Μια άγνωστη ιστορία Εβραιόπουλων που δραπέτευσαν απο το Ναζιστικό στρατόπεδο θανάτου Άουσβιτς!

Εβραιόπουλα δραπέτευσαν απο το Αουσβιτς και έζησαν με τους λύκους

 Ο Bernie Holstein και οι φίλοι του

 Οι λύκοι προστάτευσαν τα Εβραιόπουλα

Αυτή είναι μια ιστορία ενός Αυστραλο-εβραίου, ονόματι Bernard Holstein, που του έκαναν τατουάζ, ενω ισχυρίζεται ότι είναι επιζών του Άουσβιτς και γράφει ένα μυθιστόρημα για το Ολοκαύτωμα.

Το βιβλίο έγινε best seller. Αποκαλύπτεται ότι ουδέποτε έφυγε απο την Αυστραλία και έτσι η εταιρεία αναγκάζεται να αποσύρει όλα τα βιβλία.

Κλεμμένη Ψυχή, σελίδες 132-133

Σκηνικό: Ο Holstein δραπέτευσε απο το Άουσβιτς δύο φορές. Η σκηνή τον παρουσιάζει να κρύβεται σε μια σπηλιά με δύο φίλους του.

Απόσπασμα:

Άνοιξα τα μάτια μου.. οι λύκοι είχαν επιστρέψει, έρχοταν μέσα στην σπηλιά. Ένας πήγε αμέσως στα νεογνά. Είχε κάτι στο στόμα του. Ο άλλος ήρθε καταπάνω μας μουγκρίζοντας ελαφρά, μέχρι που έφτασε ακριβώς μπροστά μας. Εμείς υποχωρήσαμε. Ξαφνικά με μια πανίσχυρη ταλάντωση, ο λύκος έκανε εμετό. Εγώ αναδιπλώθηκα απο φόβο.

«Νομίζω  οτι θέλει να το φάμε», είπε ο  Erhardt.

«Τί; Είσαι τρελός;» είπε ο Mikhail. «Θα φας αυτό το γλοιώδες υγρό;» είπε σε μένα.

«Δεν ξέρω, είμαι τόσο πεινασμένος».

«Γιακ!» Πλησίασα και δοκίμασα λίγο. Ήταν γλοιώδες αλλά όχι μολυσμένο ή βρωμερό. Το έβαλα στο στόμα μου.

«Λοιπόν;» είπε ο Erhardt.

«Είναι καλό, δεν έχει καμιά διαφορετική γεύση απο οτιδήποτε. Δοκίμασέ το. Τουλάχιστον είναι φαγητό.»

«Πως μπορεί αυτό να συμβαίνει;» αναρωτήθηκε ο Erhardt καθώς έφαγε μια μπουκιά. «Πιστεύεις ότι ο Θεός μας το παρέχει αυτό;»

«Mikhail, δοκίμασέ το. Δεν είναι καθόλου κακό. Δεν έχει καν άμμο παρόλο που ο λύκος έκανε εμετό στο έδαφος.»

Προσεκτικά, πλησίασε και έφαγε αυτό που ο λύκος είχε καταθέσει για εμάς.

«Τι έχει ο Θεός για εμάς;» ρώτησε ο Erhardt ξαφνικά, «μας σώζει απο κάτι ξεχωριστό ή απλά μας φροντίζει;»

Ενας λύκος τους οδήγησε στο ποτάμι

«Κοίτα τον λύκο», είπε ο Mikhail ξαφνικά. Ο λύκος στεκόταν στην είσοδο της σπηλιάς, κοιτάζοντας προς το μέρος μας και κάνοντας μικρούς θορύβους. «Εντάξει παιδί της φάρμας, τώρα τι;»

Γέλασα, «Νομίζω οτι θέλει να πάμε μαζί του. Ίσως δεν θέλει να βρισκόμαστε στην σπηλιά.»

«Ας τον ακολουθήσουμε για να δούμε τι θα συμβεί», πρότεινε ο Erhardt.

 Ακολουθήσαμε τον λύκο σε ένα μικρό ποτάμι όπου ήπιαμε νερό. Το νερό ήταν φρέσκο και αγνό, αποτελούσε ένα απο τα πολυάριθμα ποτάμια που δημιουργούταν στα βουνά απο το λιώσιμο του χιονιού και έτρεχε σε ρυάκια προς την κοιλάδα. Αμόλυντο απο την ανθρώπινη παρέμβαση, δεν υπάρχει πιο αγνό νερό σε ολόκληρο τον κόσμο. Βάλαμε τα πρόσωπά μας στο ποτάμι, νιώθοντας το κρύο ανανεωτικό νερό να ξεπλένει όλη τη βρωμιά και τον πόνο των προηγούμενων ετών.

Κοίταξα τα πάντα απο μακρια, μπορούσα να δω τον εαυτό μου να πίνει απο το ποτάμι, γελώντας με τον Erhardt και τον Mikhail και το λύκο να κάθεται σιωπηλός και υπομονετικός δίπλα μας. Είδα τα μάτια του, σκοτεινά και εξαφανίστηκα σε αυτά για μια ακόμη φορά.

Ο Holstein, ο Erhardt και ο Mikhail στην συνέχεια πήγαν πισω στην σπηλιά και την αγέλη των λύκων. Κοιμήθηκαν και όταν ξύπνησαν οι λύκοι είχαν φύγει.

Στην επόμενη ανάρτησή μας η ξεκαρδιστική ιστορία του επιζήσαντα του Ολοκαυτώματος Holstein θα συνεχιστεί με τις σοκαριστικές του εμπερίες με πειράματα απο τους Ναζί.. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του οι Ναζί με ειδικές μηχανές αυνάνιζαν τους Εβραίους για να συλλέξουν εβραϊκό σπέρμα με σκοπό να αποδείξουν την ανωτερότητα της Άριας Φυλής..

Πηγή