Η ιστορική αιματοβαμμένη τρύπα της Τατάρνας.

Τόπος  Μαρτυρίου Τατάρνας1944-45

Η ιστορική αιματοβαμμένη τρύπα της Τατάρνας.
Σε μικρή απόσταση -περίπου μισού χιλιομέτρου- από τη γέφυρα, βρίσκεται η ιστορική τρύπα της Τατάρνας, που χρησιμοποιήθηκε από τον ΕΛΑΣ και τον Α. Βελουχιώτη ως τόπος μαζικών εκτελέσεων των αντιφρονούντων κατά την αιματηρή περίοδο του συμμοριτοπολέμου. Εδώ έχασαν τη ζωή τους εκατοντάδες έως και χιλιάδες Έλληνες, μεταξύ των οποίων -ως λέγεται- και άμαχος πληθυσμός. 

http://urbanspeleology.blogspot.com/2017/02/blog-post.html

Η ΤΑΤΑΡΝΑ είναι ένα ιστορικό Μοναστήρι δίπλα στον ποταμό Αχελώο. Τα παλιά κτίρια της Μονής έχουν βυθιστεί στα νερά του ποταμού ύστερα από τα υδροηλεκτρικά έργα και την υπερχείλιση των υδάτων που έγινε στην περιοχή τα τελευταία χρόνια.Τα νέα κτίρια, περισσότερο ευρύχωρα δεν έχουν την γοητεία και την ιστορική αξία των παλιών. Είναι όμως πολυσύχναστα από πιστούς που τα επισκέπτονται ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα.

Το μοναστήρι της Τατάρνας ή Τετάρνας είναι από τα πιο ιστορικά μοναστήρια της Στερεάς Ελλάδας. Βρίσκεται στο νομό Ευρυτανίας δυτικά από το χωριό Τριπόταμος και πλησίον της παλιάς ιστορικής μονοκάμαρης γέφυρας με την ίδια ονομασία(γέφυρα Τατάρνας) στον ποταμό Αχελώο. Το παλιό ιστορικό μοναστήρι δεν υπάρχει πια, όπως και η παλιά γέφυρα.

Κατέρρευσε δυστυχώς (το 1963) μετά από τους σεισμούς, που επακολούθησαν την κατασκευή του φράγματος των Κρεμαστών και την δημιουργία της ομώνυμης λίμνης.Μετά τους σεισμούς του 1963 και την καταστροφή της παλαιάς Μονής, ανοικοδομήθηκε το 1969 το νέο Μοναστήρι.

Για να φθάσει κάποιος στο ιστορικό μοναστήρι θα διανύσει μια πυκνοδασωμένη περιοχή της Ευρυτανίας, ένα από τα μοναδικά αριστουργήματα που έχει προσφέρει η Ελληνική φύση.Στη διαδρομή προς το μοναστήρι, ο επισκέπτης από την Αθήνα,θεωρεί απαραίτητο να ανάψει κι ένα κερί στην Παναγία την Προυσσιώτισσα, έναν άλλο χώρο πίστεως και προσευχής, αφού στη διαδρομή – σε κάτι λαξευμένες πέτρες οι πιστοί στέκονται να  θαυμάσουν τα «πατήματα της Παναγίας» όπως το θέλει ο θρύλος. Να θυμίσουμε ότι στις 22 Μαρτίου 1821 είχε γίνει η πρώτη μάχη της Επανάστασης στο γεφύρι της Τατάρνας, μεταξύ των Τουρκαλβανών, του Χασάμπεη Γκέκα και από Ελληνικής πλευράς των ανδρών του Οδυσσέα Ανδρούτσου, με τη συμμετοχή των Καλόγερων του Μοναστηριού της Τατάρνας υπό τον ηγούμενο Κυπριανό.

Μοναστήρι: Στρατόπεδο ομήρων!Ελάχιστοι Έλληνες γνωρίζουν ότι αυτός ο απόκοσμος χώρος προσευχής και ψυχικής μονώσεως είχε κάποτε μεταβληθεί σ’ένα στρατόπεδο αντιφρονούντων ομήρων του ΚΚΕ.

Οι εκατοντάδες ηλικιωμένοι πια των οικογενειών που άφησαν εκεί συγγενείς τους, τρομοκρατούνται ακόμα στο όνομα Τατάρνα! Δεν έχει τη φήμη των ομαδικών εκτελέσεων τηςΟύλεν, του Μελιγαλά ή του Φενεού αλλά όποιος γνωρίσει τα γεγονότα του 1944 θα πεισθεί ότι ήταν κάτι ανάλογο. Ακόμα και κάποιοι Ιστορικοί που έχουν περισσότερες πληροφορίες για τη δολοφονική δράση του ΕΛΑΣ κατά την Κατοχή δεν εγνώριζαν τις λεπτομέρειες των γεγονότων της Τατάρνας. Οι 300 της Κεφαλλονιάς Είχα ζήσει στην Κεφαλονιά, ως μαθητής, τη σύλληψη του πατέρα μου Κωνσταντίνου από το ΕΑΜ, όταν αφού εξαπάτησε τους κατοίκους, με συμφωνία της Συμμαχικής εκεί Αποστολής ότι όλοι θα ζήσουν σε ειρηνικές ημέρες αδελφοσύνης, συνέλαβε αμέσως τις πρώτες ώρες της εκεί κυριαρχίας του (Σεπτέμβριος 1944) 300 περίπου επωνύμους του νησιού και τους έκλεισε στις
φυλακές ως «εχθρούς του λαού» (βλ. άρθρο «Εστίας» 24Σεπτ.2004).Μεταξύ των ομήρων της Κεφαλλονιάς συγκαταλέγονταν και ομεταπολεμικά σε δύο θητείες Δήμαρχος Αργοστολίου Μαρίνος Σπ. Κοσμετάτος (το 2006 ήταν εν ζωή,99 ετών) που μαζί με τη γυναίκα του Ελένη διέσωσαν πολύτιμα ιστορικά αντικείμενα μετά τους σεισμούς του 1953 και εδημιούργησαν ένα από τα σημαντικότερα Λαογραφικά Μουσεία της χώρας.Τα αλαλάζοντα υπνωτισμένα πλήθη ξεπροβόδιζαν τους ομήρους κραυγάζοντας:
«Δεν θέλουμε στρατούς και στόλους ούτε αγίους με σπαθιά ούτε παπάδες κοιλαράδες»
κι ακόμα:
«τι τις θέλουμε τις λίρες πούνε τόσο λαμπερές να τις κάνουμε μασέλες για να τρώνε οι γριές»
ενώ στην πλατεία του Αργοστολίου κυμάτιζε μια Ελληνική σημαία μ’ ένα τεράστιο κόκκινο αστέρι στη γωνία και ένα σφυροδρέπανο. Αφού υπέστησαν βασανιστικές συμπεριφορές από τους διώκτες τους οι περισσότεροι φυλακισμένοι μετεφέρθησαν στη Μονή Τατάρνας από όπου έπαυσε κάθε επαφή με τους οικείους τους.

---

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ  ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ 

ΜΕ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΚΑΙ ΦΩΤΟΡΑΦΙΕΣ   Ε  Δ  Ω   !!!