Τρανό παράδειγμα της χειραγωγήσεως των Αμερικανών ο βομβαρδισμός του Αμερικανικού πλοίου Λίμπερτυ απο τις στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ,τις 8 Ιουνίου του 1967.
Διαβάστε παρακάτω το σχετικό απόσπασμα απο το βιβλίο του Κ.Πλεύρη "Οι Εβραίοι όλη η αλήθεια" και θα καταλάβετε το μέγεθος της απάτης και της παραπληροφόρησης.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Πλεύρης:
Οι Εβραίοι παρουσιάζουν στην Αμερικανική κοινή γνώμη, όσα τους συμφέρουν καί αποκρύπτουν, όσα δεν τους συμφέρουν. Δυστυχώς ο Αμερικανικός λαός, ώς έπί τό πλείστον χειραγωγείται, από τους Έβραιοσιωνιστάς εις όλα τά θέματα, ακόμη καί εις εκείνα, πού είναι πασίγνωστα οι Έβραίοι λογοκρίνουν, αν καί πώς θά τά εμφανίσουν δημοσίως. Διά νά άντιληφθήτε τήν έκτασιν τών ανωτέρω θά σας περιγράψω τήν περίπτωσιν του πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ Liberty. Πολλά παραδείγματα δύναμαι νά προσκομίσω. Περιορίζομαι έδώ, εις ένα ιδιαιτέρως χαρακτηριστικόν, άφ' ενός μέν της Εβραϊκής ύπουλότητος, άφ' έτερου δέ της Εβραϊκής επικυριαρχίας στά ΜΜΕ καί στους πολιτικάντηδες...
Τόν Ίούνιον του 1967 στην Άνατολικήν Μεσόγειον έπλεε τό Liberty, πού ήτο κυρίως πλοίον συλλογής πληροφοριών, μέσω δορυφόρων καί ηλεκτρονικών συστημάτων. Παρηκολούθει τόν Άραβοϊσραηλινόν πόλεμον εκείνης τής εποχής, όταν τήν 8ην Ιουνίου 1967 εδέχθη έπίθεσιν από μαχητικά αεροσκάφη («Μιράζ» καί «Μυσταίρ») του Ισραήλ, πού τό έπληξαν μέ πυραύλους καί άπό τρία Εβραϊκά τορπιλλοφόρα. Τό πλοίον έκτυπήθη εις 821 σημεία! στά πλευρά καί στό κατάστρωμα άπό πυραύλους, ένώ αί τορπίλλαι του προεκάλεσαν ρήγμα 40 ποδών, μέ αποτέλεσμα νά φονευθούν 34 μέλη του πληρώματος καί 171 νά τραυματισθούν. Έσώθησαν 82.
Οί Εβραίοι έγνώριζαν, ότι επρόκειτο περί 'Αμερικανικού πλοίου, άλλα του έπετέθησαν, διότι τό πλοίον θά συνεκέντρωνε πληροφορίας ότι τό Ισραήλ προετοιμάζετο νά έπιτεθή στά υψώματα Γκολάν, ένώ ταυτοχρόνως διεβεβαίωνε τάς ΗΠΑ, ότι θέλει είρήνην καί δέν θά στραφή εναντίον τής Συρίας. Ετσι διά νά μή άποδειχθή ή διπρόσωπος τακτική του Ισραηλινού κράτους απεφάσισαν νά βυθίσουν τό Liberty. Αλλά δέν τό κατώρθωσαν. Παρά τά φοβερά πλήγματα από πυραύλους καί τορπίλλας ό ηρωϊκός πλοίαρχος του William Mc Gonagle τραυματισμένος βαρέως, παρέμεινε στην γέφυρα καί επέτυχε νά οδηγήση τό κατεστραμμένον πλοίον του στην Μάλτα.
Σημειωτέον ότι, πρό της επιθέσεως έγένετο, άπό τους Ισραηλινούς επισταμένη αεροπορική άναγνώρισις καί παρακολούθησις του στόχου. Κατά τήν έπιδρομήν οί Έβραίοι επεδίωκαν νά βυθίσουν τό Liberty καί νά σκοτώσουν όλους τους άνδρας του. Ό Αξιωματικός Charles Rowley διαβεβαιώνει, ότι οί Έβραίοι δέν ήθελαν νά ζήση κάποιος: «They didn't want anyone to live» (P. Findlay, ένθ. άνωτ., σελ. 167). Δι' αυτό έπυροβόλουν άπό αεροπλάνα καί άπό ελικόπτερα τάς σωστικάς λέμβους, τους ναυαγούς κι όσους εΰρίσκοντο στό κατάστρωμα.
