Την
αρχή, δεν θα πρέπει να το ξεχνάμε, την έκανε η Νέα Δημοκρατία με τον
δικό της «αντιρατσιστικό» νόμο για την πάταξη των απόψεων που
αντιτίθενται στην παγκοσμιοποίηση. Ακολούθως ο Σύριζα επέκτεινε τον
νόμο της Νέας Δημοκρατίας στο διαδίκτυο και θεσμοθέτησε, με την ψήφο της
Νέας Δημοκρατίας, το σύμφωνο συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους, το οποίο, όπως έλεγε η κοινότητά τους, ήταν άτολμο σε μερικά ζητήματα όπως η υιοθεσία παιδιών.
Τώρα, ο Σύριζα, λίγο πριν την οριστική κατάρρευση της εν Ελλάδι αριστεράς,
τρέχει για να φέρει άλλο ένα «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο,
αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά πως οι υποσχέσεις του προς τους Έλληνες
ήταν μονάχα λόγια, ενώ τα όσα φοβόντουσαν οι Έλληνες είναι το πρόγραμμα του Σύριζα.
Το
νέο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο επεκτείνει την έννοια της διακρίσεως σε
οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς, επιβάλλοντας μία δικτατορία των
αλλοφύλων σε όλους τους τομείς, κάνοντας πραγματικότητα στην Ελλάδα ό,τι συμβαίνει στις πολυεθνικές κοινωνίες.
Ήτοι, στην διεκδίκηση
της εργασίας ο αλλόφυλος ή ο ομοφυλόφιλος θα έχει σημαντικό πλεονέκτημα
ή για να είμαστε πιο ακριβείς θα παίρνει απευθείας την δουλειά από τον
Έλληνα διότι σε αντίθετη περίπτωση θα απευθύνεται στους νέους
μηχανισμούς ρουφιάνων του κράτους της παγκοσμιοποίησης καταγγέλλοντας
«διάκριση».
Επιπροσθέτως αυτού, το προσφάτως ψηφισθέν σύμφωνο συμβίωσης εξισώνεται πλήρως με τον γάμο, γεγονός που ανοίγει τον δρόμο για την υιοθέτηση παιδιών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ψυχισμό τους.
Ένα σημείο
που αξίζει να προβληματίσει τους νομοθέτες σχετικά με το παρόν
νομοσχέδιο είναι ότι θεσμοθετεί την διάκριση βάσει πεποιθήσεων άλλων από
τις θρησκευτικές, γεγονός που θα μπορούσε να το ερμηνεύσει κανείς και
ως πολιτικές πεποιθήσεις. Και τότε τι θα κάνουν όταν θα αρχίσουν να καταγγέλλονται οι διακρίσεις εναντίον των Εθνικιστών σε όλα τα επίπεδα;
No comments:
Post a Comment