ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Απο την εφημερίδα ΠΑΡΟΝ.


Τα χέρια τους τρίβουν στο Ισραήλ και την Ουάσινγκτον τις τελευταίες μέρες, βλέποντας τους Παλαιστίνιους να βυθίζονται στον εμφύλιο πόλεμο που πλέον (μετά τα τελευταία γεγονότα τα οποία σε λιγότερο από μία εβδομάδα οδήγησαν στον θάνατο εκατό περίπου Παλαιστίνιους) παύει να αποτελεί εικασία ή απειλή, αλλά φριχτή πραγματικότητα.

Η εξέλιξη που οδήγησε στην ανταλλαγή πυρών και τις οδομαχίες ήταν η δολοφονική επίθεση στο σπίτι του παλαιστίνιου πρωθυπουργού, Ισμαήλ Χανίγιε.

Η επίθεση έγινε από τους παρακρατικούς του Μοχάμεντ Νταχλάν που ανήκουν στη Φατάχ και όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν αρνηθεί να ενταχθούν στις διαταγές της εκλεγμένης κυβέρνησης, επιλέγοντας να λειτουργούν κάτω από τις διαταγές του Νταχλάν, που επανειλημμένες φορές και μάλιστα επίσημα έχει κατηγορηθεί για ανοιχτή συνεργασία με τους Ισραηλινούς, ενώ στο βιογραφικό του έχει και μια ένοπλη εξέγερση εναντίον του Γιασέρ Αραφάτ, όσο αυτός ήταν πολιορκημένος στο αρχηγείο του και τον σημάδευαν οι κάννες των ισραηλινών τανκς. Η Χαμάς κινήθηκε εναντίον του ιδιωτικού στρατού του Νταχλάν, όταν επιτέθηκαν στον Χανίγιε, ανακοινώνοντας ότι οι δυνάμεις του Νταχλάν «πέρασαν την κόκκινη γραμμή».

Η εξέλιξη ήταν από καιρό αναμενόμενη, ενώ ακόμη και η τελική της έκβαση δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις. Ο λόγος είναι ότι η υπεροχή της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας θεωρείται όχι απλώς συντριπτική, αλλά και πολυεπίπεδη. Καλά εξοπλισμένη, με την υπεροχή που χαρίζει το ηθικό κύρος και η ευρύτατη λαϊκή υποστήριξη και απίστευτα πειθαρχημένη (σε βαθμό να παρομοιάζεται πολύ συχνά με τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου) όλο αυτό το διάστημα που οι συμμορίες του Νταχλάν επιδίδονταν σε προκλήσεις, η Χαμάς απλώς δεν ήθελε να απαντήσει. Τη στιγμή που δήλωσε ότι παύει να είναι παρατηρητής δεν δυσκολεύτηκε να καταλάβει όλα τα κτίρια του Νταχλάν και τον έλεγχο των πιο νευραλγικών σημείων της Γάζας. Το κατάφερε μάλιστα αυτό παρότι απέναντι της βρήκε επίσης τους πραιτωριανούς του προέδρου Αμπάς, που το τελευταίο διάστημα εκπαιδεύονταν από αμερικανούς αξιωματικούς σε αιγυπτιακά στρατόπεδα έχοντας στη διάθεση τους υπερσύγχρονο οπλισμό που τους προμήθευαν Αμερικανοί και Ισραηλινοί. Η Χαμάς αρνούνταν να απαντήσει στις προκλήσεις του Νταχλάν γιατί έβλεπε μέσα από τους καπνούς του εμφυλίου πολέμου να δρομολογείται το πιο οδυνηρό σενάριο: κατάρρευση της κυβέρνησης συμμαχίας που συγκροτήθηκε μεταξύ Χαμάς και Φατάχ στο πλαίσιο της συμφωνίας της Μέκκας και ένας νέος, ενδοπαλαιστινιακός αυτήν τη φορά, διαμελισμός των κατεχομένων εδαφών στο πλαίσιο του οποίου η Χαμάς θα αναλάβει τη Γάζα, η Φατάχ τη Δυτική Όχθη και ΗΠΑ - ΕΕ θα επικαλούνται την απουσία κυβέρνησης για να συνεχίσουν να υλοποιούν την εμπρηστική πολιτική του Ισραήλ.

Οι δολοφονικές ευθύνες της Ουάσινγκτον και του ρατσιστικού κράτους του Ισραήλ για την παλαιστινιακή δυστυχία περιγράφονται χωρίς ωραιοποιήσεις σε ένα κείμενο του (γνωστού μας από το Κυπριακό) ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, Αλβάρο ντε Σότο, που έφερε στη δημοσιότητα ο βρετανικός «Γκάρντιαν».

Στην έκθεσή του στηλιτεύει τις δυτικές χώρες και το κουαρτέτο (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία και ΟΗΕ) που εφάρμοσαν το απάνθρωπο εμπάργκο εναντίον των Παλαιστινίων, οξύνοντας τη φτώχεια και ξεχνώντας ότι είναι ένας λαός που τελεί υπό κατοχήν!