Φυσικά οί Αμερικανοί απέστειλαν σήμα κινδύνου, στά παραπλέοντα ιδικά τους πολεμικά, μεταξύ των οποίων ήσαν τά αεροπλανοφόρα «Σαρατόγκα» καί «Άμέρικα». Ό Ναύαρχος Donald Egen (συνεντεύξεις εις τύπον 29-8-1983) σκοπεύει νά διάσωση μέ τά μαχητικά του τό Liberty, άλλα λαμβάνει ραδιόσημα άπό τόν ύπουργόν αμύνης των ΗΠΑ Robert Mc Namara μέ τήν εντολή νά μή καταρρίψουν, ούτε νά απομακρύνουν τους επιτιθέμενους! (Μετά ό Μάκ Ναμάρα διωρίσθη άπό τους Εβραίους πρόεδρος της Παγκοσμίου Τραπέζης).
Ό κρυπτοεβραίος Μάκ Ναμάρα έφώναξε στον κυβερνήτην του «Άμέρικα» ραδιοτηλεφωνικώς νά άποσύρη αμέσως εκείνα τά αεροπλάνα, πού έσπευσαν εις βοήθειαν του Liberty: «to get those aircraft back immediately»! (ενθ. άνωτ.). Μίαν όλόκληρον ήμερα τό Liberty παραμένει άβοήθητον! Μόνο ένα μικρόν σοβιετικόν πολεμικόν συμπαρεστάθη στό πληγωμένο σκάφος, πού προς άπογοήτευσιν των 'Εβραίων δέν έβυθίζετο. Τήν έπομένην της επιθέσεως καί άφου πλέον όλος ό κόσμος έπληροφορήθη τό γεγονός καί τό Liberty δέν έβυθίζετο προσέτρεξαν πλησίον του δύο καταδρομικά των ΗΠΑ μέ ιατρούς, φαρμακευτικόν ύλικόν καί μετέφεραν μέ ελικόπτερα τους τραυματίας, στό άεροπλανοφόρον «Άμέρικα» όπου 2.000 ναύτες τους ύπεδέχθησαν ζητωκραυγάζοντες τήν άνδρείαν των.
Έν τω μεταξύ τό Liberty κατέπλευσε στην Μάλτα κι έκτοτε κατόπιν έβραιοσιωνιστικών ενεργειών συνέβησαν γεγονότα, διά τά οποία πρέπει νά έντρέπωνται αί Ήνωμέναι Πολιτείαι, ώς κράτος καί μάλιστα, ώς υπερδύναμης, πού τήν σύρει άπό τήν μύτη ό Εβραϊσμός.
Η Άμερικανοϊσραηλινή Επιτροπή Δημοσίων Υποθέσεων είργάσθη πυρετωδώς στό Κογκρέσσον, ώστε ή ύπόθεσις της επιθέσεως νά άποσιωπηθή ή τουλάχιστον νά θεωρηθή, ώς τυχαίον συμβάν. Ό πρόεδρος Lyndon Johnson έδωσε εντολή νά κλείση τό ζήτημα! Τό Πεντάγωνον άπηγόρευσε νά δοθούν συνεντεύξεις τών μελών του πληρώματος του Liberty ή νά απαντήσουν εις ερωτήσεις δημοσιογράφων, όπως τους έζήτησε ό ναύαρχος Isaak Kidd. Ό φάκελλος της υποθέσεως έξηρέθη πάσης δημοσιότητος, διότι έχαρακτηρίσθη «top secret».
Ή παρασημοφορία μέ τήν ύψίστην εθνική διάκρισιν του μεταλλίου τιμής του Κογκρέσσου του γενναίου πλοιάρχου, κατόπιν προεδρικής διαταγής δέν έγένετο στον Λευκόν Οίκον, όπως προβλέπει τό πρωτόκολλον, ούτε έπετράπει ή δημοσιότης της!
Στον κοινό τάφο, στό έθνικόν νεκροταφείον «Αρλινγκτον» έγραψαν στην έπιτύμβιον στήλην «άπέθανον στην Άνατολικήν Μεσόγειον»! ούτε αναφορά του ονόματος του πλοίου των, ούτε τών περιστάσεων, ούτε τόν ρόλον του 'Ισραήλ. 'Ωσάν νά άπέθαναν άπό άσθένειαν.
