Τα τελευταία χρόνια το Ισραήλ έχει εξαπολύσει πολλές πολεμικές επιθέσεις σε κράτη της Μέσης Ανατολής, διαπράττοντας εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην Γάζα, στην Δυτική Όχθη και τον Λίβανο. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι ένα αποικιοκρατικό κράτος όπως το Ισραήλ βομβαρδίζει στόχους στην Συρία, στόχους όπως αποθήκες υλικού πολέμου και στρατιωτικές βάσεις με παράπλευρες απώλειες αμάχους. Μέχρι στιγμής στο έτος που διανύουμε η ισραηλινή πολεμική αεροπορία έχει επιτεθεί 6 φορές στην Συρία, σε μια χώρα που αντιστέκεται σθεναρά και ηρωικά εναντίον των τρομοκρατών της Αλ Κάιντα και των διαφόρων άλλων ισλαμιστών.
Το Ισραήλ σκόπιμα και απρόκλητα επιτίθεται εναντίον του χειμαζόμενου συριακού λαού, ο οποίος θρηνεί για περισσότερα από 100.000 θύματα από τον άμαχο πληθυσμό του, με κυνικές, μοχθηρές και επικίνδυνες δικαιολογίες και αιτιάσεις. Το Ισραήλ βοηθά και επιζητεί την παρουσία της Αλ Κάιντα στην Συρία ώστε να υποσκάψει την κοσμική εξουσία των Μπααθιστών, όπως θέλει να υποσκάψει και την εξουσία των συμμάχων του Άσσαντ στον Λίβανο και το Ιράν.
Οι επιθέσεις των Ισραηλινών σε συριακές στρατιωτικές βάσεις πρώτον δείχνουν την επιθυμία τους για συνέχιση των τρομοκρατικών ενεργειών των ισλαμιστών εναντίον του συριακού άμαχου πληθυσμού. Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με μια συμμαχία τακτικής μεταξύ των Ιουδαίων και των εξτρεμιστών σουνιτών μουσουλμάνων.
Δεύτερον οι επιθέσεις αυτές καταδεικνύουν την προσπάθεια των Ισραηλινών να προκαλέσουν στρατιωτική αντίδραση από την Δαμασκό ώστε το Ισραήλ να έχει την δικαιολογία να κηρύξει τον πόλεμο στην Συρία και να δώσει την ευκαιρία στις ΗΠΑ και τους πρόθυμους συμμάχους να εισβάλουν στην χώρα αυτή. Παρεμπιπτόντως η τελευταία επίθεση των Ισραηλινών πραγματοποιήθηκε με πυραύλους αέρος-εδάφους την 1η Νοεμβρίου 2013 στην Λατάκια. Εν τω μεταξύ οι σιωνιστικές οργανώσεις των ΗΠΑ υποστηρίζουν αυτές τις επιθέσεις του ιουδαϊκού κράτους και αξιολογούν τις βόμβες που ρίπτονται εναντίον αμάχων ως «βόμβες ιουδαϊκής ηθικής» (Moral Jewish Bombs).
Τρίτον οι επιθέσεις με πυραύλους αέρος-εδάφους εναντίον στόχων στην Συρία αποτελούν μια γενική προετοιμασία (πρόβα τζενεράλε) της επαπειλούμενης επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Αν και η πρόσφατα εκλεγμένη ιρανική κυβέρνηση επιδεικνύει την καλή της διάθεση για συνομιλίες με την Ουάσιγκτον σχετικά με τον διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, το Ισραήλ με δηλώσεις του Νετανιάχου και με τις ενέργειές του στην Συρία προσπαθεί να σαμποτάρει αυτές τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Οι πιλότοι της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας χρησιμοποιούν την Συρία ως «πειραματικό εργαστήριο» για να ελέγξουν ραντάρ και επικοινωνίες, σχέδια πτήσης, ακρίβειες των πυραύλων αέρος-εδάφους, τεχνολογίες υποκλοπών και την ετοιμότητά τους για την επίθεση στις εγκαταστάσεις του Ιράν. Ένας άλλος λόγος των επιθέσεων εναντίον των συριακών αποθηκών πολεμικού υλικού είναι να αποφευχθεί η πιθανότητα να διοχετευτούν αυτά τα υλικά στην Χεζμπολάχ, η οποία διενεργεί επιθέσεις στα από το Ισραήλ κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Οι Σαουδάραβες και οι σύμμαχοί τους Ισραηλινοί συνεχίζουν, από την έναρξη της συριακής κρίσης τον Μάρτιο του 2011, να χρηματοδοτούν τους τρομοκράτες της Αλ Κάιντα, η δε πολεμική αεροπορία του Ισραήλ με τις ενέργειές της αυτά τα τρία χρόνια ουσιαστικά βρίσκεται στην υπηρεσία αυτής της δολοφονικής οργάνωσης.
