Monday, June 25, 2007

Αγαπώ τη γλώσσα μου.



Απο Αντίβαρο:


1) χουμε συνηθίσει ν ποστηρίζουν τ πολυτονικ μάδες τόμων μ ρκετ κραες ντιλήψεις, γι τς ποες τ τονικ δν εναι παρ να λάχιστο μέρος μίας κοσμοθεωρίας

2) γι πρώτη φορ παρουσιάζεται μία κίνηση πλν πολιτν πο θέτει σν σκοπό της ν σχοληθε μ τ θέμα τν τόνων κα μόνο. Προτείνει τν παναφορ το πολυτονικο, ξέροντας τι γι ν γίνει ατ πρέπει ν πάρξουν κάποιες προϋποθέσεις

3) μ ποτέλεσμα ν καταπιάνεται μ τν πραγματοποίηση ατν τν προϋποθέσεων:

α) τεχνικ νημέρωση, δημιουργία κα διάδοση πληροφορικν ργαλείων

β) νημέρωση πάνω στος κανόνες τονισμο κα παιδαγωγία τν τόνων

γ) νημέρωση πάνω στν στορία τς τονοκτονίας, παραθέτοντας ,τι χει γραφτε π τ τέλη το 19ου αἰῶνα μέχρι σήμερα καθς κα ντοκουμέντα πάνω στν φαρμογ το μονοτονικο

... μαζ μ πιχειρήματα, ποφθέγματα κα μαρτυρίες νωνύμων κα πωνύμων πισκεπτν

πού, καθένας μ τν τρόπο του, ποστηρίζουν τι τ μονοτονικ δν εναι οτε φυσικ ξέλιξη οτε στορικ ναγκαιότητα, λλ πλς μι σκοτειν περίοδος τς λληνικς γλώσσας πο στ χέρι μας εναι ν ξεπερασθε, να λάθος πο μπορε ν διορθωθε.

3 comments:

Anonymous said...

Το πολυτονικό δεν έχει πλέον καμία ουσιαστική ή πρακτική χρησιμότητα οπότε δεν έχει σημασία είτε το χρησιμοποιούμε είτε όχι. Πιστεύω ότι πρώτο μέλημα είναι να μάθουμε σωστά τη γλώσσα μας, αρχαία και νέα ελληνική και έπειτα να καταπιαστούμε με τέτοιες λεπτομέρειες. Μιλώντας για το πολυτονικό είναι σαν να μιλούμε για το κερασάκι της τούρτας και όχι για την τούρτα ολόκληρη. Τώρα οι Έλληνες δεν έχουν ξεχάσει το πολυτονικό, το οποίο είναι ιδιαίτερα εύκολο να το μάθει κανείς, αλλά έχουν ξεχάσει να μιλάνε σωστά ελληνικά και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό. Τώρα οι βαττολογίες περί πολυτονικού κτλ δεν νομίζω να προσφέρνουν κάτι στα ουσιώδη προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Anonymous said...

δείτε αυτό αν έχετε λίγο χρόνο
http://www.youtube.com/watch?v=NLoJsJ856tg

Anonymous said...

Ἐξ ὄνυχος τὸν λέοντα, ἀγαπητὲ Ὀρέστη! Τίποτε δὲν εἶναι μικρὸ καὶ ἀσήμαντο ἀπὸ ὅσα ἀποτελοῦν τὴν πολιτιστική μας κληρονομιὰ καὶ συγκροτοῦν τὴν ἱστορική μας συνέχεια καὶ μνήμη!

Ἀπὸ τὸν σεβασμὸ μὲ τὸν ὁποῖον προσεγγίζουμε τὰ «μικρὰ καὶ ἀσήμαντα», ἀπὸ τὸ ἐὰν βιώνουμε τὴν γλῶσσα μας ὡς ἱερουργία, γεμάτη μνῆμες, πολιτισμὸ καὶ συνείδησι, ἢ τὴν θεωροῦμε ἁπλὸ μηχανιστικὸ ἐργαλεῖο, ἀπὸ τὶς μικροῦλες δασεῖες καὶ περισπωμένες, ξεκινᾶ, καὶ σὲ αὐτὰ βασίζεται, ἡ στάσι μας καὶ στὰ μεγάλα.

Ἕνα ἐρώτημα. Λαὸς ποὺ δὲν θεωρεῖ ἀσήμαντα καὶ ἄχρηστα τὰ σημαδάκια αὐτὰ στὶς λέξεις, θὰ θεωροῦσε ποτὲ ἀσήμαντη «μιὰ παλιοβραχονησίδα» ἢ «ἕνα ὄνομα»;

Ὰν κρίνω βεβαίως ἀπὸ τὴν ἡλικία σου, ποτὲ δὲν γνώρισες τὸ πολυτονικὸ καὶ φυσικὸ εἶναι ἔτσι νὰ λές, τί εἶναι πάλι ἐτοῦτο! ποιός σκαρφίστηκε αὐτὸ τὸ πρᾶγμα! Ἀλλὰ μὴν νομίζεις ὅτι εἶναι ἄχρηστο. Ρίξ' του μιὰ ματιά. Ἴσως αἰσθανθεῖς ὅτι κάτι κουβαλοῦν ἐπάνω τους αὐτὰ τὰ μικρά, ὄμορφα σημαδάκια.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails