. Penquin Books).

Η στιγμή της ψυχικής σύγκρουσης αποτυπώνεται στον εγκέφαλο με με μορφή που θυμίζει ομόκεντρους δακτυλίους ενός στόχου. Μπορεί να φωτογραφηθεί μέσω τομογραφίας και έτσι, σύμφωνα με τη Νέα Ιατρική, είναι δυνατός ο εντοπισμός του σημείου που έχει προσβληθεί από καρκίνο.

0 γνωστός νευρολόγος δρ.Therese von Schwazenberg . θερμός υποστηρικτής της Νέας Ιατρικής του δρ Hammer έχει φέρει σε δύσκολη θέση την επίσημη επιστημονική κοινότητα της Γερμανίας, εκθέτοντας την άποψη του πως ο δρ Hammer αξίζει ένα βραβείο Νόμπελ!

ΟΙ «ΣΙΔΗΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ» ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Ως αποτέλεσμα των ερευνών του δρ.Hammer, προέκυψαν τα ακόλουθα συμπεράσματα, σχετικά με τα αίτια και την πορεία εκδήλωσης της ασθέ­νειας:
1. Ο καρκίνος και οι ασθένειες που συνδέονται μ' αυτόν ξεκινούν πάντα με το DHS-Σύνδρομο Dirk Hammer (από το όνομα του γιου του). Πρόκειται για ένα σοβαρό, οξύ και δραματικό βίωμα συναισθηματικής σύγκρουσης-κλονισμού. Εκδηλώνεται ταυτό­χρονα σε τρία επίπεδα: στο ψυχικό, το εγκεφαλικό και το οργανικό.
2. Το είδος της ψυχικής σύγκρουσης καθορίζει το επίκεντρο ή, αλλιώς, Εστία Hammer (Hammer Herd) στον εγκέφαλο και τη θέση εκδήλωσης τού καρκίνου σε συγκεκριμέ­νο όργανο.
3. Η πορεία της ψυχικής σύγκρουσης συνδέεται με την εξέλιξη της Εστίας Hammer στον εγκέφαλο και την πορεία του καρκίνου στο συγκεκριμένο όργανο.
αντίστοιχες περιπτώσεις καρκίνου, που αγγίζει μόλις το 10%.
Ο δρ.Hammer και η σύγχρονη «Ιερά Εξέταση»
Ο Γερμανός γιατρός Ryke Geerd Hammer (γενν. το 1935) είναι ένας ούγχρονος «μάρτυρας» που διώχθηκε ,για τις καινοτόμες θεωρίες του όχι μόνο απο γερμανικά αλλά και από πολλά ευρωπαϊκά δικαστήρια. Απο το 1986 ένα γερμανικό ειρηνοδικείο βασισμένο στο γερμανικό νόμο, σύμφωνα με τον οποίο η άδεια άοκησης , της ιατρικής μπορεί να αφαιρεθεί αν ο ιατρός έχει μειωμένες διανοητικές ικανότητες, του αφαίρεσε την άδεια να θεραπεύει. Ως απόδειξη των υποτιθέμενα ανεπαρκών διανοητικών ικανοτήτων του δρ Hammer, το δικαστήριο δήλωσε ότι δεν ήταν διατεθειμένος να αποσύρει τις θεω-ρίες του και να ασπασθεί τις αρχές της . ορθόδοξης Ιατρικής! Όταν δε το δικαστή-
ριο βεβαιώθηκε γι' αυτές του τις προθέ-σεις τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο
δύσκολα: Το δικαστήριο τον έκρινε ώς ψυχοπαθή, χωρίς καν αυτό να το τεκμη-ριώσει ούτε ένας ψυχίατρος. Έτσι το 1997, ο δρ Hammer συνελήφθη και φυλακί-στηκε για 18 μήνες βάσει ενός παρώχημέ-νου νόμου για τη φυσική θεραπεία που είχε περάσει ο Αδόλφος Χίτλερ εναντίον των τσιγγάνων. Το έγκλημα του ήταν ότι είχε δώσει δωρεάν συμβουλές υγείας σε ανθρώπους που είχαν ζητήσει τη γνώμη του! Να σημειωθεί εδώ ότι η δίκη του δολοφόνου του γιου του δρ Hammer καθυ-καθυστέρησε 13 χρόνια, και η ποινή ήταν μόλις έξι μήνες με αναστολή! Ίσως να έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος ήταν ο πρίγκηπας της Σαβοΐας, γιος του τελευταίου βασιλιά της Ιταλίας.
Από το 1997 ο δρ Hammer ζει στην Ισπανία (στη Γερμανία, την Αυστρία, τη Γαλλία και την Ελβετία κατηγορείται ως υπεύθυνος για τον θάνατο καρκινοπαθών εξαιτίας της αγωγής του). Με αυτή τη λογική, ο δρ Hammer είναι κατά συρροή δολοφόνος, επειδή αρνήθηκε να παράσχει
σε καρκινοπαθείς την, υποτιθέμενα, ααφαλή και αποτελεσματική θεραπεία της ορθόδοξης ιατρικής. Σε ένα άλλο περι­στατικό, οι γονείς ενός μικρού κοριτσιού, της Olivia Pilhar, την οποία θεράπευε ο δρ Hammer, καταδικάστηκαν οε οκτώ μήνες φυλακή με αναστολή επειδή για έγα διάστημα απέφυγαν να κάνουν χημειοθε­ραπεία στην κόρη τους, και τελικά τους αφαιρέθηκεη επιμέλεια της κόρης τους και της έγινε θεραπεία παρά τη θέληση τους.
Αυτό μπορεί να συμβεί οπουδήποτε στο Δυτικό κόσμο. Στην Αυστραλία, μια μητέρα δήλωσε πρόσφατα ότι δεν πίστευε στη χημειοθεραπεία και θα προτιμούσε φυσική θεραπεία για την κόρη της η οποία είχε λευχαιμία, αλλά υποχρεώθηκε να τή δεχθεί επειδή ο γιατρός απειλούσε να την πάει στο δικαστήριο αν αρνιόταν.
Κάθε θεραπευτής που ασχολείται με. καρκίνο έχει δει ασθενείς του να πεθαίνουν. Ωστόσο, ακόμη και σε προχωρημέ­νες καταστάσεις, το ποσοστό επιτυχίας του δρ Hammer είναι εξαιρετικά υψηλό. Αυτό το κυνήγι μαγισσών έχει συγκριθεί με την ιστορία του δρ.Semmelweis, που είχε προτείνει γα πλένουν οι χειρουργοί τα χέρια τους πριν από τις εγχειρήσεις και κλείστηκε σε ψυχιατρείο όπου και πέθανε οε ηλικία σαράντα επτά ετών.
