Ἡ Δῆλος,ἡ Μενδώνη καί ὁ Ἐζεκιήλ...

 

Εἶναι ἀρκετοί ἐκεῖνοι πού συχνά μοῦ λένε τί θέλω κι᾿ἀσχολοῦμαι μέ τούς ἑβραίους.Βεβαίως ὅταν μπαίνουμε γιά τά καλά στό θέμα τοῦ τί σημαίνει ἑβραϊσμός-ἰουδαϊσμός καί ἐν τέλει σιωνισμός,κάπου ἀντιλαμβάνονται τόν λόγο τῶν ἀναφορῶν μου σ᾿αὐτούς. Ὅμως αὐτό πού ἴσως δέν μποροῦν νά καταλάβουν ἤ ἴσως νά μήν θέλουν κατά βάθος νά πιστέψουν,εἶναι πώς στό θέμα αὐτό ὑπάρχει Στόχος. Ποιός; 

Εἶναι προφανές,σ᾿ὅ,τι τοὐλάχιστον ἀφορᾷ τήν Ἑλλάδα ( τό ἴδιο φαίνεται ἐντόνως καί στήν περιοχή τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης),ἡ ἀγωνιώδης προσπάθειά τους ν᾿ἀποδείξουν τήν «ἐπί χιλιετιῶν παρουσία τους»,στόν ἑλλαδικό χῶρον. Καί ἀναρωτιέται κανείς : γιατί ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀγωνία; Πῶς μπορεῖ αὐτό,στήν ἐποχή μας,νά φανῇ καί γιά ποιόν λόγον,χρήσιμο σ᾿αὐτούς; Καί ἀφοῦ,ἄς ὑποθέσουμε,τό

ἐπιτύχουν,ποιό θά εἶναι τό ὥφελος γιά τούς ἰδίους,ὅταν στό μεγαλύτερο μέρος τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας δέν ὑφίστανται ὡς παρουσία; 

Δέν θά δώσω καμμία ἀπάντησιν στά ἀνωτέρῳ ἐρωτήματα. Θά τά ἀφήσω γιά τόν ἀναγνώστη...

Ἔπεσε στήν ἀντίληψίν μου,ὅτι στό πρῶτο δεκαήμερο τοῦ Σεπτεμβρίου γιά ἕνα 2ήμερο ( 10-11) θά παιχθῇ στήν Δῆλον μία θεατρική παράστασις. Διαβᾶστε : 

Προσέξτε τόν τονισμό τῶν γραμμἀτων στήν φράσιν :  ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ  ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ φωτό

...στο πλαίσιο του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του ΥΠΠΟΑ, στις 10 και 11 Σεπτεμβρίου, στο ιερό νησί της Δήλου. Το καρτερικό φορτίο προς τη λύτρωση θα φωτίσει η «ΕΞΑΓΩΓΗ -ΕΞΟΔΟΣ, ένα θεατρικό ορατόριο για την ελπίδα και την καρτερία», η παράσταση που θα παρουσιάσει ο Νίκος Διαμαντής με τη συμμετοχή των: Δημήτρη Καταλειφού.... 

...Το σύνολο του παραστασιακού κειμένου απαρτίζεται από τα σπαράγματα της αρχαίας τραγωδίας «ΕΞΑΓΩΓΗ - ΕΞΟΔΟΣ» του Εζεκιήλ ,που παρουσιάζονται για πρώτη φορά ,σε μετάφραση Θεόδωρου Στεφανόπουλου, από τμήματα της Παλαιάς Διαθήκης και την ΕΞΟΔΟ με βασική κατεύθυνση τις πληγές του Φαραώ σε επιλογή του Σταύρου Ζουμπουλάκη, από φράσεις του βιβλίου της Κατερίνας Μάτσα με τίτλο «Νιόβη - Το αδύνατο πένθος στον καιρό της πανδημίας» ....(ἐδῶ)