Η Μέση Ανατολή ήταν ανέκαθεν ένα μωσαϊκό πολυσύνθετων συμμαχιών και πεδίο ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων. Την τελευταία δεκαετία οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία προσπαθούν να ανατρέψουν τις κοσμικές κυβερνήσεις των κρατών της περιοχής και να εμποδίσουν την ανάδειξη εθνικιστικών αραβικών κινημάτων εκτελώντας ουσιαστικά τα προϋπάρχοντα σιωνιστικά σενάρια για την Μέση Ανατολή. Ο χρόνος όμως περνά και οι καταστάσεις και συνθήκες αλλάζουν. Στο Ιράκ οι ΗΠΑ με την εισβολή τους στην χώρα δημιούργησαν χαοτικά γεγονότα με τεράστιο αριθμό νεκρών ημερησίως, ενώ ταυτόχρονα το Ιράν καθημερινά αυξάνει την επιρροή του στην περιοχή. Στο Αφγανιστάν η δήθεν καταπολέμηση της τρομοκρατίας έχει εξαθλιώσει ακόμη περισσότερο την χώρα και άμα τη αποχωρήσει των Αμερικανών είναι βέβαιο ότι οι Ταλιμπάν θα καταλάβουν την εξουσία στην Καμπούλ. Η Ουάσιγκτον προσωρινά απώλεσε έναν δικό της άνθρωπο στην Αίγυπτο (Μόρσι), κέρδισε πιθανότατα τον επόμενο (Αλ Σίσι) αλλά η κατάσταση στην χώρα είναι εκτός ελέγχου. Ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντάλα, ο οποίος εξακολουθεί να είναι στο μισθολόγιο της CIA και Mossad, έχει καταντήσει την χώρα του σε σατραπεία και η εξουσία του βασίζεται στην βία του αστυνομικού κράτους. Οι διεφθαρμένες μοναρχίες του Αραβικού Κόλπου καταπιέζουν τις πλειοψηφίες των πολιτών τους ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιούν τα αμύθητα πλούτη τους για να χρηματοδοτούν στο εξωτερικό ισλαμιστές τρομοκράτες. Η νομιμότητά τους είναι εξαιρετικά εύθραυστη διότι δεν συνιστάται κράτος από πετροδολάρια, βόμβες και στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ. Οι Σαουδάραβες υποστηρίζοντας ουσιαστικά τις επιθέσεις των Ιουδαίων εναντίον ενός αραβικού κράτους όπως η Συρία ενεργούν απελπισμένα και επικίνδυνα και αυτή τους η ενέργεια θα έχει επιπτώσεις.
Η Συρία και το Ιράν προσπαθούν με ειρηνευτικές διαδικασίες και με την βοήθεια της Ρωσίας να αποφύγουν μια γενικότερη σύρραξη στην Μέση Ανατολή. Εάν έχουν επιτυχία το οικονομικό όφελος από την ασφάλεια και ειρήνη που θα διέπει την περιοχή θα μετακυληστεί στην Ανατολική Μεσόγειο και γενικότερα στους ευρωπαϊκούς λαούς. Η παγκόσμια οικονομία θα αποκομίσει χαμηλότερες τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου, κάτι που επ’ ουδενί δεν θέλουν τα αμερικανοσιωνιστικά συμφέροντα.
Την εποχή αυτή στην Μέση Ανατολή στεκόμαστε στο σταυροδρόμι μεταξύ ειρήνης και επιστροφής σε τοπικούς πολέμους που μπορεί να οδηγήσουν σε παγκόσμια σύρραξη. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση της Ελλάδας πιστή και δουλική στα σιωνιστικά συμφέροντα αποφάσισε και αυτή να πετά με την ισραηλινή αεροπορία έχοντας συνεπιβάτη την Αλ Κάιντα.
Γ.Λ.
No comments:
Post a Comment