Λύση στο αδιέξοδο: ελληνισμός αντί αριθμοποίησης της κοινωνίας

"Απώτερος στόχος είναι λοιπόν, να εξαθλιωθεί πλήρως το ηθικό και η υπερηφάνεια του Έλληνα. Να μαντρωθεί το αδέσμευτο μυαλό και η «παιδεία με ανοιχτούς ορίζοντες» που ενυπάρχει σε αυτόν, να γίνει απόλυτα ελεγχόμενος."

"Ελληνική Αναγέννηση" - Άρθρο του "Ορφέα"

Ανακοινώθηκε από την ελληνική κυβέρνηση η δέσμη μέτρων που αφορά στις περικοπές επιδομάτων, 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων και αύξηση του Φ.Π.Α . Μέτρα αναγκαία, λένε οι ειδήμονες. Μέτρα, που θα βοηθήσουν στην εξοικονόμηση χρημάτων και έτσι θα επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του ελλείμματος ώστε να παρουσιάσει η Ελλάς σημάδια προόδου στο χρέος της. Όμως, κατά πόσο είναι εφικτό αυτό; Και αν μπορεί να γίνει λογιστικά, τι θα συμβεί στην πράξη;

Σίγουρα, η παραοικονομία είναι πολύ μεγάλη στη χώρα. Χρήματα συνεπώς, υπάρχουν. Αυτό είναι το σκεπτικό του υπουργού οικονομίας κ. Παπακωνσταντίνου. Με μια πρώτη ματιά η λογική είναι σωστή. Τι γίνεται όμως με τα μακροχρόνια αποτελέσματα αυτής της πολιτικής; Η μείωση των εισοδημάτων των νοικοκυριών θα επηρεάσει την εγχώρια αγορά;

Μπορεί, σε πρώτη φάση να θίγονται οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά είναι βέβαιο ότι σειρά παίρνουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι με μια ενδεχόμενη αλλαγή (ή και κατάργηση) των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Θα ανοίξει λοιπόν ο δρόμος, ώστε να μεταμορφωθεί η Ελλάς σε έναν εργασιακό «παράδεισο», με υψηλό ποσοστό ανεργίας και κατά συνέπεια ελαστικότερα ημερομίσθια, προκειμένου να εισβάλουν σε αυτήν και άλλες πολυεθνικές επιχειρήσεις με χαμηλότατο εργατικό κόστος.

Είναι όμως ανάγκη να γίνει αυτό στην Ελλάδα όταν υπάρχουν τόσες άλλες χώρες που ο μισθός τους είναι ήδη πολύ πιο χαμηλός από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Απώτερος στόχος είναι λοιπόν, να εξαθλιωθεί πλήρως το ηθικό και η υπερηφάνεια του Έλληνα (για το ποιοι θεωρούνται «Έλληνες» θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο μου). Να μαντρωθεί το αδέσμευτο μυαλό και η «παιδεία με ανοιχτούς ορίζοντες» που ενυπάρχει σε αυτόν, να γίνει απόλυτα ελεγχόμενος.

Να μην μπορεί να επαναστατήσει σε οποιαδήποτε επιβολή εις βάρος του. Να επικρατήσει η μιζέρια και η κατήφεια στην άλλοτε αρχοντική ζωή του (θυμίζω ότι από αρχαιοτάτων χρόνων έως και τις μέρες μας οι Έλληνες, ζουν με αξιοπρέπεια και αρχοντικό τρόπο, δηλώνοντας έτσι υποσυνείδητα τη διαφορετικότητα τους). Πραγματικά έρχονται χρόνια δύσκολα. Υπάρχει λύση;


Καταρχήν, θα πρέπει να σταματήσει η κοινωνική-οικονομική κατρακύλα. Επίσης, με δεδομένο ότι είναι άκαιρο να αποδοθούν σύντομα οι ευθύνες (εδώ που τα λέμε δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι θα γίνει κάποτε αυτό), η λύση που κατά τη γνώμη μου θα βοηθήσει την Ελλάδα να εξέλθει από το τούνελ της αβεβαιότητας είναι η ανάληψη των ηνίων του κράτους από τον επιτυχημένο ελληνικό επιχειρηματικό και πνευματικό κόσμο. Το οικουμενικό κύρος των απανταχού Ελλήνων και η αγάπη τους για την πατρίδα είναι τα στοιχεία που θα συνδυαστούν, με σκοπό την έξοδο από την μακροχρόνια ύφεση.