Ο δρ Hammer έχει επιζήσει από οκτώ απόπειρες_δολοφονίας. και τα ΜΜΕ της Γερμανίας τον αντιμετωπίζουν ως παράφρονα εγκληματία. Ενώ πολλοί γιατροί, μεταξύ των οποίων και καθηγητές της Ιατρικής, έχουν επιβεβαιώσει ανεξάρτητα τις αρχές της Νέας Ιατρικής, μέχρις στιγ­μής κανένα γερμανικό πανεπιστήμιο δεν έχει δεχθεί να τις ελέγξει, παρά το ότι υπάρχει δικαστική εντολή να διεξαχθούν οι έλεγχοι από το Πανεπιστήμιο τουTubingen.
Αξίζει, ακόμα, να σημειωθεί πως η Siemens, κατασκευάστρια εταιρεία του εξοπλισμού ΟΤ, έχει επαληθεύσει, ανε ξάρτητα, τηγ ύπαρξη των Εατιών Hammer στον εγκέφαλο.
Το 1998 το Πανεπιστήμιο της Trnava στη Σλοβακία επιβεβαίωσε τη διαγνωστι­κή σημασία των Εστιών Hammer. Επιπλέον, γιατροί και φυσικοί θεραπευτές στην Ευρώπη που εφαρμόζουν τις αρχές της Νέας Ιατρικής αντιμετωπίζουν δίωξη. Στην Αυστρία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ισπανία, οι αρχές έχουν κινήσει διαδικασίες κατά των γιατρώγ αυτών για γα τους αφαιρέσουν τις άδειες. Μόνο τα δικαστήρια της Ισπανίας έχουν υιοθετήσει τη φωτισμένη άποψη ότι δεν είναι δικός τους ρόλος γα αξιολογούν αντικρουόμενες θεωρίες και θεραπείες.,
Η αμείλικτη αντίδραση του κατεστημένου είναι ευνόητη, εφ' όσον η διάδοση της Νέας Ιατρικής θα σήμαινε το τέλος του ιατρο­φαρμακευτικού κυκλώματος. Ωστόσο, το 2001 ένας εξέχων νευρολόγος υπερασπί­στηκε ανοικτά τον δρα Hammer· δημοσιεύο­ντας ένα βιβλίο για τη Νέα Ιατρική και απαιτώντας να ελεγχθούν επίσημα οι θεωρ-ίες του. Επειδή ο δρ Therese von Schwarzenberg ανήκει στην υψηλή αριστο­κρατία, τα ΜΜΕ δεν ξέρουν τι στάση να τηρήσουν. Μέχρι τώρα αναφέρονταν στο δρα Hammer με τόν πλέον προσβλητικό τρόπο, και τώρα μια υψηλή προσωπικότητα ισχυρίζεται πως ο δρ Hammer έχει δίκιο και του αξίζει το βραβείο Νόμπελ!
Παρ'όλα αυτά, οι έγκριτοι ογκολόγοι εξακολουθούν να θεωρούν ότι είναι τελεί­ως παράλογο να υποθέτουμε πως τα συναισθήματα μπορεί να είναι σημαντικά στην πρόκληση και θεραπεία του καρκί­νου και επομένως οι ισχυρισμοί του δρα Hammer δεν πρέπει να ελεγχθούν. Πληροφορίες σχετικά με τον δρ Hammer στισ διευθυνσεις www.newmedicine.ca www.philhar.com
Πιο αναλυτικά, τη στιγμή του κλονισμού, συμβαίνει κάτι σαν βραχυκύκλωμα σε προ-
καθορισμένο σημείο του εγκεφάλου. Είναι κάτι που μπορεί να φωτογραφηθεί μέσω τομογραφίας με υπολογιστή (CΤ ή CAT scan) και θυμίζει τους ομόκεντρους δακτυλίους ενός στόχου ή την επιφάνεια του νερού όταν πέσει μέσα του ένα βότσαλο. Αργότερα, αν επιλυθεί η ψυχική σύγκρουση, η εικό­να της τομογραφίας αλλάζει, καθώς αναπτύσσεται ένα οίδη­μα και, στη συνέχεια, ένας ουλώδης ιστός.
Στο ακόλουθο παράδειγμα, φαίνεται πόσο συγκεκριμένες και εντοπισμένες είναι αυτές οι εγκεφαλικές βλάβες: Μετά από μια διάλεξη, ένας γιατρός έδωσε στο δρ Hammer την τομο­γραφία ενός ασθενούς και του ζήτησε να την ερμηνεύσει. Ο
δρ Hammer διέγνωσε ένα πρόσφατο καρκίνωμα της ουροδό­χου κύστης σε φάση θεραπείας, ένα παλιό καρκίνωμα του προστάτη, διαβήτη, ένα παλιό καρκίνωμα των πνευμόνων, αισθητηριακή παράλυση σε συγκεκριμένη περιοχή, καθώς και τις αντίστοιχες συναισθηματικές συγκρούσεις που τα προκά­λεσαν!
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι ο δρ Hammer κατόρθωσε να δείξει, μέσω της τομογραφίας, ότι τη στιγμή που εμφανί­ζεται η ομόκεντρη εγκεφαλική βλάβη, σχεδόν ταυτόχρονα και η αντίστοιχη τομογραφία του νοσούντος οργάνου επιβεβαιώ­νει αυτή την ομόκεντρη βλάβη. Σύμφωνα με τον δρ Hammer, αυτό συμβαίνει αμέσως μόλις ο ψυχικός κλονισμός φτάσει στο υποσυνείδητο, με αποτέλεσμα την ίδια στιγμή να ξεκινά ο καρκίνος. Ωστόσο, ο ίδιος μηχανισμός μπορεί να προκαλέσει και άλλες ασθένειες. Η σοβαρότητα της ασθένειας ίσως να εξαρτάται και από άλλους ψυχολογικούς, ενεργειακούς και διατροφικούς παράγοντες, αλλά η φύση και η θέση της καθο­ρίζονται πάντα από το είδος της συναισθηματικής σύγκρου­σης.
Ο δρ Hammer εκτιμά ότι ο συσχετισμός μεταξύ των γεγονό-των-κλειδιών του συναισθηματικού κλονισμού και των περιοχών-στόχων του εγκεφάλου με τα αντίστοιχα ζωτικά όργανα, έχει προκύψει ως εξελικτική προσαρμογή από παρό­μοια «προγράμματα συμπεριφοράς» του ζωικού κόσμου. Πιο απλά, όταν βιώνουμε μια αναπάντεχη συναισθηματική κατα­πόνηση, κινητοποιείται ένα πρόγραμμα επείγουσας αποκατά­στασης, ένα βιολογικό πρόγραμμα αντιμετώπισης συναισθη­ματικών συγκρούσεων, με στόχο την επαναφορά του ατόμου στη φυσιολογική κατάσταση.
Ένα ενδεικτικό παράδειγμα είναι το ακόλουθο: Μια μητέ­ρα βλέπει το παιδί της να παθαίνει ένα σοβαρό ατύχημα. Γνωρίζουμε πως τα νήπια αναρρώνουν γρηγορότερα όταν πίνουν περισσότερο γάλα. Επομένως, το βιολογικό πρόγραμ­μα αντιμετώπισης συναισθηματικών συγκρούσεων της μητέ­ρας προσπαθεί να διεγείρει την παραγωγή γάλακτος, αυξάνο­ντας τον αριθμό των κυττάρων του μαστού. Αν η μητέρα είναι δεξιόχειρας, θα εμφανιστεί αμέσως μία Εστία Hammer σε συγκεκριμέ­νο σημείο του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου, που με τη σειρά του συνδέε­ται με τον αριστερό μαστό.Οταν το παιδί γίνει καλά, αρχίζει η λύση της σύγκρου­σης και το επιπλέον γάλα δεν χρειάζεται. Η μητέρα αποκτά μια ελαφρά ιάσιμη μορφή φυματίωσης στον μαστό αυτό και, στη συνέχεια, τα επιπλέον κύτταρα καταστρέφονται. Αν όμως απουσιάζει ένας επιπλέον παράγοντας που απαιτείται για τη διαδικασία αυτή, τα μυκοβακτήρια, τότε η περιοχή ενδέχεται απλώς να αποτιτανωθεί και να παραμείνει ένας λανθάνων όγκος. Η ίδια διαδικασία ακολουθείται και στα ζώα, με τη διαφορά πως το θηλυκό ζώο, συνήθως, ξεπερνά τη συναισθηματική σύγκρουση αποκτώντας άλλο μωρό.
Το ακόλουθο παράδειγμα ίσως δείχνει την αρχική επιβιωτική αξία αυτού του μηχανισμού: Ας υποθέσουμε πως ένα λιοντάρι κυνηγά μια αντιλόπη.Η αντιλόπη πρέπει να κινητοποιήσει άμεσα όλες τις δυνατότητες της για να επιβιώσει. Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα παίρνει τον έλεγχο και έτσι ενεργοποιείται ένα ειδικό κέντρο του εγκεφάλου, που διεγεί­ρει τη δραστηριότητα των πνευμόνων. Αφού καταφέρει να ξεφύγει, το ζώο αναπαύεται και το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα κυριαρχεί για ένα χρονικό διάστημα για να φέρει τις σωματικές λειτουργίες στην κανονική κατάσταση.

Αν, αντίθετα, ένας άνθρωπος μάθει ότι έχει καρκίνο, ακόμη κι αν η διάγνωση είναι λάθος, κινητοποιείται το ίδιο βιολογικό .πρόγραμμα, από τον ίδιο φόβο του θανάτου που βοηθά το ζώο να ξεφύγει. Το επίπεδο της έντασης ανεβαίνει κατακόρυφα και η σύνδεση εγκεφάλου-πνευμόνων ενεργο­ποιείται, όμως ο άνθρωπος δεν έχει έξοδο διαφυγής. Μέχρι να λυθεί η συναισθηματική σύγκρουση, κάτι που ίσως πάρει χρόνια, θα υπάρχει διαρκής υπερένταση, καθώς και διέγερση της πνευμονικής λειτουργίας, που παίρνει πλέον μορφή αυξη­μένης πνευμονικής χωρητικότητας με αδιάκοπη διαίρεση κυττάρων.
Η διαδικασία αυτή σταματά μόνο αν σταματήσει αυτή η δράση του εγκεφάλου, με τη λύση της αρχικής συναισθηματι­κής σύγκρουσης. Αυτό συμβαίνει όταν ο ασθενής εγχειριστεί ή ακολουθήσει μια αγωγή που πιστεύει απόλυτα ότι θα τον θεραπεύσει. Ωστόσο, η ίδια ακριβώς αγωγή σε έναν ασθενή που αμφιβάλλει για την αποτελεσματικότητα της όχι μόνο δεν θα λύσει το πρόβλημα, αλλά θ' αφήσει και την ασθένεια να εξελιχθεί. Χάρη στο έργο του δρ Hammer, η ανωτέρω διαδικα­σία δεν είναι πλέον μια ανεπιβεβαίωτη υπόθεση, αλλά επι­στημονικό γεγονός που μπορεί να επαληθευθεί ανά πάσα στιγμή με εγκεφαλική τομογραφία.
Στον πίνακα της επόμενης σελίδας, φαίνονται μερικές από τις σχέσεις μεταξύ συναισθηματικών προβλημάτων και οργάνων στόχων.
Όμως, σύμφωνα με τον δρ Hammer, η συναισθηματική φόρ­τιση συνδέεται άμεσα και με άλλες ασθένειες: AIDS: Ο δρ Hammer παρατήρησε ότι κανείς ποτέ δεν πέθανε από AIDS χωρίς να έχει προηγουμένως μάθει ότι είναι ορο­θετικός ή να το πιστεύει για κάποιο λόγο. Το συμπέρασμα
είναι ότι, όπως ακριβώς με τον καρκίνο, η αρνητική ιδέα που συνδέεται με το AIDS επιφέρει το καταστροφικό αποτέλεσμα της ασθένειας.
Αιμορροΐδες: Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εμφανιστούν σε γυναίκα δεξιόχειρα με υπαρξιακό πρόβλημα ή σε άντρα αρι­στερόχειρα με θυμό για την υπεράσπιση του ζωτικού χώρου του, σε φάση θεραπείας.
Διαβήτης και υπογλυκαιμία: Γυναίκα δεξιόχειρας εμφανίζει υπογλυκαιμία από άγχος, αν όμως είναι αριστερόχειρας,εμφανίζει διαβήτη σοβαρής μορφής.
Ένας άντρας δεξιόχειραςεμφανίζει διαβήτη σοβαρής μορφής όταν αντιστέκεται σε
κάτι, αν όμως είναι δεξιόχειρας, εμφανίζει υπογλυκαιμία.
Καρδιακό έμφραγμα: Μπορεί να προκληθεί από αγώνα για
το ζωτικό σου χώρο.
Λεύκη, Λενκοδερμία: Τις προκαλεί μια συναισθηματική
σύγκρουση από άσχημο αποχωρισμό.
Παράλυση προσώπου: Εξαιτίας του φόβου για απώλεια της
υπόληψης.
Ρευματισμοί: Αποτελεί επακόλουθο μιας συναισθηματικής
σύγκρουσης από επώδυνο αποχωρισμό.