Ή κυβέρνησις τών ΗΠΑ εδέχθη τήν έξήγησιν τών 'Εβραίων, ότι έπετέθησαν, επειδή έκ λάθους ένόμισαν, ότι επρόκειτο δι' αίγυπτιακόν πλοίον. Ψευδέστατον, διότι έκτος του ότι τό σκάφος είχεν άναγνωρισθή, τέτοια πλοία δέν διέθετε ή Αίγυπτος.
Νά σημειώσω, ότι οί Έβραίοι δέν εξέφρασαν τήν λύπην τους, διά τάς άπωλείας τών Αμερικανών. Ό δημοσιογράφος της «Washington Star» (16-6-1967) Smith Hempstone ανταποκριτής της εφημερίδος του στό Τέλ Άβίβ έδημοσίευσε, ότι ούτε είς Έβραίος εξεδήλωσε λύπην, διά τόν θάνατον εκείνων τών Αμερικανών: «To express sorrow for the deaths of the Americans».
Τό ζήτημα λοιπόν επρόκειτο νά λησμονηθή. Αί τηλεοράσεις καί αι εφημερίδες ουδέν έγραψαν. Ευτυχώς υπήρξαν υγιείς πατριωτικαί αντιδράσεις καί ή αλήθεια δέν άπεσιωπήθη. Συνοπτικώς αναφέρω μερικάς:
α) Ό υποπλοίαρχος του Liberty, James Ennes, πού έτραυματίσθη στό κατάστρωμα του πλοίου περιέγραψε λεπτομερώς τήν έπίθεσιν στό βιβλίον του «Assault on the Liberty» («Έπίθεσις στό Λίμπερτυ») καί έκανε διαλέξεις έπί του συμβάντος, εις αρκετά πανεπιστήμια. Οί Εβραίοι τόν «κατηγόρησαν» ώς... άντισημίτην! καί ή όργάνωσις «Έβραϊκαί Φοιτητικαί Ενώσεις» («Jewish Studen Unions») διεμαρτυρήθησαν, διατί τά πανεπιστήμια του παραχωρούν αϊθουσαν, διά νά κάνη ομιλίας (ή γνωστή τακτική).
β) Ό Εθνικός Διοικητής των παλαιμάχων πολεμιστών τών ΗΠΑ στό έξωτερικόν James Currieo άναφέρθη στην «δολοφονική ισραηλινή επίθεση» («Murderous Israeli a Hack») καί έδημοσίευσε στό περιοδικόν τών «βετεράνων» (VEM) ανοικτή επιστολή, στον πρόεδρον Ρήγκαν νά στείλη αντιπροσωπεία στό κοιμητήριον, διά νά συμμετάσχη στην απονομή τιμής στους πεσόντας. Δέν ελήφθη άπάντησις! «There was no reply»...
γ) Ό Ναύαρχος Thomas Moorer, Πρόεδρος τών Αρχηγών τών 'Επιτελείων, συνεχάρη τόν Ennes διά τό βιβλίον του καί κατήγγειλε τήν συμπεριφοράν του προέδρου Τζόνσον, τήν οποίαν απέδωσε στην άνησυχίαν του, διά τήν άντίδρασιν τών Εβραίων ψηφοφόρων: «President Johnson was worried about the recestion of Jewish voters» (P. Findlay ενθ. άνωτ., σελ. 179).
δ) Τό 1982 οί επιζήσαντες του πολεμικού ίδρυσαν Σύνδεσμον Πολεμιστών του USS Liberty καί ήλλαξαν τήν έπιγραφήν του τάφου τών φονευθέντων εις «φονευθέντες στό USS Liberty».
ε) Ό Γερουσιαστής Larry Pressler έζήτησε επανειλημμένως, μέ διαβήματα του νά διεξαχθή περαιτέρω άνάκρισις, στό επεισόδιο του Liberty. Ματαίως.
στ) Κατόπιν ενεργειών τών ενδιαφερομένων καί βάσει της πράξεως περί ελευθερίας της πληροφορίας («Freedom of information act») επετεύχθη τό 1976 νά άποχαρακτηρισθη ή ύπόθεσις ώς «άκρως απόρρητος».
ζ) Ό Ναύαρχος Donald Engen απέδωσε εύθύνας, στον πρόεδρο Τζόνσον, πού δέν του επέτρεψε νά βοηθήση τό Liberty, ένώ αυτό έδέχετο έπίθεσιν.