Καί τό παρακάτω πού ἀποτελεῖ εἰσαγωγή γιά τήν συγκεκριμένη παράστασιν,ὅπου ( ὅποιος ἀντέχει) διαβάζει τό περισπούδαστο κείμενον ...Η Δήλος θα ζωντανέψει ξανά ως ένα κέντρο αναστοχασμού για την πανδημία, τις ανθρώπινες πληγές και την κατάσταση του σύγχρονου ανθρώπου μέσα από τα εκτενή σωζόμενα σπαράγματα της τραγωδίας με τίτλο «Εξαγωγή-Έξοδος» που έγραψε ο Εζεκιήλ, τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή, σε συνεργασία με τον συγγραφέα Σταύρο Ζουμπουλάκη, τον μεταφραστή Θεόδωρο Στεφανόπουλο, τον συγγραφέα Χρήστο Χρυσόπουλο, τον συνθέτη Μίνω Μάτσα, τη συγγραφέα Κατερίνα Μάτσα, τον ζωγράφο Θανάση Μακρή, τον γλύπτη Κώστα Ζαφειρόπουλο και με τη σύμπραξη του Δημήτρη Καταλειφού. 

 Η πορεία του ανθρώπου –ως έκφραση της επίμονης πορείας του διαμέσου του βίου– και οι «πληγές του» –ως αλληγορίες για το βάσανο της ψυχής– στοιχίζονται με τη σημερινή φωνή της ανθρωπότητας μπροστά στον τρόμο του αφανισμού και του θανάτου...( ἐδῶ)

Μά πόσο...ἰσχυρή εἶναι ἡ κυρία Μενδώνη; ! 

Ναί,τό ΥΠΠΟΑ,τῆς Μελιδώνη, ὤχ πάλι λάθος ἔκανα,Μενδώνη ἤθελα νά γράψω...Ἡ ἐν λόγῳ ὑπουργός φροντίζει γιά ὅλα ! Ναί,ναί γιά ὅλα καί μάλιστα ὅπως πρέπει τό καθένα,στήν θέσιν πού τοῦ ἀρμόζει.Τώρα θά μοῦ πῆς ἔχασε ἕναν ...τεράστιο συνεργάτη πού πιθανῶς νά εἶχε πρόθεσιν νά θέσῃ τό λιθαράκι του στό ἀνωτέρῳ ...ἔργον,ἀλλά εὐτυχῶς γι᾿αὐτήν ὑπάρχουν κι᾿ἄλλοι ...ἄξιοι συνεργάτες πέραν τοῦ Λιγνάδη...

Σύγχρονος νεοταξίτικος πολιτισμός,στήν Ἑλλάδα τοῦ Κούλη...  Κι᾿ ἐδῶ

Δεῖτε τώρα καί διαβᾶστε κι᾿αὐτό : 

Τά ὑπόλοιπα μπορεῖτε νά τά διαβάσετε,στό ἔντυπο τοῦ ΚΙΣ «Ἑβραϊκά Χρονικά»,Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1992,ἐδῶ. Προσέξτε πόσο ἐπιμένουν στήν σημαντικότητα τῆς παρουσίας τους στήν Δήλον (11 σελίδες ἀφιέρωμα !).Ἐπίσης,προσέξτε ποιοί λέει πώς ἦσαν οἱ πρῶτοι κάτοικοι τῆς νήσου; Τό θέμα τοῦ Δ. Μαυριδεροῦ ἐπικεντρώνεται στήν ἀπόδειξιν πώς ὑπῆρξε ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων ἑβραϊκή παρουσία στό νησί καί κυρίως στήν ὕπαρξιν Συναγωγῆς μέ ἐπίκεντρο τόν «θρόνο τοῦ Μωϋσῆ» 

Ὁ Δ. Μαυριδερός ὁ ὁποῖος τότε πού δημοσιεύθηκε τό θέμα,ἦταν Ἔφορος τῆς Ἐραλδικῆς καί Γενεαλογικῆς Ἑταιρείας τῆς Ἑλλάδος.( μέ μόνη ἐπίσημη σελίδα στό Φ/Β,ἐδῶ ) Μία ἑταιρεία πού ἀσχολεῖται μέ οἰκόσημα καί ἐμβλήματα,( ἀπό τόν Μεσαίωνα καί μετά πού καθιερώθηκε ὁ ὄρος Ἐραλδική ὡς κλάδος μελέτης τῆς Ἱστορίας),ἀλλά καί τό ποιές ἦσαν οἱ ...ἀριστοκρατικές οἰκογένειες στήν Ἑλλάδα. Πολύ ἀγωνία καί σ᾿αὐτό τόν τομέα,διέκρινα...