Σκλήρυνση κατά πλάκας και παράλυση: Εμφανίζονται όταν ο
άνθρωπος αδυνατεί να βρει λύσεις σε σοβαρά προβλήματα.
Στηθάγχη: Προκαλείται από σύγκρουση για τον ζωτικό χώρο
σε φάση έξαρσης, και έμφραγμα σε φάση θεραπείας. Ψυχώσεις: Διαθέτουν μία ή περισσότερες ενεργοποιημένες Εστίες Hammer και στα δύο μέρη του εγκεφάλου. Ψωρίαση: Οφείλεται σε αποχωρισμό από οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον.
Η ΣΧΕΣΗ ΟΡΓΑΝΩΝ-ΣΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ
Η επιλογή του σημείου σωματοποίησης της συναισθηματικής σύγκρουσης γίνεται με υποσυνείδητους συσχετισμούς. Λόγου χάρη, συγκρούσεις που αφορούν ζητήματα βιολογικής επι­βίωσης, π.χ. νερό ή και άλλα υγρά όπως γάλα ή έλαια, οδη­γούν σε καρκίνο των νεφρών. Ο φόβος του θανάτου οδηγεί οε καρκίνο των πνευμόνων και η ψυχολογική καταπίεση οδηγεί σε καρκίνο του στομάχου ή των εντέρων.

Αρχικά, για τα ζώα, το θέμα «ψυχική σύγκρουση» πυροδο­τεί κυριολεκτικά για ένα μεγάλο
κομμάτι τροφής. Για μας όμως, μπορεί να είναι μια οποιαδήποτε υποχρέωση που ξεπερνά τις δυνατότητες μας. Ωοτόσο, πρέπει να γίνει απόλυ­τα κατανοητό ότι το
επίκεντρο του στόχου δεν καθορίζεται τόσο από το ίδιο το τραυματικό γεγονός, αλλά μάλλον από την ιδιαίτερη
ψυχολογική σημασία που έχει για μας εκείνη τη στιγμή που το
βιώνουμε.
Ο δρ Hammer αναφέρει το παράδειγμα μιας γυναίκας που βρίσκει τον άντρα της στο κρεβάτι με μιαν άλλη. Η συναισθη­ματική σύγκρουση σεξουαλικής απογοήτευσης προκαλεί
καρ­κίνο της μήτρας.

Η καθηγήτρια Jane Plant, έχοντας προσβληθεί
η ίδια από καρκίνο,επέκτειε τη μέθοδο θεραπείας του
δρ Hammer.Τα αποτελέσματα για την υγεία της υπήρξαν θεαματικά.

Αν όμως το βιώσει ως σύγκρουση με το σύντροφο της και η ίδια είναι δεξιόχειρας, θα πάθει καρκίνο
του μαστού. Αν το συναίσθημα είναι φόβος και περιφρόνηση προς αυτόν, προκαλείται υπογλυκαιμία. Αν βιωθεί ως
έλλει­ψη αυτοεκτίμησης, μπορεί να εμφανιστεί καρκίνος στο ηβικό οστό. Αν η έλλειψη αυτοεκτίμησης οφείλεται σε αθλητική
αποτυχία και όχι σε σεξουαλική, τότε το πρόβλημα θα εμφα­νιστεί μάλλον στο χέρι, στο πόδι, στα
δάχτυλα ή στον ώμο.
Άλλες καταστάσεις που τυπικά οδηγούν σε βιολογικές συγκρούσεις είναι οι απώλειες: απώλεια ενός
αγαπημένου προσώπου, της εργασίας μας ή κάποιου πολύτιμου αντικειμέ­νου.
Ο δρ Hammer πιστεύει ότι οι περισσότερες μεταστάσεις ή δευτερεύοντες όγκοι προκαλούνται κυριολεκτικά
από το φόβο του θανάτου που αισθάνεται ο ασθενής μετα τη διάγνωση του καρκίνου.
Η σύγκρουση μπορεί να μην πάρει μορφή φόβου αλλά θυμού, αγανάκτησης ή απομάκρυνσης από το σύντροφο ή τα παιδιά, οπότε εμφανίζονται όγκοι σε διάφόρα σημεία. Επίσης, η διά­γνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου συνήθως οδηγεί σε καρκίνο του ήπατος, εξαιτίας του υποσυνείδητου φόβου της λιμοκτονίας.
Εν γένει, η απελπισία και η έλλειψη νοήματος ζωής προκα­λούν χρόνια υπερένταση, που εμποδίζει τη θεραπεία του καρ­κίνου και άλλων ασθενειών, αλλά δεν αποτελούν κύρια αιτία των ασθενειών. Σύμφωνα με το δρ Hammer, η πραγματική αιτία του καρκίνου και άλλων ασθενειών είναι ένας απροσ­δόκητος τραυματικός κλονισμός που μας βρίσκει συναισθη­ματικά απροετοίμαστους.

ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: ΦΑΣΗ ΠΡΩΤΗ
Η έναρξη ενός DHS, δηλαδή μιας συναισθηματικής σύγκρου-σης-κλονισμού, διαφέρει χαρακτηριστικά από τα άλλα προ­βλήματα που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή.
Τα αποτελέσματα της είναι μια διαρκής υπερένταση που οδηγούν σε κρύα χέρια και πόδια, ανορεξία και απώλεια βάρους αϋπνία και εμμονή στην αιτία της σύγκρουσης. Αν η σύγκρι­ση δεν λυθεί σύντομα, η μακροχρόνια υπερένταση θα οδηγήσει σει πιθανότατα στην εμφάνιση καρκίνου ή κάποιας άλλης ασθένειας. Μόλις επιλυθεί η συγκεκριμένη ψυχική σύγκρου ση, τα προηγούμενα συμπτώματα εξασθενούν, αφήνοντας όμως μια γενική εξάντληση του οργανισμού και ανάγκη για ανάπαυση. Αυτό είναι σημάδι ότι το παρασυμπαθητικό νευρι­κό σύστημα έχει τον έλεγχο. Αυτή αποτελεί και την αρχή της πρώτης φάσης αυτοθεραπείας του οργανισμού μας, η οποία μπορεί να είναι μακροχρόνια και δύσκολη.
Κατά τη διάρκεια, λοιπόν, αυτής της πρώτης φάσης, παρου­σιάζεται κατακράτηση· υγρών και φλεγμονή, αλλά ο όγκος παύει να αναπτύσσεται. Αυτό τελικά οδηγεί σε μια θεραπευ­τική κρίση, την οποία ο Hammer ονομάζει «επιληπτική» ή «επι-ληπτοειδή κρίση», επειδή προκαλείται από ένα οίδημα που αναπτύσσεται στην Εστία Hammer στον εγκέφαλο, με συμπτώ­ματα μοναδικά για κάθε ασθένεια.
