Δεν κουνήθηκε φύλλο εδώ και 3 μέρες, εκτός από κάποιους που διαμαρτυρήθηκαν μέσω fb, για τη λεπίδα του μαχαιριού που πέρασε ξυστά από τη καρδιά του 19χρονου Αλέξη.
Βλέπεις ο Αλέξης, δεν ήταν ένα επώνυμο παιδί, όπως ο Γρηγορόπουλος, που μετά τη δολοφονία του κάηκε όλη η Αθήνα…..
Ήταν ένα φυσιολογικό παιδί, με στόχους και όραμα, που στις ατέλειωτες ώρες μελέτης, για να περάσει στην Ιατρική, μετρούσε τα άστρα…θέλοντας να απλώσει το χέρι του και να πιάσει ένα….
Αντ’ αυτού όμως, έπιασε το χέρι του δολοφόνου, για να μην πάθει κακό ο φίλος του….
Που είναι οι σύλλογοι Γονέων και κηδεμόνων, να διαμαρτυρηθούν, που είναι οι σύλλογοι των καθηγητών, που είναι οι δικηγορικοί σύλλογοι…..που είναι οι εισαγγελείς …που ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ….ΤΟΝ ΦΟΒΟ….ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, από η στιγμή που σταθήκαμε άκριτα «πολιτισμένοι», σε κάθε έναν που πηδούσε το φράκτη των συνόρων μας, με 10.000 κολλαριστά στη τσέπη και ένα ακριβό iPhone στο χέρι….
Δεν ήταν απλά ήρωας ο Αλέξης μας, που έσωσε τον 14 χρονο…Ήταν και τυχερός που γλίτωσε, αλλά και άτυχος μαζί, που μεγαλώνει στην μεταλλαγμένη Ελλάδα
Ελένη Κίτσου
No comments:
Post a Comment