η) Οταν τό Πεντάγωνον άνεκοίνωσε, ότι επρόκειτο περί ατυχήματος κι ότι τό Ισραήλ έζήτησε συγγνώμην προεκάλεσε δυσμενή σχόλια, κυρίως κατηγορήθη, ότι κρύπτει τήν άλήθειαν π.χ. ή «Washington Star» (30-6-1967) έχρησιμοποίησε κατηγορηματικώς τήν λέξιν «cover up» δηλαδή: καλύπτω. Αν πράγματι επρόκειτο περί πλάνης («error»). Διατί παρεμποδίσθη ή άνάκρισις, ή οποία θά άπεδείκνυε τήν άλήθειαν; διότι ή όλοκλήρωσις της έρεύνης θά άπεδείκνυε, οτι οι Εβραίοι έσχεδίαζαν νά βυθίσουν τό Liberty κι αυτήν τήν πληροφορίαν τήν είχε ή CIA μίαν ήμέραν, πριν από τήν έπίθεσιν: «The CIA had learned a day before the attack that the Israelis planned to sink the ship» (ένθ. άνωτ., σελ. 168) αλλά οί Εβραίοι έκτος της CIA δέν έπληροφόρησαν τό Ναυτικόν Έπιτελείον των ΗΠΑ. Κατά τήν CIA τέλος ό Μωσέ Νταγιάν προσωπικώς διέταξε τήν έπίθεσιν, όπως μνημονεύεται εις έγγραφον της CIA πού έδημοσιοποίησε ό «Κόνγκρεσμαν» Φίντλαιϋ (ένθ. άνωτ. σελ. 176).
θ) Ό ραδιοφωνικός σταθμός του Σάν Φρανσκίσκο KGO ανεκοίνωσε, ότι θά μεταδώση συνέντευξιν του Ennes στό «Talk Show» του Ray Taliaferno. Πρίν μεταδοθή ή συνέντευξις οί Εβραίοι έστειλαν πάνω από 500 έπιστολάς διαμαρτυρίας! στό σταθμό («over 500 protest letters») καί ήπείλησαν τήν ζωήν του Taliaferno. Τελικώς ή εκπομπή έπραγματοποιήθη, όπως έπρογραμματίσθη, διότι ουδείς έφοβήθη τάς άπειλάς τών Εβραίων καί έτσι διά μίαν ακόμη φοράν απεδείχθη, ότι ό Εβραϊσμός δέν είναι, όπως παριστάνει, παντοδύναμος εις ΗΠΑ.
ι) Ό έκδοτης του Αμερικάνικου περιοδικού «Journal of Electronic Defence» Paul Backus έκάλεσε τόν Ennes νά γράψη ένα άρθρον σχετικόν μέ τό έπεισόδιον του Liberty. Μόλις οί ιδιοκτήται του περιοδικού εδιάβασαν τό άρθρον άπηγόρευσαν τήν δημοσίευσίν του κι ό αξιοπρεπής Backus, πού ήτο απόστρατος αξιωματικός του ναυτικού παρητήθη, διότι δέν έδέχετο τήν καταπίεσιν στην πληροφόρησιν: «Suppress the information» (ένθ. άνωτ. σελ. 177). Τελικώς τό άρθρον του Ennes έδημοσιεύθη εις άνταγωνιστικόν περιοδικόν του αρνηθέντος, στό «Defense Electronics» πού έκυκλοφόρησεν εις νέαν αυτοτελή έκδοσιν.
Παρέθεσα κάπως αναλυτικώς τό περιστατικόν μέ τό Liberty, διότι ήθελα νά δείξω:
α) τήν Έβραϊκήν έπιρροήν εις ΗΠΑ
β) τάς αντιδράσεις εναντίον της Εβραϊκής επιρροής καί,
γ) ενόσον υπάρχουν γενναία άτομα οι Εβραίοι ηττώνται.
Ολοι μας βλέπομεν, ότι οί Εβραίοι δολοφονούν καί κατόπιν αποτρέπουν τήν δημοσιότητα τών πράξεων τους! Τά εγκλήματα των πάση θυσία πρέπει νά αποκρύπτωνται. Οποιος τους καταγγείλει είναι άντισημίτης...
Απο το βιβλίο του Κωνσταντίνου Πλεύρη «Οι Εβραίοι όλη η αλήθεια», σελίδα 746.
No comments:
Post a Comment