Κατόπιν, το σώμα αρχίζει να αποβάλλει το συσσωρευμένο υγρό, ο ασθενής σταδιακά ανακτά τις δυνάμεις του και οι σωματικές λειτουργίες επιστρέφουν στο φυσιολογικό. Κι ενώ, λοιπόν, ο συνδετικός ιστός του εγκεφάλου, η γλοία. αρχίζει να επιδιορθώνει μόνος του την Εστία Hammer, η όλη διαδικασία μπορεί να γίνει αντιληπτή από τους συμβατικούς ακτινολόγους και να θεωρηθεί, εσφαλμένα, ως ταχέως ανα­πτυσσόμενος όγκος στον εγκέφαλο. Τότε λοιπόν τυγχάνει της ανάλογης αντιμετώπισης (χημειοθεραπεία, ακτινοβολίες κ.λ.π), με όλες τις ολέθριες συνέπειες για την εξέλιξη του ασθενούς.
0_δρ Hammer υπολογίζει ότι το 99% των εγκεφαλικών επει-σοδίων, όπως η αποπληξία, η ενδοεγκεφαλική αιμορραγία, οι κύστεις και οι όγκοι, οφείλεται σε «θεραπευτικά επεισόδια» πού προκαλούν οι εστίες Hammer. Επομένως τα θεωρεί προ­σωρινά και περιορισμένα, εκτός αν μεσολαβήσει άκαιρη ιατρική παρέμβαση. Η σημαντικότερη βοήθεια στις περιπτώ­σεις αυτές, εστιάζει αποκλειστικά στην προσπάθεια αποφυ­γής τυχόν εγκεφαλικού οιδήματος.
Κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής κρίσης, ο ασθενής ενδέχεται για λίγο διάστημα να αναβιώσει την αρχική ψυχο­λογική σύγκρουση, με κρύα χέρια και κρύο ιδρώτα. Αυτό βοηθά στην υποχώρηση του εγκεφαλικού οιδήματος, επιτρέ­ποντας στις υπόλοιπες σωματικές λειτουργίες να επανέλθουν στο φυσιολογικό. Το επικίνδυνο σημείο είναι ακριβώς πριν από το τέλος της θεραπευτικής κρίσης, όπου θα φανεί αν το σώμα είναι αρκετά δυνατό, ώστε να υπερνικήσει την ασθέ­νεια.
Σε δύσκολες περιπτώσεις που οφείλονται σε μακροχρόνιες συναισθηματικές συγκρούσεις, ενδέχεται να αναπτυχθεί εκτεταμένο εγκεφαλικό οίδημα, οπότε ο δρ Hammer χρησιμο­ποιεί ενέσεις κορτιζόνης. Υπό φυσιολογικές συνθήκες όμως, χρησιμοποιεί απλά ένα συνδυασμό ουρίας και αντιφλεγμο-νωδών. Η φαρμακευτική ουρία έχει ισχυρές διουρητικές ιδιότητες και εξαιρετικά αποτελέσματα σε περιπτώσεις επι­κίνδυνα υψηλής πίεσης υγρών στον εγκέφαλο. Εν γένει χορη­γούνται 20 γραμμάρια ουρίας, 2-5 φορές την ημέρα.
Στο βιβλίο Your own perfect medicine της Martha Christy (FutureMed Inc.,USA), αναφέρε-
ται μια περίπτωση εκτεταμένου εγκεφαλικού όγκου που απειλού­σε τη ζωή ενός αοθενούς και που
εξαφανίστηκε ολοκληρωτικά εντός δύο ωρών από τη λήψη 256 mL ουρίας 30%. Αυτή η αναφορά αποδεικνύει καθαρά ότι ο υποτιθέμενος εγκεφαλικός όγκος ήταν στην πραγματι­κότητα ένα εκτεταμένο εγκεφαλικό οίδημα, όπως ακριβώς περιγράφει η θεωρία της Νέας ιατρικής του δρ Hammer.
Αυτό που ο δρ Hammer ονομάζει «επιληπτική κρίση», μπο­ρεί να πάρει μορφή καρδιακής προσβολής, πνευμονικής εμβολής,, ηπατίτιδας ή πνευμονικής λοίμωξης. Γενικά, κατά τη φάση αυτοθεραπείας, ο ασθενής έχει περισσότερες ενο­χλήσεις απ¹ ό,τι προηγουμένως, κατά την ανάπτυξη του όγκου.
Κατά το πρώτο μέρος της φάσης αυτοθεραπείας, τα περισ­σότερα προβλήματα οφείλονται σε κατακράτηση υγρών, φλεγμονή και οίδημα των ιστών, που προκαλούν υπερβολικό πόνο. Για τον δρ Hammer όμως, το οίδημα, είτε στον εγκέφα­λο είτε στο όργανο, αποτελεί θετικό σημάδι θεραπείας.

ΑΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: ΦΑΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
Αφού ο ασθενής καταφέρει να ξεπεράσει την πρώτη θερα­πευτική κρίση, μύκητες και μυκοβακτήρια απομακρύνουν τα αδενοκαρκινώματα, ενώ ακόμα και ο ιός της ηπατίτιδας μπο­ρεί να βοηθήσει στην αναγέννηση του ήπατος! Στο στάδιο αυτό, βακτήρια, μύκητες και ιοί που βοηθούν στην κατάλυση των όγκων και στην αποκατάσταση κατεστραμμένων ιστών προκαλούν φλεγμονή, πόνο και πυρετό.