ΔΗΛΟΣ: ο θρόνος του Μωυσή στα ερείπια της Συναγωγής . (Από το βιβλίο του Ν. Σταυρουλάκη «The Jews of Greece»).-ἐδῶ-

Γιά πᾶμε τώρα καί στό συγκεκριμένο ἔργο «Ἐξαγωγή» τοῦ Ἐζεκιήλ ἀπό τήν Αἴγυπτον,ὅπως λένε...

Συγγραφέας του έργου θεωρείται ο Ιουδαίος Εζεκιήλ που έζησε τον 2ο ή 1ο αι π.Χ . 

Ό,τι έχει φτάσει σε εμάς είναι αποσπάσματα συνολικά 269 στίχων. Ερευνητές το θεώρησαν ως το πρώτο δραματικό έργο με μονοθεϊστικό περιεχόμενο, το πρώτο δείγμα χριστιανικού θεάτρου και το πρώτο που αποκλίνει από τους κανόνες της κλασικής τραγωδίας,έχοντας μορφή δραματικού χρονικού με πολλαπλές εναλλαγές τόπου και χρόνου δράσης.Έτσι τοποθετείται στο 2ο αι. μ.Χ. από τους ερευνητές.Όμως η δόμηση του έργου δεν είναι πρωτότυπη αλλά απλός απόηχος παλιότερων ελληνικών δοκιμών. Το έργο προοριζόταν για σκηνική παρουσίαση. Στερούμενο ποιητικών, δραματικών και ψυχογραφικών αρετών, χαρακτηρίζεται από πρωτόγονη δομή, επίπεδους χαρακτήρες, απουσία συγκρούσεων με κυρίαρχους τους αφηγηματικούς μονολόγους και τις εκτενείς περιγραφές...( πληροφορούμεθα ἀπό τό βικιπαίδεια,ἐδῶ)

Ὅμως ἐπελέγη ὡς «ἀριστούργημα» γιά νά παρουσιαστῇ στήν Δῆλο ! Ἑνεκρίθη ἀπό τήν Μελιδώνη καί πληρώνει ὁ ἐλληνικός λαός,διότι κάποιοι θέλουν νά περάσουν τά δικά τους ...μηνύματα :

« ...Για τον Εζεκιήλ δεν ξέρουμε τίποτα, παρά μόνο ότι μας παραδίδεται ένα αρχαιοελληνικό σπάραγμα το οποίο είναι εντυπωσιακό γιατί δείχνει τον τρόπο με τον οποίο διπλώνουν οι πολιτισμοί. Ο λόγος που γράφτηκε είναι αυτός, η αλληλοεπικάλυψη από τον ερχομό των πολιτισμών, και εκεί ακριβώς «συναντά» το θέμα της Δήλου γιατί εκεί ακριβώς σώζεται το κάθισμα του Ιεζεκιήλ του προφήτη που είναι στην παλαιότερη ελληνική συναγωγή. 

....Η Δήλος ως γνωστόν είναι ένα χωνευτήρι πολιτισμών...Γι' αυτό το πράγμα θα μιλήσει ακριβώς η παράσταση, για τη συνεργασία, τη γεωλογία κατά τον Κλοντ Λεβί Στρος των πολιτισμών... Είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να ξεφύγει από τις διαρκείς πηγές του βίου, κυρίως η επίκληση στη μετριοπάθειά του, μια αρετή που στη σημερινή εποχή είναι ανύπαρκτη, μια αρετή που μπορεί να δώσει τη δυνατότητα να συνεργαστούν οι άνθρωποι, να συνεργαστούν οι πολιτισμοί, να είναι ουσιαστικά ανεκτικός ο ένας άνθρωπος απέναντι στον άλλο, να συνεργάζεται και να τον ακούει και να προχωρά. Αυτό είναι το τεράστιο θέμα που θίγει η παράσταση σε έναν ευλογημένο τόπο, στη Δήλο...Κάνω μια έκκληση αυτή τη στιγμή με αυτό το έργο συνεργασίας ανοχής, καρτερίας, ένα αίτημα που μπορεί να δώσει ένα εύρος πνευματικό σε κάθε σύγχρονο άνθρωπο και έναν βηματισμό» μας εξηγεί ο σκηνοθέτης της παράστασης. 

