βομβαρδισμένο τοπίο. Οι εικόνες που βλέπουμε, δεν μας κάνουν να πιστέψουμε ότι είναι δυνατόν να υπάρχει φυσιολογική ζωή εκεί. Ο Κάλεντ Αλ Τζάχερ, όμως, δεν φεύγει από τον τόπο του, στον οποίο προτιμά να πεθάνει από το να γίνει και αυτός ένας ακόμη μετανάστης, όπως εξηγεί στο Gazzetta Weekend Journal. Ο Αλ Τζάχερ, σε μια σπάνια συνέντευξή του, ευχαριστεί τον ελληνικό λαό για όσα κάνει για τους συμπατριώτες του, κατηγορεί Αμερική και Ισραήλ για τον “βρώμικο” αυτό πόλεμο και ελπίζει να επιστρέψει η ειρήνη και πάλι. Bρέθηκε στην χώρα μας όταν οι συμπατριώτες του ήταν στα σπίτια τους! Τώρα ο ίδιος βρίσκεται στην Συρία και φίλοι, συγγενείς, γείτονες πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς!
Καλησπέρα Καλέντ. Πως είναι τα πράγματα στην Συρία τώρα;
«Ευτυχώς η κατάσταση τώρα σε γενικές γραμμές είναι καλύτερη, μετά την επέλαση του κυβερνητικού στρατού. Η κατάσταση στην πόλη που μένω, το Αλέπο, χάρη στον Θεό είναι καλή».
Η ζωή σου εκεί πως είναι; Δεν έχεις σκεφτεί να φύγεις και εσύ;
«Όσον αφορά στη ζωή μου στην Συρία, μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένος που είμαι στην πατρίδα μου. Μου αρκεί αυτό. Όσο για τον πόλεμο, ο καθένας ξέρει ότι πρόκειται για μια βρώμικη συνωμοσία κατά αυτής της χώρας. Δεν θα φύγω από την χώρα μου ώσπου να πεθάνω.Ξέρω πολλούς Σύριους που έρχονται στην Ελλάδα, που είναι μια φιλόξενη και γενναιόδωρη χώρα με καλούς ανθρώπους. Ελπίζω να τελειώσει ο πόλεμος και οι πρόσφυγες να επιστρέψουν σπίτι τους, στο μέρος που αγαπάνε περισσότερο από το καθένα».
Ποιος πιστεύεις ότι ευθύνεται περισσότερο για τον πόλεμο;
«Η αιτία του πολέμου είναι το Ισραήλ κι η Αμερική. Θα ήθελα να τελειώσει ο πόλεμος και να ζήσουμε ξανά ασφαλείς, όπως πριν. Η Συρία ήταν μια από τις πιο ασφαλείς χώρες στον πλανήτη. Μισώ τον πόλεμο και τους πολιτικούς επίσης».
Μιλάς σα να μην φοβάσαι τίποτα.
«Ζούμε μια κατάσταση πολέμου, όλοι το ξέρετε αυτό. Στο Αλέπο, που είναι το σπίτι μου, τα πράγματα είναι φυσιολογικά. Αντιπροσώπευσα την εθνική Συρίας, ως παίκτης, για 12 χρόνια. Όπως είπα δεν φοβάμαι να πεθάνω, αφού μιας μέρα όλοι θα πεθάνουμε».
Εσύ με τι ασχολείσαι αυτή τη στιγμή;
«Το ποδόσφαιρο ακόμη υπάρχει στην χώρα μας. Πριν τον πόλεμο ήμουν πρόεδρος της Ένωσης ποδοσφαιριστών στην Συρία. Μετά έγινα προπονητής της Freedom Football Club, που αποτελεί το σύλλογο που μεγάλωσα αλλά δεν ολοκλήρωσα τον ρόλο μου για προσωπικούς λόγους».
Πως έχεις στο μυαλό σου την Ελλάδα;
«Οι αναμνήσεις που έχω από την χώρας σας είναι στις καλύτερες που βίωσα ποτέ. Έχω να θυμάμαι τα καλύτερα από την Προοδευτιή και την Χαλκηδόνα. Στέλνω τους χαιρετισμούς μου στον Γιάννη Καρρά και τον Γιώργο Σπανό. Ευχαριστώ όλους όσους συνεργάστηκα. Όλοι αγαπούσαν πολύ αυτό που έκαναν και ήταν αφοσιωμένοι στο στόχο τους, για να γίνονται όλο και καλύτεροι».
Θα ήθελες να επιστρέψεις στην Ελλάδα;
«Ναι, θα ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα, σας είπα ότι την έχω στην καρδιά μου σαν δεύτερη πατρίδα μου. Πέρασα τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου, στην δεύτερη πατρίδα μου, την Ελλάδα με την Προοδευτική κι η αγάπη μου γι αυτή την χώρα αυτή θα είναι πάντα η ίδια. Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στους φιλάθλους της που λατρεύουν το ποδόσφαιρο.
Πως προέκυψε και ήρθες στην χώρα μας;
«Ήρθα στην Ελλάδα, μέσω ενός ατόμου που ήξερε τον κύριο Καρρά, τον Τζαμάλ Τζορ’ ατλί».
Πέρα από την Προοδευτική και την Χαλκηδόνα, είχες την ευκαιρία να παίξεις και σε μεγαλύτερες ομάδες;
«Είχα προτάσεις από τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ, αλλά όχι τον Παναθηναϊκό. Τελικά, δεν προχώρησε καμία απ’ αυτές τις προοπτικές για διαφορετικούς λόγους».
Κλείνοντας, ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις;
«Εχω μόνιμη κατοικία στην Ελλάδα. Ευχαριστώ τους φίλους της Προοδευτικής, που ποτέ δεν με έχουν ξεχάσει και που συχνά με ρωτούν τι κάνω μέσω του facebook. Υπάρχουν πραγματικοί φίλαθλοι του ποδοσφαίρου, που έχουν γνώση για το άθλημα. Εύχομαι τα καλύτερα στο σύλλογο και στους σημερινούς της ηγέτες, με όλη μου την αγάπη και το σεβασμό. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τον ελληνικό λαό. Θα αγαπώ την Ελλάδα για πάντα».
loading...
No comments:
Post a Comment