Αν σας φαίνεται παράξενο που ο δρ Hammer θεωρεί τα μικρόβια απαραίτητους βοηθούς ατη θεραπεία του καρκίνου, υπάρχει κάτι άλλο που θα σας φανεί ακόμα πιο παράξενο. Στο οντογε-νετικό σύστημα όγκων και καρκινοειδών ασθενει­ών, διακρίνει δύο διαφορετικές διαδικασίες κατά την ενεργό φάαη του κλονισμού:
Ανάλογα με τη θέση της Εστίας Hammer στον εγκέφαλο, μπορεί να συμβεί είτε πολλαπλασιασμός, είτε καταστροφή των κυττάρων. Η πρώτη ομάδα εμφανίζει πολλαπλασιασμό των κυττάρων και ανάπτυξη του όγκου κατά τη φάση της συναισθηματικής σύγκρουσης, ενώ ατη συνέχεια απομακρύ­νει τα επιπλέον κύτταρα με τη βοήθεια μικροβίων κατά τη φάαη θεραπείας. Η άλλη ομάδα προκαλεί καταστροφή των κυττάρων κατά τη φάση της συναισθηματικής σύγκρουσης, με αποτέλεσμα να προκαλούνται έλκη, νεκρώσεις και κενά στους ιστούς που πλήττουν, λόγου χάρη, τα οστά (οστεοπό­ρωση), τα νεφρά, τη σπλήνα ή τις ωοθήκες. Κατά τη φάαη αυτοθεραπείας, η δεύτερη αυτή ομάδα προσπαθεί να γεμίσει τα κενά που δημιουργήθηκαν με πολλαπλασιασμό των κυττά­ρων. Οι νεκρώσεις ιστών και η οστεόλυση (διάλυση του οστού) αποκαθίστανται από βακτήρια που αρχικά σχηματίζουν αποστήματα, τα οποία στη συνέχεια επουλώνονται και γεμίζουν κοκκιώδη ιστό, σχηματίζοντας έτσι οστεοσάρκωμα, λέμφωμα, ινομύωμα και θεραπευτικές κύστες. Επιπλέον, κατά τη φάση αυτοθεραπείας, εμφανίζεται συχνά λευχαιμία, όπως ακριβώς και μετά από βλάβη των οστών από ακτινο­βολία, επιδράσεις χημικών ουσιών ή καρκίνο.
Συμφωνά με τον δρ Hammer αυτές οι παθήσεις εν γένει αυτονομούνται και ξεφεύγουν από τον έλεγχο μόνον όταν συμβούν επιπλέον συναισθηματικοί κλονισμοί, όταν το σώμα είναι πολύ ηλικιωμένο ή εξασθενημένο ή όταν χρησιμοποιη­θούν άκρως επιβαρυντικές για τον οργανισμό μέθοδοι της συμβατικής ιατρικής. Αντίθετα, οι μέθοδοι φυσικής θεραπεί­ας στοχεύουν στην παράλληλη υποστήριξη σώματος και νου στη δύσκολη αυτή περίοδο.
Οι περισσότερες αυτοθεραπείες προχωρούν χωρίς ιδιαίτε­ρα προβλήματα, αλλά στο 10% περίπου των περιπτώσεων χρειάζεται και η υποστήριξη ενός έμπειρου θεραπευτή, ιδιαί­τερα κατά τη θεραπευτική κρίση.
ΛΥΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Το βασικό για τη ριζική θεραπεία σε κάθε περιστατικό καρ­κίνου, είναι να βρούμε το αρχικό «βίωμα-ψυχικό τραύμα» και να βεβαιωθούμε ότι θεραπεύθηκε. Σε πολλές περιπτώσεις, το τραύμα αυτό έχει διορθωθεί ήδη από μόνο του, οπότε ο ααθενής πάσχει μόνο από κάποια επίδραση της φάσης αυτο­θεραπείας.
Λόγου χάρη, μπορεί κάποιος να έχει χάσει το κτήμα του ή την επιχείρηση του, αλλά στη συνέχεια να έχει αποκτήσει μια νέα ικανοποιητική ασχολία. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ένας όγκος που σταδιακά γίνεται λανθάνων ή τελικά διαλύε­ται.

Κανείς δεν πέθανε απο AIDS χωρίς να έχει προηγουμένως μάθει οτι είναι οροθετικός ή να πιστεύει για κάποιο λόγο.
Περίπου το 40% των όγκων που εντοπίζονται με ιατρικές εξετάσεις ρουτίνας είναι παλιοί και αβλαβείς, δηλαδή λανθανόντες και αποτιτανωμένοι. Ωοτόσο, μπορεί και πάλι να προκύψουν επιπλοκές, αν η ιατρική παρέμβαση προκαλέοει ένα συναισθηματικό κλονισμό στον ασθενή λόγω φόβου θανάτου, ο οποίος θα προκαλέσει την αύξηση του ήδη υπάρ­χοντος ή τη δημιουργία ενός νέου όγκου.
Παρ' όλα αυτά, σε μερικές περιπτώσεις ενδέχεται να είναι ακόμη ενεργή η αρχική συναισθηματική σύγκρουση ή να υπάρχει μια δεύτερη ενεργή σύγκρουση. Εφ' όσον δεν το γνωρίζουμε, πρέπει να ερευνήσουμε κάθε περίπτωση, ώστε να βρούμε την αρχική και τυχόν άλλες νέες συγκρούσεις. Πρέπει να θυμηθούμε το παρελθόν, ιδίως ένα με δύο χρόνια πριν από την έναρξη του προβλήματος και να μελετήσουμε το συναισθηματικό μας ιστορικό λίγο πριν, λίγο πρίν και μετά τη διάρκεια του διαστήματος αυτού. Εδώ, ο διαλογισμός και η θεραπεία «μέσω αναδρομής» μπορεί να βοηθήσουν ουσιαστικά στην ανακάλυψη των συναισθηματικών κλονισμών.
Αν εξακολουθεί να υπάρχει έντονη συναισθηματική αντί­δραση, ακόμα κα όταν έχει βρεθεί η αιτία της σύγκρουσης, τότε σίγουρα το πρόβλημα δεν έχει λυθεί. Το καλύτερο είναι να αντιμετωπιστεί με φυσικό τρόπο, στην πράξη δηλαδή, εφ' όσον κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Λόγου χάρη, αν προκλήθηκε από την απώλεια του συντρόφου, μπορεί να βρεθεί νέος σύντροφος. Αν χάθηκε ένα παιδί, μπορεί η μητέρα να μείνει και πάλι έγκυος ή να υιοθετήσει ένα παιδί.Ωστόσο δεν είναι το γεγονός της εγκυμοσύνης ή του νέου συντρόφου που μας θεραπεύει, αλλά μάλλον η δυνατότητα να συμφιλιωθούμε με την απώλεια μας, να την αποδεχθούμε και να συνεχίσουμε να
ζούμε. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε, δεν θα μας ωφελή­σει ούτε ο νέος σύντροφος, ούτε και ένα άλλο παιδί, παρά μόνο κάποιος έμπειρος θεραπευτής.