...μια παράσταση-χειρονομία στην οποία ο Μίνως Μάτσας θα μας παραδώσει μελίσματα από διάφορους πολιτισμούς...

Το όνειρο του Μωυσή

ΜΩΥΣΗΣ

Μου εφάνη ότι πάνω στην κορυφή του όρους Σινά

ήταν ένας μεγάλος θρόνος που έφθανε ώς τα βάθη του ουρανού,

όπου εκαθόταν ένας άνδρας αρχοντογέννητος,

που φορούσε διάδημα και στο χέρι του το αριστερό

κρατούσε σκήπτρο.

Με τη δεξιά του μου έγνεψε,

και εγώ πήγα και στάθηκα μπροστά στο θρόνο.

Μου παρέδωσε το σκήπτρο

και μου είπε να καθίσω στον μεγάλο θρόνο.

Έπειτα μου έδωσε το βασιλικό διάδημα και ο ίδιος άφησε το θρόνο.

Εγώ είδα τότε γύρω μου ολόκληρη τη γη,

και είδα κάτω από τη γη και πάνω από τον ουρανό,

και μυριάδες αστέρια έπεφταν στα γόνατά μου,

και εγώ τα μέτρησα όλα,

και περνούσαν μπροστά μου σαν να περνούσε στρατιά θνητών.

Τότε τρόμαξα και πετάχτηκα από τον ύπνο.

(ἀπό ἐδῶ)

Ἔ,νομίζω πώς μέ τό «ὄνειρο τοῦ Μωϋσέως» μᾶλλον δίνονται ὅλες οἱ ἀπαντήσεις στά ἐρωτήματα πού παραπάνω ἄφησα ἀναπάντητα. ..

Κάποια ἀπορία κανείς; 

Υ.Γ.1 Ὁ συνθέτης Μίνως Μάτσας,πού θά «μᾶς παραδώσῃ μελίσματα ἀπό διαφόρους πολιτισμούς»,στήν παράστασιν,φαντάζομαι γνωρίζετε ποιός εἶναι,ἔτσι; Ναί καλέ,ὁ νέος σύζυγος τῆς Ὄλγας ! ( Ἰσχυροί δεσμοί,ἰσχυρή ...ἐλίτ) 

Υ.Γ. 2 Στήν Ἄρτα,τόν περασμένο Μάϊο,πέθανε ὁ Ἰσαάκ Μιζάν,ὁ τελευταῖος ἐπιζών τοῦ ὁλοκαυτώματος,ὅπως λένε. Ὁ Δήμαρχος καί τό δημοτικό συμβούλιο ἀπεφάσισαν νά ὀνοματοδοτήσουν δημόσιο χῶρο τῆς πόλεως τῆς Ἄρτας,πρός τιμήν του. ( Ἐδῶ)

Ἐρωτήματα : Τί τό σπουδαῖο ἔκανε ἐν ζωῇ,ὁ ἐν λόγῳ ; Κάποιο ἡρωϊκό κατόρθωμα ἐν καιρῷ πολέμου; Ἦταν Εὐεργέτης τῆς Ἄρτης ; Ἦταν κάποιο πρόσωπο σπουδαῖο πού ἄφησε παρακαταθῆκες πνευματικές ; Τί ἀκριβῶς ἔκανε τόν Δῆμο νά προβῇ στήν τιμητική,γιά τόν ἐκλειπόντα, αὐτή ἀπόφασιν; Εἶναι τόσο σπουδαῖο γεγονός πώς ἔζησε στήν πόλιν τους,εἷς ἐκ τῶν ἐπιζώντων ἀπό στρατόπεδο αἰχμαλώτων,κατά τήν διάρκεια τοῦ Β΄Π.Π. ;  

Καί πάλι ἄνευ ἀπαντήσεως ἐρωτήματα...

Ἡ Πελασγική