Ο Ιερομάρτυρας Φιλουμένος ο Αγιοταφίτης που δολοφόνησαν οι Σιωνιστές

A+ A-

Άρθρο της εφημερίδας "Εμπρός"

Στις 29 Νοεμβρίου 1979 ο άγιος ιερομάρτυρας Φιλούμενος κατακρεουργήθηκε από εβραίους στο φρέαρ του Ιακώβ. Ο άγιος Φιλούμενος, κατά κόσμον Σοφοκλής Χασάπης ή Ορουντιώτης (καταγόταν από το χωριό Ορούντα της Κύπρου), μαζί με τον δίδυμο αδελφό του π. Ελπίδιο λόγω της μεγάλης τους αγάπης στον Θεό, ακολούθησαν τη μοναχική πολιτεία από την ηλικία των 14 ετών. Διακόνησαν στο πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ενώ παράλληλα φοιτούσαν στο γυμνάσιο του Ιερού Κοινού του Παναγίου Τάφου, στα Ιεροσόλυμα. Ο π. Ελπίδιος λίγο αργότερα έφυγε και διακόνησε την Εκκλησία σε άλλα μέρη, ενώ ο άγιος Φιλούμενος υπηρέτησε το πατριαρχείο Ιεροσολύμων με αυταπάρνηση και αφοσίωση από διάφορες θέσεις επί 45 έτη μέχρι το μαρτυρικό τέλος του. Ήταν απλός, ασκητικός και ταπεινός, πολύ αγαπητός σε όλους, ακόμα και στους μουσουλμάνους!

Το τελευταίο του διακόνημα ήταν στη Νεάπολη της Σαμάρειας, στο φρέαρ του Ιακώβ. Στο πηγάδι αυτό συνομίλησε ο Χριστός με τη Σαμαρείτιδα, και όπως όλα τα αγιοταφίτικα προσκυνήματα το φυλάσσουν αιώνες τώρα Έλληνες πατέρες. Οι εβραίοι θεωρούσαν ανέκαθεν ότι το προσκύνημα τους ανήκει, και απειλούσαν τον π. Φιλούμενο από την πρώτη στιγμή. Μια εβδομάδα πριν το μαρτύριό του, τον επισκέφτηκε μια ομάδα φανατικών σιωνιστών και του έλεγαν να πάρει τις εικόνες, τον Εσταυρωμένο και να φύγει, διότι το φρέαρ είναι εβραϊκός ιερός τόπος. Εκείνος, που γνώριζε εβραϊκά και είχε καλή θεολογική κατάρτιση, τους αποστόμωσε. Τους επεσήμανε ότι το πάτωμα πάνω στο οποίο βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή, είχε κατασκευαστεί από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο πριν από το 331 μ.Χ. και ότι χρησιμοποιήθηκε ως Ορθόδοξος Χριστιανικός ιερός τόπος για δεκαέξι αιώνες πριν το ισραηλινό κράτος δημιουργηθεί, και ότι ήταν στα χέρια των Σαμαρειτών οκτώ αιώνες πριν από αυτό. Η ομάδα έφυγε με απειλές, ύβρεις και αισχρότητες του είδους που οι ντόπιοι χριστιανοί δυστυχώς αντιμετωπίζουν τακτικά. Τον προειδοποίησαν πως αν δεν φύγει θα το μετανιώσει πικρά. Ο ίδιος δεν ειδοποίησε ποτέ την αστυνομία.

Μετά από λίγες ημέρες στις 29 Νοεμβρίου 1979 είχε σφοδρή κακοκαιρία στην περιοχή. Βροχές, αστραπές, βροντές και κανείς δεν είχε επισκεφτεί το μοναστήρι. Ο φύλακας κλείδωσε γύρω στις 4μμ και έφυγε. Κατά την ώρα που ο π. Φιλούμενος τελούσε την ακολουθία του εσπερινού, μπήκαν στον ναό οι φανατικοί σιωνιστές και τον χτύπησαν με τσεκούρι στο πρόσωπο (η σιαγόνα του και το ένα του μάτι ήταν βγαλμένα), στα πόδια και στο χέρι, κόβοντάς του τα τρία δάχτυλα του δεξιού χεριού, με τα οποία έκανε το σημείο του Σταυρού. Στη συνέχεια έκοψαν το αριστερό χέρι του Εσταυρωμένου, κατέστρεψαν ιερά σκεύη και έριξαν μια χειροβομβίδα προκαλώντας μεγάλη καταστροφή. Το πρωί ο φύλακας βρήκε τον π. Φιλούμενο μέσα σε μια λίμνη αίματος. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του π. Σωφρονίου που τον έντυσε για την κηδεία, μολονότι ήταν πέντε ημέρες στο ψυγείο, το σώμα του ήταν εύκαμπτο!