Αν δεν είναι δυνατόν να δοθεί φυσική λύση ή δεν μπορεί να βρεθεί κάποιος θεραπευτής, προτείνεται η χρήση «κατευθυ­νόμενης φαντασίας>> είτε με τη βοήθεια ενός συντρόφου ή στενού φίλου._Σε χαλαρή και διαλογιστική κατά-σταση, αναδημιουργείται και αναβιώνεται η συναισθηματική σύγκρουση όσο πιο έντονα είναι δυνατόν, αντικαθιστώντας την έκβαση με μία νέα επιθυμητή ή γενικώς αποδεκτή λύση. Η νέα έκβαση είναι δυνατόν να δημιουργηθεί και να πρανιια-τοποιηθεί με τη φαντασία όσο το δυνατόν πιο ζωντανά και λεπτομερώς γίνεται. 'Ολες οι αισθήσεις πρέπει να βοηθήσουν σ' αυτή την προσπάθεια, ώστε να υπάρξει το επιθυμητό απο­τέλεσμα. Το αρχικό βίωμα ενδέχεται να μας έχει σημαδέψει με μνήμες άσχετων λεπτομερειών(ίχνη),στις οποίες ο οργανισμός
αντιδρά με αλλεργίες. Και σ' αυτή την περίπτωση, ακολουθείται ο ίδιος τρόπος αντιμετώπισης, όπως και προη­γουμένως.

Το όργανο στόχος δεν καθορίζεται τόσο απο το ίδιο το τραυματικό γεγονός,αλλά μάλλον απο την ιδιαίτερη ψυχολογική σημασία που έχει για μας.
Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα εφαρμογής καμιάς απο τις παραπάνω μεθόδους και επικρατεί η αίσθηση ότι ο οργανι­σμός έχει ταλαιπωρηθεί υπερβολικά και επίπονα, τότε μόνον η πνευματική κατανόηση και η αποδοχή μπορούν να βοηθήσουν.
Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να εντοπιστούν τα ευαί­σθητα σημεία του ασθενούς και να αποφευχθούν περαιτέρω συναισθηματικές συγκρούσεις. Σε περίπτωση όμως που προ­κληθεί κάποια καινούρια σύγκρουση, πρέπει να αποβληθεί το συντομότερο δυνατόν.
Όλες οι ενεργές συναισθηματικές συγκρούσεις σταματούν και η φάση αυτοθεραπείας ξεκινά όταν ο ασθενής καταφέρει να αγαπήσει και να συγχωρήσει ακόμη και όλους όσοι νιώθει ότι τον έχουν αδικήσει. Η φάση θεραπείας μπορεί να διευκο­λυνθεί ακόμη περισσότερο, αν ο ασθενής πιστέψει ότι θα είναι σύντομη και ήπια και να οδηγηθεί μ' αυτό τον τρόπο σε πλήρη ανάρρωση.
Σύμφωνα με τον δρ Hammer, τα άγρια ζώα παθαίνουν καρ­κίνο, όπως κι εμείς, από τα ίδια βιολογικά προγράμματα αντιμετώπισης κλονισμού. Ωστόσο, το 80-90% επιβιώνουν και δεν το αντιλαμβάνονται καν, επειδή η φάση θεραπείαςακολουθεί τη φυσική της πορεία. Αυτά που πεθαίνουν είναι, κυρίως, γέρικα ζώα που δεν μπορούν να λύσουν μια σύγκρουση επανακτώντας την περιοχή τους από κάποιον αντίπαλο ή αναπληρώνοντας ένα χαμένο νεογέννητο.
Στην κοινωνία μας τα πράγματα είναι διαφορετικά, επειδή, κατά κανόνα, η φυσική διαδικασία θεραπείας διαταράσσεται. Συχνά, κατά την ενεργό φάση της σύγκρουσης χορηγούνται ηρεμιστικά ή αντικαταθλιπτικά, που εμποδίζουν τη δυνατότη­τα αντιμετώπισης και, επομένως, και το ενδεχόμενο να κερ-δηθεί ο χαμένος ζωτικός χώρος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διάγνωση καρκίνου, γεγονός που προκαλεί μία ακόμη ενερ­γή συναισθηματική σύγκρουση και μπορεί να καταλήξει στη χορήγηση μορφίνης, η οποία αχρηστεύει την αυτοθεραπευτική μας ικανότητα.
Ο δρ Hammer δεν πιστευει ότι η υγιεινή διατροφή, τα ιάματα, η κάθαρση και η υγιεινή ζωή,γενικά, μπορούν να θερα­πεύσουν το καρκίνο.Ωστόσο, όλα αυτά είναι σημαντικά, προκειμένου να αντέξουμε τις δυσκολίες της φάσης αυτοθεραπείας.
Ακόμα, ο δρ Hammer θεωρεί πως όλες οι ασθένει-ες συνίστανται σε δύο φάσεις: την αρχική, με
με την ενεργό συναισθηματική σύγκρουση που
ακολουθείται -εφ' όσον είναι εφικτό- από μια
δεύτερη φάση θεραπείας, που αντιστρέφει το
πρόγραμμα της σύγκρουσης. Ο δρ Hammer δεν τις ονομάζει ασθένειες, αλλά «ειδικά βιολογικά προγράμ- \ ματα».Έχει εργασθεί με πάνω απο 31000 ασθενείς και οι θεωρίες
του επιβεβαιώθηκαν σε όλες τις περιπτώσεις.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι, συνολικά, η Νέα Ιατρική έχει ποσοστό επιτυχίας 95% στην αντιστροφή του καρκίνου υπό ιδανικές συνθήκες. Αυτό συμβαίνει αν λυθεί εγκαίρως η συναισθηματική σύγκρουση και αν δεν υπάρξει νέα σύγκρου­ση, αλλά ούτε και παρέμβαση της συμβατικής Ιατρικής. Ωστόσο, πολλοί ασθενείς με προχωρημένες παθήσεις ίσως να μην κατορθώσουν να λύσουν τις συναισθηματικές συγκρούσεις τους ή να το κάνουν πολύ αργά κι έτσι να μην ανταποκριθούν στη θεραπεία.

ΜΙΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΟΥ HAMMER

Ο αρθρογράφος Walter Last προσωπική του θέση σχετικά με τη Νέα Ιατρική του δρ Hammer «Από την προσωπική μου εμπειρία και γνώση, δεν έχω καμία αμφιβολία για την πρωταρχική σημασία των συναισθημάτων και των πεποιθήσεων μας στην πρόκληση και τη θεραπεία των ασθενειών μας. Επιπλέον, ,τα γραπτά του δρ Hammer δίνουν την εικόνα ενός σοβαρού και σχολαστικού ερευνητή, τα ευρήματα του οποίου έχουν επαληθευτεί από πολλά επι­στημονικά ιδρύματα και γιατρούς, μεταξύ των οποίων και καθηγητές της Ιατρικής. Μόνον εκείνοι που αρνούνται να εξετάσουν απροκατάλυπτα τα στοιχεία αυτά συνεχίζουν να τον κατηγορούν.