Εάν ο έλεγχος δοθεί σε τέτοιους ανθρώπους θα επιφέρει δύο καλά στην χώρα. Καταρχήν, τη συσπείρωση του κόσμου γύρω από την προσπάθειά τους. Θα δώσουν όραμα στον Έλληνα για να αισθανθεί ότι είναι κι ο ίδιος συμμέτοχος στην προσπάθεια αναστήλωσης του ηθικού του, καθώς και της προσωπικής οικονομικής του κατάστασης. Το δεύτερο κέρδος θα είναι η διάλυση του μηχανισμού απατεωνιάς, ρεμούλας και αντιπαραγωγικής λογικής, που έχει εδραιωθεί στην Ελλάδα από τις στενά ελεγχόμενες κομματικές πρακτικές. Οι Έλληνες «σοφοί» επειδή ακριβώς δεν ανήκουν σε αυτό τον μηχανισμό και προκειμένου να δράσουν θα χρειαστεί να αναμετρηθούν μαζί του.


Η έξωθεν μαρτυρία της χώρας μας μέχρι τώρα, δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Όπου μίζες και σκάνδαλα περιλαμβάνουν κάποιον Έλληνα, κάποια ελληνική εταιρία, κάποιο ελληνικό κόμμα. Υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει στους ευρωπαίους η αντίληψη πως η Ελλάς είναι η χώρα της ασυμβίβαστης λογικής. «Ο Έλληνας δεν μπαίνει σε καλούπια», λέμε ακόμα και εμείς οι ίδιοι χαμογελώντας, δείχνοντας ότι μέσα σε αυτή τη συμπεριφορά ενυπάρχει και κάτι θετικό.


Τα στραβά και ανάποδα των Ελλήνων μπορεί να μας ντροπιάζουν διεθνώς, αλλά τα αντίστοιχα καλά ξεσηκώνουν επαίνους σε όλα ανεξαιρέτως τα κράτη.

Για παράδειγμα, η ασυμβίβαστη λογική της φοροδιαφυγής, έχει αντίστοιχο θετικό στοιχείο την ασυμβίβαστη έρευνα η οποία φωτίζει τον κόσμο με τις γνώσεις και την εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού. Ασυμβίβαστος ο Έλληνας στις φορολογικές του υποχρεώσεις, ασυμβίβαστος όμως και στην εφευρετικότητα.

Πνεύμα οξυδερκές, που ενστικτωδώς προσφέρει τα μέγιστα στο ευρύτερο περιβάλλον. Έτσι λοιπόν, κάνοντας το «ταμείο» παρατηρούμε ότι αντισταθμίζεται η αδυναμία του με προτερήματα, πολύ πιο χρήσιμα για τη ζωή στο σύνολο της ανθρώπινης ύπαρξης. Έτσι είναι ο Έλληνας. Ζει με πάθος τα καλά και άσχημα της ζωής.


Αυτό το στοιχείο της πνευματικής και κοινωνικής υπέρβασης πρέπει να αναδυθεί ξανά στην επιφάνεια προς χάριν της οικουμένης. Μοντέλα οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά κ.α. έχουν ως βάση την «αντικειμενική» αλήθεια των δυτικών. Δεν υπάρχει μέσα σε αυτά το όραμα. Δεν υπάρχει η υπέρβαση προς κάτι νέο που θα οδηγήσει ένα έθνος στην αναγέννησή του. Δεν υπάρχει η πειθώ δια των πράξεων και λόγων.

