Θύματα "μαϊμού" του Ολοκαυτώματος έπαιρναν εκατομμύρια δολάρια αποζημειώσεις!

Θύματα - «μαϊμού» πήραν 42 εκατομμύρια δολάρια από Ταμείο στις ΗΠΑ
The New York Times


Το 1941, ενώ δραπέτευε από τους ναζί, ένα 11χρονο κορίτσι από την Ουκρανία διέσχισε τον ποταμό Δνείπερο για να βρει καταφύγιο στην πόλη Ντονέτσκ, όπου έζησε κρυμμένο με τη μητέρα του μέχρι το 1944. Ενα 13χρονο αγόρι διέφυγε από το κατεχόμενο Κίεβο με τη μητέρα και την αδελφή του, για να ζήσουν σε αγροτικές αποθήκες, υπόγεια, ακόμη και στα δάση της βόρειας Ουκρανίας.

Τα βιώματα αυτά είναι μεταξύ των χιλιάδων αντίστοιχων από ηλικιωμένους μετανάστες στις ΗΠΑ, που ζήτησαν την καταβολή χρηματικών αποζημιώσεων από το γερμανικό κράτος, μέσω ειδικού ταμείου με στόχο την παροχή βοήθειας σε θύματα της ναζιστικής φυλετικής πολιτικής. 


Πολλές από τις ιστορίες αυτές αποτελούν, όμως, μυθεύματα ή υπερβολές, που προήλθαν από συμμορία στην οποία ανήκαν έξι υπάλληλοι του Ταμείου Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, όπως αποκάλυψε την Τρίτη η Εισαγγελία του Μανχάταν. Εντεκα άλλοι κατηγορούμενοι στην υπόθεση είχαν ως αρμοδιότητα τη στρατολόγηση «θυμάτων» του Ολοκαυτώματος και τη σύνταξη των αιτήσεών τους προς το ταμείο.



Οι κατηγορούμενοι χρησιμοποίησαν τα τελευταία 16 χρόνια πλαστές ταυτότητες, πλαστογραφημένα δημόσια έγγραφα, αλλά και τη βαθιά γνώση τους για το Ολοκαύτωμα, για να εξασφαλίσουν περισσότερα από 42 εκατομμύρια δολάρια από το ταμείο.

Στρατολογούσαν όσους αιτούσαν αποζημιώσεις κατά κύριο λόγο από τη συνοικία Μπράιτον Μπιτς του Μπρούκλιν, γνωστή και ως «Μικρή Οδησσό» λόγω της πλειοψηφίας Ουκρανών μεταναστών που ζουν σε αυτή, μέσω μικρών αγγελιών σε ρωσόφωνες εφημερίδες της περιοχής.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι πραγματικές εμπειρίες των αιτούντων «διανθίζονταν» ώστε να γίνουν δεκτές από τις αρμόδιες υπηρεσίες της γερμανικής κυβέρνησης, η οποία κατέβαλε τις αποζημιώσεις.

Ημερομηνίες γέννησης αλλάχθηκαν, βιώματα της εποχής χρησιμοποιήθηκαν επανειλημμένα σε ιστορίες επιβίωσης, όπως έγινε ακόμη και με φωτογραφίες εποχής πολλών αιτούντων. Μόλις το αίτημα κάποιου θύματος γινόταν δεκτό, οι κατηγορούμενοι «μεσάζοντες» εξασφάλιζαν μίζα.

Tα δύο προγράμματα

Η συνωμοσία είχε στόχο δύο προγράμματα του ταμείου, που ιδρύθηκε το 1951 σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Γερμανίας, η οποία και ανέλαβε εξ ολοκλήρου τη χρηματοδότησή τους. Ενα από τα προγράμματα, το Ταμείο Απορίας, καταβάλλει αποζημιώσεις σε Εβραίους που έγιναν πρόσφυγες για να ξεφύγουν από τους ναζί. Το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων του ταμείου αποδόθηκε σε μετανάστες από πρώην κράτη του ανατολικού μπλοκ.

Το Ταμείο Απορίας προσφέρει εφάπαξ βοήθημα ύψους 3.600 δολαρίων.
Το δεύτερο πρόγραμμα, γνωστό ως Αρθρο 2, προσφέρει αποζημιώσεις σε ανθρώπους που επέζησαν κρυμμένοι συχνά σε εβραϊκά γκέτο ή που έζησαν έγκλειστοι σε στρατόπεδα εργασίας ή εξόντωσης. Το πρόγραμμα αυτό προσφέρει μηνιαίο βοήθημα 411 δολαρίων, σε άτομα με μηνιαίο μισθό μικρότερο από 1.400 δολάρια (1.000 ευρώ).

Τα ξημερώματα της Τρίτης, άνδρες του FBI συνέλαβαν έντεκα υπόπτους, στους οποίους ασκήθηκαν κατηγορίες απάτης. Ο Σεμέν Ντόνιτσερ, διευθυντής του ταμείου μέχρι την απόλυσή του τον Φεβρουάριο, κατηγορείται ως επικεφαλής της συμμορίας.

Η Εισαγγελία έχει καταγράψει μέχρι τώρα 5.000 ψευδείς αιτήσεις για το Ταμείο Απορίας με συνολικές απώλειες 18 εκατ. δολαρίων και 658 για το Αρθρο 2 που οδήγησαν στη διασπάθιση 24,5 εκατ. δολαρίων.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_11/11/2010_421963