Δεν έχω λοιπόν καμία αμφιβολία για την ισχύ της βασικής του πρότασης: ότι συγκεκριμένες ασθένειες και ιδιαίτερα ο καρκίνος, συνδέονται με ορατές βλάβες σε συγκεκριμένα σημεία του εγκεφάλου, καθώς και με συγκεκριμένα ψυχολογικά βιώματα. Η υπόθεσή του για τις δύο φάσεις της πορείας της ασθένειας, όπου η φάση αυτοθεραπείας είναι μια αντι­στροφή των αρχικών συμπτωμάτων της ασθένειας, είναι βασική έννοια των φυσικών θεραπειών.
Ωστόσο, ο δρ Hammer διστάζει να επεκτείνει ή να τροποποι­ήσει τη θεωρία του συμπεριλαμβάνοντας και άλλα ενδεχόμε­να. Βασικά, υποθέτει την ύπαρξη μιας μονόδρομης επικοινω­νίας από την ψυχή προς το όργανο μέσω του εγκεφάλου. Εγώ προτείνω, αντ' αυτού, μια αμφίδρομη επικοινωνία από την ψυχή προς το όργανο, καθώς και από το όργανο προς τον εγκέφαλο και την ψυχή.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Γνωρίζουμε ότι οι θάνατοι από καρκίνο του μαστού στην Κίνα είναι ένας στους 10.000 σε σύγκριση με έναν στους 10 στις περισσότερες δυτικές χώρες. Η καθηγήτρια Jane Plant συνειδητοποίησε όχι, αντί-, θετά με τις γυναίκες δυτικής νοοτροπίας οι Κινέζες—δεν_ καταναλώνουν γάλα ζώων και τα παράγωγα του. Η ίδια είχε παρουσιάσει για πέμπτη φορά καρκίνο του μαστού και πίστευαν ότι θα πεθάνει. Αποφάσισε, λοιπόν, να αποφύγει όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, και σύντομα ο όγκος χης εξαφανίστηκε! Δεν έχει εμφανίσει καρκίνο εδώ και 13 χρό­νια (βλέπε Your life in your hands της Jane Plant, εκδόσεις Virgin,UK, 2000). Δεδομένου ότι οι Κινέζοι εμφανίζουν συνηθισμένα ποσοστά σε άλλους τύπους καρκίνου, θα πρέπει να υπάρχει κάποιος ειδικός παράγοντας που προκαλεί τα χαμηλά ποσοστά καρκίνου του μαστού. Υποθέτοντας πως είναι πράγματι το γάλα, κάνω τις παρακάτω σκέψεις.
Το γάλα έχει μεγάλη περιεκτικότηχα χου αναπτυξιακού παράγοντα ινσουλίνης,IGF-1, που κινητοποιεί την ανάπτυξη του ιστού των μαστών κατά την εφηβεία και την εγκυμοσύνη. Η IGF-1 υπάρχει επίσης στο σώμα των αγελάδων και φαίνε­ται πως κινητοποιεί και άλλους καρκίνους που σχεχίζονχαι με ορμόνες, όπως ο καρκίνος του προστάτη. Αν υποθέσουμε πως αυτό προκαλεί διαρκή διέγερση, σε χαμηλά επίπεδα, του ιστού των μαστών και της αντίστοιχης περιοχής χου εγκεφά­λου στις γυναίκες που καταναλώνουν γάλα και γαλακτοκομι­κά προϊόντα, υπάρχουν δύο ενδεχόμενα:
1. Οι ευαισθητοποιημένες περιοχές του εγκεφάλου προκα­λούν πολύ εντονότερη αντίδραση σε τυχόν συναισθημα­τική σύγκρουση σχετική με το παιδί ή το σύντροφο, οπότε οι γυναίκες που πίνουν γάλα αποκτούν συχνότερα καρκίνο του μαστού.
2. Δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να υπάρχει μια συναι-αθηματική σύγκρουση σε ύφεση ή κάποιο γεγονός χου παρελθόντος που είναι ακόμη ενεργοποιημένο. Η συνε­χής συνδυασμένη διέγερση από το γεγονός αυτό και την IGF-1 μπορεί να προκαλέσει τη σταδιακή ανάπτυξη μιας Εστίας Hammer ή την αιφνίδια εμφάνιση του καρκίνου, όταν φτάσει σε οριακό σημείο.
Με βάση τα όσα διαπιστώνουμε, μάλλον θα πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν και οι διάφοροι επιβαρυντικοί περιβαλλο­ντικοί παράγοντες στη δημιουργία των Εστιών Hammer, σε ουνδυασμό με τις ψυχολογικές συγκρούσεις. Οι περισσότε­ροι άνθρωποι σήμερα κάνουν ιδιαίτερα ανθυγιεινή ζωή και έχουν βεβαρημένη κληρονομικότητα. Ενδέχεται τα πράγματικά υγιή άτομα να μην αναπτύσσουν Εστίες Hammer αντιδρώ­ντας σε έναν απροσδόκητο συναισθηματικό κλονισμό ή να παρουσιάζουν ένα ήπιο επεισόδιο που θεραπεύεται μόνο του.
Κατά παρόμοιο τρόπο, με μια ανάδρομη διαδικασία, η κατάλληλη φυσική θεραπεία που εστιάζει στο άρρωστο όργα­νο, μπορεί να στείλει ένα μήνυμα στην αντίστοιχη περιοχή του εγκεφάλου, βοηθώντας τη θεραπεία της Εστίας Hammer και με τον καιρό να οδηγήσει στη λύση της συναισθηματικής σύγκρουσης.
Τα πιο πρόσφατα επιστημονικά πορίσματα μας επιβεβαιώ­νουν την αλληλοσύνδεση μεταξύ συναισθημάτων, θρεπτικών ουσιών, εγκεφάλου και οργάνων. Η έρευνα για την εξέταση των μυών αποκάλυψε μια σχέση μεταξύ διαφόρων θρεπτι­κών ουσιών και συναισθημάτων, με συγκεκριμένους μύες και όργανα, που εξασφαλίζεται μέσω των μεσημβρινών του βελονισμού. Ένα αναπάντεχο εύρημα ήταν το γεγονός ότι ο εγκέφαλος επηρεάζεται άμεσα. Όταν ένα ραδιενεργό θρεπτι­κό συστατικό τοποθετείται στο πίσω μέρος του στόματος, ανιχνεύεται στον εγκέφαλο εντός δευτερολέπτων!
Πιστεύω λοιπόν, πως η λύση των συγκρούσεων μπορεί να συμβεί και με μη ειδικούς τρόπους. Αν υποθέσουμε πως ένας ασθενής υφίσταται ένα συναισθηματικό κλονισμό εξαιτίας της διάγνωσης καρκίνου, αυτή η συναισθηματική σύγκρουση μπορεί να λυθεί αν ο ασθενής πιστεύει ολόψυχα ότι η θερα-πεία του θα είναι αποτελεσματική...» ΗΝ