Στη νεκρώσιμη ακολουθία παρευρέθηκαν όχι μόνο ορθόδοξοι, αλλά και πολλοί ετερόδοξοι ακόμη και μουσουλμάνοι, διότι λόγω της αγιότητας που τον διέκρινε ήταν πολύ λαοφιλής. Μετά το μαρτυρικό τέλος του π. Φιλουμένου, το πατριαρχείο προσπάθησε να επανδρώσει ξανά το μοναστήρι στο φρέαρ του Ιακώβ, όμως όλοι δέχονταν απειλές και δεν έμενε κανένας. Το 1983 κλήθηκε ο π. Ιουστίνος να αναλάβει τη μονή, ο οποίος ύστερα από οράματα που είχε, δέχτηκε και διακονεί εκεί μέχρι σήμερα. Έχει δεχτεί πολλές επιθέσεις, όμως ο άγιος Φιλούμενος τον προστατεύει καθημερινά. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση που τον σήκωσε από το κρεβάτι και του αποκάλυψε έναν ωρολογιακό εκρηκτικό μηχανισμό! Στην τρίτη επίθεση εναντίον του, ο π. Ιουστίνος ακινητοποίησε τον δράστη με τη βοήθεια ενός μανουαλιού που βρισκόταν δίπλα του. Τελικά αποδείχτηκε πως ήταν ο ίδιος που είχε σκοτώσει τον άγιο Φιλούμενο.

Συνελήφθη και αποκάλυψε τον τρόπο με τον οποίο μπήκαν στο μοναστήρι αυτός και οι συνεργοί του και κατακρεούργησαν τον άγιο. Ο π. Ιουστίνος συνεχίζει τη διακονία του με αυτοθυσία και αγώνα στο φρέαρ του Ιακώβ, όπου πλέον φυλάσσεται και το λείψανο του αγίου Φιλουμένου άφθαρτο και ευωδιάζον. Η αγιοκατάταξή του έγινε στις 11/9/2009, αφού πρώτα είχε αναγνωριστεί ως άγιος στη συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για θαύματα και εμφανίσεις του αγίου μετά την κοίμησή του, αν και όσοι τον γνώριζαν αντιλαμβάνονταν την αγιότητά του και όταν ήταν εν ζωή.

Είναι γεγονός ότι οι εβραίοι ανέκαθεν κυνηγούσαν τους ορθόδοξους χριστιανούς και ιδιαίτερα τους Έλληνες. Είναι πολύ ενοχλητικό γι’ αυτούς να έχουν μέσα στα πόδια τους την αγιοταφίτικη αδελφότητα που καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες να παραμείνουν τα πανάγια προσκυνήματα σε χέρια ορθόδοξα και ελληνικά. Οι αγιοταφίτες πατέρες διακονούν τον Πανάγιο Τάφο, και τα ιερά προσκυνήματα σε όλη την έκταση των Αγίων Τόπων. 

Στελεχώνουν το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και κρατούν άσβεστο το φως της Ορθοδοξίας στην περιοχή. Το προνόμιο της φύλαξης των Αγίων Τόπων στους Έλληνες είχε δοθεί από τον Μ. Κωνσταντίνο. Άλλωστε, και οι κατά καιρούς κατακτητές των Ιεροσολύμων, με επίσημα έγγραφά τους αναγνώρισαν την ελληνική κυριότητα των προσκυνημάτων και την ελληνικότητα των Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Παρά το γεγονός ότι πολλοί από τους ιερείς του Πατριαρχείου έγιναν αραβόφωνοι, οι ακολουθίες εξακολουθούν να γίνονται στα ελληνικά και οι ίδιοι ομολογούν ότι ανήκουν πνευματικά στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία.

Μολονότι το ζήτημα της κυριότητας των προσκυνημάτων έχει ρυθμιστεί με διεθνείς συνθήκες, άλλες χριστιανικές ομολογίες, όπως οι Αρμένιοι, οι Λατίνοι και οι Κόπτες την διεκδικούν. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν προκύψει ακόμα και βίαιες συγκρούσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι αγιοταφίτες να δίνουν καθημερινά αγώνα ώστε και τα πανάρχαια προνόμια του Γένους να διατηρηθούν, και τα δικαιώματα της Αγιοταφίτικης Αδελφότητος να ασκούνται συνεχώς και απαρεγκλίτως. Σήμερα, το μεγαλύτερο πρόβλημα της Αδελφότητας είναι η παρατηρούμενη λειψανδρία, που οφείλεται στην μείωση της προσέλευσης Ελλήνων νέων. Χρόνο με το χρόνο ο αριθμός των αγιοταφιτών αδελφών μειώνεται και είναι απαραίτητη η προσέλευση νέων Ελλήνων μοναχών. Οι αγιοταφίτες πατέρες φυλάνε τις Θερμοπύλες της Ορθοδοξίας στους Αγίους Τόπους και δίνουν καθημερινά μαρτυρία πίστεως.

Ευχόμαστε ο άγιος Φιλούμενος να τους προστατεύει και να τους ενδυναμώνει στον αγώνα τους.

ΙΟΥΣΤΙΝΗ Μ.