Τούτο είναι το πρέπον. Τέρμα τα λογιστικά πρότυπα που ξεχνούν τον άνθρωπο ως ψυχή και αποπροσανατολίζουν τη λογική του κράτους. Διότι κράτος κύριοι δεν είναι η οικονομική διαχείριση μιας κοινωνίας, αλλά η «επιβολή» της ανάπτυξης και δικαιοσύνης, μη επιτρέποντας την αριθμοποίησή της. Δυστυχώς όμως, η πολιτική σκέψη των κομμάτων ήταν και είναι να βαδίζουν σε μονοπάτια δυτικών λογικών, κάνοντάς μας να υποψιαζόμαστε πως ισχύει ότι συνέβαινε επί σειρά ετών στο νεοσύστατο κράτος της Ελλάδος με τη διαμάχη μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας για τον έλεγχο αυτού του ελάχιστου κομματιού γης στην άκρη της μεσογείου.

Έτσι, αντί να ενσκήψουν οι πολιτικοί μας από το 1981 στο μακροχρόνιο πρόβλημα της αύξησης του δημοσίου χρέους και να μην το επιτρέψουν να γίνει κινητήριος μοχλός απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας, όπως δήλωσε ο σημερινός πρωθυπουργός της Ελλάδος Γ. Παπανδρέου, φρόντισαν να «κοιμίσουν» τον Έλληνα πολίτη με πολλές μεθόδους (βλέπε ΜΜΕ, εκπόρνευση και μοιχεία της νεολαίας, ναρκωτικά κ.α.) ώστε να έρθουν οι ίδιοι ως «σωτήρες» και με πρόσχημα τις «κακές» παλαιές κυβερνήσεις να μας επιβάλουν τον αφανισμό της παραγωγικής μας ικανότητας, καταστρέφοντας ό,τι απόμεινε όρθιο στην αγορά των ελληνικών επιχειρήσεων.


Ναι κύριοι πολιτικοί, αποδειχθήκατε ανάξιοι και αναποτελεσματικοί δεχόμενοι να ακολουθήσετε αυτό που πράττουν οι φίλοι μας ευρωπαίοι. Μην πνίγετε άλλο τα όνειρά μας στα λιμνάζοντα νερά της αριθμητικής σας λογικής. Παραδώστε την εξουσία στους ανθρώπους του πνεύματος, συνεισφέροντας κι εσείς με αυτό τον τρόπο, έστω την ύστατη ώρα, στην αναγέννηση της Ελλάδος.

Ανοίξτε δρόμο σε εκείνους που αντιλαμβάνονται την έννοια του οικουμενικού ελληνισμού, που αν δεν την βιώσετε δεν πρόκειται ποτέ να την δεχτείτε. Περιθωριοποιήσατε το σημαντικότατο ανθρώπινο κεφάλαιο της χώρας, διώχνοντάς το από την πατρίδα.

Κλείσατε τις πόρτες σε ανθρώπους που έχουν άποψη περί του πολιτικού βίου και «μπάσατε» στο ελληνικό κοινοβούλιο αποτυχημένους, ρηχούς «καλλιτέχνες» - «επιχειρηματίες» που συμβιβάζονται συνεχώς με τις κάκιστες επιλογές σας. Ακόμη, όσο πνευματικό δυναμικό έμεινε εν γνώσει του εκτός πολιτικής ζωής, ήταν γιατί το σύστημα που δημιουργήσατε δεν του επέτρεπε να προβάλει δημοσίως ούτε την άποψή του. Ένα σύστημα στυγνό.

Μια λογική ανθελληνική. Παρ’ όλα αυτά να ξέρετε... το κακό «ου γαρ έρχεται μόνον»... σίγουρα θα ανατείλει ξανά ο ήλιος, η δικαιοσύνη θα θριαμβεύσει, ακόμα και αν χρειαστεί να περάσουν ακόμα λίγα χρόνια για να φτάσετε τον ελληνικό λαό στα πρόθυρα επανάστασης.

Ορφεύς

Αναδημοσίευση απο http://elliniki-anagennisi.blogspot.com